Ísafold - 01.02.1894, Blaðsíða 3

19
Afli á þilskip Eyþórs kaupmanns
Felixsonar i Eeykjavik 1893.
Fiska- cv_ a MeÖalt. Salt?
Skjpv.Veiðitimi. ta,a skPd- í sipd. tnr.
Einingin 11 4/a—16/s 42,000 282 160 384
Agnes 18 10/s—24/8 38,600 262 153 366
Hebrides 10 14/»—18/s 24,600 173 142 260
Skipstjóri á Einingunni var Páll Hafliðason,
á Agnesi Pjetur Pórbarson, á Hebrides Þór
arinn Arnórsson. Piskurinn var allur verk-
aður sama ár. Af salti fór í skpd. á Ein. 11
sketfur, á Hebr. ll‘/» og á Agn. 12.
Nauðsyn og nytsemi farmannalaga.
Eptir skólastj. M. F. Bjarna.son.
III.
Höf. segir, »að iöggjöfln hjer á landi
geri engum eins erfltt fyrir eins og þil-
skipaútgerðarmönnum með þessum lögum,
þar sem þeir sjeu skyldaðir að brúka viss-
an skammt af toliskyldum vörum, og það
jafnvel áfengi«. Jeg fyrir mitt leyti get
ekki betur sjeð. en að það verði sama
byrði á herðum útgerðarmanna, hvort sem
það eru landslög eða landsvenja, er bjóða
að neyta kaffi og sykurs á þilskipum.
Likiega hefði ekki fremur verið hætt við
kaffl- og sykurbrúkun á sjó heldur en á
landi, þótt farmannalögin hefðu ekki ver-
ið gefln út. Enda getur verið vafamál,
hvort það er ráð, að hætta kaffi- og
sykurbrúkun á þilskipum, þar sem kaffi
er sú eina verulega hressing, sem skip-
verjar hafa, og það kemur þráfaldlega
fyrir, að ekki sje hægt að hafa aðra hress-
ingu en kaffi, þegar vond eru veður. Og
ef skipverjar væru sviftir því algerlega
og hefðu ekkert annað hressandi í þess
stað, þá yrði iíflð á sjónum stundum súrt.
Með ofangreindum ummælum sýnir höf.
beriega, hversu brýn nauðsyn er á ströng-
um, skýlausum og gagnorðum farmanna-
lögum. Að sönnu er reglugerðin um við-
urværi skipverja engin farmannalög, held
ur viðurgjörnings-taxti fyrir skipverja, sem
farmannalögin áskilja að fyigt sje. Því ef
allir útgerðarmenn væru eins höf'ðing-
lega(!) sinnaðir og höf. virðist vera, þá
gætu þeir — ef engin lög væru —, svift
veslings sjómanninn jiessari ómissandi
hressingu m. fl. af þvi, sem lögin á-
skilja.
En nú vill svo vel til, að reglugjörðin
um viðurværi skipverja á íslenzkum skipum
Ijettir mikið fyrir útgerðarmönnunum að
því er kaffitoll snertir, með því að ætlazt
er til, að te sje brúkað að hálfu leyti við
kaffi, og getur því kaffibrúkun á þilskip-
um verið helmingi minni nú en áður var.
Hvað sykur snertir er það ekki hægt,
með því vjer höfum enga vöru, er verði
höfð í þess stað. Að sönnu er mjer ekki
vel kunnugt um kaffibrúkun á öðrum
skipum en skipum herra G. Zoega, en þar
var hverjum manni, áður en lögin komu
út, ætlað V* P^- af 111 vikunnar;
en samkvæmt reglugerðinni er manninum
ætlað V4 Pd-> en * sta^ ^ins V4 partsins
er honum ætlað te, sem höf. mun vita að
ekki er tollskyld vara. En ef útgerðar-
manni skyldi flnnast tollur af þessari
kaffinautn óbærileg byrði, þá getur hann
í fullri heimild laganna samið svo við há-
setana, að hann getur að öllu leyti losazt
við að hafa kaffi á skipum sínum, og
meira að segja jafnvel vegið hásetum út
»fjallagrös« og »blóðberg« í kaffistað, ef
þeir gora sig ánægða með það.
En öll þessi feikna-tollbyrði, sem höf.
lætur svo illa við, nemur 8—10 kr. af
kaffinu, þegar gert er að 14 manns sjeu á
skipi, og álika miklu af sykrinu, alls 16—
20 kr. fyrir hvert skip, og það þó því sje
haldið úti 6 mánuði á ári; skárri er það
byrðin! Það er auðvitað, að safnast
þegar saman kemur, og fyrir þá, sem eiga
mörg skip, getur það orðið nokkur upp-
hæð; enn fremur mun það þykja smá-
smuglegt af útgerðarmanni, að æðrast af
slíku.
Hvað ölföng áhrærir, þá hefl jeg ekki
skilið reglugjörðina svo, að útgerðarmaður
sje beinlínis skyldur að leggja til áfenga
drykki á þilskipum, þar sem að eins skip-
stjóra er veitt heimild að veita hásetunum
brennivín eptir sinni vild; öl er ekki nefnt
á fiskiskipum; og hafl jeg skilið þetta rjett,
þá getur það verið undir samningi komið
milli skipstjóra og útgerðarmanns, hvort
nokkrir áfengir drykkir sjeu hafðir méð á
skipi eða alls ekkert af því tagi. Og þar
sem gera má ráð fyrir, að skipstjóri sje
reglumaður, og aðrir mega ekki hafa ölföng
með, þá getur sá áfengistollur ekki haft
stórvægilegan kostnað í för með sjer fyrir
útgerðarmenn skipa.
Af því, sem jeg hefl drepið á hjer að
ofan, getur höf. tæplega staðið sig við að
segja, að löggjafarvaldið hafi með far-
mannalögunum lagt tálmanir fyrir fram-
farir þilskipaútvegs vors. (Niðurl.).
Meðalliiti í Reykjavík 1893 m. m.
á hádegi á nóttu rignt snjóad
janúar + 0.09 ~ 2.6 10 daga 5 daga
febrúar + 0.07 2.7 6 — 9 —
^arz + 0.9 — 2.2 8 — 9 —
apríl + 5.3 + 1.2 10 — 6 —
maí + 9.9 + 4.7 8 — 3 —
júní + 12.0 + 7.1 18 — » —
júlí + 14 3 + 8.4 10 — » —
ágúst + 13.9 + 8.8 12 — »
sept. + 10.0 + 4.6 13 — 3 —
október + 3.7 -L. 1.2 7 — 7 —
nóvbr. — 0.4 3.6 9 — 6 —
desbr. — 2.4 -j- 4.5 6 — 7 —
Athgr.
Siðast snjóaði hjer 7. maí; fyrsti snjór hjer
19. sept. (gránaði jörð).
Jarðnlcjálfti (2 kippir) snemma morguns h.
18. nóvember.
Þrumur heyrðust í eitt skipti kveldið 30.
marz (í tjarska). J. Jónassen.
Leiðarvísir ísafoldar.
1322. Hefur kaupmaður, sem jeg á inni hjá,
rjett til að neita mjer um salt, ef hann heí'ur
það til í verzlun sinni og það er ekki öðrum
lofað ?
Sv.: Kaupmaður virðist eigi vera skyldur
til að láta úti neina ákveðna vöru, fremur
annari; en hann er skyldur til að svara upp-
hæðinni í peningum, ef hann ekki vill láta
spyrjanda fá þá vörutegund, er hann óskar,
hafl hann (kaupm.) engan fyrirvara haft gegn
peningaborgun, er viðskiptin hófust.
1323. Vorið 1892 var tekin út jörð handa
mjer og jeg flutti að henni, án þess að væri
tekið fram við mig munnlega eða skriflega,
bvað lengi jeg mætti vera við jörðina. Nú
var mjer byggt út í október 1893. Er jeg
skyldur til að standa upp af jörðinni í næstu
fardögum, þar jeg hef staðið í öllum skilum
hvað jörðina áhrærir ?
Sv.: Nei, ekki nema iandsdrottinn geti sann-
að, að spyrjandi hafl fyrir fram undirgengizt
slíka meðferð á sjer; annars hefir spyrjandi
æfilangan abúðarrjett, ef hann vill, úr því
landsdrottinn hefir vanrækt að gefa honum
byggingarbrjef, sjá lög 12. jan. 1884.
Beaver-línan
flvtur vesturfara beina leið til Canada
á næstkomandi sumri, ef að 4 hundruð
manna skrifa sig með henni; allir sjá
hve ómetanlegur hagur það er að geta
komizt beina leið; ættu því allir, er á
annað borð flytja vestur, að leggjast á
eitt með að fara með Beaver línunni,
enda varð hún íyrst til þess, að setja
niður fargjaldið, einnig hin fyrsta lína
er flutt hefír beina leið; þess ættu menn
að láta línuna njóta, með því að taka
sjer íarmeðhenni. Fargjald fyrir hvern
fullorðinn mun verða hið sama sem síð-
astl. ár, sem sje 123 krónur, ogtiltölu-
lega minna fyrir börn og ungbörn. Á-
reiðanlegur túlkur verður sendur með
Vesturförum; einnig verður þeim út-
veguð vinna þegar til Vesturh. kemur,
ef þeir innskrifa sig í tima. Beaver-
lína.n hefir fengið mjög gott orð á sig
eins og sjá má á eptirfylgjandi vott-
orði, sem skráð er í amerísku blaði
»The Gazette« Montreal 14. áug. 1893
neðan við ferðasögu útflutningsskipsins
Beaverlín. »Lake Huron« er flutti vest-
urfara beina leið frá Seyðisfirði 1 sum-
ar er leið til Kanada, af 500 manns, er
á skipinu voru:
«Þah er oss sönn gleði að bera Beaver-lín-
unni eptirfylgjandi vitnisburð. Lake Huron,
skip fjelagsins, fór frá Liverpol til Islands,
og fóru vesturf'arar í skipið á Seyðisfirði,
miðvikudaginn 2. ágúst. Vjer erum í stórum
hóp, 526 manns, karlmenn, konur og börn, og
fylgir okkur umboðsmaður stjórnarinnar í
Manitoba. Frá því vjer komum á skip, höf-
um vjer orðið aðnjótandi allrar þeirra vel-
vildar, sem unnt var, at öllum á skipinu. Það
hefir íarið mjög vel um okkur, og farþega-
rúminu hefir verið haldið hreinu og loptgóðu.
Vjer höf'um haft yfirfljótanlegt fæði, vel mat-
reitt og vel fram borið, þrjár máltíðir á dag.
Skipstj., læknir og bryti skoðuðu f'arþegarúm-
ið á hverjum morgni ásamt Mr. Christopher-
son, til þess að sjá um, að allt væri í góðri
reglu. Sjerstaklega megum vjer þakka lækn-
inum fyrir sitt mikla ómak og kurteisi. Það
hryggir oss mjög, að einn úr flokki vorum er
dáinn, þrátt fyrir það, þó læknirinn sýndi
allan sinn dugnað og nákvæmni. Vjer þökk-
um einnig skipstj. Carey tyrir hans góðu
hluttöku 1 uttörinni. Að endingu f'ærum vjer
skipstj. og öllum yfirmönnum beztu óskir
vorar, og vjer erum vissir um, að vinir vorir,
sem ætla að flytja til Ameríku, muni verða
ánægðir með að fara með Beaver-línunni
framvegis. Eerðin frá Islandi til Quebec
hefir staðið yfir rúma 8 daga».
Vesturfarar snúi sjer til mín og um-
boðsmanna minna við hinar ýmsu hafn-
ir landsins.
Reykjavíl^ t. febrtiar 1894.
Þorgr. Guðmundseii.
Prjónayjela r,
með heztu og nýjustu gerð, seljast með
verksmiðjuverði hjá
Simon Olsen,
Kjöbmagergade Nr. 50, Kjöbenhavn.
Eptir vjelum þessum er mikil eptirspurn,
af því, hve traustar og nákvæmar þær
eru, og að þær prjóna alls konar prjónles
jafnt úr smáu sem grófu bandi. Vjelar
þessar má panta hjá
P. Nielsen á Eyrarbakka,
sem sýnir, hvernig þær fara að prjóna 0g
veitir ókeypis tilsögn til að brúka þær.
Hjer á Islandi eru einkar hentugar
vjelar með 124 nálum, sem kosta 192 kr.
do. — 142 — — — 230 —
do. — 164 — — — 244 —
do. — 166 — — — 280 —
Verðlistar sendast þeim, er þess æskja.