Ísafold - 16.05.1891, Blaðsíða 3

ÍBB
Aagaard, með konu og börnum alfarinn að
vitja hins nýja embættis síns, birkidómara-
embættisins á Fanö, ennfremur fyrrum
sýslumaður f>orsteinn Jónsson frá Kiðabergi
að leita sjer lækninga og með honum sonur
hans Jón kaupm. Ó. f>orsteinsson, ennfrem-
ur fröken Álfheiður Helgadóttir og fröken
Kristín Vídalín.
Hitt og þetta.
B o rg in Chicag o í Ameríku, þar sem
halda á hina miklu heimssýningu að tveim-
ur árum liðnum, í minningu þess, að Colum-
bus fann þá heimsálfu fyrir 4 öldum, var
fyrir hálfri öid lítið eitt stærri en Keykja-
vík, en er nú ein með hinum mestu borg-
um heimsins, með mikið á 2. miljón íbúa.
Hinar stórkostlegu framfarir bæjarins á síð-
ustu 10 árum má sjá nokkuð á þessu yfir-
liti; 1880 1890
lbúatala..............491,816 1208,669
Almenningsskólar........ 73 207
Bankar..................... 37 79
Gistihallir............ 140 267
Kirkjur................ 187 317
Leikhús ....................... 10 24
Járnbrautarlestir til og frá
bænum á dag........ ....... 260 940
Sporvagnabrautir um bæ-
inn...........ensk. míl. 140 269
Slökkvivjelar með gufaafli 34 69
Síðan brunann mikla 1871 hafa verið reist
í borginni 55,579 hús, sem eru 946,920,533
króna virði.
Fjórir vísindamenn sinn hverrar þjóðar, voru
beðnir að semja ritgjörð um fílinn. Einn var
franskur ; hann tók þegar til starfa; hann hafði
engan fíl sjeð, en grein hans var prýðilega
smellin og þótti mikið í hana varið. Annar var
ítalskur, hann las nokkur rit um fíla, og samdi
ritgjörð, sem hefði þótt ágæt — fyrir hálfri öld.
Hinn þriðji var enskur, hann tók sjer þegar ferð
á hendur suður í Afríku, til þess að kynna sjer
sjálfur allt lif og eðlisháttu fíla í heimkynni
þeirra. Ljónin rifu hann í sig, en ef hann hefði
komið lifandi heim aptur, mundi hans ritgjörð
hafa orðið einstaklega nákvæm og áreiðanleg.
Ejórði vísíndamaðurinn var þjóðverji, hann fekk
sjer græn gleraugu og lokaðí sig inn í bókasafni
og þar er hann enn!
Presturinn: „Kristnir vinir! Jeg verð að
biðja yð'ur að hala þolinmæði litla stund. Jeg
hef gleymt ræðunni inni hjá mjer, en jeg hef
sent drenginn minn eptir henni“. Drengurinn
kemur að vörmu spori og segir : „Hún mamma
gat livergi fundið það sem þú hafðir skrifað,
pabbi, en hjerna er bókin, sem þú skrifaðir það
úr“.
Maöurinn: „Getið þjer kennt mjer nokkurt
ráð við gigt, læknir góður ?“ Lceknirinn : „þjer
hefðuð ekki átt að drekka eins mikið og þjer
hafið gert 30 árin siðustu“.
þeir menn, sem hjer eru nefndir á eptir, hafa
óskað jfirlýsingar frá ritstjóra ísafoldar um það,
hvort til þeirra, eins eða fleiri, muni vera stefnt ásök-
un þeirri um skemmd á annara netum og óheimild-
töku úr þeim, sem stendur i Isaf. XVII. 30, og skal
því þess vegna lýst yfir, af ritstj. hefi engan þeirra ■
heyrt við það bendlaðan og hefir því eigi minnstu
ástæðu til að ætla annað en að peir sjeu alveg sak-
lausir í þvi efni. J>að eru þessir menn: þórður
Jónsson i Ráðagerði, Jón Ólafsson í Hliðarhúsum,
Guðm. Ólafsson í Mýrarhúsum, Guðm. Sigurðsson,
Erlendur Eyjólfsson i Mýrarhúsum, Ólafur Ingimunds-
son í Bygggarði, Jón Ólafsson í Bygggarði, Jón
Árni Gíslason i Bollagörðum, Jón Jóhannesson í
Nýjabæ, Sigurður Einarsson í Pálsbæ, Pjetur Sig-
urðsson í Hrólfskála, Guðmundur Einarsson í Nesi,
Sveinbjörn Ólafsson frá 1 Hjálmholti, Brynjólfur
Bjarnason i Engey, Jón Benidiktsson i Austurholti,
pórður Pjetursson í Oddgeirsbæ, Magnús Lýðsson.
Jón Kristjánsson i Engey, Hjörtur þorkelsson i
Bakkakoti, þórður Guðmundsson i Glasgow, Sveinn
Jónsson á Stóraseli, Pjetur þórðarsson i Ráðagerði.
Proclama.
Með skírskotun til laga 12. apríl 1878,
sbr. op. brjef 4. jan. 1861, er hjer með
skorað d pd, er til . skulda telja í ddnar-
búi Jóns heittns Halldórssonar frd Hall-
stöðum d Langadalsströnd, að lýsa kröf-
urn sínurn og sanna pœr fyrir skiptardð-
anda ísafjarða.rsýslu innan 6 mdnaða
frd síðustu birtingu pessar auglýsingar.
Skrifstofu ísafjarðarsýslu. 27. apríl .1891.
Skúli Thoroddsen.
Uppboðsauglýsing.
Laugardagana 23. og 30. p. m. og 6.
nœstkomandi pinímdnaðar verður bcerinn
Ldgholt d Brdðrceðisholti, með lóð og
ollu tilheyrandi, eptir rdðstöfun skipta-
rjettarins boðinn upp og seldur hœstbjóð-
anda við opinbert uppboð. Tvö fyrstu
uppboðin verða haldin d skrifstofu bcej-
arfógeta, en hið' síðasta í bcenum sjdlfum,
og verður pd um leið selt hcestbjóðanda
tveggja-mannafar allslaust, svo og lítils
hdttar af scengurfatnaði og íverufatnaði.
Oll uppboðin byrja kl. 12 d hddegi, og
söluskilmdlar fyrir bænum verða til sýn-
is hjer d skrifstofunni degi fyrir hið
fyrsta uppboð.
Bæjarfógetinn i Reykjavík 13. mai 1891.
Halldór Daníelsson.
Alls koDar kóloníalvörur, rúg, rúg-
mjöl, hveitimjöl, bankabygg, brenni-
vín, romm, vín, munntóbak, rjól,
vindla O. s. frv. hef jeg til sölu fyrir bezta
verð, sem fáanlegt er.
íslenzkar vörur eru seldar svo vel sem
auðið er gegu 2°/> í ómakslaun.
Carl Andersen.
Börsgade 44
Kjöbenhavn.
Auglýsing.
Samkvæmt samþykkt um afnot jarðarinn-
ar Beykjavíkur auglýsist hjer með til leið-
beiningar og eptirbreytni öllum þeim, sem
taka upp mó í iandi kaupstaðarins, það sem
hjer segir: «
I. Sjerhver, sem færir upp mó, skal end-
urgjaldslaust ganga svo frá mógröf, sverð
96
Litlu síðar bjóst Guðbrandur til heimferðar og byrjaði
þeim vel. Urðu menn fegnir heim komu hans, höfðu allir
talið þá dauða.
|>að varð og í veðri þessu, að kaupfar brotnaði á Eyrar-
bakka suður, sleit upp og rak á grunn vestan Olfusáróss.
Eleiri urðu skaðar af veðri þessu, þó eigi sjeu hjer greindir.
það var árið 1715, að því er Espólín telur í Arbókum sínum,
hið sama ár og Odd lögmann hrakti yfir Breiðafjörð.
5. kap. Frd skipbroti Odds lögmanns.
Oddur lögmaður Sigurðarson, prests á Staðarstað, Sig-
urðarsonar, prests í Stafholti, Oddssonar, biskups í Skálholti,
Einarssonar, var lögmaður norðan og vestan, og bjó með
móður sinni, Sigríði Hákonardóttur, á Narfeyri, þar er áður
hjet Geirröðareyri. Oddur var mikilmenni af sjálfum sjer,
mikill vexti og ramur að afii, en ofsamaður mikill í skapi,
afarráðríkur og deilugjarn. það var þetta sumar, að Oddur
gerði ferð sína út undir Jökul á farmaskipi sínu hinu mikla,
er Svanur hjet, og þá var talið mest allra íslenzkra flutn-
ingsskipa vestanlands, og víðar. Hafði það smíða látið Jón
sýslumaður Magnússon á Reykhólum og síðar á Miðhúsum á
Reykjanesi; var skipið smíðað norður á Hrófá, þá hann hafði
Strandasýslu, en fekk það síðan Páli presti á Mei í Mið-
firði, og hafói Oddur lögmaður keypt það að honum fyrir
þrem vetrum eða fjórum, er hjer var komið. Var formaður
fyrir Svan sá maður er Guðmundur hjet og var Asgeirsson,
er síðar.bjó að Slitvindastöðum í Staðarsveit. A Svan var
einn háseta Halldór stúdent Hallsson, prófasts í Grímstung-
93
systur sinni heim aptur, er hún hljóp eitt sinn frá J>ormóði
bónda sínum í reiði.
En það hafa sagt gamlir menn, er gjörla þóttust vita,
að þormóður hafi haft á sjer illan grun um veður það,
er Guðbrand hrakti í síðan yfir Breiðafjörð og enn verður
frá sagt, og því hafi hann Guðbrands-rímu kveðið, að
menn skildu síður gruna hann. En mælt er, að jpormóði
væri þungt í skapi til bónda þess, er Bárður hjet, og bjó
í Galtarey, og jafnvel haft í heitingum við hann í Stykk-
ishólmi um haustið, og bar það til, að Bárður synjaði
þormóði um lán, þó að jpormóður byði fullt veð fyrir. |>or-
móður þurfti að lúka skuld sína, í kaupstað, eptir loforði.
þormóður hefði ætlað, að Bárður væri á skipi með Guð-
brandi, en það var ekki.
4. kap. Hrakningur Guðbrandar.
Bárður bóndi, sá er áður er getið, bjó í Galtarey. Hann
var all-sinkur, en auðigur. Eigi vitum vjer að telja ætt hans,
svo glögglega verði greint; hann hafði keypt jörð undir Jökli,
Dagverðará í Breiðuvíkurhreppi, og vildi flytja sig þangað bú-
ferlum, falaði menn til að flytja varnað sinn, en varð eigi
vel til, vegna alþekkrar nízku hans. Guðbrandur var þá far-
inn að búa í Skoreyjum, og kom svo, að hann hjet ferðinni.
Eigi fekk Guðbrandur til liðs aðra menn en svein einn 16 vetra
gamlan er þorvarður hjet Bárðarson Ögmundssonar og Sigríð-
ar þorsteinsdóttur að norðan, Stígssonar; hafði hún gipzt
Bárði undir Jökli, og var jporvarður tekinn að nema skóla-
lærdóm; og gamlan mann, nær sjötugur að aldri, hjet sá og