Ísafold - 22.02.1908, Blaðsíða 2

30
ISAFOLD
Ný verzlunarvara
úr, stærstu beinin öll að minsta
kosti, áður en kjötið er saltað.
Fé!agið 8uðri.
íti
Hrossak.jöt til útflutnings.
Fyrir fám dögum kom að máli við
ísafold ungur bóndason borgfirzkur,
er kvaðst vera nýkominn frá útlönd-
um (á s/s Sterling) og hafa ferðast í
haust og vetur um Skotland, Dan-
mörku og Svíþjóð (nokkuð), í þeim
erindum, að fræðast verklega um ný-
jan atvinnuveg, gróðaveg fyrir landið.
Það er að gera matvöru úr hrossa-
kjöti og selja það öðrum þjóðum,
rneðan íslendingar fást ekki til alment
að leggja sér það til munns sjálfir.
Hann kvað sér hafa blöskrað að
sjá jafn-verðmætri fæðu kastað fyrir
hunda og hrafna, eða hestskrokkana
dysjaða, þegar búið er að birkja þá,
og hefði hann því ráðist í að leita
þetta fyrir sér, og reyna að fá hrossa-
kjöt gert að verzlunarvöru.
— Otilkvaddur og styrklaust?
— Já, ótilkvaddur og styrklaust!
— Og félaus, eða hvað?
— Já, alveg félaus.
— Og ókunnugur erlendis?
— Já, engin kynni af öðrum þjóð-
um önnur en að hann hefði verið
nokkur sumur fylgdarmaður útlendra
ferðamanna.
Um erindislokin segir hann svo,
að hann hafi komist í kynni við Sig-
urð Jóhannesson stórkaupm. í Khöfn,
er hafi leiðbeint sér og komið sér á
framfæri við danskan stórkaupmann
þar í bænum, S. E. Bruun, er reki
meðal annars mikils háttar hrossakjöts-
verzlun, eigi sláturhús á Rússlandi og
annað í Svíþjóð, og hafi tekið vel í
að koma upp hinu þriðja á íslandi, í
félagi við þennan unga bóndason.
Þetta á að gerast í sumar og slát-
urhúsið að taka til starfa að hausti,
— annaðhvort _ í Reykjavík eða á
Akureyri, eftir því hvorn staðinn
manninum lízt betur á.
Aðallega er hugsað um afsláttar-
hross. Yngri of dýr. Nema ef þau
falla til muna i verði. Þá geta þau
orðið markaðsvara til slátrunar.
— Er ekki miklu betra kjöt af
ungum hrossum en gömlum, einkum
gömlum áburðarhrossum ?
— Jú, en ekki þeim mun betra,
að verðmunurinn náist. Enda kemur
ekki gæðamunurinn fram verulega
nema í því, sem er borið á borð eins
og það kemur af skepnunni, að eins
soðið eða reykt. En það er aðallega
af bógum og lærum. Hitt, sem haft
er i pylsur t. d., má vera eins af
gömlum hrossum og ungúm. Sömu-
leiðis er feiti, þarmar og bein jafn-
góð vara af gömlu og ungu. Þarm-
arnir eru mjög mikils virði, helmingi
dýrari úr hrossum en sauðfé, sem
Suðurlands-sláturhúsið fekk þó fyrir
í haust 1500 kr.
— Ern ekki afsláttarhross hér of
mögur til manneldis?
— Reykjavíkurhross, býst eg við.
En i sveitum eru þau oft í góðum
holdum. Það á að vera hægt að hafa
þau það yfirleitt, þegar einhverju er
fyrir að gangast og afurðir af þeim
orðin góð verzlunarvara.
— Hugsið þið ekki til að selja
þessar afurðir hér alveg eins og er-
lendis ?
— Jú, sjálfsagt, ef þær ganga út og
fyrir viðunaniegt verð. Hrossakjöt
selst í Khöfn á 25—35 aura pundið
eftir gæðum. Hér mundi að líkind-
um mega selja það á 15—17 aura
saltað, en 20 aura reykt.
— Er nauðsynlegt að koma hér
upp slátrunarhúsi til þess að geta
hagnýtt hrossakjöt til manneldis?
— Það yrði engin verzlunarvara að
öðrum kosti. Hér kunna meun ekki
þá aðferð að því, sem til þess þarf.
Kjötið gengur alls ekki út erlendis
nema með það sé farið eins og þar
hafa menn vanist, bæði fyrirtaks-
hreinlega og með vandlegri aðgrein-
ingu eftir því, hvar af skepnunni
kjötið er.
— Og það hafið þér lært?
— Já, eg hefi fengið rétta tilsögn
i því. Sömuleiðis að ná úr beinun-
um svo að vel fari. Þau eru tekin
— Geta þá beinin verið góð út-
flutningsvara sér í lagi, staðist flutn-
ingskostnað o. s. frv.
— Já, sú er reynslan annarsstaðar.
Það eru 5 vörutegundir sem af
hrossunum fást: kjöt, feiti (sem gera
má úr. ágætan áburð), þarmar, bein
og húðir. Húðirnar má herða eins
og þær eru og selja hér, eða salta
þær og senda út til verkunar (sútun-
ar).
— Má ekki súta þær hér?
— Jú, líklega. En þær eru ann-
ars sendar að jafnaði til Þýzkalands
saltaðar. Það er betri markaður fyrir
þær þar. Þar eru stórar verksmiðjur,
sem gera úr þeim alldýra vöru og
útgengilega með litlum kostnaði.
— Hafið þér ákveðið og ábyggilegt
loforð fvrir að sláturhúsið komist upp?
Og hvað mundi það kosta?
— Eg á það víst, ef eg get ábyrgst
að það fái töluvert að gera, sem eg
trúi ekki öðru en að eg geti, þegar al-
menningur veit af þessu. Það er
gizkað á að það muni kosta um 20
þús. kr.
vSamsöngur.
Hér var haldinn á síðustu helgi,
2 daga í röð, all-tilkomumikill sam-
söngur undir stjórn hr. Sigfúsar Ein-
arssonar söngskálds og með 3 nýjum
lögum eftir hann, við þessar íslenzku
vísur: Vorið er komið og grundirnar
gróa (Þ. J. Th.), All af fækka umra
skjól (Þ. E.) og Þú ert friður, breið-
ur blár (Þ. G.), er áheyrendum gazt
mikið vel að öllum, ekki sizt miðlag-
inu, sem er efninu mjög svo sam-
felt. Þau voru öll með há-íslenzkum
blæ. Lagið við Vorið er komið 0. s.
frv. einkarljúft og skemtilegt. Þau
verða sjálfsagt mikið vinsæl.
Höfuðþáttur í samsöngnum var
hljóðfærasláttur þeirra frúnna Val-
borgar Einarsson og Ástu Einarsson.
Það var fræg tónsmiði eftir Beethoven
(septett, op. 20), er þær léku saman
á piano af tiltakanlegri list og prýði-
lega samhentar, hvíldarlaust meira en
hálfa stund, og var mesta unun á að
heyra.
Af því sem söngsveit hr. Sigfúsar
Einarssonar fór með, auk islenzku lag-
annanýju,kvað mest að brúðarsöngnum
úr Lohengriu eftir Richard Wagner,
í islenzkri þýðingu eftir Bjarna Jóns-
son frá Vogi.
Nýr söngmaður ungur, Einar Ind-
riðason, söng tvö lög útlend (GounodJ
með laglegum hljóðum, en eigi mikl-
um, og skýrum framburði.
Ekki er það minkunarlaust höfuð-
staðnum, hve laklega samsöngvar þess-
ir voru sóttir, til þess að gera, svo mik-
ið sem var i þá spunnið og undir-
búningurinn sýnilega mikill og mjög'
vandaður.
Hér getur ekki göfugri íkemtanir né
veigameiri en slikir samsöngvar eru,
auk þess sem höfuðstaðarbúar ættu að
láta sér vera bæði ljúft og skylt að
sýna maklega viðurkenning öðru eins
eins starfi og hr. S. E. leysir hér af
hendi.
Það á að itreka samsöng þennan
næsta miðvikudag, 26. þ. mán.
Gufuskipin. Ceres (Gad) lagði á stað
héðan sunnndagskveldið 16. þ. m. til Anst-
fjarða og þaðan út, með millilandanefndar-
mennina alla — ætlaði að taka Jóhannes
sýslumann á Seyðisfirði — þar með ráð-
gjafann. Þær sigldn og með mönnnm sin-
nm, ráðgjafafrúin og konur þeirra Skúla
Thoroddsen og Jóns Magnússonar skrifstofu-
stjóra, ásamt kjördóttnr þeirra hjóna, jnng-
frú Þóru. Ennfremur Ásgeir Sigurðssoa
konsúll, Eorherg simastjóri, Bjarni Benev
diktsson kaupmaður frá Húsavik 0. fl.
S/s Sterling (Em. Nielsen) kom í fyrra
dag af Vestfjörðum, með nokkuð af far-
þegum, en ekki alla, sem til stóð — komst
ekki inn á Stykkishólm fyrir byl, beið þar
úti fyrir nær sólarhring, og skildi þar eftir
kaupmennina Einar Markússon, Sæmund
Halldórsson og Jón A. Egilsen. — Fer, 4
morgun til útlanda.

U!
Þeir, sem vilja taka að sér að halda uppi ferðum ura ísafjarðardjúp frá
1. maí til 1. nóv. næstk., sendi tilboð um það til nefndar, er sýslunefnd
Norður-ísafjarðarsýslu hefir kosið til að semja um málið. — Tilboðin þurfa
að vera komin til nefndarinnar fyrir 15. april næstk.
Opinber styrkur til ferðanna verður um 3000 krónur og lætur nefndin
að öðru leyti i té allar upplýsingar, er menn kunna að óska þessu viðvíkjandi.
í nefndinni eru:
Sigurður Stejánsson, prestur í Vigur; Jón Laxdal, verzlunarstjóri á ísafirði;
Halldór Jónsson, búfræðingur á Rauðam.
Því nafni nefnist félag, er búnað-
arnemendurnir við Þjórsárbrú (20. jan.
til 1. febr.) stofnuðu með sér. Því
er ætlað:
1., að vinna að því eftir megni,
að ályktunum þeim, er samþyktar
hafa verið á f undum búnaðarnáms-
skeiðsins þ. á., verði ráðið til lvkta
og framkvæmdar eins og til var ætlast,
einkum um stofnun og viðgang ung-
mennafélaga og málfunda;
2., að ryðja braut þeim tillögum og
bendingum, er komu fram í fyrirlestr-
um kennaranna við búnaðarnáms-
skeiðið;
3., að vinna að því, að slík búnað-
arnámsskeið verði haldin við Þjórsár-
brú eftirleiðis, og að þeir gangi í fé-
lagið, er þau sækja;
4., að styðja og efla hvers konar
umbætur og framfarir í þeim héruð-
um, er félagið nær til, og hafa vakandi
auga á öllu þvi, er verða má þjóð-
inni í heild sinni til gagns og gengis.
Formaður félagsins er Ólafur ís-
leifsson dbrm. við Þjórsárbrú.
Reykjavíkur-annáll.
Borgarstjóraembættið kom bæjarstjórn sér
saman um á siðasta fundi að auglýsa laust,
og skyldi umsókn um það sand til bæjar-
stjórnar fyrir 1. mai.
Brunabótavirðing samþykti bæjarstjórn á
siðasta fundi á þessum húseignum i kr.:
Magnúsar Blöndahl, Lækjárg. 6 A 26,671
Bergsteins Magnússenar, Hverfisg. 34 14,460
itetils Þorsteinssonar, Helgastöðum 14,232
Guðrún r Árnadóttur, Brautarholti 4,001
Danska samsöngva stendur eða stóð höf-
uðstaðarbúum til boða að heyra í sumar,
hefði bæjarstjórn viljað styðja það fyrir-
tæki. Hún synjaði á siðasta fundi mála-
leitun fyrir hönd hljóðfæraleikarafiokks i
Khöfn, er söngskáldið August Enna stýrir,
nm að sjá þeim fyrir ókeypis vist hér á
meðan, hljóðfæri við samsöngvana, sam-
söngssal 0. s. frv.
Erfðafestulönd. Bæjarstjórn hafnaði á sið-
asta fundi forkaupsrétti að þessum erfða-
festulöndum, er Ásgeir kaupra. Sigurðsson
selur verzlunarhúsinu Copland & Berrie Ltd.
í Edinbnrgh fyrir 56,676 kr.
Bókbindaravelli .... 11,058 ferálnir
Helgastaðabletti . . . 4,050 —
Hraunprýðislóð .... 13,230 —
Fasteignasala. Þinglýsing frá síðasta
bæjarþingi:
Guðmundur Guðmundsson selnr 19. febr.
Ásmundi Guðmundssyni hálfa húseign nr.
25 við Be’gstaðastræti á 1150 kr.
Jens B. Waage selur 10/IO ’06 Axel Carl-
quist ‘/8 af 10,000 ferálna lóð við Skóia-
vörðu tig á 339 kr.
Hjúskapur. Friðrik Ágúst Pálmason (Rauð-
arárstíg) og ym. Sigriður Jónsdóttir 15. febr.
Lausn frá prestskap hefir fengið
20. þ. m. Janus prófastur Jónsson að Holti
í Önundarfirði, v. 1876.
Sjómenn eiga kost á að vátryggja sig
með vildarkjörum í Dan (sjá augl. á 4.
bls.) og ættn sizt að leggjast það undir
höfuð nú fyrir vertiðina.
Veðrátta
vikuna frá 16. febr. til 22. febr. 1908.
Rv. Bl. Ak. Gr. Sf. Þh.
s — 6.5 - 9.0 -P 7.3 -i-12.4 — 6.0 + 1.0
M -3- 2.6 - 5.5 -P 7.0 — 6.8 4- 0 9 + 2.3
Þ -P 0.8 - 3.5 — 7.7 -4-12.0 4- 4.9 -4 0.3
M -f 0.1 - 2.2 4- 4.0 4- 7.0 + 0.5 -4 15
F — 3.5 - 7.4 -3- 6.0 4-11.0 + 3.5 + ií.2
F — 0.4 - 4.5 - 6.0 4- 6.6 -4 3.5 + 7.7
L fi- 1.0 - 1.2 -r 3.0 4- 6.0 -4 4.5 4- 20
Eftirmœli.
|>að hefir dregist lengur en skyldi
að geta láts emnar hinna merkustu
gamalla kvenna í Eangárvallasýslu,
Guðrúnar Halldórsdóttur frá Reyðar
vatni, sem andaðist þar 22. júní 1906,
rúmlega níræð. Hún er fædd að Eeyð
arvatni 16. júní 1816. Foreldrar henn-
ar voru Halldór Guðmundsson Brlends-
sonar á Keldum og.. Ingibjörg Hall-
dórsdóttir, ættuð úr Ölfusi. Hún ólst
upp hjá foreldrum sínum á Reyðar-
vatni þar til er hún var á 17. ári, en þá
giftist hún 1. nóv. 1832 fyrri manni
sínum Böðvari Tóma3syni, sem hafði
ári áður gerst ráðsmaður að Reyðar-
vatni, frá Sámsstöðum í Fijótshlíð.
Fyrstu hjúskaparárin dvöldust þau á
Reyðarvatni; en 1834 fluttust þau að
Reynifelli og bjuggu þar fram til 1836.
f>á fluttu þau aftur bú sitt að Reyðar-
vatni. |>ar átti hún heima æ síðan
tíl dauðadags, að 4 árum undanteknum,
er hún varð 1 bili að yfirgefa þetta æsku-
og óskaheimili sitt, vegna sandauðnar,
sandárið og fellisvorið mikla 1882. f>á
raátti heita að Reyðarvatn væri sand-
kafið og lítt byggilegt, eins og fleiri
Jarðir þar um slóðir. |>eH8* * kjó
;bún 4 Efra-Langholti í Hrunamanna-
hreppi; en fluttist þaðan aftur til son-
ar síns Tómasar Böðvarssonar á Reyð-
arvasni vorið 1886, og þurfti eigi að
hverfa þaðan Iffs úr því.
Allan búskapartíraa sinn bjó Guð-
rún sál. blóma og rausnarbúi, og var
heimili hennar jafnan talið eitt hið
glæsilegasta og góðfrægasta þar í sveit
á þeim tímum. Bnda var hún í hví
vetna kvenskörungur mikill: — full
af tápi, fjöri og röskleik, samfara góðri
ráðdeild, þrifnaði og þolgæði; þurfti
hún oft á því öllu að halda við for-
stöðu slíks stærðarheimilis^ og upp-
eldi fjölda barna, auk ails annars.
Hún eignaðist með fyrra manni sínum
11 börn: 6 syni og 5 dætur. Af þeim
komust 7 upp, er öll hafa gifsfc og
orðið nýtir menn. Meðal þeirra er
Tómas bóndi á Reyðarvatni, sem mörg-
um er að góðu kunnur. Hjá honum
dvaldist hún i góðu skjóliöll sín ekkju
og elliár til dauðadags. Enda voru
öll börn Guðrúnar sál. dáin á undan
henni, nema Tómas, og Helga kona
Jakobs fyr hreppstjóra í Auðsholti í
Ölfusi.
Böðvar mann sinn misti hún 18.
júnf 1870, eftir farsæla sambúð í 38
ár. En rúmu ári sfðar giftist hún
annað sinn, Helga Bjarnasyni, og lifði
með honum til 1887; þá misti hún
hann. það bjónaband var barnlaust.
Hispursleysið var eitc af aðalein-
kennum Guðrúnar sál., samfara einurð
og hreinskilni. Mannamun kunni
hún ekki og vildi ekki kunna, annan
en gæða mun eða mannkosta; mundi
henni hafa verið sama, hvort hún átti
við konung eða kotung, miljónamær-
ing eða öreiga. Hún mundi hafa met-
ið báða og gjört báðum jafnt fyrir
jafna kosti; sjálfsagt hafa virt þann
meira sem var innrætisbetri.
Á heimili sínu var hún sjórnsöm,
starf3öm og mikilvirk, og röggsamleg
til alira ráða og dáða, einnig fyrir-
hyggjusöm og framsýn kona. Til
marks um það skal þess getið: að
hauBtið eftir grasleysissumarið 1881,
en fyrir fellisvorið 1882, vildi hún fyrir
hvern mun láta skera sem mest af
fénaði búsins — vildi ekki treysta
komandi vetri, þ. e.: ekki setja fjölda
fjár á vetur án þess að fóður væri til
handa því.
En eins og flestir aðrir tímdi bóndi
hennar ekki að lóga pening sínum
svo mjög, en sefcfci líkt og aðrir mikið
á vogun. Eigi fekst Guðrún þá
meira um það, — var ekki að nöldra
og kæra, eins og sumir, þá þeir eru
ráðum bornir. En um vorið (1882),
þegar féð var borið beim og lá dautt
í hrönnum, og henni eitt sinn varð
litið á þá sorglegu valkesti, varð henni
þetta að orði: »þar kom sá sem tímdi
að skerai; og svo var ekki meira um
það. Svona var hún í flestu raun-
góð og traust. þá var ekki ónýtt að
leita ásjár til hennar, er í nauðir rak,
og mátti því margur hrÓBa; því hún
var mjög hjartagóð og hjálpsöm bág-
stöddum — eftir þvi snarráð og fylg-
in sé til framkvæmda; — má til slíks
höfðingsskapar telja það, að auk þeirra
mörgu barna, er húu átti sjálf, fóstr-
aði hún að miklu eða öllo leyti upp 3
börn. Og ótaldir verða þeir mörgu,
sem hún greiddi fyrir — bæði eldri
og yngri. Til þess hafði hún og sér-
stakt færi, þar sem hún var ljósmóðir
í Rangárvallahreppi 28 ár. þeim starfa
gegndi hún ekki síður en öðru með
sérlegum dugnaði, þolgæði og hepui,
ávann sér með því, eins og flestu öðru,
velvild, virðingu og traust allra á sín-
um tíma.
Guðrún sál. var á yngri árum vel
á sig komin: rúmllega meðallagi há,
vel vaxin, fríð sýnum, svipmikil og
sviphrein, og að öllu hin gervilegasta.
Henni svipaði einna helzt til Bergþóru
gömlu — og mátti, eins og hún, nefn-
ast »skörungur mikill og drengur góð-
uri; svo munu og allir minnast henn-
ar, sem hafa þekt, og óska, að slíkar
væru sem flestar íslenzkar konur.
Gamall ndbúi.
Hinn 27. oktbr. f. á. andaðist á
heiraili sfnu Álftárósi í Mýrasýslu
bændaöldungurin Erlendur Sigurðsson,
eftir 65 ára búskap á þeirri jörð,
rúmra 85 ára að aldri, fæddur 21.
júlí 1822. Hann var tvíkvæntur, og
faðir 11 barna. Fyrri kona hans (1842—
1886) var Guðný Einarsdóttir; hún
dó 11. okt. 1886, 88 ára gömul. Síð-
ari konu sína, Bjarndísi Sigurðardóttur
gekk hann að eiga 11. ágúst 1888;
hún liflr mann sinn. Erlendur sál. var
lengstum búskapar síns við mjög góð
efni; enda var hann um 40 ára tíð til
allra stétta hæstur gjaldandi sveitar
sinnar (Alftaneshrepps), og mun tillag
hans til fátækrasjóðs þá gjarnast(hafa
verið frá 15—20 vætt. á landsvísu.
Auk þess var hann bjargvættur sveit-
unga sinna, þegar á lá, og bætti tíðum
drengilega úr heyja og bjargar skorti.
Erlendnr sál. var þéttur í luud, dulur
og ókvartsamur; sérlega tryggur og vin-
fastur maður, umhyggjusamur húsfaðir
við skylda og vandalausa, og bezti ná
granni. Hann var og trúmaður í
betra eða bezta lagi.
Einn af vinum hans.
Stjórnarvaldaaugl. (ágrip)
Nauðungaruppboð
á búseign nr. 29 við Hafnarstræti á Akur-
eyr> 29. mai.
Austurhelmingi húseignar nr, 24 við
Laugaveg í Rvík 21. marz. (Ekki hluta
Gísla kaupm. Jónssonar).
Innköllun erfingja
dbús Runólfs Þorsteinssonar frá Bakkagerði
i Borgarfirði_eystra, 6 mán. frá 5. marz.
4 herbergi og eldhús með stóru
eymslurúmi fæst leigt 14. maí i góðu húsi
miðbænum. Ritstjórinn viaar á.
Um leið og eg þakka viðskiftavin-
um mínum fyrir undanfarin viðskifti,
vil eg tilkynna þeini, að eg frá i.
marz næstk. hætti allri verzlun með
n}>tt kjöt.
Allskonar niðursoðnar vörur, sem
vert er að kynna sér verð á, smjör,
smjörlíki, ostar, kæfa, tólg o. fl. verð-
ur því eftir þann tíma selt í búð
mrnni, Þingholtssræti i.
Það, sem selt er í stærri kaupum,
er afgr. í Pakkhúsdeildinni, inngangur
frá Ingólfsstræti.
Virðingarfylst
Jón Þórðarson.
Margra ára roynsla hefir sýnt
og sannað a?) s j ó f ö fc era lang-
ódýrast og lang-bezt hjá
JES ZIMSEN.

Boígarstjóra-embæi
í Reykjavík
verður samkvæmt lögum nr. 86, 22.
nóvember 1907 veitt frá 1. júli þ. á.
um næstu 6 ár. Embættinu fylgja
laun 4500 lcr. og skrifstofufé ijookr.
Umsóknir ber að senda bæjarstjórn-
inni fyrir 1. maí þ. á.
Bæjarfógetinn í Reykjavík,
20. febr. 1908.
cTCaílóór HDaníolsson.
Sjómenn
hafa lýst því yfir, að hvergi hér í bæ
fáist betri eða ódýrari sjófatn-
aður en í verzlun Jóns Þórðarsonar
Þingholtsstræti 1.
Húsnæði tii leigu á góðum stöð-
um frá 14. maí næstkomandi. — Hús
til sölu ennfremur/ Semja ber við
Þorstein Gunnarsson, Þinsholtsstræti 8.
i þjnglioltsstræti \
er orðlögð fyrir hvaðsaumaðsé vand-
að og fötin fari vel. Ýmsir af fín-
ustu herrum bæjarins hafa látið sauma
á sig og ekkert mishepnast.
Erfiðismenn og sjómenn ættu að
nota sér það lága verð, sern er á til-
búnum fötum, saumuðum á þessari
saumastofu.
Kostakjör. Frá 23. þ. m. til 4. marz
verða ýmsar nýjar vörur, bvo sem: vetrar-
húfur margar tegundir, sokkar og skóhlífar
af öllum stærðum og fl., seldar með mjög
niðursettu verði í verzlun
Sveins Ingvarssonar
á Laugaveg 57.
Jöröin Bakki i Melasveit fæst til
kaups og ábúðar í næstu fardögum. Jörð-
in liggur við sjó, hefir stór og grasgefin
tún, ágætar ntantúnsslægjur, gott beitiland,
nokkra selveiði, eggvarp, mótak rétt við
túnið, — góðir borgunarskilmálar. Semjið
við undirritaðan, fyrir næstk. marzmánaðarl.
Kalastaðakofi 14. jan. 1908
Jón Sigurösson,