Ísafold - 14.02.1903, Blaðsíða 2

30
injög til þess, þrátt fyrir undanfarna
reynslu, — þótt þeir kynnu ekki við
að vera sjálfir að leggja það til, með-
al annars vegna þess, að hann hafði
virt að vettugi hið fyrra umboð kjós-
enda með því að stökkva burt úr bæjar-
stjörn um hríð fyrir engar sakir.
fúngmálaflokkaríg vildu Framsóknar-
flokksmenn hér bægja alveg frá bæj-
arstjórnarkosningunum. Fyrir því
tóku þeir á síua fulltrúaefnaskrá 2
eindregna mótstöðumenn sína undan-
tarið og miðuðu að öðru leyti sitt val
við alt annað en landsmála-afskifti.
En hinir höfðu gagnstætt lag. f>ar
mátti helzt ekki taka í mál í bæjarstjórn
nema samflokksmenn. f>ar þótti sjálf-
sagt að gera þessa kosningu að flokks-
máli, og það — eftir stjórnbótarflokka-
skiftingunni gömlu! Minna mátti ekki
gagn gera. Og niðurstaðan varð sú,
með ítrekaðri tilraun, að alls einn
komst að, er ekki stóð á skrá Fram-
sóknarflokksmanna (ísafoldar) —einn,
af ellefu alls, að endurskoðendum með-
töldum; og sá (Tr.G.) ávitanlegaað þakka
á að gizka helming sinna atkvæða
hinu sama og áður — bankafárginu.
Ekki var þó ofsinn og óskammfeilnin
f kosningabaráttunni af hálfu þeirra
félaga minni nú en áður. f>að yrði
ófögur lýsing, ef birt væri sönn og
rétt.
Fjárklúða
segir «Norðurl.« síðast (24. f. m.)
að hinn norski dýralæknir, hr. O.
Myklestad, hafi verið búinn að finna
á 17 bæjum í Eyjafirði fyrir framán
Akureyri, beggja megin árinnar. En
búist við að hann væri víðar.
»Kláðinn hefir fundist eins á þeim
kindum, sem reynt hefir verið að
lækna síðan í haust, eins og öðrum.
Hvorki baðlyfin né lækningamátinn
hefir verið fullnægjandi til þess að
lækna féð. Tóbak er ekki nægilegt
hér í framhreppunum til þess að al-
mennar baðanir fari fram. En hr.
O. M. ætlar að gera tilraun með hér
um bil 3000 fjár, vita hvort ekki
tekst að útrýma kláðanum á þann
veg, að að eins sýnilega kláðasjúkar
kindur séu baðaðar tvisvar, aðrar ekki
nema einu sinni. Takist það, ætti að
mega útrýma kláðanum um land alt
með þeirri aðferð, og það mundi verða
mörg þúsund króna sparnaður. Hr.
O. M. segir, að sérstaklega mikill á-
hugi sé vaknaður á málinu hér fram
f |firðinum, fólk sækist eftir að fá
hann til að baða hjá sér, og þráirút-
rýmingu fjárkláðans. Yfirleitt lízt
honum mjög vel á samvinnu sína við
lslendinga«.
Verðlagsskrárnaállð.
Út af hinni óskammfeilnu aðdróttun
í málgagni snæfelska yfirvaldsins og
bandamanna þess um daginn í tilefni af
úrskurði yfirréttarins þess efnis með-
al annars, að yfirheyra skuli téðan
valdsmann ura það mál, hefir háyfir-
dómarinn látið málgaguið birta sjálft í
gær yfirlýsingu frá sér (háyfird.), er
ber með sér, að sögusögn þess um á-
greining meðal yfirdómaranna um téð-
an úrskurð er tómt skrök frá rótum,
eins og ísafold gizkaði á.
Lagarfljótsbrúin.
Henni á ekki undan að aka um
alysin. Eftir því sem skrifað er aust-
an að um miðjan f. mán., þá hefir
fsrek farið með þá nýlega alt sem
uppi hékk af henni, »27 járn, 1400
pd. að þyngd og alla stólpa«. —
»|>að mátti ætíð við því búast, að
svona mundi fara. Að ætla sér að
girða yfir 100 faðma breitt fljót með
þungum straum með tréstólpum, rekD-
um ofan í aur, fljót, sem leggur á á
hverju ári og er undirorpið sunnanveðr-
um og rigningum um hávetur, — það
er ekki annað en frámunaleg heimska;
auk þess var brúin of Jág; grindina,
sem járnin voru á, flaut fljótið yfir og
sópaði þeim burt, og svo kom rek á
ísinn og tók aJt sem eftir var, stólp-
ana og járnin ofan á þeim«.
„Margt er skrítið í Harmóníu“.
Svo sagði kerlingin, og líkt má aegja
um ýmislegt af því, sem haft er eftir
bankavaldsliðinu víkverska um þessar
mundir.
Fyrst reynir það með öllu hugsan-
lega móti að telja fólki trú um, að
ekkert verði úr stofnun Hlutafélags-
bankans; en þegar komnar eru fram svo
óyggjandi sannanir þar að lútandi, að
menn vita að engínn muni g e t a lagt
trúnað á slíkt framar, þá er farið að
stinga því að þeim, að — einn af starfs-
mönnum Landsbankans muni verða
baDkastjóri við hinn nýja banka!
Allir hljóta nú reyndar að sjá, hversu
hér er líklega skrökvað eða hitt þó
heldur, eftir þvi, sem á undan er geng-
ið í sögu bankamáhins.
|>að er sem sé alkunnugt, að yfir-
Ieitt hafa starfsmenn Landsbankans
barist cueð hDÚum og hnefum á móti
stofnun Hlutabankans — sá þeirra ein-
mitt hvað svæsnast, sem nú er verið að
ljúga í fólk að eigi að verða Hluta-
bankastjóri, — og talið hana hið mesta
tjón fyrir landið; og þar sem þeir hafa
bæði í ræðu og riti látið í Ijósi, að
þessi barátta þeirra stafaði af einskærri
ættjarðarást, þá má nærri geta, hvort
þeir mundu vilja ganga í þjónustu
stofnunar, sem þeir telja sjálfir jafn-
skaðlega fyrirlandið, jafnvel þóttþeim
stæði það til boða og um nokkurn per-
sónulegan hagnað kynni að vera aðtefla.
Og ekki verða líkindin meiri, þegar
lifcið er málið frá hálfu stofnenda Hluta-
bankans.
þ>ví það virðist þó hljóta að liggja í
augum uppi, að þeim mundi sízt af öllu
koma í hug að fara að velja sér banka-
stjóra úr flokki hinna stækustu mót-
stöðumanna bankans.
En svo segja fróðir menn, að sum-
um sendlum Landsbankaliðsins hér
suður með sjónum verði ekbi mikil
skotaskuld úr því, að hnekkja þessum
mótbárum.
|>eir kváðu gera ráð fyrir, að ætt-
jarðarástín og sannfæringaraflið um
skaðsemi stofnunarinnar muni verða
létt á metunum, þegar hins vegar sé
í boði launahækkun svo þúsundum
króna skiftir; og er mikil furða, að
vinir Landsbankans og starfsmanna
hans skuli leyfa sér eigi virðulegri
eða góðgjarnlegri getsakir en það.
En þetta var nú um starfsmenn
Landsbankans.
Um stofnendur Hlutabankans segja
þessir sömu menu, að þeir muni
engu ráða um skipun bankastjór-
anB. það verði bankaráðið,
sem þar hafi tögl og hagldir, og í því
verði þeir í meiri hluta, hinir kjörnu
fulltrúar alþingis, ásamt ráðherranum
eða umboðsmanni hans, landshöfðingj-
anum. Og þá sé svo sem auðvitað,
hvernig fari.
En óhætt er að fullyrða, að þessi
útreikningur reynist ekki réttari en
getsakirnar í garð starfsmanna Lands-
banbans.
Að visu mun bankaráðið, þegar fram
líða stundir, verða látið ráða, hvernig
stjórn bankans er skipuð; en f fyrsta
s i n n áskilja stofnendurnir sér einum
rétt til þessa, með samþykki ráðherr-
ans fyrir ísland.
jþetta er og ekki nema sjálfsagt og
ofur-eðlilegt, þegar litið er til þess
hvernig meiri hlutinn á síðasta alþingj
kaus í bankaráðið og hver ummæli
hann lét fylgja kosningu sinni í ávarpi
því til þjóðarinnar, sem hann gaf út
sama daginn, þar sem hann lýsir því
yfir, að hann ætli sér einkum að láta
sér ant um vöxt og viðhald k e p p i-
n a u t s Hlutabankans (þ. e. Lands-
bankans), en ætli sér ekki að sinna
honum sjálfum frekara en það, að
»amast« ekki við honum.
Allir geta nú séð í hendi sér, hversu
girnilegt væri fyrir stofnendur Hluta-
bankaus, að trúa mönnum með slíku
markmiði fynr fé sínu, og það öðru
eins stórfé eins og hér er um að tefla,
án þess að geta ráðið sjálfir nokkru
verulegu um, hvernig því verði stjórnað.
J>etta dettur þeim auðvitað ekki í
hug að gera, og því áskilja þeir sér
rétt til að skipa stjórn bankans sjálfir
í fyrsta sinn.
Og engum þarf að koma á óvart,
þó þeir skygnist fremur eftir banka-
stjóraefni meðal fylgismanna bankans
en meðal andstæðinga hans; enda kvað
þegar hafa verið leitað hófanDa við
einn mikilhæfan, þjóðkunnan F r a m-
sóknarflokksmann um. hvort
hann mundi vera fáaDlegur til að taka
að sér annað bankastjórastarfið. En
hinn bankastjórinn er ætlast til að verði
danskur maður, alvanur banka3törfum
þar, sem bönkum er stjórnað af nauð-
synlegri þekkingu.
Akureyrarbúar
voru í haust orðnir rétt að segja
1500. |>ar skyldi endurnýja í vetur,
um áramótin, bæjarstjórn að nokkru
leyti, og hlutu þeir kosningu: Páll
Briem amtmaður og J. V. Havsteen
konsúll.
Kláðabaðanir eystra.
Bændur þeir í Vallahreppi, er höfðu
tekið sig saman um í haust að neita
að baða fé sitt, hafa nú, eftir frásögn
»N1.«, bætt ráð sitt og látið undan,
með þeirri umbeðinni tilhliðrun frá
fyrirmælum amtsins, að ekki þurfi að
hafa kindur niðri í leginum lengur en
1—2 mínútur, og að hitinn á baðleg-
inum megi vera eftir vild þeirra. Full-
yrt höfðu þeir í haust, að enginn kláði
mundi til vera í Múlasýslum sunnan
Lagarfljóts. En hrútur fanst þó í
haust útsteyptur í kláða á Egilsstöð-
um á Völlum; hann átti heima á öðr-
um bæ þar í sveitinni, þar sem kJáði
hafði verið í fyrra. Eigandinn sótti
hrútinn, reiddi hann heim til sín og—
gróf í jörðu niður.
Dáiiin
er Hallgrímur Jónsson
hreppstjóri og dannebrogsmaður á
Staðarfelli í Dalasýslu; hafði hann bú-
ið þar full 30 ár við mikla rausn og
mikils metinn.
findurskoðunarmenn
bæjarreikninga Eeykjavíkur voru
þeir kosnir aftur í fyrra dag, Gunnar
Einarsson kaupm. og Hannes Thor-
steinsson cand. juris, til næstu 6 ára,
með rúml. 30 atkv. J>ar var minna
um kapp en í bæjarfulltrúakosninguu-
um.
Bæjarstjúrnarkosning;
á ísafirði í vetur kvað hafa orðið
í meira lagi gölluð, af alt öðru vísi lög-
uðum annmörkum og saknæmari en
hér. Kært var yfir henni til bæjar-
stjórnar og hennar úrskurði áfrýjað
til landshöfðingja eða átti að áfrýja,
en mun hafa orðið ekki tregðulaust.
Landsbúnadarlélagið.
Með ferðastyrk frá þvi fór hr. Sig.
ráðunautur Sigurðsson utan nú með
póstskipinu til að kynna sér nýjustu
búnaðarframfarir í Danmörku og Nor-
egi. Er væntanlegur aftur 5. júní.
Frá útlöndum
hafa ísafold boriet fréttir í blöðum
(enskum) til 2. þ. m. þ>ar segir munu
lokið vera uppreisninni í Marokko;
hermálaráðherra soldáns hafi sigrast á
uppreisnarliðinu og höndum tekið höfð-
ingja þess, þann er til ríkis barðist.
Sama þjarkið um Venezuela-málið.
|>jóðverjar skutu á kastalavirki eitt í
Venezuela um 20. f. m., San Carlos,
og gerðu mikil spell; en ekki gafst
það upp. þ>að tiltæki mæltist illa
fyrir. Venezúelamenn gera þann kost
til sátta, að öll erlend ríki séu gerð jafn-
rétthá um fjárheimtur þeim á hendur;
en þeir félagar þjóðverjar, Bretar og
Italir, vilja hafa óskertan forgangsrótt.
Gnfuskipið Scandia frá Mandal'
(vanal. i förum fyrir B. Guðm.) kom 9. þ.
m. frá Englandi með saltfarm til Asgeirs
kaupm. SigurDssonar.
Aultaskip »Arno«, frá Samein. fél.
lagði á stað aftur héðan i fyrra kveld, á-
leiðis til Spánar, með tóma seglfestu.
Til Thor Jensens (Godthaahs-verzl-
unar) kom í gœrmorgun hingað gufuskip
með saltfarm frá Englandi; kom nokkrum
dögum áður í Hafnarfjörð.
Póstgufuskipið Laura (Aasberg)
lagði á stað héðan út 10. þ. m., samkvæmt
áætlun, og með henni fjöldi farþega, flest
kaupmenn: Konsúll |D. Thomsen, Björn
Kristjánsson, Siggeir Torfason, Gunnar
Gunnarsson, W. Ó. Breiðfjörð, Erlendur
Erlendsson, verzl.m. Jón Bjarnason — allir
úr Evik; Garðar Grislason frá Leith, Jóh.
Möller, Blönduósi; Ól. Arnason, Stokkseyri;
Ólafur Benjamínsson verzl.m. frá Dingeyri;
slökkviliðsstjóri Matth. Matthíasson, Rvík;
enn fremur Tr. Grunnarsson bankastjóri,
Magnús snikkari Blöndahl; Einar Benedikts-
son málflytjandi ásamt konu sinni; Carl
Lárusson (Lúðvígssonar — til Manchester
til dvaiar), Skúli Tboroddsen og Sigf. Ey-
mundsson.
V eðurathuganir
í Reykjavik, eftir aðjunkt Björn Jensson.
1903 1° « í»- <t> cx œ Í 3 crq 3 3 £
febr. fí CK? 3 rrr- e-t- >~t nr 8 ox .3 3 P co 3e r-i
Ld. 7.8 738,1 -6,9 NNW 2 5 -8,2
2 745,6 -7,9 NNW 2 6
9 750,5 -8,3 NNW 2 3
Sd. 8.8 756,2 ■12,3 E i 21 -13,3
2 759,5 -8,6 E i 2
9 756,4 -4,4 E i 5
Md. 9.8 748,8 2,8 S i 10 4,4 -14,0
2 741,0 3,8 SB 2 10
9 734.7 731.7 2,7 s 1 10
Þd. 10.8 1,6 w 1 10 1,4 0,4
2 744,3 -0,4 NW 1 10
9 749,8 -1,1 w 1 10
Mvll.8 753,8 0,7 w 2 7 4,1 -3,5
2 760,8 -2,5 w 1 7
9 766,0 -4,2 WNW 1 4
Fd.12.8 769,1 -8,0 E 1 tö -9,1
2 771,0 -4,1 ENE 1 10
9 766,5 -3,9 E 2 10
Fsd 13 8 757,0 3,2 E i 10 6,8 -9,1
2 756,8 2,5 E i 10
9 757,8 1,2 E 0 10
Euginn fundur á morgun, held-
ur næsta sunnudag.
Tii leigu frá 14. maí n. k. 4 herbergi
með eldhúsi og geymsluplássi. Upplýsingu
gefnr Magnús Jónsson við Brydes-verzlun.
í Edinborg
fást ágæt V í N B E R að eins 0,75.
TÓMAR
sÍQÍnoliutunnur
kaupir
C. Zimsen.