Ísafold - 22.09.1894, Side 4

£52
Jarðir til sölu.
Eptirtaldar jarðir, sem eru eign dánar-
búsins eptir lijónin Magnús Sæmundsson og
Guðrúnu Gísladóttur frá Búrfelli, fást
keyptar:
1. Búrfell i Grímsneshreppi, 41 hndr. 84
álnir að dýrleika.
2. Ya Ásgarður í sama hreppi, 17 hndr.
30 álnir að dýrleika.
3. Sveinsstaðir í sama hreppi, 12 hundr.
84 álnir að dýrleika.
Þeir, sem kaupa vilja jarðir þessar, snúi
sjer til Eyjólfs bónda Gislasonar á Yötnum
íj Ölfusi.
Skiptaráðandinn í Arnessýslu, Kaldaðarnesi
8. sept. 1894.
Sigiiröur Ólafsson.
Bann. Jeg hjer undirskrifaður eigandi
og umráðamaður jarðarinnar Hvaleyrar í
Garðahreppi er tilknúður að lýsa því hjer
með yfir, að jeg fyrirbýð öllum að verka
fisk, skera eða taka þang eða þara og taka
beitu eða möl undir Hvaleyrarhöfða og á
Hvaleyrargranda öllum — en grandinn
allur fram á móts við Flensborg og Hval-
eyrarós grandamegin inn að stórum steini
móts við Skiphól er samkvæmt landa-
merkjabrjefi, dagsettu 7. júní 1890, viður-
kenndu af rjettum hlutaðeigendum, þing-
lesnu á manntalsþingi í Hafnarfirði 9. s.
mán., ómótmæltu af öllum, vafalaus eign
Hvaleyrar — nema jeg leyfi eða sá, sem
jeg gef umboð til þess.
Ef nokkur brýtur móti banni þessu, verð-
ur hann kærður til að greiða sekt og
skaðabætur.
Görðum, 20. september 1894.
Þórarinn Böövarsson.
Kjötsala.
Yalið dilkakjöt (slátrað í gær) úr Þing-
vallasveit og víðar að, fæst í dag fyrir 16
og 18 aur. pundið. Þeir, sem vilja eiga
víst að fá gott sauðakjöt í haust, ættu að
gefa sig fram sem fyrst.
Rvik 22. sept. 1894.
Jón Þórðarson.
T i 1 s ö g n
í öllum vanalegum námsgreinum (þar á
meðal ensku) veiti jeg, eins og að undan-
förnu, hvort heldur er börnum eða full-
orðnum, fyrir vœgari borgun en flestir —
ekki allir — aðrir.
Sigurður Magnússon,
cand. theol.
1 enzku verzluninni
fæst
Laukur — Ágætar enskar kartöflur.
Hveitimjöl, Bankabygg, Hrísgrjón
og aðrar matvörur.
Ferðamenn geta fengið læst port
fyrir íje sitt ogfarangur ef þeir óska þess;
hitt þarf jeg ekki að taka fram, að jeg
kaupi af þeim vænt slátursfje fyrir pen-
inga út í hönd, hvort heldur á fæti eða
eptir niðurlagi, með sömu aðferð og að
unðanförnu.
Rvik 22. sept. 1894.
Jón Þórðarson.
Meö niðursettu veröi
í ensku verzluninni
verður selt
til loka októberinánaðar
Tilbúin föt — Drengjaföt — Regnkápur
Ensk dömu-stígvél og skór
Kamgarn — Yfirfrakkaefni
og fleirs konar Fataefni
Hálfklæði — Fóðurdúkur — Nankin
Vergarn — Zirz — Bommesi
og margar aðrar álnarvörur
með niðursettu verði.
Klæðaskápur
óskast keyptur ódýrt eða leigður til næsta
vors.
Ágætur rúgur
með góðu verði, afgangur af vörum kaup-
Qelaganna í Borgarfirði og Árnessýslu,
fæst hjá undirskrifuðum.
Rvík 18. sept. 1894.
í umboði kaupstjóra
Ásgeir Sigurðsson
í »Glasgow«.
K e n n s 1 a
undir skóla, og í þýzku, dönsku,
ensku og reikningi, fæst hjá
Bjarna Jónssyni
cand. mag.
Suðurgötu 6.
Stóra-Hof á Rangárvöllum 28 hndr.
4 kúg. er nú þegar til sölu ef samið er
við landfógeta Á. Thorsteinson. Kaupverð
greiðist innan 20. nóvember þ. á. Boð f
jörðina með ákveðinni upphæð óskast sem
fyrst.
Kennsla.
Eins og að undanförnu tek jeg að mjer
kennslu í ensku og öðrum skólafögum fyrir
mjög væga borgun.
Þingholtstræti nr. 15.
I»órður Jensson
cand. phil.
3—4 nemendur geta enn fengið inn-
töku á verzlunar- og kvöldskóla Reykja-
víkur, ef þeir gjöra mjer aðvart fyrir lok
þessa mánaðar.
Þorleifur Bjarnason.
Aðalstræti 7.
Veðurathuganlr í Rvík, eptir Dr. J. Jónassen
sept. Hiti (á CelsiuB) Loptþ.mæl. (millímet.) Veðurátt
á nðtt. um hd. fm. em. fm. em.
Ld. 15. + 7 + 9 769.6 764.5 A h d Shd
Sd. lfí. + H + H 749.2 756.3 Shv d Sv hd
Md. 17. + 6 + 9 759.5 764.5 Svh d 0 d
Þd. 18. + 4 + 12 767.1 767.1 0 b 0 b
Mvd .19. + 7 +12 764.5 i769.5 Sah d S h d
Fd. 20. + 9 + 9 762.0 762.0 0 d 0 d
Fsd. 21. + 6 + '9 764.5 759.5 0 d A h d
Ld. 22. + 6 756.9 S h d
Hinn 15. austanrigning allan daginn til
kvelds er hanngekk til útsuðurs, nokkuð hvass,
var svo á sunnan-útsunnan h. 16. og 17. með
regni; fagurt sólskin og logn h. 18.; svo aptur
rigning af landsuðri h. 19.; hægur, dimmur á
sunnan h. 20.; logn og fagurt veður h. 21. fram
yíir miðjan dag, er hann gekk til austurs með
úrhellisrigningu.
Ritstjóri Bjðrn Jónsson cand. phil.
FrentimiOja lnafoldar.
166
í miðjum bolnum, og heila hefir hún lika; það er leiðar-
steinninn með segulnálinni iðandi, 3em er næm og árvök-
ur, eins og hugur manns, og beinir þessum hrjáða lík-
ama rjetta leið þangað sem ferðinni er heitið. Það spjar-
ar sig, þetta litla kríli; það fetar sig drjúgum áfram
gegn hinum tröllauknu haföldum, er rísa út við sjóndeild-
arhring og byltast áfram. Þær koma langar leiðir að og
hvaðanæfa, frá Sikiley, frá Afríku, frá Sýrlandi og frá
Grikklandshafi. Það er eins og þær ætli allt að gleypa
og í sig að sloka; svo óðslega láta þær og svo hátt hafa
þær; á niðdimmri nóttunni er eins og heimurinn sje al-
veg á valdi þessa æðisgengna óskapnaðar. En reginmögn
þau eru sjónlaus og skynlaus; þau fæðast fljótt og deyja
fljótt; þau kunna ekki að gera samtök sin á milli og hafa
ákveðið áform. Krílið litla skyni gædda er þrautseigt;
það smýgur fimlega milli þeirra, lætur þau líða undir
lok án þess að hafa mein unnið og heldur leiðar sinnar
þangað sem ferðinni er heitið. Það er hinn sí-háði al-
heims-hildarleikur í litlu sýnishorni, skynjandi barátta
mannlegs anda gegn skynlausum náttúruöflum. Það lýsir
sjer hvergi greinilegar en f þessu dæmi. Það er eins og
maðurinn hafi lagt alla sál sína í þetta handaverk sitt,
skipið, sem er getið af visindamönnum og kappar stýra.
Já, jeg hefi sjeð margan hraustan dreng og hugprúð-
167
an í þeirra hóp, sjómanna. Mjer var sögð saga af einum
slikum þetta kveld, sem jeg minntistá.
Jeg var genginn niður í káetuna aptur. Þar voru
nokkrir heldri farþegar saman komnir og voru að horfa á
læknirinn og póstmeistarann, sem voru að tefla skák.
Skipstjóri, de V., brá sjer ofan úr lyptingunni og
niður til okkar litla stund; hann iagði frá sjer kuflinn
sinn gagndrepa, fekk sjer glas af púnsi og lagði orð f
belg um það, sem við vorum að skrafa. .Eins og gerist,
er svo stendur á, var mest talað um skipbrot og slysfarir
á sjó. Póstmeistarinn var búinn að gera kvennfólkið
dauðskelkað á ýmsum hroðalegum sögum og misjafnlega
sennilegum. Þegar skipstjóri settist hjá okkur, hóf ein
ung hefðarmær meðal vor máls á því við hann, að hann
segði okkur einhvern sögulegan atburð úr sinum langa
farmennsku-lífsferli. Póstmeistarinn var búinn að gera
hana hálf-tryllda með sögum sfnum; var hún orðin svo
hugfangin af því, að hana langaði í meira af slíku tagi.
Skipstjóri yppti dálítið öxlum og brosti, eins og gamall
karl, sem börnin eru að biðja að segja sjer draugasögu.
Hann þagði litla stund og var nokkurt hik á honum,
eins og eitthvað væri að brjótast í honum. Loks mælti
hann : »Á jeg að segja ykkur nokkuð! Við lesum og
lærum í skóla ókjörin öll um frægð og framaverk, hreysti
og hugprýði Forn-Grikkja og Rómverja. En einu sinni,
i