Ísafold - 09.01.1897, Blaðsíða 4

8
drápúnum og ránunum var haldið áfram lát-
laust í tvo daga, miðvikudaginn 26. og fimrntu-
daginn 27. ágúst, en ekki nema í skorpum á
föstudaginn; og ekki ljetti þeim alveg fyr en
þriðjudag í næstu viku. Full vitneskja um,
hve margir ljetu lífið, fæst aldrei. Sendiherr-
arnir gizkuðu á 5—6000; en 8750 sögðu þeir,
sem fyrir v/gunum stóðu, í skfrslum sínum
til stjórnariunar, auk þeirra, er fleygt var í
sjóinn og drekkt. Talan 7000 er meðaivegur.
Morðingjarnir eru hálf-grunaðir um að hafa ýkt
sjer til frægðar. Hús voru rænd þúsundum
saman; sum þeirra áttu Grikkir og aðrir út-
lendingar.
Hryðjuverk þessi voru framin með allgóðri
ráðdeild og reglu; hermenn og lögreglumenn
höfðu umsjón og eptirlit með óllu saman, og
höfðu þeir borgina fullkomlega á sínu valdi
alla þá daga. Það bar ekkert á neinu stjórn-
leysi þá. Það er ekki 1/ðurinn og jafnvel
ekki skríllinn, sem her ábyrgð á þessum voða-
glæp, heldur stjórnin, Tyrkjasoldán sjálfur.
Það var hann, sem ljet vinna þetta verk, og
það sögðu sendiherrar allra stórveldanna 6
honum upp í opið geðið í sameiginlegu brjefi
frá þeim til hans skömmu síðar«.
Þannig segir enskur rithöfundur, er staddur
var í Miklagarði um þessar mundir, frá þess-
um hryllilega atburði. Og hann heldur sög-
unni áfram á þessa leið:
»Að afloknum þessum manndrápum hefir
stjórnin tyrkneska haft það í frammi við Ar-
meninga í Miklagarði, sem er litlu mannúð-
legra en að rota þá með kylfum eða saxa nið-
ur. Það eru eða voru þar í borginni frá
150,000—200,000 Armeninga. Það voru kaup-
menn, verzlunarstjórar, bankamenn og skrif-
stofumenn hinir og þessir — aðalatvinnurek-
endur bæjarins. Sumir höfðu önnur minni
háttar störf, voru þjónar eða handiðnamenn
og fleira. Allur þessi lyður var gerður bæjar-
rækur. Þeir voru eltir eins og óarga dýr um
borgina og út um holt og hæðir. Af útlend-
um kaupmönnum og atvinnurekendum var
heimtað, að þeir rækju alla Armeninga úr
sinni þjónustu«.
Út iif bæjarstjórnarkosningunni.
>»Sd forframaði'i, ferðapistlasnillingurinn
heimsfrægi, hefir látið í Ijósi í gær, í blaði sínu
»Þjóðólfi«, að sjer fyndist fremur lítið til um
orðfæri mitt, hæði í ræðu og riti, í blaði mínu
og á málfundum.
Það væri nú skárri ofmetnaðurinn, ef jeg gæfi
mig ekki i hjartanlegri auðmýkt undir hinn ó-
hlutdræga dóm slíks þjóðmærings, orðsnillingsins
prúða og andríka, skærnstu stjörnunnar á himni
hókmennta vorra, sem þar hefir nú skinið í margt
ár, en aldrei lagt af glæsilegri ljóma en síðan
ferðapistlarnir útlendu hirtust, þessi gimsteinn í
hókmenntum vorum, er langt ber af beztu ferða-
lýsingum Eiriks á Brúnum, hera vott nm fram-
úrskarandi menntunarþroska, heimspekilega mikil-
mennsku, skarpleika, eptirtektarnákvæmni (t. d.
samanhurðurinn á hátíðasal háskólans í Kaup-
mannahöfn og alþingissalnum hjerna), rjettsýni
(Paulli stiptsprófastur pokaprestur, af því hann
drepur í skörðin) og smekkvísi (t.d.Þjóðverjar hafa
Dani undir rassinum í smáu og stóru), samfara
óviðjafnanlegu litillæti, miklu meira, sem nærri
má geta, heldur en hjá jafnlítilmótlegum keppi-
naut »Þjóðólfs»-guðsmannsins í ferðafrægðinni og
dr. Friðþjófi Nansen, þótt verið sje að guma af
þvi. Þetta lítillæt.i kom hvergi fagurlegar fram
en þegar hann varaðist að segja veitingaþjón-
inum í »Himnariki«, hver hann væri {»vjer sögð-
um eigi til, hverjir vjer vorum»), til þess að eigi
steinliði yfir veslings-piltinn af að vita sigstanda
augliti til auglitis við eitthvert frægasta mikil-
menni heimsins.
Samkvæmt venjulegri og alkunnri hógværð sinni
og kurteisi, er hann neyðist til að geta að ein-
hverju einhvers mótstöðumanns sins, gerir hann
sem allra-minnst úr hrakförum mínum á undir-
búningsfundunum undir kosningarnar nm daginn.
Þær voru miklu stórkostlegri en hann hefir hrjóst
eða samvizkn til að láta almenning vita. Það
kvað svo rammt að þeim á fundinum í Bröttu-
götu 4. þ. mán., að ekki einungis jeg einsamall,
heldur allur þingheimur með mjer, svo hundruð-
um manna skipti, fiýði í ofboði út úr fundarsaln-
um — undan hinni hljóðu orðsnilld »Þjóðólfs«-
mannsins og hinu þrúðmagnaða mælskuflóði mágs
hans, hins nafntogaða Demosþeness Þorbjarnar-
sen frá Hvanneyri. Það voru svo mörg vitni að
þeim ósköpum, að eigi þarf að lýsa því frekara.
Hitt vita færri, hvað gerðist á Framfarafjelags-
fundinum svo nefnda sama dag, og læt jeg aðra
komast að til að segja frá því.
B. J.
Jeg undirskrifaður formaður Framfarafjelags-
ins i Reykjavík votta hjer með, að það er mjög
rangt og villandi, sem segir í »Þjóðólfi« í dag af
viðureign þeirra Gunnl. Pjeturssonar og B. Jóns-
sonar ritstjóra á fundi fjelagsins 4. þ. mán., og
alveg tilhæfulaust, að ritstjórinn hafi hörfað af
fundi nndan ádrepu Gr. P. eða nokkurs manns
annars. Jeg skal hæta því við, að hr. ritstj. B.
Jónsson og blað hans Isafold hefir, að mínu á-
liti, jafnan komið mjög vel fram við hæjarstjórn-
arkosningar hjer, fyr og siðar, og alveg hlut-
drægnislaust gagnvart hinnm ýmsu atvinnuflokk-
um eða stjettum meðal kjósenda.
Reykjavik 8. jan. 1897.
Olafur Olafsson,
bæjarfulltrúi.
Jeg undirskrifaður, er var fundarstjóri á fundi
Framfarafjelagsins í Reykjavik 4. þ. m., en fund-
arefnið var bæjarstjórnarkosningin daginn eptir,
votta hjer með, að þar fór ekkert það fram, er
gæti gefið ritstjóra »Þjóðólfs« tilefni til þeirrar
árásar, er hann hefir veitt ritstjóra B. Jónssyni í
hlaði sínu í dag, og er mjer sjerstaklega kunn-
ugt, að hann (B. J.) mátti ekki vera á fundinum
lengur en hann var, vegna annars fundar, er ekk-
ert átti skylt við bæjarstjórnarkosninguna, og átti
að hyrja kl. 5, en hún var yfir 5, þegar hann
fór af Framfarafjelagsfundinum, sem hyrjað hafði
miklu seinna en vera átti. Framkoma hans á
fundinum var ekki hið minnsta ókurteis, og heyrði
jeg tekið til þess á eptir, hve vel honum hefði
sagzt, þótt þorri fundarmanna væri á öðru máli
en hann um 2 bæjarfulltrúa af 5, er kjósa átti, þá
Tr. Gf. og Gr. B. Ekki talaði hann aukatekið orð
þeim til miska, er hann lagði til að fyrnefndir
tveir herrar væri teknir fram yfir.
Reykjavik 8. jan. 1897.
W. O. Breiðfjörð.
Fyrri ársfundur búnaðaríjelags Suður-
amtsins verður haldinn 27. dag þ. m. kl.
5 e. m. í leikfimishúsi barnaskólans hjer í
Reykjavík; verður þá skýrt frá aðgjörðum
fjelagsins hið síðasta ár og fjárhag fjelagsins
og rædd ýms önnur málefni fjelagsins.
Reykjavík, 8. dag janúarm. 1897.
H. Kr. Friðriksson.
heldur a ð a 1 f u n d næstkomandi þriðjudag á
»Hotel Island« kl 8 e. m. Aríðandi að allir
fjelagsmenn mæti.
Alþýðufyriríestur
stúdentaíj elagsins.
' Sunnudagskvöldið 10. jan. talar landlæknir
dr. J Jónassen um
líkamshitann.
Inngöngumiðarnir fást í búð Bernhöfts bakara
kl. 10—4 á sunnudaginn og við innganginn.
Hús til sölu eöa leigu
í Hafnarfirði, er í góðu standi, með góðum og
miklum görðum, og afgirtumtúnbletti. Söluskil-
málar Sóðir. Semjamá við Steingrím Guðmunds.
son trjesmið i Hafnarfirði.
Seldar óskilakíndur í Hjósarhreppi haust-
ið 1896: 1., bildóttur hrútur, veturgamall,
með tvístýf't framan hægra, sneitt framan,
gagnbitað vinstra; 2., hvítur sauður, vetur-
gamall, með boðbíld framan hægra. bita apt.
vinstra; 8., hvítur lambhiútur, með tvístýft
f'raman, ritu i hærra stúf hægra sneitt aptan
vinstra; 4., hvítt lamb, með sneitt og stand-
fjöður aptan hægra, boðbíld íraman vinstra;
5., svart lamb, með stýfðan helming framan
hægra, tvíritað i stúf' vinstra; 6., mórauður
lambhrútur, með gagnfjaðrað hægra, hamar-
skorið vinstra; 7., svart gimbrarlamb, með
sýlt, gagnf'jaðrað hægra, sýlt, bita framan,
standfjöður aptan vinstra.
Neðra-Hálsi, 31. desbr. 1896.
Þórður Guðmundsson.
Hús til sölu.
Gott og vandað steinhús á Seltjarnarnesi fæst
keypt nú þegar er og laust til íbúðar 14. maí
1897. Húsiuu fylgir gott fiskiverkunarpláss,
ágæt lending og stórir matjurtagarðar. Lyst-
hafendur snúi sjer til Guðmundar Ólatssonar
í Melshúsuin fyrir 1. marz 1897.
Ungur, reglusamur (algjör bindindismað-
ur) og duglegur verzlunarmaður, sem gengið
hefir á binn nýjasta og bezta verzlunarskóla
í Kaupmannahöfn, og er alvanur veizlunar-
störfum, óskar eptir góðri atvinnu frá 1.
maí við stærri verzlun á íslandi. Ritstjóri
þessa blaðs getur nánari upplýsingar.
Húsnæði vill einhleypur leigjandi f'á frá
14. mai þ. á., helzt nálægt miðjum bænum, 2
herbergi, mót suðri og austri, án húsgagna og
ekki uppi á lopti.
Undirskrifaður tekur að sjer að sníða og
sauma aíls konar karlmannsfatnað, hvort
heldur er heima eða heiman, tyrir mjög væga
borgun. Allt fljótt og vel af hendi leyst.
Innri Njarðvík, 3. jan. 1897.
Guðmundur lllugason.
Óskilatryppi. í Bessastaðahreppi er í ó-
skilum veturgamalt mertryppi, jarpskjótt, mark:
stig traman bæði. Rejttur eigandi vitji þess
til undirskrifaðs og borgi um ieið áfallinn
kostn að.
Hliði. 8. janúar 1897.
Jón Þórðarson.
Saltfiskur og liarðfiskur
fæst með góðu verði í
Ensku verzluninni
16 Austurstrœti.
Veðurathuganir íReykjavík, eptir Dr. J. Jónassen
jan. Hiti (á Celsius) Loptþ.mæl. (millimet.) Veðurátt
k ni tt. | umhd. IIU. trn
Ld. 2. — 2 — 1 731.5 731.5 S h d A h d
Sd. 8 — 2 — 4 731.5 726.4 0 b A h d
Md. 4. — 3 — 1 729.0 739.1 0 b A h b
Þd. 5 — 5 — 2 746 8 761.8 0 b A h b
Mv. 6 — ‘2 — 1 762 0 7H4.5 A h b A h b
Fd. 7. + 4 764.5 764.6 Sa h d A hv d
Fd. 8 Ld. 9 + B + 5 + 6 762.0 749 3 751.8 Sahvd Sa hvd Sahvd
Framan af vikunni optast logn; snjóaði hjer
talsvert aðfaranótt h. 3.; gekk til landsuðurs h.
7: og var hvass af þeirri átt h. 8. með regni. í
morgun (9.) sami landsynningur; aliur snjór rjett
horfinn aptur.
Útgef, og ábyrgðann.: B.lörn Jónsson.
ísatöldarprontsmið.ia.