Ísafold - 07.04.1897, Blaðsíða 3

87
6 ál. víð fyrir ofan jötu hvort; veggjahæð 23l*k\.
jafnt á öllum húsunum; 1 minna hús. 6 álna langt,
sama vídd og sama veggjahæð, sem á hinum hús-
unum. Heyhlaða 10 álna löng, 5 álna við, 4 ál.
v«ggjahæð. Hellisforskáli 8 álna langur, íá'/u al.
á hæð að jafnaði. 1 lamhhús 6 ál. langt, 5 ál.
vitt fyrir ofan jötu, 2'/2 álna veggjahæð. Tvö
^eykuml, annað 5 álna langt, 3 álna vitt, hitt 6 álna
tangt, 4l/s al. vitt; veggjahæð á hvoru fyrir sig 4
alnir.
2. Húsagarður, 57 faðmar, 2*/s al. á hæð, al-
fallinn. Garðar kringum hey, 35 faðmar, 2*/é al.
a hæð, alfallnir. Kálgarður og hlaðgarður, 62
faðmar, 2‘/4 al. á hæð, alfallnir. Brunnur, 10 álna
djúpur lika alfallinn. Túngarðar alfallnir 370
faðmar, hálffallnir 50 fað'mar eða sýnast hanga
uppi. Varnargarðar, 110 faðmar alfallnir, 40faðm-
ar hálffallnir. Traðaveggir, 58 faðmar hilaðir mjög
eða sem hálffallnir.
Allir þessir síðasttöldu veggir voru 2 álnir á
Wð og sumir liðugt það. Tvær fjárrjettir, tóku um
100 fjár hvor, veggir 2*/4 al. á hæð.
3. Meisar 26, stærri og smæri, 4 kláfar, 3 föt-
Ur, 2 keröld, 2 mjólkurbyttur, 4 rokkar og vef-
staður töluvert eða að hálfu leyti hrotið. Pottar
20 af steinoliu töpuðust niður. Olíuföt 2 með
skyri ónýttust að mestu leyti, og 1 kaggi með
skyri, og brotnaði kagginn líka. 30 pd. af smjöri
ánýttust að mestu leyti. 1 olíulampi, 4 matskál-
ari 1 glerkanna, 6 diskar, 4 hollapör, 1 skófla og
handöxi og slaghamar týndust undir mold, og
Oiargt fleira tapaðist, svo sem meitlar, horar, þjal-
lr, smíðatöng og togkambar.
4. Málnytuskemmdir að miklu leyti í 3 vikur,
nema það sem drukkið var jafnóðum og það kom
Ur skepnunum. Að miklu leyti skemmdist allt í
kálgarðinum. Skaði á heyafla metinn 200 hestar.
Eldiviðarskemmdir líka nokkuð miklar.
Að eins 1 fjárhús fyrir 65 kindur bjekk nppi
skekkt og nokkuð lamað.
Að þessi skýrsla sje svo nærri sanni og rjett
Votta jeg hjer með upp á æru og samvizku.
Snjallsteinshöfða i marz 1897.
Teitur Magmísson.
* *
*
Framanskráð skýrsla er hjer prentuð til saman-
burðar við sams konar skýrslu frá einum bæ í
hinni sýslunni, Arnessýslu, í vetur í Isafold, As-
um í Gnúpverjahrepp, og einnig til fróðleiks fyrir
1,1 <Mi n síðar meir um húsakynni og hýbýlagerðá mik-
góðum bóndahæ sunnanlands í lok 19. aldar.
Dáin 4. þ. m. að’ Stórólfshvoli merkiskon-
atl frú Ingunn Jónsdóttir, s/slumanns Jóns-
sonar á Melum, er fyr átti umboðsmann Run-
°lf M. Olsen á Þingeyrum, — og er rektor,
'l1'- Björn M. Olsen einn barna þeirra —, en
S1’ðan Pjetur bónda Kristófemon á Stóruborg.
Hún var nýbyrjuð 1. árið um áttrætt, fædd
12. mar/ 1816. Hún dvaldist síðustu árin
l^já dóttur sinni og tengdasyni, þeim frú Mar-
gfjeti og Olafi lækni Guðmundssyni.
Brauð veitt. Landshöfðingi hefir 6. þ. m.
v«itt Hraungerðisprestakall aðstoðarpresti síra Ól-
afi Sæmundssyni samkvæmt kosningu safnaðarins.
Póstmeistari settur. Landshöfðinginn hef-
lr 31. f. mán. sett Hannes Ó. Magnússon til þess
fyrst nm sinn að þjóna póstmeistaraembættinu á
s‘gin áhyrgð.
Hljóðfæraliöið af >Heimdalli« ætlar að
8kemmta bæjarmönnum á morgun, afmælisdag kon-
Uugs, með lúðrablæstri á Austurvelli kl. 4—6,
Seni hjer segir:
Program.
1. Afd.:
!• Kong Kristians IX. Honormarch.
H. C. Lnmbye.
3
Paa Vagt (Cornet Solo) . . . Dierig
’1, Holly Buch Polka. . . Grodfrey.
Islandsk Lovsang.........Helgason.
■ Vaarhymne (Basun Solo). . . Weyse.
■ fleitere Lebensbilder . . . Strausz.
2. Afdeling.
7. Grandes manævres March. . Desormes.
8. Ung Werners Earvel af Op. Trompeteren.
Nessler.
9. Dina Polka (Cornet Solo). G. Lumbye.
10. Marzurka af Op. Gadeskriveren.
Desormes.
11. En Garde Galop..............Earbach.
12. Kong Christian (Dansk Xational Sang).
Hartmann.
Hvaöanæva.
Svarti dauði.
Það fullyrða læknar, að pest sú, er nú
gengur austur í Indíafjöllum og banað hefir
þar í vetur tugum þúsunda meðal þarlendra
manna, sje alveg sama drepsóttin og Svarti-
dauði, er gekk yfir flest lönd álfu vorrar um
um miðja 14. öld og var 25 miljónum manna
að bana. Hjer á landi gekk drepsótt þessi
hálfri öld síðar, eins og kunnugt er.
Svo tíðar og örar sem samgöngur eru nú á
tímum, þykir engan veginn uggvant, að sóttin
flytjist nú hingað til álfunnar, og því er
jafnvel fleygt, að hún hafi stungið sjer niður
í vetur í sumum hafnarborgum í sunnanverðri
álfunni; flutzt þangað sjóleiðis. En með nægi-
legri árvekni og röggsemi heilbrigðisstjórnenda
og lögregluvalds þykir líklegt, að stöðva megi
hana svo, að hún dreifist ekki út.
Svartidauði gerði fyrst vart við sig hjer í
álfu á Krimskaga við Svartahaf árið 1344,
segir dr. Ehlers. í grein í Berlingi í vetur (29.
jan.). Þá sátu Mongólar þar um borgina
Kaffa, er Genúamenn áttu. Kom þá Svarti-
dauði upp fyrst í liði Mongóla í umsátar-
hernum, og hafði flutzt austan frá Kína; þar
hafði hann verið lengi ílendur. Hrundu Mon-
gólar niður unnvörpum, en þeir, sem uppi
stóðu, ljetu sjer hugkvæmast það þrælmennsku-
bragð, að þeir þeyttu líkum hinna sóttdauðu
fjelaga sinna með valslöngum inn í hina um-
setnu borg. Hlóðust þar upp háir valkestir
af pestarlíkum og gerspilltu bæði lopti og
neyzluvatni, en bæjarmenn hrundu niður sem
hráviði. Maður er nefndur Gabriel de Mussis,
ítalskur lögfræðingur. Hann var í Kaffa, er
þessi ósköp dundu yfir borgina og hefir lýst
þeim greinilega. Arið 1347 hjelt hann heim-
leiðis til Italíu sjóveg og með honum 1000
manna; en af þeim komust einir 10 alla leið
til Feneyja og Genúa; pestin hafði leynzt á
skipsfjöl með þeim fjelögum og ljek þá ekki
betur eu þetta. Hún drap þá á 1 ári 100,-
000 manna í Feneyjum, 70,000 í Siena,
60,000 í Flórenz o. s. frv.
Þá sat páfinn í Avignon á Frakklandi; það
var Clemens hinn VI. Hann tók það ráð, að
loka sig inni og kynda bál í herbergi sínu
dag og nótt. Bak við þetta bál sat hann og
skrásetti bannfæringabrjef gegn drepsóttinni.
Alþ/ða var sumstaðar ekki lengi að komast
fyrir orsakir drepsóttar þessarar. Það voru
að hennar dómi Gyðingar, sem af hatri við
kristna menn höfðu borið eitur í neyzluvatn
þeirra, brunnana. Voru þeir höndum teknir
og píndir til sagna; bar það við stundum, að
þeir játuðu á sig glæp þennan, eins og mörg
eru dæmi, að saklausir menn játa á sig glæpi,
yfirkomnir af pyndingum. Sumstaðar var ekki
svo mikið haft við að krefja þá sagna; menn
veittust að þeim hiösvegar, brenndu þá inni
hundruðum og þúsundum sanian, og þar fram
eptir götunum; í Strassborg voru þeir reknir
inn í timburskála, 2000 í einu, eins og sauðir
í rjett, og kveikt í; í Mainz tyndu 12,000
Gyðingar lífi í þeim ofsóknum.
Það eru ekki 20 ár síðan, að Svartidauði
geisaði á Rússlandi sunnanverðu, í fylkinu
Astrakan. En til allrar hamingju tókst að
hepta hann þar (1879). Þá hafði hann geng-
ið rúmum 40 árum áður á Grikklandi og í
Dunárlöndum neðan til.
Blondin, linudanzarinn heimsfrægi, ljezt í
vetur; hafði tvn um sjötugt. Það var hann, sem
gekk á streng yfir Niagarafoss, í fyrsta sinn 30.
júní 1859, að viðstæddum 25,000 áhorfendum;
strengurinn var 1100 fet á lengd og 160 fet upp
yfir iðunni fyrir neðan fossinn. Hann gekk blind-
andi eptir strengnum — bundið fyrir augun —,
ók hjólbörum eptir honum, har dálitinn böknnar-
ofn á bakinu út á miðjan strenginn, setti hann
þar niður og bakaði í honum pönnukökur, stóð
á höfði á strengnum i flugeldavirki og bar loks
mann á háhesti alla leið eptir houum; þótti það
þrekvirkið mest. »Jeg sleppi þjer, ef þú hreyfir
þig minnstu vitund«, sagði hann við manninn,
þegar þeir voru komnir miðja vega. Meðal áhorf-
andanna var prinzinn af Wales, og bauðst Blondin
til að bera hann á háhesti yfir fossinn; en prinz-
inn þáði eigi það kostaboð. Blondin auðgaðist
mjög á list sinni á fám árum, og tók sjer þá hvíld,
en missti siðan mestallan auð sinn i bankahruni;
tók hann þá til aptur, á sextugsaldri. Meira að
segja, ári áður em hann dó, ljek hann einu sinni
list sina — eigi miður en aðrir góðir iþróttarmenn
á þrítugsaldri.
Yerzlun
W. Fischer’s.
N/komið með »Laura<,< og »Thyra«:
Ullarsjöl, stór og minni. Herðasjöl,
Sumarsjöl, svört og mislit.
Ljerept, Tvisttau, Flonel, margar teg.
Nankin, margir litir. Ermafóður,
Sirz, Stumpasirz.
Oxford, Vatt, Veggjastrigi.
Fataefni, mjög ód/r.
Cheviot, KlæSi svart,
Millumfatastrigi, Vasaklútar, hv. og misl.
Sjertingur, hv. og misl., Servíettur,
Sæugurdúkur, fl. teg., Silkiflauel,
Fóð'ur- og dagtreyjuefni.
Hálsklútar , mjög fallegir, margar teg.
Kveiinslipsi, ljómandi falleg,
Herraslipsi.
Millumpils.
Barnakjólar.
Jerseylív.
Rúmteppi.
Húfur: Barnahúfur, Stormhúfur, Otur-
skinnshúfur, 3 teg., mjög ód/rar.
Hattar, harðir og linir.
Kvennhattar, mjög fallegir.
Axlabönd. Styttubönd.
Maskínutvinni. Silkitvinni.
Gólfvaxdúkur. Strigavaxdúkur. Borðvaxdúkur.
Handklæðadúkar. Handklæði.
Svampar
og margt tteira..
Verzlun
W. FISCHER’S
Nýkomid meö »Laura«.
Griysvaniingur,
mjög skrautlegur, margir ágætir og nytsamir
munir, sjerstaklega hentugir til.
sumargjafa, fermingargjafa,
afmælisgjafa, o. s. frv.