Ísafold - 10.11.1894, Side 3

291
hann gjörði bæjarstjórninni tilboð sitt, er að
framan greinir, og jeg er viss um það, að
hinir bæjarfulltrúarnir munu já'ta það, að ræða
mín hafi heldur ekki hnigið að því.
Þessa leiðrjetting bið jeg yður, herra rit-
stjóri, að taka í blað yðar, og álít jeg að með
henni sje nægilega svarað, hvað mig snertir,
grein, er ofannef'ndur hr. Fr. B. Anderson hefir
ritað í »Fj.-konuna« og þar sem hann byggir
á fyrnefndri frásögn »R.víkings« sem heilögum
sannleika.
Jeg skal að eins bæta því við, aðþví er sjálft
málefnið snertir, að það er misskilningur hr.
Fr. B. Andersons eða ókunnugleiki á framkomu
minni í málinn, er hann ætlar, að jeg hafi
látið nokkurt álit í fjósi um það, hvort það
borgaði sig eða ekki, að nota fossana í Elliða-
ánum til raflýsingar hjer í bænum. Jeg tók
það að eins fram, að það væru til áreiðanlegri
og vissari vegir til að leita upplýsinga í þessu
atriði, heldur en milliganga hr. Fr. B. A., ef
menn á annað borð hefðu alvarlega hug á að
koma málinu fram á leið, og talaði jeg þetta
af því, að mjer var alveg ókunnugt um hæfi-
legleika hr. Fr. B. A. í þessu efni og áreiðan-
legleik hans, nema hvað eitthvað kann að hafa
staðið um það i hrjefi sjálfs hans til bæjar-
stjórnarinnar.
Reykjavifc 8. nóv. 1894.
Jón Jensson
ísQelagið við Faxaflöa. Svo nefnist
fjelag það, er getið hefir verið nm áður
að stofnað var hjer í haust, með þeirri
fyrirætlun, »að safna is og geyma hann
til varðveizlu matvælum og beitu, verzla
með hann og það, sem hann varðveitir,
bæði innan lands og utan, og styðja að
viðgangi betri veiðiaðferðar við þær fisk-
tegundir, er ábatasamast er að geyma í ís«.
Þannig er áforminu lýst í iögum fjelags-
lagsins, er rædd voru og samþykkt í einu
hljóði á fundi 5. þ. mán. Þar var og stjórn
kosin : Tryggvi Gunnarsson bankastjóri
(í einu hlj.), og konsúlarnir Guðbr. Finn-
bogason og W. Christensen. — íshúsið er
nú hjer um bil fullbúið. Jóhannes Guð-
mundsson Nordal frá Winnipeg, er hingað
kom í haust í þvi skyni,) er ráðinn árs-
maður hjá fjelaginu sem ráðsmaður og
smiður.
Vestanfarir voru um tima í sumar meiri
en vesturfarir. Þah komu ekki nema llx/2
þús. vesturfararar til New-York í júlímánubi
í sumar, en 20 þús. vestanfarar tóku sjer far
þaðan austur um haf þann sama mánuð.
Tvo gufuskipsfarnia af niannabein-
um fekk enskur verksmiðjueigandi sjer í sum-
ar austan úi; Búlgaríu, til þess að gera þau
sjer arðsöm á efnafræðislegan hátt. Hann
hafði keypt að stjórninni í Búlgaríu heimild
að grata þau upp á vígvöllum þar úr ófriðn-
nm síðssta milli Rússa og Tyrkja (1878).
Rafmagnslýsing og draugagangur. Það
þykir vera reimt í höllinni kóngsins í Kórea.
Eru þau konungur og drottning og hirðin öll
því mjög myrkfælin; þora varla að sofa á
nóttum. Ver ekkert þeim reimleika nema fær-
ustu galdramenn og rafmagnsljós. Hefir kon-
ungur í sinni þjónustu meðal annara vel fær-
an rafmagnsfræðing frá Evrópu, og er mælt,
að sann sje sá eini, er kaup sitt fær skilvis-
lega úti látið. Því verði dráttur á því, gerir
hann ekki nema slekkur skyndilega allt raf-
magnsljós í höllinni og kveikir ekki aptur fyr
en hann fær gjaldið.
Bakarí til sölu.
Á ísafirði er til sölu íbúðarhús með
bakaríi, sem er í gangi, ásamt með nægri
lóð, 2 geymsluhúsum (annað á bolverki við
Pollinn), fjósi, hesthúsi, heyhlöðu, með iágu
verði og mjög vægum borgunarskilmálum.
Húseignin, sem liggur í miðjum bænum og
því mjög vel við verzlun, getur fengizt í
vetur eða að vori. Lysthafendur snúi sjer til
Þorvaldar læknis Jónssonar á ísafirði.
»LEIÐARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGÐAR.
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr
med. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim,
sem vilja tryggja líf sitt, allar nauðsynleg
ar upplýsingar.
Norskur panel-pappi
er tilbúinn úr við; má brúka hann bæði
undir panelborð eða innantil sem be-
træk; líka undir utanáklæðningu og
þak af við og járni, en þá er bezt að bika
hann.
Þegar pappírinn er rjett negldur á, verð-
ur veggurinn alveg sljettur, og má mála á
hann eins og á trje; hann gjörir húsið súg-
laust og heitt.
Fæst hjá undirskrifuðum, sem gefur nán-
ari upplýsingu um meðferð á honum.
M. Joliannessen.
Prjónavjelar,
með bezta og nýjasta lagi, seljast með
verksmiðjuverði hjá
Siinon Olsen,
Kjöbmagergade Nr. 50, Kjöbenhavn.
Vjelarnar fást af 7 misfínum sortum, nfl.:
Nr. 00 fyrir gróft 4-þætt ullargarn.
— 0 — gróft 3 —----------
— 1 — venjul. 3 —--------
— 2 — smátt 3 — ullar- og bómullarg.
— 3 — venjul. 2 — — — —
— 4 — smátt 2 — — — —
— 5 — smæsta 2 — — — —
Reynslan heflr sýnt, að vjelar nr. 1 fyr-
ir venjulegt 3-þætt ullargarn eru hentug-
astar fyrir band úr íslenzkri ull, og er
verðið á vjelum þessum þannig:
a. Vjelar með 96 nálum, sem kosta 135 kr.
b. do. — 124 — — — 192 —
c. do. — 142 — _ _ 230 —
d. do. — 166 — — — 280 —
e. do. — 190 — — — 320 —
f. do. — 214 — — — 370 —
g■ do. — 238 — — — 420 —
h. do. — 262 — _ _ 470 —
i. do. — 286 — — — 520 —
Vjelar þessar má panta hjá
P. Nielsen á Eyrarbakka,
sem sýnir, hvernig þær fara að prjóna, og
veitir ókeypis tilsögn til að brúka þær.
Verðlistar og leiðarvísir sendist þeim, er
þess æskja.
Vjearnar verða framvegis sendar kostn-
aðarlaúst á alla viðkomustaði póstskip-
anna.
184
»Hefirðu sagt konu þinni eða öðru heimafólki frá
hræðslunni í þjer?«, spurði jeg með hálfum hug.
»Ekki eitt orð«, anzaði hann. »Það var ekki til neins
að vera að hræða það, — konan mín veit ekki einu sinni
neitt um það. En beri nokkuð til tíðinda, geturðu sagt
Klöru, að brjef til hennar liggi í skrifborðsskúffunni minni«.
»Þú sálgar sjálfum þjer á þessum fráleita heilaspuna«,
mælti jeg.
Hann hristi höfuðið, en svaraði engu. Jeg hugsaði
mjer þá að gera hann annaðhvort ölvaðan eða koma
honum í svefn með inntöku, til þess að hann gleymdi
stað og stundu og þessu, sem í hann lagðist.
Mjer tókst það betur en skyldi. Jeg tók upp vín.
Hann drakk drjúgum og gerðist skrafhreifinn, en eigi kát-
ur þó. Jeg drakk líka, honum til samlætis, en gætilegar.
Við sáfum 1 daglegu stofunni, er vissi út að strætinu,
og heyrðum umferðinni siota. Við drógum stólana nær
ofninum og hjöluðum saman eins og í fyrri daga. Það
var heldur færi að lifna yfir honum ofurlítið.
Þá sló klukkan ellefii. Jeg leit á Berridge. Hann
hrökk við, eins og hann ætlaði að rjúka upp.
»Ó, drottinn minn!« mælti hann; »jeg á ekki nema
eina stund eptir!«
»Bull!« sagði jeg; »fáðu þjer dálítið meira í staupinu«.
Við tæmdum flöskuna, og jeg gekk að skápnum eptir
181
hann stóð við altarið við hlið Klöru Jervis, og það gerði
hann æ þunglyndari, er lengra leið á þau 20 ár, er hjú-
skapur hans stóð, sem annars var mjög farsæll. Honum
vegnaði prýðilega að öðru leyti. Hann átti við bezta
heimilislif að búa og börn eignuðust þau hjón. Honum
heppnaðist allt sem hann rjeðst í.
Það er fijótt yfir sögu að fara. —
Mjer líður aldrei úr minni hin voðalega nótt. Það
er eins og minning hennar sje rist á heilann á mjer.
Tuttugu ár sneiða býsna-spildu úr lífi manns; en við
Richard Berridge vorum enn á bezta aldri. Hann hafði
fjóra um fertugt, er hjer var komið sögu, en jeg sex.
Fjelagar mfnir voru dauðir. Jeg stóð einmana uppi
í heiminum og losaði mig hægt og liægt við málsfærslu-
störf mín, en hjelt fáeinum gömlum skiptavinum, sem
voru of góðir til að sleppa þeim og ekki þurfti mikið
umstang fyrir að hafa. Berridge var einn þeirra.
Kveld eitt kom Berridge upp til min eptir *skrifstofu-
tíð — hann gerði það opt —, og var tiltakanlega órór í
skapi og þó þungbúinn.
»Jakob Mallory« mælti hann, eins og honum byggi
mikið niðri fyrir; »jeg ætla að biðja þig að semja erfða-
skrána mína hið bráðasta, í seinasta lagi á morgun.
Það leggst svo undarlega í mig, að jeg sje bráðfeigur«.