Ísafold - 02.01.1897, Blaðsíða 4

4
1871 — Júbilhátíð — 1896.
Hinn eini ekta

Meltimgarbollur borð-bitter-essenz.
Allan þann árafjölda,sem almenningur hefir við haft bitter þenna,hefir hann
áunnið sjer mest álit allra wat«r-lyfja og er orðinn frægur um heim allan.
Hann liefir IdcUö hin hœstu heiðursverðlaun.
Þá er menn hafa neytt Brama-Lífs-Elixírs, færist þróttur og liðug
leiJci um allan líkamann, fjör og framgirni í andann, og þeim vex Jeœti,
hugreklci og vinnuáliugi; skilningarvitin skerpast og unaðsemda lífsins fá
þeir notið með hjartanlegri Anœgju.
Sú hefir raunin á orðið, að enginn bitter samsvarar betur nafni sínu
en Brama-Lífs-Elixír; en hylii sd, er hann hefir komizt í hjá almenningi,
hefir valdið því, að fram hafa kornið ýmsar einkisverðar eptirstælingar, er
vjer vörum við.
Kaupíð Brama-Lífs-Elixír vorn einungis hjá þeim verzlunum, er sölu-
umboð hafa frá vorri hendi, sem á Islandi eru:
Akureyri:
Borgarnes: —
Dýrafjörður: —
Húsavík:
Keflavík: —
Reykjavík:
Baufarhöfn
Hra Carl Höepfner.
Gránufj elagið.
— Johan Lange.
N. Chr. Gram.
orum & Wulff.
H. P. Duus verzlan.
- Knudtzon’s verzlan.
- W. Fischer.
Gránutjeiagið.
Sauðárkrókur: Gránufjelagið.
Seyðisfjörður:-------
Sigluíjörður: ---
Stykkishólmur: Hra N. Chr. Gram.
Vestmannaeyjar: — I. P. T. Bryde.
Vik pr. Vestmanna-
eyiar: — Halldór Jónsson.
Ærlækjarsol: Hra Sigurður Gunnlaugsson
Sinkenni: Blátt Ijón og gullinn hani d glasmiðanum.
Mansfeid-Búllner & Lassen.
Hinir einu, sembúa til hinn verðlaunaða Brama-Lífs-Elixír.
Kaupmannahöfn, Nörregade 6.

um einkarjettindi til að mega fiska þar sem
útlendingar mega það ekki. Getur vel verið
að þetta gæti hepnast þegar það væri komið
í kring; en ef botnvörpuveiðin er jafnskaðleg
fyrir bátaveiðina og hún er álitin, en mjög
verður langur tími þangað til bátaútvegur
leggst alveg niður, nema því að eins að fjöldi
fóíks fari hjeðan í burtu, — þá mmi lítiö ráð
fyrir oss að hugsa um þá útgerð, þar sem
vjer þar að auki sjáum ekki margar útgöngu-
dyr til að eignast mörg botnvörpuskip.
Ýmsir hafa lagt orð í belg um það, hvað
til ráða skal taka. Einn vill láta koma upp
innlondum botnvörpuveiðaflota og fá með lög-
um einkarjettindi til að mega fiska þar sem
útlendingar mega það eklci. Getur vel verið
að þetta gæti heppnast þegar það væri kom-
ið í kring, en ef botnvörpuveiðin er jafnslcað-
leg fyrir bátaveiðina og hún er álitin, en
mjög langur tími þangað til bátaútvegur leggst
algjörlega niður, nema því að eins að fjöldi
fólks fari hjeðan í burtu, þá mun lítið ráð
fyrir oss að hugsa um þá útgerð, þar sem
vjer þar að auki sjáum ekki margar útgöngudyr
til að eignast mörg botnvörpuskip.
Þá stingur annar upp á að landið, kaupi 4
gufuskip, sem stundi fiskiveiðar og fari strand-
ferðir. Að hafa sama skipið til fiskiveiða og
strandferða á ekki vel saman. Fiskiveiðarnar
þarf að stunda eingöngu, því að það er skaði
að taka vana fiskimenn frá fiskveiðunum til
flutninga, og að hinu leytinu er það nokkuð
mikið stökk í einu, að hætta við bátaveiðar
og byrja á gufuskipaútgerð; enda mun reynsla
Norðmanna upp á síðkastið heldur á þá leið,
að gufuskipaútgerðin sje þeim ekki eins á-
batasöm eins og seglskipaútgerð, nema til
hvala- og selaveiða. En hvað landssjóðsútgerð
til fiskiveiða yrði affarasæl og sparnaðarvæn-
leg t. d. með mörgum hálaunuðum umsjónar-
mönnum, mun mega fara nærri um af svip-
uðum dæmum.
Bezt lízt mjer á uppástungu hr. J. Þ. á
Hliði: að landssjóður styrki menn til þilskipa-
kaupa. Þilskipaútgerðin hefir sýnt sig í því
að þegar þolanlegt verð er á fiski, þá borgar
hún sig, og þau einu byggðarlög hjer við
Faxaflóa, sem ekki mjög tilfinnanlega sjer á
fiskileysið, er Reykjavík og Seltjarnarnes, sem
um mötg ár hafa til muna stundað þilskipa-
útveg. Þótt afli á opna báta sje fljótteknari
en á þilskip þá hafa þilskipin það fram yfir,
að þau geta sótt fiskinn hvar við landið sem
er, og aflinn því nokkuð meiri. Menn eru
orðnir þeirri útgerð talsvert vanir og margir
góðir þilskipasjómenn til.
En að landssjóður styrki sjávarútveginn
eins greiðlega og hjer þarf með, á því er mik-
ið vafamál. Hann hefir að vísu komið upp
stýrimannaskólanum, sem er mjög þarfleg
stofnun, og lagt dálítið fje til að styrkja inn-
lenda þilskipaábyrgð. • En þar með er líka
upp talið. Þingið hefir reyndar ánafnað nokk-
urt fje til þilskipakaupa- lána, en frá því er
þann veg gengið, að ekki hafa margir gagn
at' því. Ekki eru lánaðar nema 4000 kr. út
á hvert skip, hvað dýrt sem það er, og ekki
nema út á helming virðingarverðs með 3 V2V0
vöxtum, og því að eins, að skipið sje í ábyrgð.
Að láta mjög ríflegan styrk til landbúnaðar-
ins, en því nær engan til sjávarútvegsins, það
sýnist ekki vera sanngjarnt. Auðsuppsprettur
við strendur landsins er þó nokkurs virði fyr-
ir hagsæld landsbúa.
Nesi 30. desbr. 1896. Guðm. Einarsson.
Proclama.
Með skírskotan til op. br. 4. jan. 1861 og
skiptalaga 12. apríl 1878 skora jeg hjer með
á alla þá, er telja til skuldar í dánarbúi
mauns míns heitins, Dr. phil. Gríms Thoms-
ens, sem andaðist að Bessastöðum 27. f. mán.,
að lýsa kröfum sínum innan 12 mánaða frá
síðustu (þriðju) birtingu þessarar auglýsingar,
og sanna þær fyrir mjer sem ekkju hans og
einka-erfingja.
Bessastöðum 30. desbr.m. 1896.
Jakobina Jónsdóttir Ihomsen.
Fnndur í Framfarafjelaginu verður haldinn á
morgun s/i ’97 kl. 2‘/i e. m.
ÍSAFOLD
1897.
Hlunnindi fyrir tsýja kaupendur að
þessum (24.) árgangi:
Sögusafn Isafoldar,
þrjú bindi (6., 7. og 8.), 1894, 1895 og 1896.
Alls yfir 400 bls. Enn fremur fá allir kaup-
endur þessa árs Sögusafn blaðsins (1897),
væntanlega 7—10 arkir af vel völdum og vel
þýddum sögum, miklu betri í alla staði heldur
en miðlungstilraunir 1 Islenzkum skáldsögu-
samsetningi; enda er það þeirra dómur, er
vel kunna slíkt að meta, að Sögusafn Isafold-
ar beri langt af samkynja söfnum íslenzkum bæði
að efni og orðfæri.
Dndirskrifuð hefir i 14 ár þjáðzt afmaga
og taugaveiklun samfara njáttleysi og lyst-
arieysi ásiunt uppsölu. Jeg fór því að
reyna Kína líí's elexírinn frá herra Walde-
m»r Petersen í Frederikshavn. og þegar
jeg var búin með 7 giös af honum, fór
jeg að finna til mikils bata, 0g er jeg sann-
færð um, að jeg get ekki verið án þessa
ágæta Kína-lífs eiixírs, en get ekki veitt
mjer hann, af því jeg er svo fátæk. Ept
ir þeirri reynslu, sem jeg hefi haft, vil jeg
ráða hverjum þeim, sem hefir þessa kvilia,
að reyna þetta ágæta lyf.
Húsflgarði á Landi 15/2 1896.
Ingiríður Jónsdóttir.
Kína lífs elixírinn fæst hjá flestum
kanpmönnum á íslandi.
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lífs eíixir, eru kaupendur beðnir
y p
a,ð líta vel eptir því, að -ý—' standi á flösk-
unum 1 grænu lakkí, og eins eptir hinu
skrásetta vörumerki á flöskumiðanum, Kín-
verji með glas í hendi, og flrma-nafnin
Waldemar Petersen, Fredrikshavn, Dan-
mark.
Ljóðmæli Jóns Ólafssonar,
3. útgáfa.
Reykjavík 1896.
Með mynd höf.
Kostar í skrautb..........2 kr.
--- kápu...............1 — 20 a.
Aðalútsala í bókaverzlun ísafoldar.
Til sölu nú þegar og laus til ábúðar
í næstu fardögum er jörðin Bessastaðir á
Álptanesi í Gullbringusýslu. Semja verður
sem allrafyrst við yfirdómara Kristján Jóns-
son í Reykjavík.
Fundizt hefir á nýársdag hrúnn hattur. Yitja
má til Jóns Hannessonar i Kaplaskjóli.
»LEIÐARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGÐAR
fæ.-tt ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr.
med. J. Jónassen, sein einnig gefur þeim,
sem vilja tryggia líf sitt, allar nauðsynleg-
ar upplýsingar.
Veðuratluiganir íReykjavík, eptir Dr. J. Jónassen.
des. Hiti (á Celsius) Loptþ.niæl. (millimet.) V eðurát.t
aniit.t um hcl. íí3i <m tn. «m.\.
Ld.26. + 1 0 726.4 726.4 0 d Svhvd
Sd 27. — 5 — 1 736.6 739.1 Svhvd Svhvd
Md.28. — 8 + 2 736.6 726.4 Sahvd Svhvd
Þd.29 — b 0 731.6 718.8 Svhvd Svhvd
Mv.oO — 4 — 2 723.9 723.9 Svhvd Svhvd
Fd.81. + 5 — 0 723 9 731.5 Svhvd Svhvd
Fd. 1. Ld. 2 — 4 — 2 + 3 781.6 718.8 A h d S h d Sahvd
Sami útsynningur sem að undanförnu. Að-
faranótt h. 1. fjell hjer nokkur snjór af, austri,
fór að þíða með hægð i'yrir hádegi, ofsarolc
af landsuðri með miklu regni síðari part dags
I morgun (2.) hægur á sunnan (s. v.).
Meðalhiti í desember á nóttu -j- 0.5 i fyrra + 1,7
— — - hád. + 1.7 - +1.6
Útgef. og ábyrgðarm.: Björn Jónsson.
ísafbldarprentsmiðia.