Ísafold - 03.10.1900, Blaðsíða 4

244
J
(Rvík); Tómas Bjarnason frá Bóndahól í
Mýrasýslu.
Vendetta.
Eftir
Archibald Clavering Gunter,
Tómassó gamli situr fyrir utan kirkj-
una í skugga nokkurra olíutrjáa, og
ómurinn af hinu glaðlega, hátíðlega
Banedicite berst að eyrum hans.
»Nú erum við búnir að raissa hana
— nú er Marína orðin ensk kona!«
tautar hann fyrir munni sér og snýr
sér að Danellu.
»Nú heitir hún ekki Paoli framar«,
segir Danella. »í kvöld, þegargestirn-
ir eru farnir, skaltu koma til mín,
Tómassó; eg ætla þér mikla sæmd —
þú átt að búa brúðarherbergið út«.
Karlinn kinkar kolli. Talað getur
hann ekki fyrir gráti, og tárin renna
niður eftir hrukkóttu kinnunum á hon-
um; því að hann lítur svo á, sem sómi
Paoli-ættarinnar sé til moldar hniginn
með þessu brúðkaupi, er kemur hinni
ungu húsfreyju hans inn < þá þjóð,
sem sá bölvaði maður tilheyrir, er
veitti Antónió banasárið.
»Komdu!« hrópar Danella. »Komdu
inn, Tómassó, og kystu á hóndina á
nýja húsbóndanum þínum!«
f>jónninn gamli tautar blótsyrði fyr-
ir munni sér, en gerir þó það, sem
honum er sagt, og kyssir bæði brúður-
inaog brúðgumann. En á andliti hans
er svipur, sem veit á ilt; hann er enn
víghundurinn, sem verið er að lemja,
og hefir ekki komið auga á veiðisína.
•Mússó, þér eruð ekki búinn að kyssa
brúðurina, vinur minn«, segir An-
struther.
•Ekki skal eg láta það undir höfuð
leggjast«, svarar greifinn glaðlega. »Eg
gleymi aldrei að sýna fegurðicni allan
sóma«. Og hann fer og kyssir Marínu.
Hún furðar sig á því, að varir hans
eru ískaldar, og enn meiri undrunar
fær það henni, þegar hún finnur tvö
brennheit tár renna ofan eftir kinnum
sér.
En Músbó Danellu fær ekkert aftr-
að.
f>egar alt er um garð gengið og bæði
prestur og nótaríus eru búnir að skrifa
undir hin ýmsu skjöl, heldur alt brúð-
kaupsfólkið heim til greifans með byssu-
skotum, hljóðfæraslætti og faghaðar-
látum. f>ar er gestunum veizla búin.
í veizlunni er drukkið óspart, ræður
haldnar og mikið hlegið — Mússó hlær
hæst allra. Og svo er farið að dansa
tarantella, marsiliana og aðra þjóð-
dansa og aðrir leika á mandólín og
gígjur.
Nú fer að dimma. Gestirnir óska
brúðhjónunum tilhamingju með margs-
konarkorsískum viðhafnarsiðum oghalda
svo þaðan heim til sín eftir fjallagöt-
unum og gegnum smjörviðarskógana;
en á næstu fjallatindum og ásum eru
fagnaðarbál kveikt.
Marína fer til manns síns og segir:
•Viltu gera eina bón mína, Gerard?«
»Fyrstu bónina, sem þú biður mig,
sem —«.
»Sem eiginmann minn«.
•Auðvitað*.
»|>akka þér fyrir. í morgun hugsaði
eg um þig einan, og þess vegna gleymdi
eg að fá gömlu þjónunum mínum þetta«.
Hún lyftir upp ofurlítilli pyngju, fullri
af gulli. »Danella greifi leggur það til,
að þú ríðir þangað ofan eftir í kvöld
og færir þeim þetta frá mér. |>ú ert
nú húsbóndi þeirra, og þeim mundi
þykja vænt um slíka alúð frá þinni
hálfu«.
•Velkomið að eg geri það — á morg-
un«.
»j?að á betur við, að þú gerir það
f kvöld, Gerard, og mér væri svo mik-
il ánægja að því, að þeim þykí vænt
um þig. Vertu óhræddur, eg verð
ekki strokin frá þér, þegar þú
kemur aftur, adorato mio !• segir brúð-
urin, og lítur dökku augUnum hlýlega
á hann.
Greifinn tekur fram í með alvöru-
svig:
»f>arna er hesturinn; eg hefi látið
8öí5la hann handa yður. þjónninn
minn á að fara með yður; hann ratar
og veit líka, hve mikið hver af þjón-
um Marínu á að fá. Svo dregur hann
Edvin til hliðar ofurlítið og segir með
einkennilegum hljóm í röddinni: »Eg
ætla yður og brúðurinni að hafa um-
ráð yfir vinstra húsarminum — gleymið
því nú ekki, að Danella óskar þess,
að þér verðið gæfumaður!«
»Guð láuni yður, Mússó, fyrir alt,
sem þér hafið fyrir mig gert«, segir
Edvin og tekur innilega í höndina á
greifanum. En fingur Danellu eru
stamir og kaldir.
•Ekkert að þakka — ekkert að
þakka!« segir Mússó. Svo horfir hann
á eftir Edvin, þar sem hann eráleið-
inni ofan eftir trjágöngunum, ogtautar
fyrir munni sér: »Aga6tur piltur! j>að
er mikið mein — —! En hvað ágæt-
ur sem þú ert, þá þarft þú ekki að
verða sök í því, að Mússó verðióláns-
maður!«
Svo segir hann hátt:
»Nú — nú, Marína, hvernig kunnuð
þér við yður í dag, meðan þessir kor-
sísku viðhafnarsiðir fóru fram og innan
um Korsíkufólk, eins og fyr á dög-
um?«
»Eg fann, að eg er líka Korslkukona«,
svarar brúðurin tígulega.
Danella hefir ætlast til, að alt hefðí
þetta áhrif — öll þessi þjóðlega við-
höfn, allir þessir forneskjusiðir, Kor-
síku-blærinn, sem hann hefir varpað
yfir þefetá brúðkaup, vina- og leikbræðra
hópurinn, sem hefir veitt brúðurinui
þjóuustu sína innan um alla þessa ró-
mantík, allar þessar fornu erfikenning-
ar og öll þessi náttúrufegurð eyjarinn-
ar, sem hún uuni svo heitt. {>að sem
Enid tínst líkjast rómverskri kjötkveðju-
hátíð, það vekur hjá Marínu ást til
ættarinnar. tilfinninguna fyrir því, að
tilheyra þessum þjóðflokki, og óslökkv-
andi löngun til að hefna fyrir allan ó-
jöfnuð, er ættin hefir orðið fyrir. j>eg-
ar Mússó virðir nú andlit hennar fyrir
sér í tunglsljósinu, sér hann, að hann
hefir náð takmarki sínu: Marína er í
kvöld Korsíku-kona að fúllu og öllu,
þrátt fvrir nýja nafnið, sem hún hefir
fengið.
Safamýri.
Nú er loks komin á samþykt um
verndun Safamýrar, að liðnum 6 árum
frá því er heimildarlög fyrir henni
gengu í gildi, lögin frá 13. apríl 1894.
Sýslunefnd Rangæinga hefir samið
samþyktina, og amtmaður staðfest 31.
ágúst þ. á.; gildir frá 1. þ. m. Nær
þó eigi yfir alla mýrina, heldur að
eins »Vetleifsholtshverfi og Bjóluhverfi,
að undantekinni jörðinni Hrafnatótt-
una«.
•Tilgangur samþyktarinnar er, að
þurka svo upp Safamýri, að hægt
verði að stunda heyskap í henni, og
skal það gert:
1. með því að skera fram Flóða-
keldu;
2. með því að hlaða í Bjóluósa og
í ála beggjamegin þeirra í Bjólulandi,
sem renna kunna inn á mýrina«.
Framkvæmdarstjóri, sem sýslunefnd-
in skipar, hefir aðalumsjón með fram-
kvæmd uppþurkunarinnar, fyrir 3 kr.
á dag úr sýslusjóði þann tíma, er
hann er burtu frá heimiii sínu sakir
starfa síns. Hann kýs sér tvo ráðu-
nanta og aðstoðarmenn á samþyktar-
svæðinu. Kostnaði skulu þeir jafna á
jarðirnar á samþyktarsvæðinu, til
helminga á hvorn, jarðareiganda og
leiguliða, eitir jarðarmegni að fornu
mati. Ábúandi ábyrgist gjaldið alt og
má halda eftir í jarðarafgjaldinu til-
lagi eiganda. Viðhald jarðabótanna
kosta ábúendur. Hreppsnefnd Ása-
hrepps sér um viðhaldið og kýs mann
árlega til að sjá um framkvæmd þess,
gegn þóknun úr sveitarsjóði fyrir ó-
mak sitt. Hreppsnefndin öll hefir á-
byrgð á, að jarðabótin skemmist eigi
sakir hirðuleysis, og getur sýslunefnd-
in komið þeirri ábyrgð íram á hendur
henni. Sektir, 20—100 kr., fyrir van-
rækslu af hálfu framkvæmdarstjóra,
aðstoðarmanna hans eða hreppsnefnd-
armanna. Onnur brot varða 10—100
kr. Sektir renna í sýslusjóð.
Heiðursgjafir
úr styrktarsjóði Christians konungs
níunda hefir landshöfðingi veitt bænd-
unum Guðmundi Klemenssyni í Ból-
staðarhlíð og þorstaini Jónssyni í Vík í
Mýrdal, 140 kr. hvorum, fyrir framúr-
skarandi dugnað og framkvæmdir í
jarðabótum.
Biskup vor,
herra Hallgrímur Sveinsson, er nú
kominn á fætur aftur, eftir handleggs-
brotið, en mun eiga all-langt í land,
nokkurar vikur, þar til er hann getur
sint embættisstörfum að fullu, t. d.
framkvæmt prestvígslu.
!Leiðarvísir til lifsábyrgðar
fæst. ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr.
raed. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim,
sem vilja tryggja líf sitt, allar upplýsingar.
í Reykjavíkur-
apóteki fæst til
fjárböðunar
óhreinsuð k a r b ó l s ý r a og
sápublönduð k a r b-ó l s ý r a.
Dýralækningaráðið í Kaupmanna-
höfn hefir mælt fram með jpeSSUm
meðulum, þar eð þau hafa reynst
skaðlaus fyrir ullina og eru
bráðdrepanái fyrir kláðamaur-
inn, fremur öðrum baðlyfum.
Einnig fæst
pur karbólsýrusápa, »Kresólsápa<
og P r itn a Kr eolin
Leiðarvisir tii notkunar fæst.
Michael L. Lund.
Eg hefi síðustu 6 ár verið þungt
haldinn af geðveiki og brúkað við því
ýmisleg meðul, en árangurslaust, þar
til eg fyrir 5 vikum fór að brúka
Kínalífselixír Waldemars Petersen f
Friðrikshöfn. j>á fekk eg undir eins
reglulegan svefn; og þegar eg var bú-
inn með 3 glös af elixírnum, kom
verulegur bati, og vona eg, að mér
batni alveg, ef eg held áfram með
hann.
Staddur í Reykjavík
Pétur Bjarnason frá Landakoti.
Að framanskráð yfirlýsing só af frjáls-
um vilja gefin og að hlutaðeigandi sé
með fullri skynsemi, vottar
L. Pálsson, prakt. læknir.
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flest-
um kaupmönnum á Islandí.
Til þess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kína-lífs-elixír, eru kaupend-
ur beðnir að líta vel eftir því, að
standi á flöskunní í grænu lakki, og
eins eftir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi og firmanafnið Waldemar Pet-
ersen, Frederikshavn, Danmark.
Þegar þér hiðjið um Skandinavisk Ex-
portkaffi-Sgrrogat, gætið þá þess, að vöru-
merki vort og undirskrift sé á pökkunum.
Khavn K. F, Hjorth & Co.
Skólapiltur, sem er í 4. eða
5. bekk, getur fengið frítt húsnæði, ef
hann vill taka að sér að kenna börn-
um. Nánari upplýsingar gefur eig-
andi barnanna. Ritstjóri vísar á.
Hálf heimajörðin Epilstaðir
í Villingaholtshreppi er laus til ábúð-
ar i næstkomandi fardögum, og til
sölu, ef óskað er. Jörðin gefur af
sér töðu handa 4 kúm, ágætar engj-
ar og undanfæri mikið, og fyrirtaks
hagbeit á vetrum bæði fyrir fé og
hross.
Líka má hafa töluverða veiði úr
Þjórsá, einkum selveiði, og ýmsfleiri
hlunnindi, er jörðinni fylgja, sem lyst-
hafendur geta fengið upplýsingar um
er þeir snúa sér til eiganda og á-
búanda jarðarinnar
Gísla Guðmniidssonar.
Þeir sem rituðu sig á tafllistann eru
beðnir 'að mæta í húsi Jóns Sveins-
sonar á laugardaginn kl. 9 síðdegis.
Reykjavík 2. okt. 1900.
Pétur Zophoínasson. Sigurður Jónsson.
Sttirla Jónsson.
Fundist hefir gulihringur; vitja
má í búð Helga Helgasonar.
Tapa.it hefir hestur, grár að lit, en
dekkri á hiiffsi og fótum, mark: gagnbiti
hægra, brennim. á framhófum P. P. S.
Finnandi er vinsamlega beðinn að gera
mér sem fyrst viðvart.
Staddur i Rvik 2. okt. 1900.
Jón Jónsson
frá ilelabergi á Miðnesi.
FJÁRMARK Jóns prests Stefánssonar á
Halldórsstöðura í Bárðadal: stýft hægra,
geirstýft vinstra.
2»eir sem kynnu að vilja kaupa kýr
og hey við barónsbúið í Rvík gefi sigfram
við Sig Pórólfsson sem fyrst. Rvík 2/i0 1900.
Loftherbergi til leigu á Laugaveg 27.
Lykiap fundnir. Ritstj. visar á.
___Q skólapiltar geta fengið góða
““ þjónostn. Vísað á i Isafoldar-
prentsmiðju.
TapaSt bafa: rauður foli ómark-
aður, og rauðskjóttur hestur, með mark:
sýlt hægra, sneiðrifað fr. vinstra.
Hestunuin óskast skilað að Helgastöðum
í Biskupstungnm eða í Lindargiitn 23 i
Reykjavík.
Thorvaldsens-fél.
hefir í hyggju að halda tombólu til ágóða
fyrir sjóð félagsins laugardaginn 13. og
sunnudaginn 14. næstkoinandi. Nánara
verður auglýst 4 götuhornum.
Forstööunefndin.
Nokkrar kenslubækur
er fást í bókverzlun Isafoldarprent-
smiðju:
SIÐFRÆÐI, kristileg, eftir síra H.
Hálfdánarson, á 3 kr. og 4 kr.
BIBLÍUSÖGUR Balsevs á 75
DÖNSK ORÐABÓK ný (frá 1896)
á 5 kr. í kápu, 6 kr. i b.
DÖNSK LESBÓK Svb. Hallgrímsson-
ar á 1 kr. 30 au.
DÖNSK LESTRARBÓK Þorl. Bj arna-
sonar og Bjarna Jónssonar á 2 kr.
FJÖRUTÍU rÍMAR í dönsku eftir
þorst. Egilsson 1 kr. 30 a.
ENSKUKENSLUBÓK Halldórs Briern
1 kr.
HUGSUNARFRÆÐI Eir. Briem í
kápu 50 a.
HVERNIG ER OSS STJÓRNAÐ?
eftir J. A. Hjaltalín 60 a.
MANNKYNSSAGA PálsMelsteðs 3 kr.
RITREGLUR Vald. Asmundssonar,
allra-nýasta útg., 60 a.
Ritstjórar: Björn Jónsson(útg.og áhm.jog
Einar Hjörleifsson.
I safo’ darprentsraiðja.