Ísafold - 10.07.1901, Qupperneq 3

183
þeir ekki heyit suDgið í sýslunni. Má
það óefað þakka hinni ágætu stjórn
Bigurgeir3, enda hér saman komnir
beztu söngmenn sýsIunDar.
Guðm. Friðjónsson mintist Islend-
inga erlendis og mæltist vel að vanda,
þá var dagskrá lokið.
Eftir það toluðu ýmsir; þar á með-
al síra Matthías JochumssoD, um hinn
guðlega mátt í manninum, og sveif
hann í anda fyrir ofan þoku þá, er í
loftinu var, sem fæstir munu hafa
komist upp úr af þeim, er við vorú
staddir.
Sigurjón á Sandi talaði um hinn
líkamlega mátt og þrótt og þjóðlegar
íþróttir.
þá voru kveðnar úr áheyrenda hóp
nokkrar saknaðarvísur til Aðaldals og
héraðsins eftir ýmsa höfunda undir
forystu Friðjóns Jónssonar Mývetn-
ings.
Steinþór Bjarnarson las upp brjef frá
Jóni Stefánssyni á Litluströnd, er var
veikur og gat því ekki komið, kveðju
til fundarins og árnaðaróskir.
Jón þorsteinsson á Arnarvatni las
upp kvæði eftir (sjálfan sig, sem þótti
mjög gott.
Ólafur Jónsson, unglingspiltur frá
Fjöllum í Kelduhverfi, talaði þá um
Ameríkuferðir og orsakir þeirra.
Undir fundarlok mælti síra Jónas
á Hrafnagili nokkur hlýleg þakkarorð
til fundarins og héraðsmanna yfirleitt
og mæltist til þess, að söngflokkurinn
syngi: »Vegir skiljast, héðan burt skal
halda«; og varð söngflokkurinn við
þeim tilmælum. þá var komið mið-
nætti og menn fóru að hafa sig til
brottfarar. Munu flestir hafa farið
ánægðir
Samkoman fór að öllu vel fram.
Veitingar voru seldar (kaffi og súkku-
laði), en áfengi var alls ekki fáanlegt,
enda enginn ölvaður.
Laugarnesspítalinn.
Sjúklingarnir í Laugarnesspítala
höfðu efnt til ofurlítillar minjagjafar
handa stórsír Dr. Petrus Beyer, er
afhent var honum þar í gær og flutt
þar með fylgjandi kvæði, er spítala-
presturinn, síia Friðrik Friðriksson,
hafði ort í þeirra nafni og snúið á
dönsku.
Gjöfin var skrautbúið album, er
skorið var framan á með höfðaletri
eftir Stef. Eiríksson: Dr. P. B. Með
þökk frá sjttklingum Laugarnesspítal-
ans 1901«. En innan í var kvæðið
skrautritað af kand. Lárusi Halldórs-
syni, Síra Friðrik ávarpaði stórsírinc
nokkurum orðum fyrir hönd gefend-
anna, og hann sváraði hjartnæmum
kveðjuorðum til sjúklinganna.
Kvæðið er svo látandi:
Þú kæri vinur, koma þín oss gleður,
Með kærleik æ þú hugsar um oss bezt.
Þá fyrst oss komið finst hár sumarveður
Með fró og yl, er höfum þig sem gest.
Þín minning rituð er í okkar hjörtum
Og ætíð skín hún þar með geislum hjörtum.
Vér heilsum þér, til hússins er þú kemur,
Sem hefir þú og bræður þinir reist.
Það hæli, þar sem höndin likn sér temur,
Þar hvíld og næði hefir okkur veizt;
Þar minnir alt á mæta vini góða,
Sem mildi’ og likn oss hafa fram að bjóða.
Þótt npp til hæða oft á næturstundum
Eitt andvarp stígi voru brjósti frá,
Og svíði við og við í sárum undum,
Oss sendir kærleiksgnægð þin huggun þá;
Vér brosum þá svo títt i gegnum tárin,
Það traust oss veitir til að bera sárin.
I raun oss beztur ertu, okkar vini
Því instu þökk af hjarta færum vér;
Hún birtist þér í blíðu aftanskini
Og hrosir þar svo glöð á móti þér.
í kvöldhæn okkar oft fær guð að heyra
Þitt itra nafn; vér getum ekki meira.
Þau einu laun vér höfum fram að færa
Þér fyrir alt þitt starf og hjálp í þrant;
En guð þér launar, líknarumbun skæra
Hann lætur, vinur, falla þér í skaut.
Og gæfusól með sælu hrautir vefur
Og sérhvað, er þú þráir, hann þér gefur.
Sú vón oss gleður, vér æ njóta fáum
Þess vinarþels, er sýnt oss hefir þú,
Þvi gleðilind það er oss aumum, smáum,
Sem yfir hafið leggur til þín brú;
Vér treystum því, að aldrei oss þú gleymir,
Og út frá þeirri vissu gleðin streymir.
Svo velkominn til vorra gömlu stranda
Og velkominu á vorre feðra storð,
Sú kveðja hljómar þér með þökk til handa
Með þúsund hjartafólgin vinarorð.
Frá hjartarótum rennur kærleiksylur.
Þú raunir vorar hezt af öilum skilur.
Fr. Fr.
Bæjarstjórn Reykjavíkur.
Fundur 4. þ. m. samþykti tillögu
frá skólanefnd bæjarins um að koma
á fót í barnaskólanum næsta vetur
kenslu í skólaiðnaði og handavinnu.
Kostnaðaráætlun 800 kr. til stofnunar
og um 290 kr. árlegur kostnaður.
Málaleitun frá landlækni um, að
bæjarstjórn finni ráð til að afstýra
því, að haft sé á boðstólum heilsu-
spillandi kjöt, var frestað þangað
til komín væri í kring væntanleg
breyting á bæjarstjórnartilskipuninni.
Málinu um veg yfir Landakotstún
frestað.m. m.
Heimild veitt fátækranefnd til að
kaupa bæ handa fátækrasjóð fyrir
1000 kr. og skyldi taka lán til þess
fyrir bæjarsjóð.
Veittar 40 kr. til einkennisbúnings
handa Sig. Péturssyni lögregluþjóní.
Samþ. brunabótavirðingar: Presta-
skólahúsið 4465 kr., hús Helga og
Guðjóns Guðmundssona við Hverfis-
götu 3385 kr., hús Brynj. Jónssonar
við Laugaveg 2190 kr., fiskgeymsluhús
Ásg. kaupm. Sigurðssonar í Skugga-
hverfi niður við sjó 2000 kr.
Bankamálið.
Nefnd skipuS í þaS mál í dag í neSqi
d. til íhugunar og væntanlega frum-
varpsskrásetningar, meS hlutfallskosn-
ingu að vanda — 3 úr framfaraflokkn-
um: Björn Kristjánsson, GuSl. GuS-
mundsson og ÞórSur J. Thoroddsen, en
2 af afturhaldsliSinu: Lárus H. Bjarna-
son og Tr. Gunnarsson.
UmræSur litlar: ÞórSur J. Thorodd-
sen og Tr. Gunnarsson (sömu ræSuna
sem á þingmálafundi Reykvíkinga).
Stjórnarbótarnefnd.
Skipuð var í neðri deild í umræðu-
lok laugardag 6. þ. m. með hlutfalls-
kosningu 7 manna nefnd til að íhuga
stjórnarskrárfrv. þeirra dr. Valtýs,
— fjórum stjórnarbótarvinum: dr. Val-
tý, Skúla Thoroddseo, Guðl. Guðm.
og Ó'l. Briem, og þremur úr hinum
flokkinum: H. Hafst., B. B. þm. B.,
og Lárus H. Bj.
Til sömu nefndar var vísað í gær
stjórnarskrárfrumvarpi afturhaldsliðs-
liðsins; fyrir kurteisis sakir e k k i felt
frá nefnd né umræðum.
Forspjallsvísindapróf við háskól-
ann leystu af hendi i f. mán. þessir islenzku
stúdentar: Signrjón Markússon með ágætis-
eink.; Grnðmundnr Þorsteinsson, Jón ísleifs-
son, Jón Stefánsson, Páll Egilsson, Páll
Sveinsson og Sveinn Björnsson með 1. eink.;
Páll Jónsson, Lárus Fjeldstedog Vernharður
Jóhannsson með 2. eink., Adolph "VVendel
með 3.
Lagapróf við háskólann, fyrri hluta,
tóku í 'f. mán. 2 stúdentar héðan: Axel
Schierbeck og Sigurðhr Eggerz.
Síðdegisguðsþjónusta engin i dóm-
kirkjunni næsta sunnudag; sira J. H. íferð.
Þingmannskosning
Dalamanna.
Sameinað þing feldi í gær með 16
atkv. gegn 16 að láta nefnd rannsaka
kærurnar út af þingmannskosning
Dalamautia.
Samkvæmt því sér þingið enga ástæðu
til að víta það neitt, þó að kjörfundar-
boS komi ekki til kjóseuda fyr en 4
dögum fyrir kjörfund, né þó að kjör-
stjórnaroddviti steyti lmefana framan í
kjósendur, né þó að hanu láti þau orð
sér um munn fara á fundinuni, sem
kjóseudur hafa ástæðu til aS skilja
sem hótanir.
Svo lítils hefir helmingi þingsins þótt
vert um kærur út af slíkum atriðum
sem þessum, að ekki sé einu sinni fyrir
því hafandi, aS grenslast eftir, hvernig
í málinu liggi. Af því verður ekki
annaS ráðið en þaS, aS þingið lýsi yfir
því, aS slíkt atferli só óaðfimianlegt,
gott, réttmætt, fyllilega löglegt.
Sjálfsagt gerir löggjafarþingið þetta
í því skyni, aS styðja og efla virðingu
landsmanna fyrir lögunam. Ekki er
hins til getandi, að þingiS vilji veikja
hana eSa níða hana úr mönnum.
Ejn víst er um það, að eftir þessu
verSur ekki kjörstjórnaroddvitum vand-
lifað hér á landi eftirleiðis, ef það kosn-
ingafyrirkomulag skyldi haldast, sem
þjóðin á nú við að biia.
Med rannsóknarnefnd mæltu: dr.
Valtýr Guðmundsson og Guðl. GuS-
mundsson. Móti henni mælti Lárus
Bjarnason.
Siys í Héraðsvötnum.
þar voru á ferð fyrra miðvikudag, 3.
þ. m., nokkrir eDskir ferðamenn, undir
forustu Mr. F. W. W. Howells frá
Birmingham, er hér hefir ferðast um
mörg ár víða um land, með smáa og
stóra ferðamannahópa. Hann og þeir
félagar, tvenn hjón ensk, höfðu komið
á land í Húsavík, ferðast þaðan til
Dettifoss, Ásbyrgis og Mývatns, og þá
vestur til Akufbyrar og Skagafjarðar;
ætluðu þaðan suður Kjöl og ná hér í
Botníu 12, þ. m. þeir giatu á Silfra-
stöðum aðfaranótt miðvikudagsins og
ætluðu þann dag fram í Mælifellsdal.
Hér^ösvötn voru í meira Iagi, vegna
hita og sólbráðar á fjöllum. Mr. How-
ell þótti tafsamt að fara þau á ferju
með farangur af nál. 30 hestum, og
fekk til 2 menn úr Blönduhlíð að
reyna vöð á þeim. þeir töldu þau
reið undan Úlfsstöðum, og var lagt
þar yfir þau. Vötnin renna þar í 3
kvíslum. Gekk vel yfir 2 eystri kvísl-
arnar. Konurnar ensku voru látnar
farafyrstar, og teymdu 2 fylgdarmenn
undir þeim, þeir er vaðið höfðu valið.
þegar þær voru langt komnar í 3.
kvíslinni, og hinir, eiginmenn þeirra
og Mr. Howell, ætluðu að þræða vað-
ið á eftir þeim, Ienti hestur heldur
uéðarlega hjá öðrum þeirra og fór nær
á kaf, en hafði sig upp úr með
manninu og yfir um. Mr. Howell var
ofurlítið á eftir og heldur sömu leið
og landar hans, — þ. e. heldur neðar-
lega á vaðinu. Honum barst á á
sama stað og hinum, en kipti í taum-
inn, svo að hesturinn snaraðist aftur
á bak og því næst á hliðina, en mað-
urinn hrökk aftur af honum og hvarf
nær samstundis; sást að eins einhver
hreyfing til fótanna um um leið og
stranmurinn tók hann niður ána; sund-
tökum virtist hann eigi bregða fyrir
sig, enda fuilyrða kunnugir, að hann
muni hafa ósyndur verið. Hesturinn
svamlaði yfir um klaklaust.
Leitað var líksins þann dag allan
með fram ánni, og fanst hvergi.
Hitt ferðafólkið hætti við ferðina
suður og hvarf aftur til Akureyrar.
Mr. Howell var kunnur hér orðinn
um land alt, vandaður gæðamaður,
prúður og guðrækinn.
Ferðabók er til eftir hann um ís-
land, allvel sarnin og með miklum
myndum.
Kynlegar
mentamanna-skoðanir.
Einkennilegar og afarkynlegar skoð-
anir komu fram hjá tveirnur hálærð-
um vísindamönnum á Bóbmentafélags-
fundinum síðast.
Annar þeirra var dr. B j ö r n M.
Ó 1 s e n rektor.
Hann hafði, eins og nærri má geta,
stórhneykslast á því, að ritnefnd Tíjna-
ritsins skyldi hafa krafist þess
að Tímaritjð yrði alt prentað með
stafsetning Blaðamannafélagsins. I
umræðum um það mál kom fram nokk-
ur skilningsmunur á 7. gr. félagslag-
anna, að féiagið megi xengu breyta í
neins manns riti«. Rektor skildist
svo, sem þetta ætti líka við stafsetn-
inguna, og hann taldi það rituefnd-
inni tii gildis undir sinni stjórn, að
hún hefði verið svo varfærin að breyta
engu f stafsetning í ritgerð eftir Grím
Thomsen, enda þótt stafsetning höf.
á þeirri ritgjörð ðé svo háttað, að
sömu orðin eru þar stöfuð á fleiri en
einn veg. 8vo milda taldi rektor
helgi stafsetningarinnar hjá þessum
látna höf., sem vitanlega kunni enga
íslenzka stafsetning og aldrei gerði
stafsetníng að neinu kappsmáli, að
hann taldi gersamlega ófært að semja
við ekkjuna um breytingar á því at-
riði.
þar á móti hafði vismdaleg sam-
vizka hans leyft honum að semja við
ekkjuna um stórvægilegar e f n i s-
breytingar á ritgjörðinni, all-
miklar úrfellingar.
Svo miklu melri er helgi
stafsetnjngar en etfnis í augum
þessa vísindamanns — og það
jafnvel þótt stafsetningin sé hvorki
sjálfri sér samkvæm né að öðru leyti
neitt vit í henni. .
Hinn var dr. Finnur Jónsson pró-
fessor.
Eins og getur um í fundarskýrsl-
unni, var vakið máls á því á fundin-
um að koma ritnefndarkosning í það
horf, að ekki færi úr nefndinni nema
einn maður á ári. Sú grein var fyrir
þeirri breyting gerð, að með því einu
móti gæti nokkur stefna eða »plan«
orðið í Tímaritinu, að nefndin ætti
ekki á hættu að verða öll að fara frá
eftir eitt ár. Meðþeirri tilhögun, sem
nú er og vórið hefir.væriekki unt að gera
neina samninga við höf. um ritgjörðir,
nema fyrir það ár, sem væri að líða,
og afleiðingin af fyrirkomulaginu yrði
sú, að ritnefndin ynni ekki annað verk
en samþykkja þær ritgjörðir, er henni
berast, eða hafna þeim, og gæti ekki
afstýrt því, er svo bæri undir, að rit-
ið yrði frámunalega fábreytilegt að
efni og leiðinlegt fyrir allan þorra les-
enda, eins og stundum hefði fyrir
komið.
þessari breytingu mótmælti prófes-
sorinn með hinum afdráttarlausustu
og kröftugustu orðum, lýsti yfir því
sem óyggjandi vísdómi, að tímarit
gætu enga stefnu og ekkert »plan«
haft, og sér væri ofvaxið að skilja,
hvernig menn hugsuðu sér annaðeins.
Álgerlega rangt væri það líka, að
nefndin færi að útvega ritgjörðir í
það tímarit, sem henni er falið á
hendur að gera úr garði; hún ætti og