Ísafold - 24.03.1906, Side 1

Ísafold - 24.03.1906, Side 1
Xettmr út ýmist einu sinni eöa tvÍBV. i viku. Yerð árg. (80 ark. minnst) 4 kr., erlendis 5 kr. efia l‘/a doll.; borgist fyrir miðjan jiili (erlendis fyrir fram). ISAFOLD. Uppsögn (skrifltig) bundin v ð iramót, ógild nema komin aé til útgefanda fyrir 1. október og kaup- andi skuldlaus við blaðið. Afgreiðsla Austurstrœti 8 XXXIII. árg. Reykjavík laugardaginn 24. marz 1906 18. tölublað. J. 0. 0. F. 873308 V2. ^ugnlækmng ók. 1. og 8. þrd. kl. 2—8 i spítal. •^orngripasafn opið A mvd. og ld. 11—12. Ölutabankinn opinn 10—21/* og ó1/*—17. F. U. M. Lestrar- og skrifstofa frA 8 Ard. til 10 síbd. Alm. fnndir fsd. og sd. 8 V* siöd. ^andakotskirkja. Guósþj. 9 og 6 A helgidögum. Ajandakotsspitali f. sjúkravitj. 101/*—12 og 4—6. ^andsbankinn 10 ^/a—2 ^/a. Bankastjórn við 12—1. •^andsbókasafn 12—8 og 6—8. kandsskjalasafnið á þrd., fmd. og ld. 12—1. ksekning ók. i læknask. þrd. og fsd. 11—12. ^Attúrugripasafn á sd. 2—8. ^annlækning ók. i Pósthússtr. 14, l.og8.md. 11—1 ÍÍAfmAA er 8^ora^ á Þá» 8em IUCU eiga óborguð kirkju- garÖB- og orgelgjald, að borga þau ^afarlaust; að öðrum kosti verður kraf- l8t lögtaks á gjölduuum. Kristján Þorgrímsson. Nain kynni Dana og Islendinga. Hanskir blaðamenn rita töluvert um Island um þessar mundir, út af þing- Q'annaheimboðinu og skilnaðarekrafinu. i>að var eins og þess þyrfti til þess að láta þá vakna. f>eir hafa löngum Viít oss vettugi. Og eru raunar að reyna að gera það enn flestir — trúa 0íðum erindrekans danska hór, ráð- Sjafans, um að skilnaður detti engum töanni i hug hér á landi, heldur sé ait l »lukkunnar velstandi*, er kemur tol stjórnmála og stjórnarframkvæmda »þar uppi«. En aðrir vara þjóðina við að trúa því og að ugga ekki um sig fyr en um seinan. Ostsjæilandsk Folkeblad flytur ávalt °®ru hvoru greinar um ísland. Það minnist á nýlega, að Friðrik fe°nungur áttundi muni (sjálfsagt) ir°gða sér til íslands einhvern tíma 8Í5, þvf 'aí meir. það víkur líklega að •uáli vegnaþess, að því á að hafa ^erið hreyft í vetur, skömmu eftir að Dn tók konungdóm, að hann kæmi D8að f sumar, á fyrsta ári ríkisstjórn- rionar. Honum hefir líklegast Varflað það í hug sjálfum. Én ein- v®rií ráðunautar hans réðu frá því; . * hann vera heldur roskinn orð- *nn til þ689 — þ a ð mein læknast þó 6feki með biðinni. .^þá á að hafa verið í þess stað sleg- uPp á þessu, að konungur byði al ugistnönnum til sín, eða réttara sagt: stJ°rn og þing gerði það. laðið víkur að því, að ekki sé það ri8tján níundi einn allra danskra onunga, er til íslands hafi komið. nginn annar hafi að vísu gert það í °nungdómi. En Friðrik VII. hafi mið hér á ð u r en hann varð kon- «U| er gur. t>anakonungur komi til íslands aQnars mjög svo eðlilegur hlutur, ^ þlaðið ennfremur. Hitt væri Öllkln f (Fr remur merkilegt, ef konungur f6íg. VH.), sem farið hefir svo margar 6i ,lr I’I annarra landa, gerði sér ekki vern tíma ferð til íslands. vjo ]{Lf Hani * Dofefeu® segJa um marga sinni' ierðast um önnur lönd þrá- miö 8' ffaBtir þl við- f>að mundi verða stökn a aradriú8t- ef Þeir ky0U I>eldur 81nnum íaiand en Ítalíu og Bezt sköfatnaðarkaup i Rvík er hægt að fá Yerzluninni EDINBORG ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ Til þess að rýma fyrir nýjum skófatnaði, sem keyptur hefir verið í ýmsum hinum beztu mörkuðum heimsins, býð- ur verzlunin kjörkaup á skóm og stígvélum: 14 króna skór á 13 ®/4 kr. skór á 10 króna skór á kr. 10,50 kr. 10,30 kr. 7,50 6 króna skór á 5 króna skór á 4 króna skór á kr. 4,50 kr. 3,75 kr. 3,00 Reykjavík heldur en París. jpeir mundu viasulega einskis í missa, þótt þeir heimsækti sögulandið gamla endr- um og sinnum, og slíkar heimsóknir mundu stuðla til að bæta satnkomu- lagið milli landanna beggja. |>að ætti að búa á hverju ári ferðir til Islands fyrir sanngjarnt verð, eins og þegar stúdenta-leiðangurinn var gerður fyrir nokkrum árum. Geta ekki samvinnu- félögin tekið sér það fyrir höndur um Bveitamenn? f>að mundi vera harla mikilsvert, ef nokkur þúsund hinna færustu og fróðustu sveitamanna ferð uðust til íslands í mörgum hópum, og kæmust í svo náin kynni við íslenzka bændur, sem við verður komið þar. Hitt væri þó enn betra, ef nokkur hundruð íslenzkra bænda ættu kost á með svo hægu móti sem unt væri að kynnastdönskum bændum og samviunu- félagsskap þeirra. En allra bezt væri auðvitað, að þetta kæmist á hvort- tveggja, — að danskir bændur og ís- lenzkir heimsækíu hvorir aðra. Loks ættu danskir fésýslumenn að íhuga alvarlega, hvort ekki sæi þeir sér hagsmunavon að því, að Ieggja fé í íslenzk fyrirtæki. íslendingar hafa sjálfir þá trú, að ísland eigi mikla framtíð fyrir höndum. Sé það rétt, sem vér höfum enga hugmynd um, hlýtur að þróast þar miklu meira fé- sýslulíf í ýmsum myndum. Og séu sennilegar horfur á því, eru danskir fjáreignamenn og fésýslumenn sjálf- kjörnir að renna þar fyrstir á vað — áður en Englendingar verða á undan þeim. Svona farast þessu blaði orð. — Annað blað, Köbenhavn (í Khöfn), er og að fjalla nokkuð um íslandsmál, fyrir munn Hermanns Bangs skálds aðallega. f>að er stórgáfaður maður, svo sem mörgum er kunnugt hér, ber mjög hlýjan hug til vor og hefir oft sagt margt gott og góðgjarnlegt í vorn garð. En hann hefir orðið fyrir því óhappi, að lenda í höndunum á Boga vorum landssöguvitring, sem er óspar á að afflytja oss, ef hann þykist geta náð sér niðri á einhverjum mótstöðu- manni sfnum hér eða búsbænda Binna. Hann var landshöfðingjadilkur meðan sú var tíðin, en eltir ráðgjafann af mikilli dygð, síðan er hann kom til sög- unnar. Hann er vanur að haga sér eftir þeirri alkunnu reynslu meginsetn- ing, að »a 11 má segja Dönum*. Lind- in sú er því allgruggug á stundum. En H. B. er góður, þegarBogi kemur hvergi nærri. En þ á íslands strendur? heitir grein eítir H. B. í Köbenhavn 10. þ. m. Hann víkur þar fyrst orð- um að því, hver ósköp gangi á nú fyrir Dönúm að vilja fara að erja Grænland, á sjó og landi. f>að segir hann að sé gleðilegt. Helzti lengi, segir hann, hafa hinir fjarlægari hlut- ar Danaveldis farið varhluta af al- mennum áhuga hér, og gamall slæp- ingsávani og gamalt makræði hefir ein- kent alt það, sem gerðist (að Dana tilhlutun) á íslandi og í Vesturheims- eyjum. f>að dT því harla gleðilegt, að nú á að taka til óspiltra mála með Græn- land. Tíðrætt er í þennan mund um það, hve mikil aflavon sé t. d. við Græn- lands strendur. En þá hlýtur manni að verða fyrir að spyrja, hvort ekki mundi dönskum fjáreignamönnum og dönskura framtaksmönnum standa nær að hugsa um fiskiveiðar við ísland, sem Norðmenn og Englendingar og Frakkar auðgast nú á ár eftir ár? Meðan vér horfum á það með hend- ur í vösum, að Englendingar og Frakk- ar hirða allan gróðann af auðæfum marardjúpsins við Island, virðist vera nokkuð vegi firr að vilja vera að stunda fiskiveiðar við Grænlands strendur. Tvö dönsk fiskiveiðafyrirtæki hafa verið reynd við ísland, en ekki lánast. íslendingar kenna það því, að skips- hafnirnar dönsku voru ekki nógu harð- ar af sér og þolgóðar. En sé svo, þá er ekki nema eitt að gera: Reynið þetta aftur með mönnum, sem eru þolbetri. Hvað hefst upp úr fiskiveiðum við Grænlandsstrendur, veit enginn. En að hafa má miljónir króna upp úr sjónum við ísland, — það vita Eng lendingar og Frakkar. Vér ættum að krækja í eitthvað af því, 8em þeir vita og þeir græða. H. B. * * * Af öllum þessum bollaleggingum er mest vit í því sem lagt er til um við- kynning danskra bænda og tslenzkra. J>að er góð hugmynd. Hún mundi hafa þótt öllum góð hér, hefði verið komið með hana áður eða í öðru sam- bandi en þessu: um skilaað við Dani. Fyrir það verður dálítill aukakeimur af henni og hann ekki alveg eins ljúfur á bragð og ella mundi. Henni verður svaraðsvoí huganum af þorralands- manna, en ekki kannske upphátt: Nú, ykkur stóð á sama um okkur meðan enginn nefndi skilnað á nafn. En nú viljið þið fara alt í einu að viðra ykkur upp við okkur, vera dæma- laust vinalegir við okkur, ljúfir og lítil- látir, þ e g a r farið er að tala um skilnað! Onnur athugasemd hér að lútandi er sú, að ef vér hugsum til að græða á því að hafa kynni af bændum og bún- aði í óðrum lönáum, þá eru danskir bændur og danskur búnaður oss hvergi nærri einhlítt. Vér yrðum of ein- hæfir með því lagi. Og oss er margt hagfeldara að nema að öðrum. Svo er hitt, um danskar fiskiveiðar hér og danska fésýslumenn. |>ar verður svarið nokkuð líkt: M e ð a n við sárþörfuuðumst fram- kvæmdarfjár og framkvæmdarmanna til þess að efla atvinnuvegi landsins, lituð þið ekki við okkur. Tkkar mesti fésýsluvitriugur og framkvæmdaskör- ungur, Tietgen, bezti maður á margan hátt, svaraði með lítilsvirðingu van- þekkingar og yfirlætis, er þvf var varpað fram við hann, að hann ætti að gerast frumkvöðull einhverra meiri háttar fyrirtækja landinu þessu til við- reisnar. En n ú farið þið að líta við okkur til slíkra hluta, þegar við þörfnumst þess ekki framar, eða þá miklu síður. Nú höfum við fengið sæmilega peninga- lind í landinu, tvo banka — annan þeirra eigum vér að þakka framsýnum vitmönnum yðvarrar þjóðar, það er satt, — og þeir eiga fyrir sér að eflast eftir þörfum, að vorum rammleik að miklu leyti. Góðum vísi til fiskiflota höfum vér og komið upp. þar skort- ir oss aðallega nóg fólk á hann, ef hann stækkar mjög ört. En þ a ð er ekki til neins að ætla upp á að fá frá ykkur. Og eigi aðrir að ausa upp úr gullkistunni kringum landið, meðan oss vex ekki betur fiskur um hrygg, þá eruð þið oss ekki stórum mætari en Englendingar eða Frakkar. Svipað má segja um landbúnaðinn. Um þetta mál mætti aunars margb segja fleira, og væri engin vanþörf. Dannebrogsmenn eru þeir orðnir, þjóðskáldin Steingr. rektor Thorsteinsson og síra Mattías Jochumsson, og hreppstjór- arnir Ingjaldur Sigurðsson á Lamhastöðum og Jón Ólafsson á Sveinsstöðum (fyrv.). Skáldin vorn riddarar áður. Konsúll fyrir Belgíu hér á landi er skipaður G u n n a r kanpm. Einarsson i Reykjavík,

x

Ísafold

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.