Ísafold - 06.04.1895, Blaðsíða 4

124
Verzlun H. Th. A. Thomsens
hefir fengið raeð síðustu ferð »Laura« miklar birgðir af alls konar vörum, t. d.:
Klæði, svart; ísaumsklæði, raislitt; kamgarn, raargar tegundir; sumarfata-
efni; sumaryflrfrakkaefni; buckskin. Kvennslipsi; kvenna og barnayfirhafnir;
barnakjóla: barnahufur; ullarskyrtur handa kvennfólki og unglingum; barna-ull-
artreyjur og prjónstigvjel; skinnhanzka; kvennbelti; regnhlífar og sólhlífar; kraga,
flibba, mansjettur, slaufur og húmbúg. Gólfvaxdúk, mikið úrval; mislit glugga-
tjaldaefni; kommóðudúka; kammerdúk; java-canevas; hvítt ljerept; rúmábreiður,
hvítar og mislitar. Karlmannshatta og stráhatta.
Vindla; cigaretter; margar nýjar tegundir af reyktóbaki. Vín, ýmsar
tegundir, þar á meðal Banco, fl. 1.50. Encore Whisky, fl. 1,60. Köesters bitter.
Roel og rullu; handsápu; chocolade; niðursoðið kjöt og fiskmeti; margar tegundir
af niðursoðnum ávöxtum og syltetöj. Brjefapressur með úrum, mjög hentugar í
sumargjaflr. Steinolíuofna; Christy brauðhnífa, og m. m. fl.
Abatasöm viðarkaup.
Hreinar t U S k 11T úr ull
kaupir:
verzlun Eyþórs Felixsonar.
Tveir Kanarífuglar með búrum
fást keyptir. Ritstj. vísar á.
Takið eptir.
Ef þið viljið halda reiðtygjunum ykkar
mjúkum og í góðu standi, þá komið og
kaupið hinn alþekkta leðuráburð, sem jeg
hefi fengið núna með Laura.
Rvík, 6. apríl 1895.
Andrjes Bjarnason, söblasm.
11 Laugaveg 11.
COGNAC,
beint frá Frakklandi, á fiöskum 2 kr. með
fl., og á tunnum 2 kr. potturinn.
M. Johannessen.
Fyrir hönd nokkurra ekkna hjer, eptir hina sjó-
drukknu?)u í fyrra, votta jeg hjer með innilegt þakk-
læti herra hreppstjóra Einari Jónssyni í GarÖhúsum
fyrir hina höfÖinglegu gjöf sína, 100 kr., sem hann
þegar gaf ávísun upp á, er hann frjetti skipskaðana.
Sömuleiöis þakka jeg i nafni 2 ekkna, er eins stend-
ur á með, *tveim ónefndum konum i Kaupmanna-
höfn«, sem svo hlýlega hafa minnzt nauóstaddra systra
og sent þeim 20 kr.
Báöar þessar gjafir voru faldar sóknarpresti mínum
til útbýtingar, og var þeim ab minni hyggju variö eins
vel og unnt var.
Kúhóli í Landeyjum, 20. des. 1894.
Ounnar Andrjetson,
hreppstjóri.
Undirskrifaður, er lieíir söluumboð fyrir
norska timburkaupmenn, selur í þessum og
næsta mánuði 2 farma af góðum Og ó-
dýrum trjávið. Svo er giört ráð fyrir,
að fyrri farmurinn komi eptir miðjan þenna
mánuð og verði seldur í Hvalfirði. Hinn
síðari kemur til Vesturlandsins í maí og
verður mestmegnis seldur á ísafirði.
Reykjavík, 6. apríl 1895.
B. H. Bjarnason.
Tapazt hefir peningabudda með 5 kr. í.
Skila má á afgr.stofu Isaf.
Takid eptir ! Þrír drengjajakkar nýlegir
og nokkrar fágætar veggjamyndir eru til sölu,
fyrir mjög lágt verð. Ritstj. visar á.
Yerzlun Jóns Þórðarsonar
kaupir:
Blaut an flsk, óflattan stútung og þy rskl -
ing og borgar háu verði.
Bólusetning
fer fram á hverjum miðvikudegi og
föstudegi, í barnaskólahúsinu. Arlðandi
að komið sje með börnin.
J. Jónassen.
NOTIÐ TÆKIFÆRIÐ
til að kaupa vörur með
niðursðttu verði.
Vegna þess að
enska verzlunin
verður flutt i önnur hús
í næsta mánuði,
verða
alls konar álnavörur,
tilbúin föt, drengjaföt,
nærföt, fataefni, járnvörur,
leikföng og glysvarningur,
leir- og glervörur,
og margt fleira,
seldar með niðursettu verði
til loka þessa mánaðar
í ensku verzluninni.
Vindlarnir komnir frá Kjær & Somm-
erfeldt til
Stgr. Johnsen.
Veðurathuganir í Rvik,eptir Dr. J. Jónassen
marz apríl Hiti (A CelBing) Loptþ.mæl. (míllimet.) Veðurátt
A nótt. nm hd. fm. em. fm. em.
Ld. 80. — 6 + 4 767.1 767.1 0 b 0 b
Sd. 81. + 2 + 5 767.1 767.1 0 b V h d
Md. 1. + 3 + 6 767.1 767.1 Vh b V h d
>d. 2. + 3 + 5 764.5 764.5 V h d N h b
Mvd. 3. — 6 + 1 767.1 767.1 A h d A h b
Fd. 4. + 1 + 3 762.0 754.4 A h d A hv d
Fsd. 5. C + 2 751.8 749.3 A hv d Nahvd
Lct. 6. 5 751.8 A h b
30. og 31. var hjer fagurt og bjarf veður, ofu r-
lítill kaldi á vestan; 1. og 2. hægur á vestan
en dimmur með svækju (2.); gekk svo til aust-
urs, hægur h. 3. en hvassuh. 4. og 5. ogþann
dag talsverð ofanhríð síðari part dags. í morg-
un (6.) hægur á austan, bjart sólskin.
Meðalhiti á nóttu í marz — 1.3
----------- hádegi - — -(- 2.3
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
karl faðir hennar. Skrítið tannst honum líka, að faia
að ganga að eiga stúlku, sem hann vissi engin deili á.
Hann taldi víst, að kunningjar sínir mundu halda sig
vera ekki með öllum mjalla.-----
Mánudagsmorguninn kom John Paddington á fund
Mr. Smiths á skrifstofu hans og seldi honum í hendur
hjúskaparvottorð sitt. Fagnaði Mr. Smith honum for-
kunnarvel.
»Það er skrítið*, mælti hann, er hann hafði litið á
seðilinn, »hún kona yðar heitir sama nafni og hún dóttir
mín, hún móðir mín og hún amma mín. Jeg óska yður
til hamingju, og hjerna er samningurinn okkar. Eigum
við að skrifa undir hann núna snöggvast ?«
Þeir gerðu það.
»Guði sje lof«, mælti Mr. Smith; »þar tókst mjer loks að
koma mjer fyrir með að geta rjett mig svolitið upp. Nú legg
jeg öruggur allar búsáhyggjur minar á yður. Þvi satt að
segja lætur mjer þess konar ekki meira en svo vel«.
»En honum Mr. Paddington lætur það þeim mun
betur«, heyrði hann sagt að baki sjer.
John Paddington lítur við og sjer þar konuna sina.
Hún var hattlaus og hafði ekkert utan yfir sjer. Hann
blíndi forviða á hana. Honum líkaði engan veginn, að
hún skyldi gera sig svona heimakoman við Mr. Smith.
»Þú gleymir vist því, að það heflr enginn sagt Mr.
Smith, hver þú ert«, mælti hann. »Þetta er konan mín,,
Mr. Smith«, sagði hann svo.
»Hver þá?«, segir Mr. Smith, og lítur allt í kringum
sig. »Jeg sje hjer enga manneskju. Þetta er hún Edith
dóttir mln. Ætli það sje ekki eitthvert glensið úr
þjer að tarna, órafíflið þitt«, segir hann svo við dóttur
sína; »þú hefir líklega falið hana frú Paddington hjer ein-
hversstaðar, svo við sjáum hana ekki«.
»En það er hún kona mín, þetta, Mr. Smith«, mælti
Paddington; hann hjelt að Smith væri allt í einu orðinn
brjálaður.
Það fór að síga i karlinn. Hann hvessti augun á
Paddington og sagði byrstur og býsna-hávær:
»Þessi kvennmaður er dóttir min«.
»Það er aldrei nema satt, pabbi minn góður«, greip
Edith fram í, »en líka konan hans. Þú settir það upp
við hann, að hann væri kvongaður, og svo gekk hann
að eiga mig án þess að vita hvers dóttir jeg var. Það
er mjer að kenna; en mjer fannst við eiga, að breyta
dálítið til, og láta eigi nema mig á brott eins og systur
mínar*.
John Paddington varð svo mikið um, að hann hneig
hálf-rænulaus niður á stól. En Mr. Smith rjetti honum
höndina.
»Komdu svo og kysstu mig og fyrirgefðu mjer«, sagði