Ísafold - 18.07.1894, Side 3

175
hyggilegast, eins og málið nú er komið, aö
stjórnarskrárfrumvarp siðasta þings verði sam-
þykkt óbreytt á aukaþinginu í sumar.
2. Samgönffumálið. Fundurinn lagði til ab
þingið gjörði allt er í þess valdi stæði, til
þess að strandferðirnar innanlands kæmust á
næsta ár, en þótti samt ferðaáætlunin miður
heppileg að því er þetta kjördæmi snerti.
3. Yfirgangur útlendra finkimanna. Fund-
urinn lagði til að skorað væri á stjórnina, að
herða á eptirlitinu með útlendum fiskimönn-
um, er fiska i landhelgi, einkum skipverjum á
hinum ensku gufubátum, sem grunaðir eru
um rán og gripdeildir.
4. Fundurinn var meðmæltur stofnun inn-
lends brunabótafjelags.
5. Fundurinn var yfirleitt hlynntur sölu
opinberra fasteigna.
6. Fundurinn var því meðmæltur að auk-
ið yrði vald sáttanefnda.
7. Fundurinn var meðmæltur föstu þing-
fararkaupi, því að eins þó, að önnur upphæð
verði ákveðin tyrir landferð, og önnur upphæð
fyrir sjóferð.
Minni Páls Melsteðs
á 60 ára stúdentsafmæli hans 1894.
Þjer ungu menn, sem opt hið gamla smáið
og úrelt kallið flest, sem gamalt er, —
á niræðsaldri öldung merkan sjáið;
liver elliglöp á honum sjáið þjer?
Þótt móða lífs á andans umgjörð falli,
er innra skyggt og spegilfagurt stál.
Eins ljómar sól, er sígur hún að fjalli;
það sjáið þjer, ef lítið þjer á Pál.
Þjer gömlu menn, er opt hið unga smáið
og æskuleikjum fornum hafið gleymt,
hjer einn hinn bezta’ úr yðar flokki sjáið;
hann æskufjör og lipurð hefir geymt.
Hann fylgir með, hann skilur æ þá ungu
og elskar hverja frjálsa og djarfa sál.
Því kastið elli-fjötrafargi þungu,
til fyrirmyndar takið gamla Pál.
En vjer, sem enn þá erum þar í milii,
vjer ömumst stundum hvorumtveggja við;
en hjólið rennur, — höfum oss í stiili,
og heiðrum bæði’ hinn forna’ og nÝja sið.
Vjer ungir vorum, gamlir orðið getum,
því glaðir drekkum hvorratveggja skál,
og æskufjör og ellireynslu mctum,
vjer elskum bæði’ hi'nn gamla’ og nýja Pál.
Valdimar Briem.
Skagaflrði 21. júní. Um tíðarfar og heilsti
manna er fátt að segja. Veðuráttan het’ur ver-
ið heldur gób, og grasvöxtur í meðallagi. og
að því er heilsufariö snertir, ,þá geta það
nú ekki heitib tiðindi, þótt allir bunkubust
niður i »inflúenza«. Allmargt af fólki ljezt í
veikinni.flest gömul skör,fáir neitt r.afnkenndir,
nema fyrrum prófastur sira Jón Hallsson. Með
honum virðist þrotin fylking hinna gömlu hötð-
ingja í Skagafirði, svo sem voru þeir síra
Pjetur á Víðivöllum, Jón Espólín, síra Jón
Konráðsson frá MælitelH, Ari hinn eldrí á
Flugumýri, síra Benidikt á Hólum. Nú törum
við ab hafa eintóma nýmóðins hötðingja, »tína
og flott«, en í óendanlegu skuldabasli. Jarðarför
prófastsins sáluga fór fram á Sauðárkrók 18.
þ. m. með miklum fólkstjölda, miklum ræðu-
höldum og mikilli rausn af hendi sonar hins
látna, Stefáns verzlunarstjóra á Sauðárkrók.
Kjörfundurinn var haldinn á Sauðárkrók 8.
f. m. eins og nú er frjett orðið um allt. Ab
sýslumaður okkar fjekk svo fá atkvæði, mun
mest hafa komib af því, að hann er sýslumað-
ur\ en margir virðast haf'a ótrú á að senda
menn í þeirra stöðu á þing, enda þótt ekki
verði annað að þeim fundið. Mörgum þótti
það slæmt, að hann skyldi bjóða sig tram, því
fáir munu vilja gjöra honum móti skapi, en
sjerstaklega voru þó allar þessar blessuðu smá-
höfðingjasleikjur fjarðarins í vanda staddar
þann dag.
Þá var líka björgulegt að litast um á Krókn-
um. Pöntunarfjelags-skipið frá Zöllner var
nýkomið, og búið ab hlaða upp matvörusekkj-
unum í þykka og langa garba um kaupstað-
inn, eins og búizt væri við skæðum götubar-
daga við kosningarnar. Jeg skal ekkert segja
um það, hvort kosningaráhuginn eða mjölpok-
arnir á mölinni hefir haft meiri krapt, til þess
að teyma menn til Sauðárkróks í það sinn.
Pöntunarfjelag þetta er án efa helzti lifsvott-
urinn hjá þjóbinni hjer, og mikill munur á
verði á vörum i fjelaginu og hjá kaupmönnum,
enda eru vörur hjá kaupmönnum hjer jafnvel
enn þá dýrari en í næstu kauptúnum. Það
er eins og kaupmenn sjeu að reyna að gjöra
okkur það sem allra Ijósast og lemja það inn
i okkur, að við verðum að f'reista einhvers
annars en verzla við þá. Til þessa hefirþessi
kynlega aðferð kaupmanna verið bezta stob
fjelagsins, þvi að, eins og að likindum lætur,
mun nú fáa vanta vilja til ab losast, og hver
ter þá er hann með einbverjum ráðum getur
smeygt af' sjer skuldabandinu gamla. Kaup-
menn eru góðir styrktarmenn fjelagsins, en
það, sem því er hættulegra, er ýmsir agnúar
á f'jelagsstjórninni sjálfri. Þannig befur nú
Zöllner ákveðið, ab senda skip eptir fje okkar
20. sept. í haust á Sauðárkrók. At' þvi leiðir,
að sumir hreppar, og það einmitt þeir, sem
flest fje láta i fjelagið, verða að hætta hey-
skap og senda í fjárleitir allt að þvi viku fyr
en vanalega. Við það getur bagurinn á því
að verzla i fjelaginu æðimikið unnizt upp hjá
öllum; efnalitlum einyrkjum, sem lítib verzla,
verður það að líkindum til tjóns, að fjelagið
er til, og það sýnist ganga nálægt því, að
vera bein rangindi við þá, sem ekki eru í íje-
laginu, að rifa þá með sjer frá arðsömustu
vinnunni, sem þeir geta stundað. Auk þess
hetur reynslan sýnt fullkomlega, að ekkert
er vísara, að veður sje gott hjer eða verð hátt
á fje í Englandi fyrri hluta haustsins, en hinn
síðari. Það hefur ósjaldan verið þvert á móti,
seinast næstl. haust, ab tje, sem hjeban var
sent siðar, seldist mikið betur en það, sem
fyr var sent. En tjelagið segir já og amen
til alls, sem Zöllner og Vidalin koma upp með,
og skoða sig, upp á gatnla móðinn. sem »und-
irdánugan þjenara« herra kaupmannsins. Að
taka tje, sera búið er að þvæla marga daga i
fjallleitum, við rjettir, heimrekstur langan veg
úr rjettum, sundurdrátt heima, vigtun og rekst-
ur til skips, og keyra það þannig undirbúið
fram í skip, til þess að hungra þar, hristast
og pressast i marga daga, án þess að leyfa
þvi nokkum tima að nærast og hressast svo
heitið geti, þab þykir mönnum máske ekki of
vond meðferð á lifandi skepnum; liftórunni
halda þær flestar, þrátt fyrir þetta allt; þab
eru menn búnir að reyna; en vöruvöndun get-
ur það þó ekki heitið, og ættu þeir að hafa
það í huga, sem vilja sinn eigin hag.
Fuglafii hefir verið nálægt meðallagi við
Drangey. Fiskafli nokkur.
Hjeraðsf'undur var haldinn fyrir prófasts-
dæmið á Sauðárkrók hinn 18. júní; komu þar
7 prestar og 7 safnaðarfulltrúar. Meðal ann-
ars kom þar fram tiliaga um, ab í stað kirkju-
gjalda, sem nú eru, verði lögleitt persónulegt
gjald, og voru fundarmenn með því; en aptur
voru allir mótfallnir því, að stofnaður væri
sameiginlegur kirkjusjóöur með líku fyrirkomu-
lagi og samþykkt var í frumvarpi neðri deild-
ar alþingis í íyrra. Allir hjer eru að vorri
vitund á því, ab hver kirkja hafi sinn sjóð út
af f'yrir sig, eins og nú er. Fundurinn ákvað,
ab halda vorprófum barna áfram með sama
fyrirkomulagi og að undanförnu, sem hefir
gefist mjög vel.
SuðUP-Þingeyjarsýslu 1. júlí: Herra rit-
stjóri! Ekki veit jeg hvað því veldur, að svo
sjaldan sjast -brjef eða frjettapistlar í yðar
heiðraða blaði úr Þingeyjarsýslu; naumast
getur það þá verið sökum þess, að þjer viljið
ekki eins vel flytja frjettir hjeðan sem annar-
staðar að. Ekki heldur getur það verið vegna
þess, að yðar blab sje ekki eins vinsælt hjer
og hin blöðin. Það sem mjer er kunnugt um
hjer í suöur-sýslunni er yðar blað lesið jafn-
vel meira og með meiri ánægju en t. d. bæði
»Þjóðólfur«, og »Fj.konan«, enda þótt ekki
sjeu ef til vill keypt hjer fleiri eintök af ísa-
fold, sem jeg veit nú ekki glöggt um, af
hverju blaðinu eru keypt flest eintök. Þab
er ekki nóg aö kaupa svo og svo mörg ein-
tök af blöðunum og fleygja þeim síðan upp á
hillu, er þau koma, og líta aldrei í þau. »Stefnir«
er hjer í hverju koti, en á litlum vinsældum
að fagna. »Þjóbviljinn« sjest hjer ekki, nema
á umbuðum og milli þils og veggjar. »Austii«
á örfáum stöðum. »Kirkjubl.« allvíða.
Tíðarfar er hjer dæmalausir þurrkar,sunn-
anvindar og hitar, stundum fjarskaleg veður.
Tvisvar eða þrisvar hafa komið dálitlar skúra-
gusur i öllum júní, og lítur því allvíða mjög
illa út meb grassprettu. Sendin og hólótt
tún mjög brunnin.
Hinn 4. júní var kjörfundur Suðui Þingey-
inga haldinn að Ljósavatni, og hlaut kosningu
Pjetur Jónsson á Gautlöndum með 112 atkv.
Aðrir buðu sig ekki fram. Nokkrir greiddu
ekki atkv. Engir þingmálafundir hafa enn
verið haldnir hjer, og býsnar ekkert fyrir þeim7
Heilsufar manna hefir þennan síðast liðna
vetur verið mjög illt, þótt fáir hafi dáið f'yr
en í vor, er »inflúenzaveikin« kom. Getur
naumast heitib, að fólk hafi verib nokkurn
dag heilbrigt á sumum bæjnm, t d. víða í
Húsavíkurhreppi. Og nú i vor síðan ummaí-
mánaðarlok og allt til þessa dags hefir »inflú-
enza«-sýkin ætt hjer yfir sveitir og ge t hjer
allmikil spell. Hafa menn legið allt að <■ án-
uð eða meira, og það hraustir kavlmeim.
Enda hefir og slegið alls konar sjúkdómum
saman við hana: magaveiki, gallveiki, brjó-t-
bimnubólgu, en langoptast lungnabólgu. All-
margir hafa dáið, og hefir það flest verið há-
öldruð gamalmenni, einstöku unglingar og
nokkrir miðaldra menn, en engir nafnkenndir.
A Ketilsstöðum á Tjörnnesi dóu fjórir menn
í vor, og var þar á mebal húsmóðirin, Gub-
rún Stefánsdóttir, miðaldra kona, vel látin. f
Grenjaðarstaðarsókn stóðu einu sinni uppi i
einu 7 lík, og þótti það mikið. í Einarsstaða-
sókn hafa dáið fjórir; Laxárdal tveir; Mývatns-
sveit þnr, Bárðardal þrir, og þetta einn og
einn maður þar inn undan.
Pöstskipið »Botnia« (578 smál., skip-
stj. C. Holm). eign gufuskipafjelagsins sam-
einaða, kom hingað 16. þ. mán., eins og
til stóð, hafði þó tafizt 3 sólarhringa fulla
á Færeyjum. Það er hraðskreiðara en
Laura og vandaðra miklu að útbúnaði og
rúmbetra fyrir farþega. Með því kom
frá Khöfn landshöfðingjafrú Elín Step-
hensen og sonur þeirra, Magnús; alþingis-
maður dr. phil. Valtýr hásólakennari Guð-
mundsson með konu sinni (frú Önnu Jó-
hannesdóttur sý'slumanns); cand. juris
Steingrímur Jónsson frá Gautlöndum með
heitmey sinni frk. Guðnýju Jónsdóttur;
cand. mag. Bjarni Jónsson (fráVogij; sira
Jón Sveinson (Þórarinsonar), kaþólskur
klerkur islenzkur, snöggva ferð; verzlun-
afmennirnir D. Petersen og E. Olsen; frá
Skotlandi (Leith), Sigfús Eymundsson
agent,_ Björn Kristjánsson kaupmað-
ur, Ásgeir Sigurðsson og Oddur Sig-
urðsson (kaupmanns Jónsonar í Rvík);
frá Færeyjum frk. Ólavía Jóhannsdóttir,
er verið hefir erlendis nokkur missiri (í
Danmörku og Noregi); og loks frá Vest-
mannaeyjum kaupm. Herluf Bryde.