Ísafold - 20.07.1912, Blaðsíða 2

178
I8AF0LD
== Koncert ==
á morgun þ. 21. júlí kl. 8*/2 síðdegis í Bárubúð.
Koneertsangerinde
frú Johanne Sæmundsen
með aðstoð
frú Valborg Einarsson og hr. P. Bernburg.
Aðgöngumiðar á kr. 1.25 og 1.00 fást i ísafold í dag og á morgun í
Bárubúð frá kl. 10—12 og 2—4 og einnig við innganginn.
Sjá götuauglýsingar.
Af öllum vörum, er flytjast til ís-
lands frá útlöndum, hvort heldur verzl-
unarvörum eða öðrum vörum, skal
viðtakandi greiða gjald í landssjóð, 3
af hundraði af verðhæð vörunnar.
Flutningsm.: L. H. B., P. J. og
St. St. Eyf.
j. Frumvarp til la%a um vatnsveitu
fyrir Sauðárkrók.
Þar er farið fram á að hreppsnefnd
Sauðárkróks veitist einkaleyfi til þess
að leggja vatnsveitu í pípum neðan-
jarðar til Sauðárkróks og um kaup-
staðinn. En þegar vatnsveitan er
komin á, er gert ráð fyrir að hrepps-
nefndin hafi ein rétt til þess að selja
vatn í kaupstaðnum.
Frumvarpið flytur Jósef Björnsson.
6. Frumvarp til la%a um sampykt
um veiði í Drangey.
Þar er farið fram á að sýslunefnd
Skagafjarðarsýslu veitist heimild til að
gera samþykt um veiði í Drangey.
Skal sýslunefnd semja frumvarp til
samþyktar, en kveðja síðan til fundar,
alla þá, er atkvæði eiga um samþykt-
ina. Fallist fundarmenn á frumvarpið
óbreytt að efni með a/4 atkvæða, sendir
sýslunefndin það stjórnarráðinu til
staðfestingar og löggildingar. Nánari
reglur síðan settar, ef breytingar eru
gerðar á frumvarpinu.
Flutningsmaður er Ólafur Briem.
7. Frumvarp til laga um breyting
á lögum 18. sept. 188y um stojnun
Landsbanka.
Það hljóðar svo: í 9. gr. laga 18.
sept. 1885 um stofnun Landsbanka
falli niður orðið »Seyðisfirðif en i
staðinn komi: »í Suðurmúlasýslu«.
Flutningsm. er Jón Ólafsson,
8. Frumv. til laga um breyting á
hajnarlögnm Jyrir Reykjavíkurkaupstað.
Frumv. hljóðar svo: 6. gr. 2. máls-
liðar i hafnarlögum fyrir Reykjavíkur-
kaupstað orðist svo:
í hafnarnefnd sitja 5 menn, borg-
arstjóri, sem er formaður nefndarinn-
ar, 2 bæjarfulltrúar og 2 utan bæjar-
stjórnar, annar úr tölu kaupmanna,
en hinn úr tölu sjómanna. Geta
þeir ekki skorast undan endurkosn-
ingu fyrri en þeir hafa setið i nefnd-
inni 6 ár samfleytt.
Stjórnarskráin og dilkar stjórnarskrár-
jrumvarpsins.
Ráðherra lagði fram stjórnarskrár-
frumvarp síðasta þings til athugunar
og jafnframt 3 lagafrumvörp, er
stjórnin hafði samið áður, er hún
bjóst við því að leggja stjórnarskrár-
frumvarpið óbreytt fyrir þingið. Þessi
3 frumvörp lagði ráðherra og fram
aðeins til athugunar. Öll þessi frum-
vörp hefir herra Bjarni Jónsson látið
prenta upp og gerst flutningsmaður
þeirra á þinginu. Má þvi halda áfram
tölunni og er þá hið
9. Frumvarp til stjórnarskipunar-
laga um breyting á stjórnarskrá um
hin sérstaklegu málejni Islands /. jan.
1874 og stjórnarskipunarlögum 3. okt.
1903.
Frumv. samhljóða frumvarpi því,
er samþykt var á alþingi 1911.
10. Frumvarp til laga um ráð-
herrastejnur.
Af því stjórnarskrár frumvarpið ger-
ir ráð fyrir 3 ráðherrum, eru hér sett-
ar reglur um ráðherrastefnur, fundi
þá er ráðherrarnir halda hver með
öðrum. Forsætisráðherra stýrir, að
sjálfsögðu, þeim fundum og skulu
þar rædd öll lög áður en þau eru
lögð fyrir konung til staðfestingar og
sömuleiðis lagafrumvörp, áður en þau
eru lögð fyrir alþingi. Auk þess
skulu þar ræddar allar stjórnarráðstaf-
anir, sem eigi verða taldar með sjálf-
sögðum daglegum störfum stjórnar-
ráðsins, áður en framkvæmdar eru.
11. Frumv. til laga um breytingar
og viðauka við lög um kosningar til al-
pingis 3. okt. 1903.
Aðalefni frumvarpsins er breyting
á kjördæmaskipun landsins við kosn-
ingar til neðri deildar. Eftir þessu
frumvarpi skiftist landið í 19 kjör-
dæmi og eru þau þessi:
1. kjördæmi tekur yfir Reykjavík og
kýs 2 alþingismenn.
2. kjördæmi tekur yfir Borgarfjarðar-
sýslu og kýs 1 alþingismann.
3. kjördæmi tekur yfir Mýrasýslu og
Snæfellsnes- og Hnappadalssýslur
og kýs 2 alþingismenn.
4. kjördæmi tekur yfir Dalasýslu og
Strandasýslu og kýs 1 alþingism.
5. kjördæmi tekur yfir Barðastrandar-
sýslu og kýs 1 alþingismann.
6. kjördæmi tekur yfir Vestur-ísafj.
sýslu og kýs 1 alþingismann.
7. kjördæmi tekur yfir Norður-ísafj.
sýslu og kýs 1 alþingismann.
8. kjördæmi tekur yfir ísafj.kaupstað
og kýs 1 alþingismann.
9. kjördæmi tekur yfir Húnavatns-
sýslu og kýs 2 alþingismenn.
10. kjördæmi tekur yfir Skagafjarðar-
sýslu og kýs 2 alþingismenn.
11. kjördæmi tekur yfir Eyjafjarðar-
sýslu og kýs 2 alþingismenn.
12. kjördæmi tekur yfir Akureyrar-
kaupstað og kýs 1 alþingismann.
13. kjördæmi tekur yfir Þingeyjarsýslu
og kýs 2 alþingismenn.
14. kjördæmi tekur vfir N.-Múlasýslu
og Seyðisfj.kaupst. og kýs 2 alþm.
15. kjördæmi tckur yfir Suður-Múla-
sýslu og kýs 2 alþingismenn.
16. kjördæmi tekur yfir Skaftafells-
sýslu og kýs 1 alþingismann.
17. kjördæmi tekur yfir Rangárvallas.
og Vestm.eyjas. og kýs 2 alþ.m.
18. kjördæmi tekur yfir Árnessýslu
og kýs 2 alþingismenn.
19. kjördæmi tekur yfir Kjósar- og
Gullhringusýslu og Hafnarfjarðar-
kaupstað og kýs 2 alþingismenn.
12. Frumv. til laga um hosning
landspingmanna.
Frumvarp þetta er í 22 greinum
og er þar sagt fyrir um kosningu
þeirra 10 manna, er kosnir skulu um
land alt til efri deildar. Nefnir frum-
varpið þá landsþingmenn. Eftir frum-
varpinu á alt landið að vera 1 kjör-
dæmi við kosninguna og eru í yfir-
kjörstjórn 3 menn í Reykjavík skip-
aðir af ráðherra. — Þessari yfirkjör-
stjórn skulu afhentir listar með nöfn-
um þingmannaefna 8 vikum fyrir
kjördag og skal fylgja hverjum lista
yfirlýsing, að minsta kosti 100 manna
í landinu, um að þeir styðji kosning-
una. Af þessum kjósendum skulu 15,
að minsta kosti, vera úr fyrverandi
Austuramti, Norðuramti og Vesturamti,
hvoru um sig.
Lögleysan
í Vestur-ísafjarðarsýslu.
Loks í gærkvöldi réð þingið til
lykta þrætumálinu um kosninguna í
Vestur-ísafjarðarsýslu. Umræður stóðu
frá kl. 5—8V2 með töluverðu kappi.
Með því að taka kosningu Matthiasar
gilda töluðu þessir: Guðl. Guðmunds-
son, Guðjón Guðlsugsson, Jón Ólafs-
son og Lárus H. Bjarnason. En á
móti því töluðu: Björn Jónsson, Jens
Pálsson, Skúli Thoroddsen, Björn
Kristjánsson og Bjarni Jónsson. Miklu
betri reyndist málstaður þeirra þing-
manna, er vildu ógilda kosninguna,
enda munu flestir lögfræðingar hér,
þeir er ekki eiga sæti á þingi, telja
kosningu Matthíasar ógilda ®g njóta
lögfræðingar þingsins þess, að þeir
eiga ekki æðri dómstól yfir sér um
þetta mál í landinu.
Með ógildingu kosningar Matthías-
ar greiddu þessir 14 atkvæði: Bjarni
Jónsson, Benedikt Sveinsson, Björn
Jónsson, Björn Kristjánsson, Björn
Þorláksson, Jens Pálsson, Jósef Björns-
son, Jón Jónatansson, Ólafur Briem,
Sigurður Sigurðsson, Skúli Thorodd-
sen, Stefán Stefánsson skólameistari,
Valtýr Guðmundsson og Þorleifur
Jónsson.
Kristján Jónsson, Magnús Andrés-
son og Sigurður Stefánsson greiddu
ekki atkvæði, en létu telja sig með
meirihlutanum.
Aug. Flygenring var fjarverandi, en
19 greiddu atkvæði með því að taka
kosningu M. gilda, allir heimastjórn-
armenn, með atfylgi þeirra Jóh. Jó-
hannessonar og Sigurðar Eggerz.
Ræður er því miður ekki hægt að
flytja, vegna rúmleysis. Hér kemur
þó ræða fíjörns Jónssonar, eins og
hann hripaði hana rétt áður en hún
var flutt:
Það er svo sem ekki miklu við að
bæta það sem vér félagar höfum sagt
í nefndarálitinu, minninlutamenn. Fáir
munu í því skilja, að meirihlut-
inn skuli fá af sér að mannskemma
sig á að halda fram slíkri hverjum
manni bersýnilegri lögleysu. Er það
metnaðurinn að fara ekki halloka fyrir
minni hlutanum? Meiri hlutanum,
heimastjórnarliðinu, er sama sem alt
vald gefið, ekki beint á himni og
jörðu, en þó á þessu þingi. Hann er
Jafnnær, hvort sem hann fær þann
liðsauka, sem þessi ólöglega kosni þm.
(M. Ó.) veitir honum eða ekki. Og vér,
minni hlutinn, slíkt hið sama, þó að
okkur bættist þingmannsefni það, er vér
vildum kosið hafa, eða ekki. Hann er
mesti ágætismaður að vísu, einhver nýt-
asti maður, er á þingi voru hefir setið.
En jafnfjarri erum vér því að ráða
nokkru á þessu þingi, þótt hann bætt-
ist oss. Svo litlum minnihluta erum
vér í. En það er oss kappsmál, að
verjast ranglætinu.
Eg fortók um daginn, að nokkur
þingmaður feeri að dæma mann þing-
hæfan, hversu meingölluð sem kosn-
ing hans væri, hvað þá heldur að
voldugur, mikils háttar, þingflokkur
gerði sig sekan í þeirri óhæfu. Eg
neyðist nú til að gara mér i hugar-
lund, að þeir muni þó nokkrir vera,
jafnvel meiri hlu-ti meirihlutans, en
alls ekki hann allur, og að þessi
meiri hluti meirihlutans hafi kjörið sér
tvo eða fleiri sína vöskustu orustu-
menn til að fóðra þá óhæfu. Meðal
slíkra fóðrara — ekki veggfóðrara,
heldur lögleysufóðrara, — hefi eg orðið
vai við tvo þeirra mestu lögvitringa,
þingmann Akureyrar og 2. þm. Sunn-
mýlinga, sem að vísu er ólöglærður,
en þó líklegast sannnefndur yfirlög-
vitringur þingsins og auk þess nafn-
togaður fyrir dæmafáa bónþægni sína
að verja hvern málstað, sem eg vil
ekki nefna hinn versta málstað, en
hinn lélegasta, sem hugsast getur, og
það með frábærri rökfimi. Það er ekki
langt síðan er hann (J. Ó.) var beðinn
að verja pilt, er samið hafði bók með
mjög lélegu orðfæri, afleitri íslenzku,
og hlaut ámæli fyrir, og að hann brá
óðara við og mælti honum sterk-
lega bót, og er þó virðulegur þm.
Sm. (fón Ól.) einhver vor mesti ís-
lenzkumaður og ann feðratungu vorri
og hefir alla tíð unnað brennheitt.
Þessi þingmannsnefna Vestur-Isfirð-
inga, M. Ö., varði kosningu sína,
hina ólöglegu, um daginn af miklum
móði og tjáði sig með mörgum fögr-
um orðum afarfjarri allri hlutdrægni.
En um það er fengin greinileg vitn-
eskja, að úr 2 suðurhreppum sýsl-
unnar, er hann átti heima i og bróðir
hans var undirkjörstjóri, var varla
nokkur seðill nema einbrotinn, hafði
að þeirra beinu undirlagi verið hafðar
mjög glöggar gætur á, að sem réttast
yrði frá þeim gengið. En úr Súg-
andafirði, mesta fylgishrepp keppinautar
hans, Kr. D., var nærri hver seðill
margbrotinn. Þessu tóku allir eftir sem
við voru, er kjörskrínunum var upp
lokið, og hefi eg talað við einn þessa
sjónarvott, mikið kunnan mann, skýr-
an og merkan. — Sýnir þetta með-
al annars, hver óhæfa er að hafa þing-
mannsefni i yfirkjörstjórn.
Það varð einum gamansömum þing-
manni að orði, er hann hlýddi á ræðu
M. Ó. um daginn, að með karlmensku
hefði hann haft sér út kjörbréf, með
því sama sem að brenna allmörg kjör-
bréf fyririr keppinaut sínum, úr Súg-
andafirði. Nú ætlaði hann að æpa sig
inn á þing; hann þótti tala meður
mikilli ákefð, mjög hátt.
Sigri hrósandi fara þeir sjálfsagt af
þessum fundi, virðulegir andstæðingar.
En mundu þeir aldrei mega segja:
Vinnum vér slíkan sigur annan, er úti
um oss. Svo illa ætla eg mælast
muni fyrir þeim sigri.
Ásmundur Guðmundsson,
prófasts Helgasonar, kandídat í guð-
fræði, er ráðinn prestur tveggja ís-
lenzkra safnaða í Saskatchewan í Cana-
da — til þriggja ára.
Jakob Óskar Lárusson er prestur
þessara safnaða sem stendur, en um-
samið þjónustu tímabil hans útrunnið.
Hjálpræðisherinn.
Majór Westergaard flutti á mánu-
daginn í dómkirkjunni erindi um starf
Hjálpræðishersins, er sótt var af rúmu
hálfu fjórða hundraði manns og þótti
fróðlegt. Westergaard heldur sam-
komur i Hafnarfirði á sunnudag og
mánudag, en síðan er ferðinn heitið
kringum land.
Haraldur Sigurðsson
frá Kallaðarnesi.
Hann var drenghnokki, fjögra eða
fimm ára, þegar eg heyrði hann leika
á hljóðfæri i fyrsta skifti — orgel-
skrifli ofurlitið. Faðir hans varð að
halda á honum og stíga fyrir hann,
því að hann náði hvergi nærri til fóta-
fjalanna. Bók stoðaði ekki að fá hon-
um; hann þekti enga nótu á bók. En
ýms lög lék hann með fjórum rödd-
um, og fór rétt með þau; hann hafði
heyrt þau til föður síns og lært þau
af honam.
Eg lá rúmfastur, þegar þetta var.
»Citar« var i rúminu hjá mér; það var
eina hljóðfærið, sem eg gat skemt
mér við, eins og þá stóð á. Nú fór
eg að gera mér það til gamans að
taka í þenna og þenna streng og biðja
Harald að segja til um tóninn. Brást
það aldrei að hann segði rétt um. Þá
fór eg að færa mig npp á skaftið og
spyrja um tóntegundir. Fór þá enn
á sömu leið. Furðaði mig mjög á
þessu, því að eg vissi að hann hafði
ekkert lært i söngfræði. Hann þekti
ekki einu sinni a frá b í stafrófinu.
En svo stóð á þessu, að faðir hans
hafði einhverju sinni af rælni farið að
segja honum um C-dúr og A-moll.
Frekari tilsagnar þurfti hann ekki um
það efni; hitt vissi hann þá af sjálf-
um sér. Hann þekti alla tóna og vissi
hvað þeir hétu, muninn á dúr og moll
var vandalaust fyrir hann að heyra og
þá var ekki langur vegur til hins, að
geta greint í hverjum dúr eða hverjum
moll þau og þau lög væru.
Svo óskeikult söngeyra, sem hans
er, hefi eg aldrei þekt; enda mjögfá-
tíð allstaðar. Eg veit það að vísu, að
ýmsum tekst að ceja eyrað svo, að
það geti greint með áreiðanlegri vissu
alla tóna, en hitt er mjög sjaldgæft,
að sú gáfa sé mönnum meðfædd. Eg
veit um Frederik Rung í Danmörku;
aðra hefi eg ekki heyrt til nefnda þar.
Kallaðarnes var kirkjustaður í þann
tíð, er Haraldur var barn að aldri.
Var það þá stundum, er sungnir voru
sálmar í kirkjugarðinum, að hann veitti
því eftirtekt, hve söngmennirni lækk-
uðu sig mikið með hverju versi. Kom
hann þá hlaupandi með þau stórtíð-
indi, að nú væri þeir komnir niður
um hálftón, .... nú um heilan o.
s. frv.
Stundum reyndi hann að semja lög.
»Nú ætla eg að semja lagc, sagði
hann — og byrjaði. Hve mikið hann
• mundi gera úr þeim söngsmíðum nú,
læt eg ósagt; en hitt er víst, að sjald-
an varð honum skotaskuld úr því að
finna hljóma við lögin. Eyrað var
næmt og sagði til.
Margar sögur mætti segja um Har-
ald frá þeim árum. Slíku er haldið
á lofti um ýms mikilmenni sönglist-
arinnar. Og því má þá ekki vikja að
þessu þó að islenzkur sveitadrengur
eigi í hlut?
Nú er barnið unglingur. Haraldur
hefir stundað nám við sönglistaskól-
ann i Kaupmannahöfn, og hefir lokið
því. Nú er hann hér kominn og efnir
til samsöngs á mánudagskvöldið kem-
ur. Það er nú varla við þvi að bú-
ast að unglingurinn sé orðinn afburða-
snillingur. Þess má ekki vænta, að
hann sé búinn að ná þeim þroska og
þeirri lífsreynslu, sem þarf til þess að
komast alla leið »upp á sigurhæðir«,
en hitt þykist eg mega fullyrða, að
hann sé furðanlega langt á veg kom-
inn. Og er ekki nokkurs um vert
fyrir jafnungan mann, að geta þó
gert sér nokkrar vonir um að komast
síðar meir alla leið, — inn á land feg-
urðarinnar — draumaland skáldskap-
arins og sönglistarinnar, ef guð og
gæfan er með honum. .
Þegar Chopin fór frá Póllandi, al-
farinn, héldu honum veizlu vinir hans
og gáfu honum að skilnaði bikar mik-
inn, fyltan pólskri mold og létu þessi
orð fylgja gjöfinni: »Mundu Pólland,
mundu vini þína, sem eru státnir af
slíkum landa, sem þú ert. Vér vænt-
um mikils af þér, óskir vorar fylgja
þér«.
Það er í ráði, að Haraldur fari til
Þýzkalands í haust,til framhaldsnáms.
Eg býst ekki við að eg gefi honum
bikar, eða aðrar gjafir, en hitt vildi eg
að kveðjurnar yrðu líkar þeirii, sem
að ofan er sagt frá. — Haraldur er sá
lánsmaður að eiga foreldra, sem hafa
bæði vilja og tök á að hlynna að gáf-
um hans. Þess meir væntum vér af
honum sjálfum. Hér kulnar svo marg-
ur neisti, hér verður svo lítið úr mörg-
um gáfumanni, að þeir sem fá að njóta
sín, verða að reynast tveggja makar,
— margra makar. Þeir verða að bæta
landinu missi hinna I
Sigjús Einarsson.
Hljómleikar
Haralds Sigurössonar frá
Kallaðarnesi í Bárubúð mánudaginn
22. júlí kl. 9.
Sjá nánar götuauglýsingar.
Frestun stjórnarskrárinnar.
Ræða ráðherra um það mál í neðri
deild á fimtudag hljóðaði svo:
Eg skal leyfa mér að ávarpa háttv.
deild nokkrum orðum um mál það, er
valdið hefir því að þing var rofið síðast
og þetta þing kvatt saman, sem só
stjórnarskrárfrumvarp síðasta þings.
Landstjóriliin hefir látið prenta þetta
stjórnarskrárfrumvarp og bvta því út
meðal þingmanna, eins og það var sam-
þykt á síðasta þingi. Ennfremur hefir
hún til leiðbeinjngar og hægðarauka í
sambandi við þetta frumvarp látið semja
uppkast að þrem öðrum frumvörpum,
sem nauðsynleg yrðu, ef þetta frum-
varp kynni að verða samþykt. En ekk-
ert af þessum frv. og eigi heldur stjórn-
arskrárfrunavarpið, er þó lagt fram sem
stjórnarfrv. heidur aðeins til athugunar
þingmönnum. Verði því málið ekki tek-
ið upp af þingmanna hálfu kemur ekk-
ert stjskr.frv. fram. Þessu víkur svo
við, að h. h. konungurinn hefir eigi
viljað ijá samþykki sitt til þess, að frv.
eins og það liggur fyrir frá síðasta þingi
verði lagt fyrir þingið af hálfu stjórn-
arinnar.
Það Bem því olli var úrfelling ákvæð-
isins um setu íslandsráðherra í ríkisráði
Dana. Að vísu hafði eg átt tal um
þetta við hinn látna konung vorn Frið-
rik h. 8. í fyrravor og hafði eg þá von
um, að hann mundi samþ. frumvarpið
óbreytt, en með vissu fororði, því for-
orði, að úrfelling ríkisráðsákvæðisins
hefði ekki þá afleiðingu, að lög og mik-
ilsvarðandi stjórnarráðstafanir, er ísland
varða, yrði ekki borin upp í ríkisráði
Dana, en að í þessu efni yrði fylgt
sömu reglu eftir sem áður. En nú er
hann látinn, og þetta var jafnvel einungis
von mfn, en ekki vissa. Nú lót hinn
n/i konungur vor í ljósi við mig, að
hann gæti ekki fallist á úrfellingu rík-
isráðsákvæðisins úr stjórnarskránni, nema
því að eins, að samtímis væri gerð skip-
un á hinu ríkisróttarlega sambandi
milli íslands og Danmerkur með sam-
hljóða ákvæðum hins íslenzka alþingis
og hins danska ríkisþings.
fingnefndir.
Tekjufrumvörpum þeim, er milli-
þinganefndin hafði samið, en stjórnin
lagði fyrir þingið, um einkasölu á
steinolíu, verðtoll á vefnaðarvöru og
skófatnaði og útflntningsgjald á síldar-
lýsi og tilbúnum ábu-rði, vísaði n. d.
til sömu nefndar og kaus í hana 7
menn. í henni eru þessir: Hannes
Hafstein, Pétur Jónsson, L. H. Bjarna-
son, Eggert Pálsson, Björn Kristjáns-
son, Valtýr Guðmundsson og Bjarni
Jónsson.
Formaður nefndarinnar er H. H.,
en skrifari L. H. B.
Frumvarpinu um hagfræðisskýrslur
um innflutning á tóbaki vísaði n.
d. til 5 manna nefndar. Nefndarm.
eru Guðl. Guðmundsson, Halldór
Steinsen, Stefán Stefánsson Eyf.,.Þor-
leifur Jónsson og Jóh. Jóhannesson.
Form. nefndarinnar er Jóh. Jóh. og
skrifari Guðl. Guðm.
Frumvarpi um útrýming fjárkláða
vísaði e. d. til 5 manna nefndar
(Guðjón Guðlaugsson, Þórarinn Jóns-
son,JósefBjörnsson, Sigurður Eggerz,
Stefán Stefánsson).
Form. St. St., skrifari J. B.
Stjórnarfrumvörpunum 3 er lúta
að heilbrigðismálum, um bólusetning-
ar, stofnun yfirsetukvennaskóla í
Reykjavík og yfirsetukvennalög visaði
e. d. til 5 manna nefndar (Sigurður
Stefánsson, Björn Þorláksson, Steingr.
Jónsson, Guðjón Guðlaugsson, Þórar-
inn Jónsson).
Form. Sig. Stef. skrifari Bj. Þ.
Frumvörpunum um öryggi skipa
og báta, eftirlit með þilskipum, breyt-
ingu á lögum um vátryggingu sjó-
manna og siglingalögum vísaði e. d.
til 5 manna nefndar (Eir. Br., Sig.
Stef., Aug. Flygenr., Sig. Eggerz,
Jens Pálsson).
Form. Aug. Elyg., skrifari E. Br.
Frumvarpinu um breyting á sam-
komudegi þingsins var vísað til 2.
umr. án nefndarskipunar.
Frumvörpunum um ritsima- og tal-
símakerfið og um kaup Vestmanna-
eyjasímans var vísað af n. d. til 5
manna nefndar (Einar Jónsson Rang.,
Jóh. Jóh., H. Steinsen, Jón Magn.,
Stefán Stefánss. Eyf.).
Form. Jóh. Jóh., skrifari J. Magn.