Ísafold - 22.09.1894, Blaðsíða 3

251
Þjórsárbrúin. Full 5 fet eruþað, sem
eystri brúarstöpullinn er lægri en sá yest-
ari. Hitt er þó enn lakara, ef satt er, það
sem haft er eptir náltunnugum mönnum,
að vestari stöpullinn sje líka of lágur,
með því að áin gangi jafnhátt honum í
hlaupum.
Bfúarefnið (þ. e. brúin sjálf ósamansett)
er nú komið á Eyrarbakka/ með seglskipi
frá Newcastle, og verið að skipa því þar
á land. Á síðan að draga það á hiarni í
vetur austur að brúarstæðinu.
Tiðarfar. Enn helzt hjer þrálát rign-
inga- og rosatið, um suðurland allt.j Heflr
lieyskapur orðið fyrir það endasleppur og
erfiður. Þö munu heyföng manna almennt
eigi mjög fjarri lagi. Þerrikaflinn eptir
eptir höfuðdag bætti stórum.
Að norðan er þar á möti að frjetta önd-
vegistið, beztu þurrka frain til þessa tíma
og ágætan heyskap.
Bruni í Kaupmannahöfn. Með brú-
arskipinu til Eyrarbakka frjettist mikill
húsbruni frá Kaupmannahöfn. Hafði brunn-
ið mikið af hinum miklu gufuskipsverk-
smiðjum þeirra Burmeister & Wains, á Refs-
haleöen, en það er hin stærsta stofnun þess
kyns á Norðurlöndum. Kviknaði kl. 11
að kvöldi í einhverju smíðahúsi þar, og
tókst eigi að slökkva eldinn fyr en kl. 6
að morgni. Yar þá brunnið fyrir eitthvað
á aðra miljón króna, að sögn, — þar á
meðal dýrindis-efniviður, mahogni o. fl., í
mikils háttar skemmtiskip, er Rússakeisari
ætlaði að láta smiða fyrir sig þar. Gufu-
skip voru þar nokkúr til viðgerðar, að
vanda, og varð þeim forðað úr brunanum
við illan leik og með hjálp herskipa á
höfninni, öllum nema tveimur, er brunnu
til stórskemmda.
Frásögn þessa flutti hingað íslendingur,
er var méð að bjarga gufuskipunum úr
brunanum, Þórarinn Bjarnarson (sonur
Stefáns sýslumanns sál. Bjarnarsonar), stýri-
maöur á gufuskipinu »Kjöbenhavn«.
Mr. Wai'd, flsk i kaupmað uri nn enski, frá
Teignmouth, er hingað koín í fyrra sumar,
sendi nú aptur hingað skip sitt S. R. & H.
(122 smál., skipstj. E. Byrne) með salt og
fleiri vörur, mest kaffi og sykur. Það kom
hinga 19. þ. mán. og mun eiga að taka aptur
fisk.
Alþingistiðindin. Umræður efri deildar
nýbúnar, 17*/á örk alls, og 3 hepti komin út
af umræðum neðri deildar, þ. e. þrjátíu arkir.
Líistileg1 leiötogamennska.
Er það ekki listileg leiðtogamennska fyrir
lýðinn, piltar, sem saman stendur ekki af öðru
en durgshátt og þjösnaskap, öfund og rógi við
sjer meiri menn; í hausavíxlum á rjettu og röngu,
sönnu og ósönnu, ef um vild eða óvild er að
að tefla, hagsmuni eða óhag; í fleðulátum við
höfðafjöldann, í því skyni að hafa hylli hans
og fje, og ekki síður við höfðingja, sje af því
hagsmuna von; í dindilmennsku aptan í skrii-
skrumurum; í aula- og andhælisskap, amlóða-
hætti og steinhlindni á hvað eina, sem til
þjóðþrifa horfir; í sjergæðingsskap og sjer-
plægni, roluhætti og rangsýni?
Leiöarvísir ísafoldar.
1484. Getur skipstjóri krafizt þess af mjer,
sem er háseti á skipi hjá honum, að jeg láti
af hendi við hann belti og magastykki af
hverri spröku er ieg dreg, ef í lögskráning
minni er með berum orðum skráð, að jeg skuli
fá allt trosfiski, sem jeg dreg?
Sv..* Nei.
1485. Get jeg, sem er háseti á þilskipi, ekki
krafizt þess, að hafa í fullum mæli allt það
sem lögskráningarbók mín tiltekur að mjer
beri ?
Sv.; Jú.
1486. Jeg er af skipstjóra ráðinn háseti á
þilskip, og hann fullvissar mig um kjör þau
öll, er jeg ræð mig upp á, en eigandi skipsins
vill eigi fullnægja skilmálunum, þegar til hans
kemur. Að hverjum þeirra á jeg að ganga
með að fullnægja loforðinu? Og hvernig á
jeg að leita rjettar míns ?
Sv.: Spyrjandi á eingöngu við skipstjóra og
getur gert rjett sinn gildandi gegn honum
með lögsókn.
1487. Get jeg ekki krafizt þess af skipstjóra,
að fá hjá honum skrifleg kjör þau, er hann
hýður mjer þannig fyrir hönd útgerðarmanns
skipsins, sem jeg ræð mig á sem háseta?
Sv.: Lögskráningin fer fram skriflega 'og
þá eru rituð þau kjör sem spyrjandiJjjþæðst
upp á, meira verður eigi heimtað.
C. Zimsen í Reykjayík
selur:
Biscuits, Tekeks og Tvíbökur.
Góð frönsk Vín.
Bursta, Kústa og Pensla, margar tegundir.
Trjeskóstigvjel.
Trjeskó og Klossa, handa fullorðnum og
börnum.
Saumavjeiar, 2 tegundir. Vasaúr.
Agæta »Patent málingu« handa þilskipum,
2 tegundir, frá nafnkenndri franskri verk-
smiðju.
Sirz, ijerept og ýmsar aðrar kramvörúr.
Cigarettur. Edspýtur.
Ymsar nýlenduvörur og margt fleira.
Allt með svo vægu verði,sem unnt er að
seija það hjer.
Fæði geta bæði námsmenn og aðrir feng
ið á hentugum stað í bænum, gott og vand-
að, nú þegar eða í haust, hvort heldur vill
að öllu leyti eða að eins miðdegisverð.
Alþingistíðindin 1894
fást keypt í bókaverzlun Sigf. Eymunds-
sonar. Kosta 2 kr.
»LEIÐARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGBAR.
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr.
med. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim,
sem vilja tryggja líf sitt, allar nauðsynleg
ar upplýsingar.
1G8
aðra eins nótt og þessa, skildum vjer við óbreyttan háseta,
sem var meira í varið en alla þessa fornaldar-loddara.
Sagan sú er á þessa leið«. Og hann hóf upp sögu þá,
er nú skal greina, og er hún skráð alveg eins og hann
orðaði hana, til þess að hún missi ekki neitt af sinni
mikilfenglegu einfeldni og hinum strembna sjókeim, er
er henni fylgdi. Það er enginn eíi á því, að slíkir menn
og þeirra líkar hafa sjeð svo margt ægilegt og geigvæn-
legt, að þeir þurfa ekki að smíða þess konar upp úr sjer.
»Það var árfö 186 . . Herskipið Belliqueuse, sem jeg
var á, lagði út frá Cherbourg og ætlaði vestur um haf,
til Vesturheimseyja, til þess að fylla hóp gæzluskipa
þeirra, er þar höfðu stöðvar. Jeg var þá lautinant 1
óæðri röð. Meðal sig'lurekka minna var maður frá Ploul-
goes, er hafði nýlega fengið heimfararleyfi til þess að sitja
þar brúðkaup sitt. Hann kom aptur til þess að ljúka
við herþjónustutímann sinn, og bjóst við að fá lausn er
árið væri liðið. Hann átti að taka við búi og útveg
tengdaföður síns, efnaðs útvegsbónda í Ploulgoes, sem
átti 3 þilskip. Hann þótti meiri háttar maður í sinn hóp.
Hann var og einn með beztu hásetum vorum og hefði
fyrir löngu verið til nokkurra valda settur, ef hann hefði
verið læs og skrifandi.
Okkur gelck ferðin vel vestur um haf. En þegar
við komum vestur undir Karaibaeyjar, fór að verða ókyrr
165
getur verið bálrok, er kemur vestur fyrir höfðann og
inn í Adríuhaf. Þetta kveld kom veðrið á okkur úr
Cerigo-sundi. Náttmyrkrið datt á. Hafið var dökkgrátt
og úfinn sjór. Það var þykkt lopt og þungbúið. Við
hjeldum mjög nærri landi; þar gnæfði Taygete-fjallgarður
við himinn, eins og koldimmur veggur. Hann hvessti
meir og meir, og öldurnar hossuðu sjer betur og betur.
Veðrið hvein í reiðanum og það tók að braka í hverju
trje. En »Tana'ís« spjaraði sig. Hún hægði eigi hót á
sjer,heldur þrammaði drjúgt og þjett um þver hin iðandi
fjöll og djúpu dali. Jeg þekki enga sjón veglegri og á-
hrifameirí en er stórt hafskip brunar áfram um sollinn
sæ á næturþeli. Hið mikl-a terlíki, er sýnist svo voldugt
í hægum sjó um dagtíma, verður þá raunar ekki annað
en það sem það er í sjálfu sjer: örlítill depill í sí-iðandi
ginnungagapi; siglurnar svignaðar og hinn granni reiði,
sem ber við koldimmt loptið, er því líkast er maður fórn-
ar höndum til himins. Skipið nötrar og skelfur, er hinar
miklu öldur skeyta skapi sínu á því; ófreskjur þær þeyta
þvíjá milli sín eins og leikhnetti. Og þó leynir það sjer
ekki, að maðurinn hefir gefið þessu brothætta keri hug-
prúða sál og greindarmikinn vilja, jafnsnjallan dutlung-
um höfuðskepnanna. Það er Jíffærum gædd vera, af
manna höndum gjör, er beitir stæltum limum sínum og
neytir orku sinnar af alefii. Hún hefir sitt glóandi hjarta