Ísafold - 07.02.1903, Síða 3

27
Bæj arstj óru arkosiiingiii
9. febrúar.
Með því að Sigurður bóndi Binars-
son á Seli hefir óskað eftir að vera
eigi framar í kjöri, höfum vór, sem
honum héldum fram um daginn, komið
088 saman að stinga upp á í hans
stað Magnúsi Einarssyni dvralækni;
en höldum að öðru leyti fast við sömu
fulltrúaefnin og þá.
Vór leyfum oss því að skora á heiðr-
aða kjósendur bæjarins, að greiða nú
atkvæði þessum mönnum:
Birni kaiipmarmi Kristjánssyni
Halldói'i Jónssyni bankagjaldkera
Hannesi skipstjóia Hafliðasyni
Kristjáni kaupni. Þorgríiussyni
Magnúsi Einarssyni dýralækni
Ólafi Ólafwsyni dbrm.
Pétri Hjaltested úrsmið.
Reybjavik 6. febr. 1203.
Fj'ólmargir kjósendur.
Björnstj. Bjornson skáld hefir beðið
mig að tlytja kærustu þakkir frá sér og
sínum til þeirra ókendu viua, sem hafi sent
sér ávörp héðan úr Reykjavík. Kveður sér
einkarkært, að sin hafi minst verið einmitt
hér.
Jón Ólafsson.
Veðurathug-anir
i Reykjavik, eftir aðjunkt Björn Jensson.
1903 jan. febr. Loftvog millim. Hiti (C.) >' Cf C+- <! ct> cx p >-t 8 « Sk/magnj Urkoma millim. Minstur biti (C.)
Ld.31.8 731,6 -6,1 0 5 0,7 -9,0
2 733,7 -6,4 NNE 1 4
9 739,6 -4,8 N 2 10
Sd. 1.8 753,5 -5,2 NE 3 2 0,3 -8,8
2 758,4 —7,5 N 2 10
9 758,6 -8,2 E i 10
Md. 2.8 750,5 -4,2 E i 10 -9,4
2 747,3 -1,4 E 2 9
9 746,5 0,6 E 1 10
Þd. 3.8 739,4 0,6 SE 1 6 1,8 -5,2
2 736,4 1,2 SE 1 10
9 738,5 0,3 SW 1 9
Mv.4. 8 737,9 -1,2 sw 1 6 9 4> -1,9
2 735,2 -0,5 E 2 10
9 733,6 -1,4 W i 6
Fd. 5. 8 733,2 -1,9 W i 8 0,7 -3,7
2 736,8 -2,0 8 i 4
9 737,4 -2,4 S i 5
Fsd. 6.8 733,0 -5,2 E i 5 1,1 -5,9
2 733,5 -6,1 s i 4
9 734,4 -5,2 E i 10
Fórn Abrahams.
(Prb.)
Hann lyfti upp hendinni og benti
út í myrkrið, eins og hann vildi segja:
»Við sjáum ekkert og vitum jafnlítið,
bæði við og allir aðrir«. Upphátt
sagði hann: »J>að er einkennilegt
þetta, að úthella blóði og lífláta menu*.
En það var eins og hann væri hrædd-
ur um að hafa slakað meira til en
hann gæti staðið við, og flýtir sér því
að bæta við: »Eg er þó að verja
fósturjörð mína«.
»f>ú ver hana betur með dæmi þínu,
Abraham«, mælti gamli maðurinn; »en
einhver verður að vera fyrstur*.
»Fyrstur? J>að er ekki auðvelt að
vera á undan«.
»Minstu þess, sem stendur í heilagri
ritningu : Ef einhver slær þig á hægri
kinnina, þá réttu honum undir eins
hina vinstri*.
Biblíutilvitnunin hafði sýnilega mik-
il áhrif á þann, sem heyrði hana,
því það skalf í honum röddin, er hann
svaraði:
»Eg skal bjóða fram vinstri kinnina;
það skal eg«.
Hann ýtti hattinum aftur á hnakk-
ann og varpaði öudinni mæðilega, eins
og hann hefði snarað af sór þungri
byrði:
»0g nú þakka eg yður, prestur minn,
fyrir að þér hafið opuað á mér augun.
Já, þér hafið rétt að mæla; látið hvern
einn fyrir sig gera alt, sem í hans
valdi stendur, til að afstýra því mikla
böli, er vofir yfir öllum heiminum
vegna ófriðarins. Og hver er eg, að
eg dirfist að taka af lífi meðbróður
minn, skapaðan í guðs mynd?«
Hann studdi hendinni undir ennið
og hélt áfram í alt öðrum róm :
»Uudir eins og eg hitti de Vlies, segi
eg við hann: Eg legg frá mér vopn-
in, því fremur ber að hlýða guði en
mönnum. Hann skilur mig vissulega,
herstjórinn, þó að hann fallist ekki ó
breytni mína; en eg get ekki yfirgefið
menn mína hér, og farið eins og eg kom
fyr en eg er búinn að segja honum
alu. Haun gerðist dapur og niðurlút-
ur, er hann mælti þetta.
•Hugsarðu þá til að berjast« . . . ?
»Ef eg er til neyddur, þá verður svo
að vera. Eg er ekki laus enn. En
komist eg hjá því, þá heiti eg því, að
ekki skal verða hleypt af einu skoti.
Biðjið þér guð um, að vér hittum
ekki fyrir neinn af þeim, er kalla sig
fjandmenn vora«.
»|>að skal eg gera, og eg vona að
ekki komi neinar tálmanir fyrir okkur
— eg vona það þín vegna og hans
sonar þíns, því það er illa gert, að
safna blóði yfir höfuð á saklausu
barni .... þú heldur að við náum
bráðum herstjóranum# ?
»Hann hélt suður á leið með lið sitt,
þegar eg lagði af stað með mína menn
fró fæðingarborg minni til að hnýsast
eftir, hvar Englendingar halda sig.
Fleiri en þá, sem nú sofa þarna, höf-
um við ekki séð, og það mun verða
bið á því, að nokkuð verði barist 1
þessum hluta landsins. f>egar eg er
buinn að segja de Vlies það, sem
hann vill vita, þá er eg búinn að efna
heit mitt, og bæti eg þá við, að hjarta
mínu bjóði við öllu því, sem gerist í
kringum mig. f>á mun hann skilja það;
hann er vinur minn. Leiðir okkar
skiljast; eg ríð heim á búgarð minn;
eg ætla að yrkja jörð mína og ala upp
son minu, svo hann verði að marini.
Og hvernig serh fer, þá snerti eg ekki
fingri við hananum á byssunni minni
upp frá þessu. Eg er frjáls maður og
ræð hvað eg geri«.
Vindkviða þaut eins og kveinandi
þar yfir, er þeir voru staddir, svo sem
eins og hulin regin hefðu sent hana
til að vara manninn við. Hann sem
hélt sig þá stundina, af því hann var
hritinn, hafa þrótt til að afmarka braut
þá, er hann ætlaði að halda. En
hann tók ekki eftir því og ekki held-
ur gamli maðurinu við hlið honum.
Hann segir innilega: *Hamingjan
gefi að þér hepnist það, Abraham.
»f>að skal hepnast«, anzar hinn rólega.
»En gleymdu ekki, að þú verður
hæddur og smánaður, Abraham. Gerðu
þig þrekmikinn, sonur minn«.
»f>að óttast eg sízt, þó eg verði
amánaður; og þótt eg viti, hve örðugt
er að halda friði ínnan um sjálfan ó-
friðinn, þá treysti eg honum, sem
hefir veitt mér þrótt til að ráða þetta
af; hann stjórnar göngu minni; eg þarf
ekki annað en halda áfram«.
f>að fólst svo mikill trúarstyrkur í
þessum orðum, að hinum garala manni
vöknaði um augu. Hann fórnaðihönd-
um til himins og mælti:
»Eg hefi unnið ágætan sigur*, og
bætir við aftur:
•Hamingjan gefi, að þér lánist það,
Abraham. Hamingjan gefi að það
lánist«.
»Hví skyldi það ekki lánast? Ef
maður er ekki efablandinn, þó lán-
ast alt; það hafið þér sagt«.
»f>að ætti að vera svo; rneira veit
eg ekki«.
f>að varð hljótt um stund. f>eir
voru búnir að tala það sem þeir ætl-
uðu. Og þama sátu þeir báðir í næt-
urkyrðinni og hrestu sig á gömlum
sannindum, sem höfðu aldrei verið
viðurkend og mundu hafa gleymstsam-
stundis, ef svo hefði verið. En þetta
var mikið í þeirra augum, og honum
fanst ’hann styrkjast dásamlega í á-
formi sínu, þessum manni, sem lagt
hafði á stað til að verja land sitt, en
varpað í þess stað frá sér vopnunum
af því hann trúði því óbifanlega, að
fremur bæri að hlýða guði en mönn-
um. Hann vis3Í, aö hann breytti rétt
og hirti ekki um að vita, hver eftir-
kÖ8iin yrðu, því hann þekti ekki
heiminn eða listina þá að hfa, sem er
allra íþrótta vandamest. Hann vissi
varla, hver hann var sjálfur. f>að
sem hér hafði gerst, var ósköp einfalt
og blátt áfram, þótt ekki væri það
eftir því hversdagslegt. Maður hafði
orðið var við rödd samvizkunnar inn-
an um miðjan orustugnýinn; það eitt
var merkilegt, að hann hafði hlýtt á
hana. Og þá kemur annar maður, er
varóveitt hafði barnstrúna óbifaða
fram á vetrarkvöld æfi sinnar, og seg-
ir honum, að honum hafi heyrst rétt.
f>ó lætur hÍDn undan, kannast við að
sér hafi skjátlast áður, fer og hlýðir
sínum betra, innra manni og lætur sér
ekkert fyrir brjósti brenna.
J2aiRfálag iSívífiur.
A morgun (sunnud.) verður leikið
Hneykslið.
Sjónleikur i fjórum þúttum
eftir Otto Benzon.
í síðasta sinn á, vetrinum.
Leikirnir byrjit kl. 8 (priecis).
Sænskir strokkar,
ómissandi fyrir alla sem búa til smjör.
Framúrskarandi ódýrir, spara tíma,
spara vinnu, spara peninga. Fást að
eins hjá
Guunari Gumiarssyni.
* * *
Við undirskrifaðir, sem höfum reynt og
bvúkað smjörstrokka þú, er hr. kaupmaður
Grunnar Gunnarsson í Rvik hefir haft til
söln, vottum hér með, að þessir strokkar
hafa reynst. mjög vel og vinna bæði fljótt
og vel. Og álítum vér þá mjög góða og
hentuga til heimilisbrúkunnar.
Varmá og Móum.
Björn Þorláksson. Árni Björnsson.
Skófatnaður
miklar byrgðir komu með s/s »Arno«
í Aðalstræti 10.
Fimtíu krónur. Hér hvarf í nóv-
embermánuð f. á. ein af saltkjötstunnum
sem biðu útflutnings frá Thomsens verzlun
hér á Akranesi og er það meining manna
að benni hafi verið stolið um nótt.
Nú er viltur sá sem geta skal, meðan
enginn verður uppvig.
Mér befir verið sagt með fullum orðum,
að kaupm. Vilhjálmur Þorvaldsson hafi
mælt við mig einhvern tima í haust í sölu-
búð síddí, svo að fjöldi fúlks hafi beyrt:
»að eg liafi stolið tunnuvni«, en eg bafí
átt að svara: »mikið veiztu«.
Með því að þessi orðasveimur er mjög
meiðandi fyrir mig, þá lýsi eg þetta hin
mestu ósannindi og býð hverjum þeim 50
krónur, sem vill og getur sannað það fyrir
rétti, að hann hafi heyrt herra Vilhjálm
tala þessi orð, svo eg hafi heyrt. Það er
hvorttveggja, að eg vil vera laus við þess-
ar getsakir, enda mundi eg þora að biðja
herra V. að sanna orð sin, ef hann hefði
svona borið mér þetta á hrýn. Komi eng-
inn til að nota sér tilboð mitt, verð eg að
álíta öll þessi orð uppspunna lygi frá
einhverjum náunga, sem vill, en getnr ekkL
Torfustöðnm á Akranesi 27. jan. 1903.
Ólafur B. Hannesson.
Alþýðufræðsla
Stúdentafélagsins.
Sunnudaginn 8. febr. kl. ð e. h.
fyrirlestur í Iðnaðarmannahúsinu:
Jón Jónsson sagnfr.
íslenzkt þjóðerni.
Consum-chocolade
(frá Galle & Jessen)
fæst í
W. Fischers verzlun.
hpip qprn nú með »Laura«
KUII OUI11 panta sér hjólhe8t
hjá undirrituðum, fá þá aftur 22. apríl
eða 6. maí n. k. og er þetta því hinn
bezti tími til að panta. Komið því
og talið við mig ekki seinna en næsta
mánudag og veljið ykkur einhvern
þessara: 80 kr., 90 kr., 100 kr., 110
kr. og 120 kr. 4 af beztu sortinni
eru þegar pantaðir, og fáist 2 pantað-
ir enn, þá fást þeir fyrir að eins 110 kr.
Carl Larusson
Ingólfsstræti 3.
Sanikomti í Báruhúslnu annað kvöld
kl. 8'/a.
S. Á. Gislason.
Siglubðnd, sem ekki brotna, fást hjá
Aug. Flygenring.
Sunnanfari
kostar 2'/a kr. árg.. 12 arkir, ank titilhl.
og yfirlits. Aðalútsala í Bókverzlnn ísa-
foldarprentsm., og má panta hann auk þess
hjá öllum bóksölum landsins, svo og öllum
útsölumönnnm Isafoldar.
Ritstjóri B.jörn Jónsson.
l8afoldarprentsmiðja
Seldur óskilafénadur í Mosfells-
hrepp hanstið 1902.
1. Hv. gimharl. mark: tvirif. i sneitt fr. hæði.
2. Hv. gimbarl. mark: stýft hiti fr. h. sýlt
biti fr. v.
3. Hv. gimbrarlamb, mark: sneiðr. fj. a. h.,
sneitt a. v. Alt óglöggt.
4. Hv. gimbrarlamb, mark: stúfrifað gagn-
bitað bæði.
Mosfellshrepp 20. jan. 1903.
Björn Þorláksson.
Margar tegundir
ffl

Bezt og ódýrast úrval í
Aðalstræti 10.
Plægingarkensía.
Jón búfræðingur Jónatansson í
Brautarholti á Kjalarnesi tekur í vor
til kensluíplægingu vel vinn-
andi og lagtæka pilta — 6 fiest —,
frá lokum til Jónsmessn, og-vinna
þeir þann tíma óslitið að plægingum.
Hestar nememda verða þar og jafn-
framt æfðir við plægingar, og ætti eigi
síður að taka því boði.
Búnaðarfélag íslands greiðir dvalar-
kostnaðinn, og verða þeir, sem nota
vilja, að snúa sér til þess.
Reykjavík 6. febr. 1903.
í>órh. Bjarnarson.