Ísafold - 16.11.1895, Blaðsíða 3

351
gert sjálfu sjer niinnkun, aukið á lítil-
mennsku Skúla, að beiðast styrksins og greiða
sjáltur atkvæði með honum, og að þeir, sem
fluttu þetta, hafi beitt landsmenn brögðum,
hafi orðið nokkuð djarftækir á fje landsins. En
finningin fyrir Skúia sjálfum og málinu 1 heild
sinni er mjög margbreytt. Nokkrir spyrja
ekki svo mjög að vopnaviðskiptum landstjórn-
arinnar og Skúia, heldur líta að eins á þau
leikslok, að þjóðin geldur ekki einungis á-
byrgðarleysis landshöfðingja, heldur og áleitni
Skúla og íylgifi-ika hans, og segja því að fjár-
veitingin til Skúla »bæti gráu ofan á svart«.
Aðrir líta meira á málið í heild sinni; þykj-
ast þeir ekki sannfærðir um að Skúli hafi
orðið fyrir neinum rangindum frá upphafi
málsins, með því að algengt sje, að menn
gjaldi skaplyndis síns, jafnvel við það sem í
sjáfu sjer er lýtalítið af hendi leyst. Trúa
þeir upplýsingum þeim, sem getnar hafa ver-
ið um fjárhag Skúla, og þykjast þá finna allt
annað en að hann hafi orðið tyrir tjártjóni,
og álíta því styrkveiting til hans alveg ó-
þarfa, ef ekki ranga. Sumir þessir menn eru
þannig skapi íarnir, að þeir óska jafnvel að
fjárlögin yrðu ekki samþykkt. Þykir jaínvel
slæmt, að þing skuli ekki verða Jeyst upp, svo
þjóðinni gæfist kostur á að útiloka þá alla
frá þingsetu framvegis, sem samþykkt haf'a
fjárveitinguna til Skúla Thoroddsen í sumar,
Enn eru til nokkrir menn, sem ekki hafa hug^
ann svo fastan við »Skúlamálið«, eiginleika
þess og atdrif, sem við sjálfa persónuna Skúla
Thoroddsen ; þeir eru einkum vildisvinir hans^
íem með íögnuði og undrun horfðu eptir upp-
stigningu dýrðlings síns; — þeir hrista nú
höfuðin, andvarpandi: »Að hann Skúli skyldi
geta lagzt svo lágt að fara að leita styrks, og
greiða sjálfum sjer atkvæðii.
Ekki er það svo að skilja, að allir Mýra-
menn heyri undir einhvern þessara flokka,
sem hjer eru taldir; þeir eru sjálfsagt nokkr-
ir, sem halda svo fast við Skúla, að þeir álíta
ekkert of gott handa honum, hvernig sem það
«r fengið, og hvar sem það er tekið, einkum
þó ef þeim er ekki ljóst, að það sje tekið
beint úr þeirra sjálfra vasa.
Fleira er það sem menn álita athugavert
við þingið í sumar. T.d. að 3 verzlunarstjór-
ar fyrir Zöllner & Co. sitja á þingi, og virð-
-ast fylgjast svo bróðurlega að í þingmálum;
leiða menn svo út af þessu allan þremilinn,
svo sem að útlent auðvald gæti farið að hafa
Ahrif á löggjöf landsins. Já þvílíkt!
Þó að þessar »pólitisku« skoðanir Mýra-
manna sjeu ef til vill ekki með öllu rjettar, þá
sýna þær þó talsverðan áhuga á landsmálum
og tilfinningu fyrirþeim, og segjamá, að þekk-
ingin á þeim sje i framtör. Það mun þv'
varla vera rjett, að telja Mýramenn meðal
»dauðu punktanna« i stjórnmálum, enda þótt
þeir sjeu ekki yfirleitt á sömu skoðun sem sá
■eða þeir, er nefndu þá þessu nafni.
Jón lausamaður.
Fjárkaupaskip Thordals komst loks
af stað 13. þ. mán., frá Hafnarfirði, eptir
17 daga bið hjer, er mælt er að kostað
hafl fyrir skipið sjálft 600 kr. á dag. Af
hinu keypta fje varð það að skilja eptir
um 1300, vegna þess mest, að þeir fjelag-
ar, einkum Mr. Adams junr., höfðu keypt
allmikið af íslenzkri vöru í skipið bæði
hjer og einkum á Akranesi, bæði saltfisk,
síld og sauðargærur o. fl.—gaf fyrir sauða-
gærurnar 6 sh. eða 5 kr. 40 a. vöndulinn,
eða fullum þriðjungi meira en verð hefir
verið á þeim hjer í haust. Fjárfarmurinn
i skipinu varð því lítið eitt á 4. þúsund.
ÆtlarJ hr. Thordal, er sigldi sjálfur apt-
nr með skipinu, að vitja hans þegar um
hæl aptur, eptir 12—14 daga, og koma
með kol og steánolíu, sem hjer eru harla
litlar birgðir af fyrir. Mr. Adams bíð-
ur hier á meðan.
Fáheyrt lubba-hátterní er það í *Þjóð-
ólfi« í gser, að vera að reyna að setja alþm.
Þorlák Guðmundsson í gapastokk fyrir það,
þótt hann sje ekki vel að sjer f stafsetningu.
Eius og hann sje ekki eins fyrir það margfalt
merkilegri maður oJ nýtari í þjóðfjelaginu
heldur en einhver óvalinn, skólagenginn durg-
ur, sem ef til vill alls enga sanna menntun
heíir öðlazt með sinni skóiagöngu, þótt lært
hafi utanbókar það og það af skóianámsgrein-
um — þar á meðal ísl. stafsetningu —, án þess
að hafa melt það sjer til nokkurs gagns nje
kunna að hagnýta það öðruvísi bd sjálíum sjer
til gikkslegrar fordildar, en engum mauni til
nytsemdar, hvað þá heldur heilu þjóðfjeiagi.
Eða er það ekki sómi að meiri og vottur um
mikla og góða hæfileika, að hafa orðið jafn-
þjóðnýtur maður og að verðungu mikils met-
inn eins og hr. Þ. G. er, þótt harla lítillar
sem engrar menntunar hafi notið í uppvextin-
um, hafandi ef til vill engan kost á henni átt?
Og ver ekki margur bÓDdamaður uppvaxtar-
árum sínum allt eins vel og heiðarlega eins
og sumir, sem við lærdómskák fást, á annara
kostnað, þótt loks eptir langa mæðu komist
upp á að stafa móðurmál sitt stórlýtalaust?
Nýtt mánaöarrit fyrir kristindórn og
kristilegan fróðleik er í vændum hjer á
landi með næsta nýári. Það á að heita
Verði Jjós og útgefendurnir verða: presta-
skólakennari síra Jón Helgason, og guð-
fræðiskandídatarnir Sigurður P. Sivertsen
og Bjarni Símonarson.
Skepnufarmur frá Ástralíu. Það var í
sumar í fyrsta sinn gerð veruleg tilraun til
að flytja lifandi búpening frá Ástralíu til Eng-
lands: nautpening, sauðfjenað og hesta. Naut
hafa reyndar verið flutt áður frá Astralíu til
Englands, stöku sinnum, en svo örfátt í einu,
að það hefir verið farið með þau eins og fyrstu
káetu farþega, eða jafnvel betur, segir Times,
svo það heflr verið lítið að marka. Gufuskip
það, er hjer segir frá og heitir »Southern
Cross«, lagði af stað 9. júlí frá Sidney með
550 nautgripi á fæti, 488 sauðkindur og 29
hesta. Skipið var ekki látið fara venjulega
leið og styztu, um Rauðahaf og Súezskurð —
haldið að nautin mundu ekki þola það —
heldur suður fyrir Suður-Ameríku (Cap Horn).
Það var ráma 60 daga á leiðinni, kom til
Lundúna 11. sept. Það hreppti allmikla storma
enda drápust 52 naut og 82 sauðir. Það sem
lifði var í sæmilegu ásigkomulagi. Af heyi
hafði skipið með sjer frá Sldney 1400 vættir
(10-ijórðunga) og kostaði það 36,000 kr., en
af vatni 300 smálestir. Um 20,000 kr. kostaði
umbúnaðurinn i skipinu fyrir skepnurnar.
Sauðfjeð var haft á þiljum uppi. Þrjátíu
manns þurfti til að gæta nautanna á leiðinni.
Flutningsgjaid fyrir hvern nautgrip var 144
kr. og 10 kr. fyrir sauðkindina, en fóður, vá-
trygging o. fl. hleypti kostnaðinum upp í 252
kr. fyrir hvern nautgrip og nál. 23 kr. fyrir
sauðkindina.
Járnbrautarhraði. Tvö járnbrautarfjelög
ensk, er kepptu hvort við annað í sumar á leið
milli Lundúna og Skotiands, fengu hraðann
upp i 63l/4 mílu enska á klukkustundinni að
meðaltali. Bandaríkjamenn stóðust eigi það
mát. Þeir sendu eimlest af stað írá New
Tork 11. sept. norður til Buffalo, 436'/2 enska
mílu, og hafði hún það af á 414 mín. 27 se-
kúndum, eða raunar að eins 407 mínútum
að viðstöðum frátöidum, en það er sama sem
64'Zs mílu enska á klukkustundinni. Hvasst
var á móti nær 'alia leið, og lestin 175 smál.
að þyngd eða 350,000 pund, en enska hrað-
lestin ekki nema 212,000 pd.
Tvær vitmukonur óskast í góða vistí
kaupstaðarhúsi frá 14. maí næstk., önnur til
eldhúsvinnu en hin inni við.
Hálf jörðin Bergstaðir í Bisknpstungna.
hreppi, tilheyrandi dánarbúi Jóns heit-
Kristjánssonar, fyrv. bónda í Skógarkoti,
fæst til kaups, og má semja um það við
skiptaráðandann í Reykjavík.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 31. okt. 1895.
Halldór Daníelsson.
SÖir* Dugleg og þrifin stúlka getur feng-
ið vist á næsta vori hjá þrestaskólakenn-
ara Jóni Helgasyni.
Proclama.
Eptir lögum 12. apríl 1878 og opnu brjefi
4. janúar 1861 er hjer með skorað á þá,
sem til skulda telja í dánar- og fjelagsbúi
Bjarna Hannessonar frá Herdísarvik, er
andaðist hinn 24. okt. 1891, og eptirlifandi
ekkju hans Solveigar Eggertsdóttur nú í
Hafnarfirði, að gefa sig fram og sanna
skuldir sínar innan 6 mánaða frá síðustu
birtingu auglýsingar þessarar. Svo er
skorað á þá, sem skulda tjeðu búi, að
greiða skuldir sínar til undirskrifaðs innan
sama tíma.
Skiptaráð. í Kjósar- og Gullbr.s., 2. nóv.1895.
Franz Siemsen.
í" ■ maím. næstkomandi óskast til leigu
M/rir * miðjum bænum, 3 herbergi, eld-
I 1111 og geymslupláss. Ritstjóri vís-
J ar á.
Nú í haust var mjer dreginn grár sauður
veturgamall með mínu marki, sem jeg ekki á.
með stýtt og standfj. a. h., sýlt og standj. a
v.; og getur rjettur eigandi vitjað andvirðis-
ins til mín, að frádregnum kostnaði og samið
við mig um markið.
Bergvík 14. nóv. 1895.
Pjetur Pjetursson.
"Vasa-úr heíir tapazt í síðast liðnum mán-
uði (nóv.) á veginum úr Reykjavík upp að
Korpúlfsstöðum. Finnandi skili á afgreiðslu-
stofu ísaf. gegn sanngjörnum fundarlaunum.
Yflrfrakki hvarf 29. okt. síðastl. annað-
hvort úr búð Helga Helgasonar eða úr bát
rjett hjá búðinni. Finnandi skili á aígreiðslu-
stofu Isafoldar.
Hjer með apturkalla jeg undirituð öll þau
meiðyrði sem jeg i bræði talaði við Halldóru
Arnadóttur í Sjávargötu á næstliðnu sumri,
og lofa að mæla ekki slíkt við hana framar,
óska jeg því að þau sjen dauð og ómerk.
Brautarholti 5. nóv. 1895. G. A.
Vottar: (handsalað).
Jón Laxdal. Magnús Jónsson.
Kirkjublaðið. Nýir naupendur að 6. ár-
gangi (1896) fá í kaupbæti (ókeypis) það sem
út er komið af «Nýjurn kristil. smáritum«; alls
15 númer. Útgef.
Nýtt kindakjöt fæst daglega til
Jóla i verzlun Jóns Þórðarsonar.