Ísafold - 10.11.1894, Síða 2

290
eptir því, sem nánara verður auglýst.
Verður í henni engin altarisþjónusta, held-
ur einungis prjedikun og sálmasöngur fyrir
og eptir.
Prestaskólakennari Jón Helgason á
miklar þakkir skildar fyrir það, hversu
vel hann hefir snúizt við þessu máli,
þar sem hann án nokkurrar þóknun-
ar, einungis af einlægum og heitum á-
huga á málefni kristindómsins, vill leggja
á sig töluverða fyrirhöfn fyrir utan þau
skyldustörf, sem embætti hans eru sam-
fara, og mætti ætla, að fjárveitingarvaldið
kunni að meta slíka ósjerplægni, ef ein-
hverntíma siðar yrði spurning um að koma
á fastri og stöðugri aptansöngs-guðsþjón-
ustu hjer við dómkirkjuna, auk hinna
reglulegu og sjálfsögðu, og farið væri fram
á nauðsynlega fjárveitingu í þessu skyni.
Má jafnvel nú fyrirfram telja víst, að nauð-
syn og nytsemi siíkrar þjónustu muni við
reynsluna, sem fæst í vetur, verða svo
augljós, að söfnuðurinn uni því ekki, að
aptansöngurinn leggist niður aptur.
h.
Raflýsing og rafhitan. í kveld gefst
almenningi hjer kostur á að heyra greini-
lega lýst mjög mikilsverðu framfarafyrir-
tæki: hvernig eigi að fara að lýsa bæinn
úti og inni með rafmagni, í stað olíu, og
sömuleiðis að láta hið sama náttúruafl hita
hýbýlin og sjóða mat, í stað þess að hafa
til þess hin dýru og sóðalegu steinkol.
Enginn hjerlendur maður hefir neina verk-
lega þekkingu á sh'ku fyrirtæki annar en
hr. Frímann B. Anderson, er fyrirlesturinn
ætlar að halda um það f kveld, og skulum
vjer gera. ráð fyrir þeim framfarahug í
i höfuðstaðariýðnum, að hann fýsi mjög
að hiýða á mál hans. Takist honum að
gera mönnum skiljanlegt, að sú mikia
framför fáist með vel kleyfum kostnaði
fyrir bæinn og jafnvel með minni árlegum
útgjöldum en nú fara til lýsingar og hit-
unar, er ólíklegt að vjer þurfum lengi að
biða verulegrar tilraunar í þá átt.
Prestaskölinn. Þar eru nú 9 læri-
sveinar. Fjórir í efri deildinni: Benidikt
Þ. Gröndai, Jón Stefánsson, Páll H. Jóns-
son og Pjetur Hjálmsson. En fimm í yngri
deild: Einar Stefánsson úr Skagafjarðar-
sýslu, Guðmundur Pjetursson úr Reykja-
vík, Jón Þorvaldsson úr Reykjavík, Sig-
tryggur Guðlaugsson úr Eyjafjarðarsýslu
og Þorvarður Þorvarðarson frá Eyrarbakka.
Læknaskólinn. Sex eru nú nemend
ur þar: einn, sem búinn er að vera einn
vetur, Guðmundur Guðmundsson; og 5 ný-
komnir, í haust: Georg Georgsson, Halldór
Steinsson, Jón Pálsson Blöndal, Magnús
Jóhannsson og Ólafur Thorlacius.
Flensborgarskóli. Þessir eru nú nem-
endur í alþýðu,- og gagnfræðaskólanum í
Flensborg:
Efri deild: 1. Högni Sigurðsson, 2. Egg-
ert Leví, 3. Halldór Halldórsson, 4. Magn-
ús Jónsson, 5. Tómas Snorrason, 6. Þói’ar-
inn Egilsson, 7. Sigurður Jónasson, 8. Finn-
bogi Jóhannsson, 9. Eiríkur. Kolbeinsson,
10. Bergur Einarsson, 11. Tryggvi Pálsson,
12. Vilhjálmur Bjarnason, 13. Arnór Árna-
son, 14. Tryggvi Guðmundsson, 15. Stefán
Stefánsson, 16. Þorsteinn Sveinsson, 17.
Þorgrímur Sveinsson.
Neðri deild: 1. Sæmundur Sæmundsson,
2. Tryggvi Bjarnason, 3. Bjarni Jónsson,
4. Ólafur Jensson, 5. Helgi Finnbogason,
6, Ólafur I. Sveinsson, 7. ísleifur Gíslason,
8. Guðmundur Guðmundsson, 9. Guðmund-
ur Ólafsson, 10. Sigurjón Jónsson, 11. Skúli
Einarsson, 12. Elliði Guðmundsson, 13. Á-
gúst Jónsson, 14. Halldór Pálsson, 15. Þórð-
ur Klemensson, 16. Gróa Bjarnadóttir Borg-
fjörð, 17. Runólfur Guðmundsson, 18. Jón
Þorsteinsson, 19. Kristján Jóhannsson, 20.
Hjörleifur Þórðarson, 21. Gunnlaugur Daní-
elsson, 22. Guðvarður Vigfússon, 23. Björn
Jónsson, 24. Ásgrímur Magnússon, 25. Stef-
án Bjarnason, 26. Erlendur Kristjánsson.
Allir í þessari deild eru nýsveinar, nema
nr. 9. Alls höfðu 52 sótt um skóla í ár.
I barnaskóla Garðahrepps eru 70 börn.
47 af þeim er kennt í skólahúsinu í Flens-
borg, en 23 í Görðum. Kennarar í Flens-
borg eru hinir sömu og að undanförnu,en
í Görðum kenna þeir Þórarinn prófastur
Böðvarsson og aðstoðarprestur síra Júlíus
Þórðarson.
Heiðursminning. Hinn 9. f. mán. (okt.)
gerðu sýslubúar og sveitungar sýslumanns
Sigurðar E. Sverrissons í Bæ í Hrútaíirbi,
er verið hafði í sumar full 30 ár sýslu-
maður þeirra Strandamanna, nokkra menn á
fund hans að flytja honum og þeim hjónum
(frú Ragnhildi Jónsdóttur) cþakklætis- ogvirð-
ingarkvebju íyrir ánægjusama og heillarika
framkomu þeirra á liðnum 30 ára samvistar-
líma», og færbu þeim mynd af þeim hjónum,
stóra og mjög vandaba, i prýðilegri umgjörb,
með lárviðarsveig umhveríis og ofan á hann
fest spjald með áletrubum þessum erindum
eptir Stgr. Thorsteinsson:
Valdsmann heiðra vildum,
vin beztan, kosta fiestan,
þrifgæði þekkan lýðum,
þjettan, en æ með rjettu.
Ótal ástar mætin
áratugir þrír báru
þín, og þvi skal ei dvina
þökk vor af huga klökkum.
Snjallri eins að öllu
ástmál hjarta og sálar
öld, þótt ei sem skyldi,
innir húsfreyju þinni.
Y1 vib aptansólar
enn, sem skjótt ei renni,
biðjum vjer ykkur báðum,
blíðgengi stundir lengi.
Af myndinni höfðu verið teknar nokkrar
eptirmyndir smærri, er munu geta komizt á
mjög mörg heimili í sýslunni.
Alþingismaður sýslunnar afhenti gjöfina með
snoturri tölu og vel við eigandi; en oddviti
Bæjarhrepps (Páll próf. Ólafsson?) flutti þeim
hjónum ávarp frá sveitungum þeirra í (jóðum
eptir Benid. Gröndal —sjö erindi löng—. skraut-
ritubum af honum sjálfum með alþekktri
snilld.
Sýslumabur þakkabi kveðjurnar með fögr-
um og viðkvæmum orðum.
«Athöfn þessi fór fram meb svo lítilli vib-
höfn, sem menn vissu að hlutabeigendur mundu
bezt kunna, en mun viðstöddum jafn-minnis-
stæð fyrir það, enda getur viðurkenning fyrir
sannheiðarlegt æfistarf varla komið niður á
maklegri stað». (Eptir brjefi að norðan).
Drukknan. Mánudag 5. þ. m. koll-
sigldi sig úr róðri Elías bóndi Ólafsson f
Akrakoti á Álptanesi rjett fyrir framan
Hvassahraun; 4 voru á; einn drukknaði og1
sökk, vinnumaður hjá Elíasi og uppeldis-
sonur, að nafni Maríjón; 2 bjargað og einn-
ig Elíasi, en hann örendur er náðist. Son-
ur Elíasar, Benedikt, var á siglingu rjett á
undan föður sínum og sá, er honum barst
á, og bjargaði; lenti í Hvassahrauni. Yar
þá samstundis sent eptir lækni til Reykja-
víkur, Dr. J. Jónassen, sem brá við þegar
og fór suður eptir um nóttina; þegar hann
kom þangað, voru tveir allhressir orðnir,
en allar lífstilraunir við Elías ái’angurslaus-
ar, enda hafði aldrei sjezt lífsmark með
honum, eptir að hann náðist.
»Elías sál. var tæplega fimmtugur að
aldri; hann ólst upp á Álptanesi og var
þar alla æfi síðan. Hann var giptur heið-
urskonunni Margrjeti Benediktsdóttur frá
Akrakoti og eignaðist með henni 5 börn,
í 19 ára farsælu hjónabandi; af þeim era
4 lifandi, 3 uppkomin og 1 í æsku, öll hin
mannvænlegustu«.
»Elías sál. má óhætt telja meðal fremstn
sjómanna við Faxaflóa; hanu var dugnað-
ai’- og eljumaður, tryggur í lund og vin-
fastur*.
Frá Færeyjum. Lögþingi Færeyinga
kaus í sumar fulltrúa á landsþingið — efri
deild ríkisþingsins [danska — síra Friðrik
Petersen, prest í Kvalbö, er skólalærdóm
nam hjer í Reykjavíkur skóla fyrir 20 ár-
um.
Gufuskipaferðum milli eynna vilja Fær-
eyingar koma á og hafa viljað lengi; lög-
þingið hreifði því máli fyrir 10 árum. Nil
í sumar hafði það málið til ýtariegrar í-
hugunar og álvktunar. Hafði innlendur
kaupmaður, I. Andreasen í Þórshöfn, boð-
izt til að taka að sjer slíkar ferðir fyrir
38,000 kr. um árið. Þar af áætlaði þingið-
að nær 13000 kr. mundi hafast saman f
flutningsgjaldi, 5000 í fargjaldi, 7000 fyrir
að skjótast til íslands 2 ferðir haust og
vor með fiskimenn og báta þeirra, og 300D
kr. fyrir að skreppa til Skotlands tvær
ferðir að vetrinum með póstflutning og
eptir vörum. (Nefnd í þinginu komst að
þeirri niðurstöðu, að rúmar 19,000 kr. á
ári mundi hin síðari árin hafa hafzt upp-
úr því að flytja færeyska fiskimenn á milli
íslands og Færeyja, nefnil. 800 manns að-
meðaltali fyrir 24 kr. fargjald báðar leiðir).
Af almannafje eyjarskeggja vill þingið
leggja til 1000 kr. Þær 9000 kr., sem þá
brestur upp á 38 þúsundir, sótti þingið um
til ríkisþingsins eða það sem á vantaði að-
fyrirtækið bæri sig 2 fyrstu árin.
Raflýsingarmálið. I síðasta blaðx »R.vík-
ings« er jeg látinn segja á bæjarstjórnarfundi
18. f. m., er þar var rætt um tilboð br. Frí-
manns B. Andersons um ab útvega áætlun
um kostnað við raflýsing bæjarins m. m., að
það væri ekki rjett að gefa því gaum, »sem
þetta aðskotadýr, sem ekki væri einu sinni
sveitlægt hjer, væri að biðja um, sem þar að
auki ekki vissi meira en þeir (o: fulltrúarnir)
í rafmagnsfræði«. Þessi orð eru frá upphafi
til enda tilbúningur ritstjóra »R.víkings« eða
þess sem hann lætur rita blab sitt fyrir sig,
og hefi jeg aldrei talað þau eða neitt í þá
átt. Mjer kom ekki til hugar að vilja óvirba
eða særa hr. Fr. B, Anderson fyrir þab, að