Ísafold - 07.08.1897, Side 3

223
verzlunarstjóra Fisohersverzlunar, herra G. Finn-
bogason, vita, með hvaða verði jeg vildi selja
þessa vöru, þar eð hr. (t. Finnbogason hefði lofað
þeim vörunni með sama verði.
Herra G. G. gleymir einnig að minnast á, að
það var W. Fischer sál., sem um árið, þegar
Sveinbjörn Jakobsson verzlaði í svonefndri Liver-
pool og bauð 22 r.dali fyrir skpd. af saltfiski nr.
1, fjekk komið þeim sainningi á milli allra kaup-
manna hjer, að þeir skyldu aðeins borga 20 rd.
fyrir skpd., þar sem þá var ómögulegt að selja
fiskinn fyrir hærra verð. Arið eptir varð Svein-
björn Jakobsson gjaldþrota, og jeg gæti nefnt
nokkra af viðsbiptamönnum Fischers sál., sem
urðu þá fyrir miklu fjártjóni af því, að þeir, þeg-
ar þeim heppnaðist ekki að neyða Fischer til að
bjóða sama verð og Svbj. Jakobsson, verzluðu við
Sveinbjörn og áttu til góða hjá honum, þrátt fyr-
ir viðvörun Fischers.
Væri herra G. Finnbogason spurður um, hvort
hann hefði í hyggju að kaupa fisk að öðrum en
þeim, sem skulda honum, mundi svar hans að
líkindum verða nokkuð óákveðið, og jeg veit, að
hann muni naumast nú þegar af ráða, að kaupa
mikið af fiski.
Að hinar eldri verzlanir ekki vilja láta blaupa
með sig í aðrar eins gönur og hjer er um að
ræða, einkum þegar þær hafa áður hvekkzt á
þeim, ætti heldur að vera þeim til lofs en lasts.
Greinin í heild sinni er mjög skemmtilega skrif-
uð, og ber vott um allskarpa skáldskapargáfu, er
hefir leitt höfundinn til að fara þannig með efn-
ið, að lýsing hans gæti fengið þann blæ, sem
ætlazt var til að hún hefði.
Gamli Waldemar Fischer var duglegasti og
liprasti kaupmaður, en það heyrir hvorki undir
dugnað nje lipurð að yfirborga íslenzku vörurnar.
Hann var á sinum tíma umboðsmaður ýmsra
kaupmanna í Hafnarfirði, Keflavik og hjer í
Reykjavík, en jeg held að honum mundi ekki hafa
þótt rjett, að borga svo hátt íslenzku vörurnar,
að aðrir kaupmenn hefðu skaða á að fylgja því
verði, sem hann setti.
Minning Waldemars Fischers sáluga mun jafn-
an ógleymanleg sökum hinnar miklu gúðgjörða-
semi hans og örlætis við svo mörg tækifæri og
dugnaðar hans sem kaupmanns, en það er engan
veginn til að fegra þessa minningu, að setja hana
i það samband, sem herra G. G. gjörir í grein
sinni.
H. Th. A. Thomsen.
Ágripsgreinir útlendra frjetta.
Rhöfn, 27. júlí 1897.
Veðrátta. Hún víðast lengi einkennilegust
af rigningum og stórhríðum, en þeim hafa
fylgt víða í suðurlöndum árhlaup, sem hafa
valdið bæjar-spellum og byggða, og um leiS
manntjóni á allmörgum stöðum. Til aðstoðar
við þá er tjónin hafa beðið hefir t. d. á Frakk-
landi fje verið lagt fram milljónum saman úr
ríkissjóði.
Frá fnðargerðinni í Miklagarði. Svo er
hótunum Rússa helzt fyrir að þakka, að
Tyrkir hafa látið af midanbrögðum sínum
og vífilengjum, en dregið þegar til muna af
kröfum sínum. Sagt, að fallizt sje á 5 grein-
ir friðarforspjalla, og af þeim má nefna, að
Tyrkir kveðja her sinn hurt úr Þessalíu, en
munu fá nokkurn geira af henni, líklega þar
sem leiðarskörðin eru, sem mest var í og um
barizt. Sagt og, að þeir láti sjer nægja bóta-
gjald af Grikkja hálfu á 60 mill. kr. Hvað
greinilegar frjettist af samningunum, áður skip-
•ð fer, skal um getið í viðaukagrein. Eu hjer
0r enn nóg af áskilnaðarefnum — t. d. hve-
User Tyrkir skulu vera á burtu úr Þessalíu,
bverja trygging þeir heimta fyrir bótaborgun-
inni, og margt annað — sem geta. valdið nýj-
Um drætti, nema Tyrkir kenni þrýstingar að
nýju. Stórveldin vita vel, hvað þeir hafa
unnið í Þessalíu, og hverra auðna, spella og
rústa þeir eiga þar aptur að vitja, er á burt
hafa flúið.
Danm'rk. Borizt munu hafa til Islands
frjettirnar sorglegu af járnbrautarslysinu 11.
þ. m. hjá Gentofte, þar sem um 30 manna
fengu bana, en lemstranir 70—80. Síðan hafa
ekki fáir fyllt tölu hinna látnu af þeim er
stórmeiðslin hlutu.
Af allmörgum tignuni mönnum, sem hafa
heimsótt konung vorn og krónprins, má þess
geta, að einn átti brýnt erindi. Það var Karl
prins, annar son Osears Svía konnngs, sem
festi sjer Ingibjörgu prinsessu dóttur krón-
prins vors. Brúðkaup þeirra á að fara fram
í lok næsta mánaðar, og til þess munu þá
líkast komnar systur krónprinsins frá útlönd-
um, og, ef til vill, bróðir hans Grikkjakon-
ungur. — Þá er um leið að minnast á, að
konungur vor hefir nýlega þegið heimsókn
sjaldgætishöfðingja, sem var Chalalongkorn
Síamskonungs ásamt syni sínum krónprinsin-
um. Annar son hans, Chira prins, hefir í
nokkur ár sótt nám á sjóforingjaskóla Dana,
en í flotaþjónustu Síamskonungs hafa lengi
verið ýmsir sjóliðar frá Danmörku. Þessi kon-
ungur er talinn meðal vitrustu Asíuhöfðingja
og þeirra, er gangast fyrir framförum þegna
og landa á Evrópu-vísu.
Noragur og Svíaríki. Aðal-atburðurinn
er 900 ára afmæli Þrándheims» eða Niðar-
óss, og skyldi hans minnzt rækilegar en
hjer er kostur á. Hátíðarhöldin fóru fram
18.—20. þ. mán., og hjer voru þeir Oscar
konungur og krónprinsinn komnir þann 17.
Þann 18. (sunnud.) messugjörð í dómkirkjunni,
| en síðar gerði konungur stórveizlu höfðingjum
j bæjarins og sjóliðsforingjum þeirra skipa, er
I við hann lágu. I snjallri ræðu þakkaði hann
j þar fyrir boðið og óskaði borginni hamingju
og blessunar. Daginn á eptir stóð dýrðlegt
veizluhald borgarinnar. I því 500 kvenna,
sem höfðu fært konungi fagra gjöf, dýran
bikar með myndum sögulegs efnis frá tímum
Olafs Tryggvasonar. Hjer flutti konungur
forkunnarfagra ræðu, minntist á dómkirkjuna,
þar sem krýniug hans hefði t'arið fram fyrir
24 árum, á forlög hennar og raörgu bruna,
en tók það fagurleg-a fram, hvernig hún nú
nálgaðist þann fullnað verðungar og prýði,
sem henni væri ætlaður og gerði hana að
tignarmynd dómkirkna á Norðurlöndum. —
Niðurlag ræðunnar gerði hann að framúr-
skarandi minnismáli kvennlýðuum til heiðurs.
Þann 20. skrúðgöngur ánýjaðar og annar
fagnaður, og óhætt mun að segja, að konung-
ur hafi sjaldan haldið glaðari heim til sín frá
Noregi. — Minnast má á, að skörungar vinstri-
manna vildu láta afmælið haldið á dauðadag
Olafs lielga (29. júlí), því þeir segja, að kirkja
hans hafi gert Niðarós að sannkallaðri höfuð-
borg landsins. Sagt, að sumir þeirra, t. d.
Björnstjerne og Stéen forseti, komi til Þránd-
heims á fimmtudaginn.
Sýningin í Stokkhólmi mjög sótt frá mörg-
um löndum, og yfir henni hið bezta látið. —
Þangað sótt til alls konar Norðurlanda- og
alþjóðafunda, þar sem erindin varða: vísindi,
fagurlistir, atvinnu og þjóðhag, blöð og tíma-
rit.
André, hervjelameístarinn sænski, lágði á
sína lengi fyrirhuguðu loptsigling til norður-
skautsins frá Spitzbergen 11. þ. m. Honum
fylgja tveir menn, en síðan hefir ekkert heyrzt,
að við þá hafi orðið vart eða loptfar þeirra.
Margt í getur leitt, en þeir eru ekki fáir,
sem efast um, að þeim reiði skaplega af.
Sitt hvað frá öðrum löndum. Frá Eng-
landi að segja, að innrásarsökin í Transvaal
hefir helzt lent á Cecil Rhodes, en allur
vitorðskvis borinn af Chamberlain ráðherra,
sem á brvddi um tíma. — Horfið nú rjett
gott milli Breta og Búa. — Capþingið (Suður-
afríkuþ.) hefir samþykkt að leggja fje fram
framvegis til flotaauka Englands. — Nú á-
reiðanlegt talið, að gerðardómsmálið með Eng-
landi og Norðurameríku verði bráðum upp aptur
tekið. — pýzkalandskeisari leggur bráðum í
kynnisferð til tignarbróðurins í Pjetursborg,
en um það bil, er hann er á heimleið, heldur
þangað Faure Frakklandsforseti með allfríða
flotafylgd. Flestir telja sjálfsagt, að við komu
Frakka til Rússlands muni bera mun meira
á háværi fagnaðarins.
Viðauki, 28. júlí að kveldi. I dag borið
eptir þýzkum blöðum, að Tyrkir beiti nýju
þrái, heimti trygging gjaldsins, vilji halda
Þessalíu unz borgað er, og svo frv. Hjer
stappa Þjóðverjar í þá stálinu, sem þeir jafn-
ast hafa gert á undan.
Frá alþingi.
Fjárlögin.
Rjetta viku af þingtímanum tók 2. umræða
um fjárlagafrumvarpið, með 2—3 fundum á
dag, í neðri deild, hófst föstudag 30. f. mán.
og var lokið fimmtudagskveld 5. þ. m. skömmu
fyrir miðnætti.
Tillögur fjárlaganefndarinnar gengu flestall-
ar fram. Þó ekki styrkurinn til Jóns Olafs-
sonar. Brynj. Jónssyni (Minna-Núpi) veittur
200 kr. ársstyrkur til fornmenjarannsókna.
Arsstyrkur til Helga Jónssonar hafður 1500
kr. (til jarðfræðisrannsókna); 1000 kr. veittar
B. Þorlákssyni á Álafossi til að bæta við sig
tóvinnuvjelum; Bjarna Sæmundssyni fiskifræð-
ing og öðrum manni ætlaður 500 kr. styrkur
til að fara á fiskisýning í Björgvin að sumri,
500 kr. hvorum, og 400 kr. árstyrkur vaittur
til útgáfu fiskitímarits; Geir T. Zoegaadjunkt
veittur 500 kr. ársstyrkur til að semja íslenzk-
enska orðabók.
Til að reisa stýrimannaskóla hjer í Reykja-
vík veittar 19,850 kr.
Fernar 30,000 kr. veittar úr viðlagasjóði til
láns, til þilskipakaupa, ísgeymslu, tóvinnu-
vjela og jarðabóta.
Ráðgerður tekjuhalli í lok fjárhagstímabils-
ins 144 þús. kr.
Veittar úr viðlagasjóði ennfremur 80,000 kr.
til »að byggja steinhús í sambandi við lands-
bankann, þar sem sje nægilegt húsrúm fyrir
landsbankann, aðalpóstafgreiðslu landsins, skrif-
stofu landfógeta, forngripasafnið, málverka-
safnið og náttúrugripasafnið, svo og húsrúm
til bráðabirgða fyrir hinar æðri menntastofn-
anir«.
TIMBUR.
Hvar á maður að kaupa timbur?
í»ar sem það er bezt og þó með
sama verði og hjá öðrum-
Allt til þessa hafa heyrzt svo margar kvart-
anir yfir að hingað flyttist svo slæmur viður,
en til að bæta dálítið úr því hefir undirskrif-
aður nýfengið farm af úrvalstimbri af öllum
tegundum, sem selst með sama verði og hið
lakara timbur áður, og með sama gjaldfresti
við áreiðanlega menn og hjá öðrum.
Ennfremur mælist með ágætum
klæðningspappa,
sem þékur 32 □ álnir rúllan, fyrir að eins kr.
3,50.
Reykjavík, 6. ágúst 1897.
Th. Thorsteinsson.