Ísafold - 14.06.1902, Blaðsíða 3

Félagið svaraði þessu bréfi rninu og vísaði
mér til umboðsmanns sins, berra St. Th.
Jónssonar á Seyðisfirði. Eg skrifaði félag-
inu þá aftur, og skýrði því frá að eg, af
ástmðum, er eg tók fram í bréfi mínu, gæti
ekki átt viðskifti við liann, en óskaði að
fá ákveðið svar sem'fyrst. Félagið skrifaði
mér þá á ný, og bauðst til að selja mér
skilvinduna Alexamlra nr. 1 3 endurbœtta
með umbúðum og fiutta á skip í Kaupmanna-
höfn fyrir 6■> kr., ef eg keypti 5 —10 skil-
vindur í einu, en tók það fram, að borgun-
in yrði að fylgja með pöutuninni. I a-
prílmánuði f. á. sendi eg félaginu peninga
fyrir 23 skilvindur og 25 potta af skilvindu-
oliu. I júnímán. komu skilviudurnar og
olian með góðum skilnm frá félagsins hendi,
en sakir þess að »Hólar« koinu ekki við á
Hornafirði, varð eg að láta sækja þær
austur á Djúpavog. Þegar skilvindurnar
voru komnar heim til mín, þá kostaði hver
þeirra, með einuin potti at skilvinduoiiu,
63 kr. 87 au
Söluagentinn segir, að vélar þessar séu
metfeldralagi og óumbættar, sem verk-
smiðjan taldi sér hag að losna við fyrir
eitthvert verð. Til þess, að herra S. B.
Jónsson geti nú borið vélar þær sem hann
hefur á boðstólum, samau við vélar þær, er
eg keyfti, þá vil eg í fáum orðum lýsa
þeim fyrir honum í aðalatriðnnum, þvi eigi
hýst eg við að hann gjöri sér ferð austur
i Hornafjörð til þess að leita sannleikans i
þessu skilvindumáli.
Möndullinn i skilvindunni gengur ofan í
holu á botni hennar; á möndulhnúðnum
hvilir skilkúlan. Ofan- og utanyfir hana
gengur undanrennupipan og ofani hana
rjémapípan. £>á kemur mjólkurtrektin; úr
botni bennar gengur pipa niður i skilkúl-
una, en niður í trektina gengur mjólkur-
sigtið, sem einnig skamtar, mjólkurrenslið
úr trektinni í skilkúluna, en i sigtið er lát-
inn mjólkurtemprari, sem lyftist npp ‘ af
mjólkinni í sigtinu, og gengur upp úr hon-
um standur, líkur tappatogara, uppí kran-
ann á mjólkurhylkinu og jafnar renslið úr
þvi. Mjólkurhylkið stendur á þríarmaðri
stétt, sem fest er á járnuppstandare, en
hann er aftur skrúfaður á spaða, sem geng-
ur út úr barmi skilvindunnar.
Nú vil eg syrja herra söluagent S. B.
Jónsson, i hverju þessi endurbætta skilvinda
Alexandra nr. 13, sem eg keypti hjá verk-
smiðjunni sjálfri í Kaupmannahöfn fyiir
60 kr., er frábrugðin þeim Alexöndrum nr
13, sem hann selur á 80 kr.?
Einnig skora eg á hann að nafngreina
þennan nákunnuga, skilríka heimildar-
mann sinn; að öðrum kosti verð eg að á-
líta að hann sé sjálfur; faðir að hinum
framangreindu ósönnum ummælum og hafi
ritað þau sem annar agent, til þess að
mæla með skilvindum þeim, er hann selur
25 °/0 dýrarijen eg keypti sams konar vélar
hjá sömu verksmiðju. Óski söluagentinn
að fá nákvæmari skýrslu um bréfaviðskifti
min við hlutafélagið »Titan«, þá getur hann
fengið hana síðar, en eg er hræddur um
að það verði eigi til þess að bæta fyrir
ekilvindusölu hans.
Að endingu vil eg leyfa mér að benda
stjórn Búnaðarfélags Islands á, að heppi-
legra muni fyrir bændur, að stjórnin sjálf
semji við verksmiðjurnar um kaup á jarð-
yrkjufærum og búskaparáhöldum, þvi að
eftir minni eigin reynslu að dæma munu
bændur þá fá verkfæri 20—25 °/0 ódýrari
en þau fást hjá umboðsmönnum verksmiðj-
anna.
Borgum 24. maí 1902.
I»orgr. ÞórÐarson.
Ath. Eg hefi gert leturbreytingarnar. Þ. Þ.
* * *
Skilvinda sú, Alexandra nr. 13, er eg
keypti hjá herra kaupmanni St. Th. Jóns-
syni Seyðisfirði sumarið 1900, fyrir 90 kr.,
er þannig útbúin, að mjólkurílátið er sett
ofan í rjómapipuna beint yfir skilkúlunni,
og gengur pipa niður úr mjólkurílátinu of-
an i kúluna, en enginn mjólkurtrekt, krani
eða mjólkursigti fylgdi, og keyrir ekki til
þannig löguðum vélum, sem eru með eldra
laginu, og að því leyti ólikar skilvindum
þeim, Alexandra nr. 13, sem héraðslæknir
^0rgr. Dórðarson pantaði fyrir Austur-
SkaftfeUinga i fyrra, því að i þeim er
mjólkurtrekt, mjólkursigti og mjólkurtempr-
an, sem gengur uppi mjólkurílátið, en það
stendur á stétt fyrir utan vélina.
Þetta vottast hér með samkv. beiðni
Hólum 24. maí 1902.
Þorleifur Jónsson.
Hr. Ch. Fermaud
frá Sviss, unglingafélagsforstöðumað-
ur, kom að norðan í gærkveldi úr
sinni ferð, er heitið var cil Akureyrar
og þaðan með Vestu heiinleiðis. Hann
sneri aftur á Hólum í Hjaltadal, til
þess að ná hér í Laura og komast
með henni.
Samkomur hólt hann víða á leiðinni
og var vel fagnað, þótt slæmt sé ár-
ferðið. Félagsdeild (K. F. U. M.)
stofnaði hann á Sauðárkrók.
Kand. Sigurbj. Á. Gíslason var í
för með honuin.
Veðurathuganir
í Reykjavík. eftir aðjunkt Björn Jensson.
1902 júní Loftvog millim. Hiti (C.) >- err e*- <3 <x> C* c *-í cr S c* Skvmagn! Urkoma millim. Minstur hiti (C.)
Ld. 7.8 763,6 8,6 0 9 0,5 6,1
2 763,8 10,2 W8W í 3
9 764,6 8,7 W i 3
Sd. 8. 8 764,4 8,8 NW í 9 5,9
2 765,1 10,6 NW í 4
9 765,9 8,8 NW í 4
Md. 9.8 765,6 7,1 WNW í 9 6,4
2 765,0 9,1 WNW í 9
9 763,7 8,5 WNW i 8
Þd. 10.8 761,1 9,5 0 4 6,8
2 760,0 11,7 N 2 2
9 759,2 10,5 0 4
Md.11.8 758,8 7,8 E 1 9 4,9
2 758,5 8,9 N 2 3
9 759,8 7,8 S i 8
Fd.12. 8 760,2 8,3 8W i 8 0,3 4,7
2 760,5 8,6 W i 9
9 761,0 7,7 W i 8
Fsd.13.8 761,4 8,1 w i 2 5,2
2 762,4 9,6 0 7
9 764,5 10,9 0 5
I heljar greipum.
Frh.
Hin unga mær sat hljóð og föl og
horfði forviða framan í Stephens, er
lyfti ásjónu sinni upp í móti henni.
Hún vissi ekki, hvað hún átti að segja
eða gera á þessari hátíðlegu stundu,
andspænisást þeirri, ersvo logaðiskært í
dimmum skugga dauðans. það var
barnshjarta hennar óskiljanlegt; en
það skildi hún, að indæl var hún og
harla fögur um leið.
»Eg skal ekki segja meira«, mælti
haan; »mér skilst það vel, að yður sé
raun í því. En mig langaði til að
þór vÍ8suð það, og nú vitið þér það,
og þá er alt goct. |>akka yður fyrir
að þér hlýdduð á mig með þolinmæði
og ljúfmensku. Eg get ekki komið
hendinni á mér upp. Viljið þér ekki
rótta yðar niður«.
Hún gerði það og Stephens kysti á
hana. Síðan sneri hann sér við og
tók sér aftur stöðu milli þeirra Bel-
monts og Fardet.
Hann hafði aldrei alla æfi í allri
baráttu sinni og hvaða happ sem hon-
um að höndum bar fundið til annars
eins yls rólegrar ánægju eins og um
hann lagði allan þessa stund, er við
honum ginu kverkar dauðans. Ástin
gerir ekki að bugsa né álykta. Hún
er insta eðli lífsins — yfirskyggir og
ummyndar alt annað; hún er eina til-
finningin, sem er afdráttarlaus unaður
og sæla. |>jáning hefir gleði í för með
sér, örbirgð er allsnægð og dauðinn
indæll, ef sveipað er þeim gullua hjúp.
Fyrir því var það, að Stephens hefði
getað sungið af fögnuði, er hann stóð
augliti til auglitis við morðingja sína.
Hann hafði í raun réttri ekki tíma til
að hugsa um þá. fi>að var svo al-
gleymislega mikilvægt og dýrðlegt, að
nú gat hún ekki litið á hann lengur
eins og aðvífandi kunningja. Nú
mundi hún hugsa til sín alla æfi; —
því nú vissi hún.
Hún bafði úlfalda Chochrane hersis
á aðra hlið sér. Hann hafði, hinn
gamli hermaður, er nú var laus orðin
hendin, litast um vandlega og verið
að skygnast eftir með sjálfum sér svo
harðfengislega, sem honum var tamt,
hvort það væri nú alveg áreíðanl. gt,
að þrotin væri gersamlega öll von.
jpað var auðséð, að Arahar þeir, >er
fylkt höfðu sór kriug um bandingjaua
dauðvona, áttu að verða eftir hjá þeim;
en hinir, setn seztir voru á bak úlf-
öldunum, áttu að gæta þeirta hersis-
in3 og kvennanna þriggja. það var
hann sízt að skilja, að ekki var búið
að höggva af þeim höíuð, nema ef
vera skyldi, að þeim gengi það til að
bíða þangað til að Egiptar væru komn-
ir fast að þeim, til þess að geta skap-
raunað þeim sem allra-sárast með því,
að láta þá hitta fyrir volg líkin þeirra
félaga; það var þeim líkast, jafnþræl-
séðum grimdarseggjum. Hersirinn
hafði heyrt getið slíkrar varmensku
áður af þeirra hendi.
En þá áttu ekki að vera éftir nema
12 Arabar hjá bandingjunum. Ætli
þar mundi vera nokkur þeim hliðholl-
ur? Yæri Tippy Tilly og lagsmenn hans
sex þar og ef Belmont tækist að losa
á sér handlegginn og ná í marghleyp-
una sína, þá væri ekki óhugsandi að
þeim yrði sigurs auðið. Hersirinn
gægðist eins og hann gat; en stundi
þungan, er hann sá framan í þá alla
við eldsbjarmann. þetta voru tómir
Baggara-Arabar,menn, sem engan líkn-
arneista báru í brjósti og aldrei þágu
mútur. Tippy Tilly hlaut að hafa haldið
á stað með fiarnliðinu.
það var í fyrsta skifti, er hinum
kjarkmikla gamla manni hvarf öll von.
*Verið þið sælir, félagar! Drottinn
veri með yður!« kallaði hann, er svert-
ingi einn tók í snoppuhringinn á úlf-
alda hans og fekk hann til að halda
á stað eftir hinum. Kvenfólkið skreidd-
ist á eftir, svo aumlega á sig komið
innan brjósts, að því verður ekki með
orðum lýst. þeim var það léttir, karl-
mönnunum þremur, sem eftir stóðu.
*Mér þykir vænt um, að þær eru
farnar«, mælti Stephens af hjartans
instu rót.
»Já, það var gott!« kvað Fardet.
»Hvað ætli við megum nú til að bíða
lengi?«
»£kki til lengdar úr þessu«, anzar
Belmont þungbúinn; Arabar slógu
hring um þá í sama bili.
þegar þau hersirinn og kvenfólkið
kom upp á hæðina fyrir sunnan kvos-
ina, litu þau aftur. þau sáu bjarm-
ann af máleldinum milli pálmanna og
glatnpa á 3 ljósleita hatta í síðasta
sinn, yfir höfðum Araba.
Brátt tóku úlfaldarnir árás, og er
þau litu enn aftur, var pálmalundur-
inn ekki orðinn annað en dökkur
kleppur, og vottaði fyrir upp úr honum
miðjum ofurlítilli ljósglætu. Og með-
an þau einblíndu með brennandi þrá
á þann blikandi rauða depil í
myrkrinu, fór að halla undan fæti
aftur, svo að hann leið í hvarf, og var
nú ekkert annað, en endalaus að sjá,
hljóðlegöræfin alt umhverfisf tunglBljós-
inu. En dökkblá alstirnd himinhvelfing-
in yfir höfðum þeim, og hallaði niður að
ómælilegri sandauðninni. Mátti eigi í
milli sjá þar sem sarnan rann loft og
láð.
Kvenfólkið sat hljótt og stúrið, og
hersirinn mælti eigi heldur orð frá
vörum — hvað átti hann að segja?
En þá hrukku þau öll við, þar sem
þau sátu á baki úlföldunum, og Sadie
hljóðaði hátt upp yfir sig af skelfingu.
Bak við þau í næturkyrðinni heyrðu
þau skothvin, af riffilkúlu, og svo ann-
an og síðan marga í einu með fjörug-
um brestum, og svo — eftir litla hvíld
— eitt skot enn.
»|>að hljóta að vera bjargvættirnir
okkar! það geta verið þeir Egiptarn-
ir!« kallaði frú Belmont upp, eins og
alt í einu kviknaði í brjósti hennar
nýr vonarneisti.
Farfavörur
allskonar, fást ódýrar í verzluninni
Farfiafýmsuni litum, bæði olíu-
rifinu og Jsuf (duft) ennfr.
Fernisolía, Tes?pentína,
þurkandi, Kopallak,
Skeiðvatnsfceitasi, Kin-
rok Krít, heil og rifin, Kítti
o. m. fl. Vagnáburður,
Ofnsvería í désum
Geitask. — sverta, ágætur
Vatnsetígvélaáburður
(Feitisverta) o. m. fl.
Allii- sem eiga enn y!l hjá mér,
sem kentbd hefir verið A Alafossi síð-
astlið. vetur, eru beðnir að sækja
hana hið fyrsta og borga um
leið.
Jón bói öai son
kaupmaður.
eru komnar. Þær eru mesta þing
fyrir hvert heimili. Kornin heils árs
reynsla fyrir því hér, að þær eru
hentugar. 2 vélar voru keyptar
handa Hvanneyrarskólanum í fyrra,
sem hafa reynst ágætlega, og þriðja
vélin er pöntuð nú þangað af stærri
og dýrari tegund en þær fyrri.
Björn Kristjánsson.
K- F. U. M
Sunuudaginn lö. júní kl. 5 síðdegis
flytur oberst-lautinant Ch. Fermaud
guðrækilega tölu í dómkirkjunni.
Máuudag 16. júní kl. 8 síðd. segir
hann frá ýmsu um K. F. U. M. í
ýmsum löndum.
Ailir velkomnir.
Uppboð
á ýmsum smíðatólum o. fl. til-
heyrandi þork. sál. Gíslasyni snikk-
ara, verður haldið fimtud. 19. þ. m. í
Tjarnargötu 8.
Sunnudaginn 15. júní fer
Helgi Pótursson
með alþýðu manna um nágrenni Beykja-
víkur og skýrir fyrir mönDum hversu
laudið er til orðið og fleira er að jarð-
fræði lítur.
Förin hefst kl. 10 frá Skólavörðunni.
þar fást aðgöngumiðar á 10 aura.
Tapast hefir vasaúr á götum bæjarins.
Finnandi er beðinn að skiia því á afgr.
ísafoldar mót fundarlaunum.
Passíusálmar
til sölu í bókverzlun ísafoldarprentsm.
(Austurstr. 8);
Skrautprent. og í skrautb. . 2 kr.
í skrautbandi..........i ■‘/a —
í einf. handi.......... i —