Ísafold - 06.01.1894, Blaðsíða 4

4
Hinn eini ekta
BRAJMHLáirs-ffiLi %Ám.
Meltingarhollur borð-hitter-essenz.
Þau 20 ár, sem almenningur hefir við haft bitter þenna, hefir hann
áunnið sjer mest álit allra raafetr-lyfja og er orðinn frægur um heim allan.
Hann hefir hlotið hin hœstu heiðursverðlaun.
Þá er menn hafa neytt Brama-Lífs-Elixírs, færist þróttur og liðug-
leiki um allan líkamann, fjör og framgirni í andann, og þeim vex kœti,
hugrekki og vinnuáhugi; skilningarvitin skerpast og unaðsemda iífsins fá
þeir notið með hjartanlegri ánægju.
Sú hefir raunin á orðið, að enginn bitter samsvarar betur nafni sínu
Brama-Lífs-Elixir; en hylli sú, er hann hefir komizt í hjá almenningi,
hefir valdið því, að fram hafa komið ýmsar einkisverðar eptirstælingar, er
vjer vörum við.
Kaupið Brama-Lífs-Elixír vorn einungis hjá þeim verzlunum, er sölu-
umboð hafa f'rá vorri hendi, sem á Islandi eru:
Akureyri: Hra Carl Höepfner.
—— Gránufjelagið.
Borgarnes: — Jolian Lange.
Dýraíjörður: — N. Chr. Gram.
Húsavík: — Örum & Wulff'.
Keflavík: — H. P. Duus verzlan.
---- — Knudtzon’s verzlan.
Reykjavík: — W. Fischer.
—— — Jón O. Thorsteinson.
í þessum og næsta mánuði kenni jeg
fysthafendum að taka mál og teikna og
sníöa karlmannsfatnað eptir máli, svo og
ýmiskonar kvennyflrhaf'nir o. fl., ef þess
er óskað. Kennslan verður eptir því ódýr-
ari, sem fleiri taka þátt í því.
Enn fremur gjöri jeg kunnugt, að jeg
hjer eptir tek að mjer að búa til alls kon-
ar kvennyfirhafnir eptir nýjustu tízku.
Uppdrættir og myndir til sýnis.
Reykjavík 2. jan. 1894.
G. Þórðarson
klæðskeri.
Raufarhöfn: Gránufjelagið.
Sauðárkrókur:---------
Seyðisfjörður: —-— 4
Siglufjörður: ----
Stykkishólmur: Hra N. Chr. Gram.
Vestmannaeyjar: — I. P. T. Bryde.
Vík pr. Vestmanna-
eyjar: — Halldór Jónsson.
Ærlækjarsel: Hra Sigurður Gunnlaugsson
eru vinsamlega beðnir að borga skuldir
sínar hið allra fyrsta. Öll útlend blöð og
tímarit eiga að borgast fyrirfram (sbr.
auglýsingu mína í Isafold 4. jan. 1892).
Útlendar hœlcur og blöð verða hjeðan
af ekki pöntuð f'yrtr aðra en skilvísa við-
skiptamenn mína, nema fyrir borgun fylgi
pöntuninni.
Reykjavík 3. jan. 1994.
Sigfús Eymundsson.
Þeir, sem skulda bókaverzlun minni, eru
vinsamlegast beðnir að borga skuldir sínar
sem allra fyrst: Reykjavíkurbúar fyrir
lok yflrstandandi mánaðar, en þeir, sem
fjær búa, ekki síðar en með marzpóstum
þetta ár, eða að minnsta kosti að semja
við mig uin borgun skuldanna, því að
annars mun jeg gjöra ráðstafanir til að fá
þær innkallaðar á annan hátt.
Reykjavík 3. jan. 1894.
Sigfús Eymundsson.
Prjónavjelar,
með beztu og nýjustu gerð, seljast með
verksmiðjuverði hjá
Simon Olsen,
Kjöbmagergade Nr. 50, Kjöbenhavn.
Eptir vjelum þessum er mikil eptirspurn,
af því, hve traustar og nákvæmar þær
eru, og að þær prjóna alls konar prjónles
jafnt úr smáu sem grófu bandi. Vjelar
þessar má panta bjá
P. Nielsen á Eyrarbakka,
sem sýnir, hvernig þær fara að prjóna og
veitir ókeypis tilsögn til að brúka þær.
Hjer á íslandi eru einkar hentugar
vjelar með 124 nálum, sem kosta 192 kr.
do. — 142 — — — 230 —
do. — 164 — — — 244 —
do. — 166 — — — 280 —
Verðlistar sendast þeim, er þess æskja.
Veðurathuganir í Rvík, eptir Dr. J. Jónassen
des. Hiti (á Celsius) Loptþ.mæl. (millimet.) V eðurátt
jan á nótt. um hd. fm. em. fm. | nm.
Ld. 30. i + 1 767.1 774.7 0 b 0 b
Sd. 31. 2 — 2 779.8 774.7 0 b A h d
Md. 1. + 2 + 6 769.6 764.5 Sahvd Sa hv d
Þd. 2. + 6 + 6 762.0 75^.5 Sa h d Sahv d
B + 6 + 7 754.4 759.5 Sahvd Sa hvd
Fd. 4. + 2 + 6 759.5 762.0 Sa hvd Sa hv d
Fsd. 5. 0 0 762.0 762.0 S h d Sv hv d
Ld. 6. ~ 2 759.5 0 b
Fagurt og bjart vebur h. 30. og 31. Með byrjun ársins
kom ókyrrð mikil í vebriö og gjörbi hjer of'sarok h. B.
meh dynjandi regni og þótt lygndi með köfium rauk
hann þegar aptur, og var þannig ákafasta landsynn-
ingsrok h. 4.; lygndi svo síðast um kveldið og meÖ
morgni h. 5. fjell snjór og var kyrrt veöur af útsuðri
þann dag.
0=logn. b=bjartur.s—sunnan, sv=útsunnan (suðvestan)
sa=landsunnan (suhaustan). a=austan, v=vestan.
Mehalhiti í desember á nóttu -f- 4.5
---------------------- hádegi -f- 2.4.
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Prentsmitja Isafoldar.
Einkenni: Blátt Ijón og gullinn hani á glasmiðanum:
Mansfeld-Bullner & Lassen.
Hinir einu, sem búa til hinn verðlaunaða Brama-Lífs-Elixír.
Kaupmannahöfn, Nörregade 6.
Þeir kaupendur útlendra blaða og
áskriftarrita, er skulda bókaverzlun minni,
Takið eptir!
2
Læknirinn stóð einnig bæði fyrir lyfjabúðinni og póst-
stofunni, svo sem opt ber við í smábæjum, að sami mað-
ur er margt í einu. Hann var jafnmeinlaus lyfsali og
læknir; það voru sem sje ekki til nema tvö meðul í lyfja-
búðinni hans: lakkrís og laxerolía.
»Þið skuluð ekki vera hrædd við meðul mín« sagði
Dasonville; svo hjet læknirinn. »Þegar jeg gef einhverj-
um inn, er jeg vanur að taka jafnstóran skammt sjálfur;
því jeg álvkta á þá leið, að úr því það gerir ekki mjer
mein, sem er frískur, þá skemmi það ekki heldur þann
sem er veikur.-------Herrar mínir og frúr! Á því meg-
ið þið marka, hve mikið er varið i laxerolíuna, að nú er
jeg sjötugur, en hef tekið inn laxerolíu í 40 ár, og er
ekki nokkurt grátt hár á höfði mjer«.
Herrarnir og frúrnar’ hefðu nú raunar getað svarað
á þá leið, að satt væri það að vísu, að herra læknirinn
hefði ekki nokkurt grátt hár á höfði sjer, en að það væru
engin býsn, með því að hann væri nauðasköllóttur eins og
ostur. En með því að slíkt svar var ólíklegt til þess að
efla framfarir Olíulindarborgar á nokkurn hátt, þá geymdu
þeir svarið hjá sjerV
Og Olíulindarborg óx og dafnaði ár frá ári. Tveim
árum síðar var lögð þangað járnbraut. Þá voru og þeg-
ar menn skipaðir í öll embætti í borginni. Læknirinn,
sem var mikið vel látinn, var kjörinn dómari; hann var
3
haldinn mestur vitsmunamaður í borginni og lærðastur
allra staðarbúa. Skóarinn, Davis, varð lögreglustjóri, þ. e.
höfðingi lögregluliðsins, en lögregluliðið var ekki nema
hann sjálfur. Skóli var reistur og stjórn hans falin á
hendur kennslukonu, er til þess var kjörin og fengin langt
að. Og loks reis þar upp veitingahús og nefndist »Banda-
ríkjahótellið«.
Þar sem er dómari og lögreglustjóri, er líka vant að
fara í mál. Til þess þarf pappír og ritföng, enda hófst
von bráðar pappírsverzlun á horninu á Cagotesgötu; þar
voru líka seld dagblöð og skrípamyndir af Grant hers-
höfðingja.
En ekki var þar með búið. Engin amerísk borg get-
ur þrifizt nema hún eigi sjer blað. Enda var undir lok
annars ársins sett þar á stofn blað og nefnt »Laugar-
dags-vikublaðið«. Ritstjóri blaðsins var einnig útgefandi
þess, setjari, prentari, fjehirðir og áskrifendasmali, en
það átti hann einna hægast með, með því að hann ók
líka á hverjum morgni um borgina og seldi mjólk.
Svo sem sjá má af því, er nú hefir sagt verið, skorti
hina farsælu Olíulindarborg engan skapaðan hlut. Verk-
mennirnir voru ofurspakir; engiun maður vakti áflog.
Hver dagurinn var öðrum líkur. Fyrri hluta dags rak
hver staðarbúi sína iðju; á kvöldin brenndu þeir sorp
á götunum; og ætti ekki að halda fund, gengu bæjar-