Ísafold - 05.09.1894, Blaðsíða 4

2b2
Proclama.
Samkvæmt lögum 12. apríl 1878 sbr. opið
brjef 4. jan. 1861 er hjer með skorað á.
alla þá, sem til skuida eiga að telja í dán-
arbúi prófasts Vigfúsar sál. Sigurðssonar
frá Sauðanesi og ekkju hans Sigríðar sál.
Guttormsdóttur frá Ytra-Lóni, sem andað
ist í júnimán. sem leið, að lýsa kröfum
sínum í tjeðu dánarbúi innan 12 mánaða
frá síðustu birtingu þessarar innköllunar
og sanna þær fyrir skiptaráðandanum í
Þingeyjarsýslu. Með sama fyrirvara ei
skorað á erfingja hinna látnu, að gefa sig
fram og færa sönnur á erfðarjett sinn.
Skrifst. Þingeyjarsýslu 16. ágúst 1894.
Einar Benidiktsson
settur.
Undirskrifaður selur ágæt vín íyr.
ir franskt verzlunarhús, nefnil.:
Rauðvín fieiri tegundir
Portvin — —
Sherry — —
Champagne— —
Madeira — —
Sömuleiðis: cigaretter og munnstyJcki.
Þessar vörur seljast fyrir innkaups-
verð m«ð frakt og tolli; sje keypt fyrir 10
kr. í ^inu fæst 6°/o afsláttur, fyrir 25
kr. eoa meira 10°/o afsláttur.
Enn fremur sel jeg:
Bitter, franskan, á pottflöskum, 2 tegund.
Curagao.
Vermouth.
Ágætt teJcex (Biscuits) og Jcaffibrauðl
mjög billegt.
Reykiavík 28. júli 1894.
C. Zimsen.
5^
Bóka- og pappírssölubúð
ísafoldarprentsmiðju
Austurstræti 8
hefir margskonar skrifpappír og ritföng
nýfengin, svo sem skrautbrjefaefni, glans-
mynda album, teiknibækur, blýantsyddara,)
vasablekbyttur, magazínblýanta, brjefa-
veslci, reglustikur o. fi.
Brunabótafjelagið
North British and Mercantile
Insurance Company,
stofnað 1809,
tekur í eldsvoðaábyrgð Jiús, bœi, vörur,
húsgögn, Jiey, sJcepnur, o. fl., hvar sem
er á landinu, fyrir lægsta ábyrgðar-
gjald. Aðalumboðsmaður fjelagsins er
W. G. Spence Paterson
Hafnarstræti 8, Reykjavik.
Umboðsmaður í Austuramtinu,
konsúll J. M. Hansen á Seyðisfirði.
Proclama.
Samkvæmt lögum 12. apríl 1878, sbr.
opið brjef 4. janúar 1861, er hjer með skor-
að á alia þá, er til skuldar eiga að telja
í dánarbúi Jónasar Jónssonar frá Brekku-
seli í Tunguhreppi, er andaðist síðastliðinn
vetur, að lýsa kröfum sínum í tjeðu dán-
arbúi innan 12 mánaða frá síðustu birtingu
þessarar innköllunar og sanna þær fyrir
skiptaráðandanum í Norður-Múlasýslu.
Með sama fyrirvara er skorað á erfingja
hins látna, að gefa sig fram og færa sönn-
ur á erfðarjett sinn.
Skiptaráðandinn í Norður-Múlasýslu,
Seyðisfirði 8. ágúst 1894.
A. V. Tulinius
settur.
Proclama.
Samkvæmt lögum 12. apríl 1878, sbr.
opið brjef'4. janúar 1861, er hjer með skor-
að á alla þá, er til skuldar eiga að telja
í dánarbúi Jóhannesar vinnumanns Magn-
ússonar frá Ekkjufelli í Fellahreppi, er
andaðist 5. febr. þ. á., að lýsa kröfum sín-
um í tjeðu dánarbúi innan 12 mánaða frá
síðustu birtingu þessarar innköllunar og
sanna þær fyrir skiptaráðandanum í Norð-
ur-Múlasýslu.
Með sama fyrirvara er skorað á erfingja
hins látna, að gefa sig fram og færa sönn-
ur á erfðarjett sinn.
Skiptaráðandinn í Norður Múlasýslu,
Seyðisfirði 8. ágúst 1894.
A. V. Tulinius
settur.
Uppboðsauglýsing.
Eptir ráðstöfun skiptaráðandans í dánar-
búi Nikulásar Sigvaldasonar verður hús-
eign búsins í Bergstaðastræti hjer í bænum
boðin upp til sölu á opinberum uppboðum,
sem haldin verða kl. 12 á hád. á skrifstofu
bæjarfógeta miðvikudagana 12. og 26.
september næstk. og í húsinu sjálfu 10.
október næstkomandi.
Söluskilmálar verða til sýnis hjer á
skrifstofunni degi fyrir hið 1. uppboð.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 28. ágúst 1894.
Halldór Daníelsson.
K ennsla
undir skóla, í þýzku, dönsku, ensku
og reikningi, fæst hjá
Bjarna Jónssyni
cand. mag.
Suðurgötu 6.
Magnús Torfason
cand. juris
býr í Vesturgötu nr. 21.
Heima kl. 12—2.
Jarpskjótt hryssa fremur mögur, mark-
laus, járnuð með sexboruðum skeif'um og nögl-
um (ekki dragstöppur), er í óskilum í Þverár-
koti á Kjalarnesi. Eiríkur Magnússon.
Púffið sem dregið var um í lotteríi Thor-
valdsensfjelagsins fæst keypt með mjög mikl-
um afslætti. Ritstjóri vísar á.
Bampagrind og maskinuskrúfur bað jeg
fyrir í einhverri búð í vor, en man ekki hvar. í
Sá sem geymir gjöri svo vel að skila á afgr,-
stofu isafoldar.
Vatnsstígvjel, lítið brúkuð, mjög ódýr,
fást til kaups. Ritstjóri vísar á.
Liítið hús við Laugaveginn, alveg nýtt og
vel innrjettað, er til sölu; ávísast af
M. Johannessen.
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Prentamiftja tsafoldar.
146
Pjetursborg meira en mánuð. Þá tókst honum að kom-
ast af landi burtu með fölsuðu vegabrjefi.
Sama daginn sem hann strauk úr varðhaldinu, hvart
sönglistarfólkið úr húsinu á móti fangelsisspítalanum, og
vissi enginn, hvað af því varð.
Það var ung stúlka, er verið hafði svo þrautseig að
leika á fiðluna. Hún er nú gipt hátt settum embættis-
manni í Pjetursborg.
Stofuofninn.
Eptir Jan Destrem.
Maður er nefndur Passerand. Hann átti heima í
París og hafðist þar við í litlum klefa lengst upp undir
þaki á mikils háttar stórhýsi einu þar, er margt manna
átti sjer vistarveru. Hann var ungur að aldri, maður
þýður og hógvær og ljet lítið yfir sjer. Hann hlýðnaðist
fúslega siðareglum dyravarðarins við margbýlisstofnun
þessa, en þar var honum bannað að halda hund, fiðlu,
saumavjel og unnustu, eða hvað annað, er heimamenn
147
kynnu að hafa ónæði af. Ekki mátti hann bera nokkurn
dropa af vatni upp stigann, og með því ekki lá heldur
nein vatnsæð inn í klefann til haDS, fengu sambýlismenn
hans sízt í því skilið, hvernig hann fór að því að vera
svo snotur og þrifalega til fara sem hann var jafnan.
En svo örðugt sem honum var gert fyrir að ýmsu leyti,
heppnaðist honum þó að ávinna sjer hylli sambýlismanna
sinna, þótt það værri því nær tómir stórhöfðingjar:
bankamenn, stjórnvitringar og skrifstofustjórar. Hann
bauð svo góðan þokka af sjer.
Passerand var nýlega búinn að ljúka sjer af við
iðnfræðisnám sitt og mundi líklega hafa komizt að ein-
hverri mannvirkjafræðings-atvinnu, ef hann hefði eigi
sökkt sjer öllum niður í að brjóta heilann um hinar og
þessar nýjar hugvitssmíðar, er hann var að velta fyrir
sjer. Einkum fekkst hann mikið við að gera þær umbæt-
ur á eimreiðum, er afstýrt yrði árekstri járnbrautarlesta.
Hann var svo sannfærður um ágæti hugmyndar sinnar
og taldi sjer svo vísan stórkostlegan gróða á þeirri frá-
bæru hugvitssmíð sinni, að honum varð lítið fyrir að gera
sjer að góðu, þó að hann ætti við þröngan kost að búa
að sinni þar f einsetumannsklefa sínum.
Það bar til einn góðan veðurdag, að hinn ungi mann-
virkjafræðingur mætti í stiganum heima hjá sjer ljómandi
fallegri ungri stúlku. Hana bar eigi nema rjett sem