Ísafold - 27.07.1912, Blaðsíða 3
ISAFOLD
187
Frá Jóhannesi Jósefssyni.
Hann er sjálfsagt sá íslendingur,
sem flestir þekkja xát um heim. Hann
fer land úr landi, til hverrar stórborg-
arinnar á fætur annari og sýnir íþrótt-
ir sínar við hinn bezta orðstír. Og
Jóhannes lætur eigi liggja í láginni,
að hann sé Islendingur, svo sem þó
ber við um þá landa vora, sem áfram
komast eriendis.
Ummæli erlendra blaða um Jóhann-
es eru einkar lofsamleg. Sjáljsvörn
hans talin eins og eitthvert furðuverk.
T. d. um hve mikils um verð íþrótt
Jóhannesar þykir, setjum vér hér um-
sögn tveggja blaða frá Vínarborg.
Wiener Mittagszeitung (80/5) segir m.
annars:
Nýstárlegasti iiðurinn á sýninga-
skránni var hr. Jóh. Jósepsson, er
sýndi íslenzka glímu. — Jóhannes er
ágætlega vaxinn, en svo grannur, að
naumast órar nokkurn fyrir afli hans.
Af ótrúlegri fimi skellir hann hverjum
mótstöðumanninum á fætur öðrum
eftir fáein tök. Glíman íslenzka er
raunar framar öllu öðru sjálfsvarnar-
list, ekki með öllu ósvipuð hinni
kunnu Jiu-Jitsu glímu. Það er aðdá.
unarvert af hve mikilli fimi og snerpu
glímumaðurinn gerir mótstöðumenn-
ina að máttvana brúðum.
Annað blað hermir frá sýningu, er
Jóhannes hélt fyrir lögreglumenn í
Vínarborg og segir, að undrun manna
hafi verið takmarkalaus.
Blaðið segir, að Jóhannes hafi á
stundarfjórðung lokið einum 20 glím-
um, og sé ilt úr að skera hvað að-
dáunarverðara hafi verið, hin fádæma
fimi, eða viturleg beiting aflsins.
Fyrst lagði Blámaður í Jóhannes og
hugðist heldur en ekki standa mundu
yfir höfuðsvörðum Jóhannesar. En
kom fyrir ekki. Blámaðurinn lá flat-
ur á svipstundu, svo sem greitt hefði
honum verið rafmagnshögg. Hann
reyndi aftur og aftur, gnístandi tönn-
um og beljandi, en jafnan fór á sömu
leið.
Enn átti Jóhannes við náunga, sem
vopnaður var heilli tylft af hnífum og
sveðjum, en áður en nokkurn varði
var Jóhannes búinn að taka öll vopn-
in af honum. Annar náungi réðst á
Jóhannes með skammbyssu. En Jó-
hannes þaut að honum sem leiftur
væri, og á næsta vetfangi var vopnið
komið úr höndum hans. Einnig varð-
ist hann frækilega árás aftan að og
loks tókst honum að leggja mótstöðu-
mann sinn, þótt sjálfur hefði hann
hendur bundnar á bakinu. Blaðið end-
ar á því að dæma íslenzku glímuna
heimsins beztu og fegurstu. Þar fari
saman fimi, afl og snarleikur, en hún
sé laus við ruddaskapinn, er loði við
aðrar tegundir glimu.
Argjaldið
af verzlun og viðskiftum
við utlönd.
Eftirmæli.
Frumvarpið, sem fram er komið i
efri deild með þessum titli og getið
er um á öðrum stað hér í blaðinu,
er að því leyti sammerkt frumvörp-
unum utn vörugjald og um alment
verzlunargjald á aðfluttum vörum, að
það fer engar krókaleiðir, til þess að
afla landssjóði tekna. Fjármálanefndin
var að reyna til þess að komast þessa
krókaleið, fá tekjur í landssjóðinn og
þær töluvert drjúgar, án þess að
íþyngja gjaldendunum með auknum
álögum. En svo er að sjá sem hún
hafi orðið óvinsæl fyrir þetta. Þjóð-
in vill fá að borga gjöld sín til lands-
sjóðsins, án þess verið sé að fara
slíka útúrdúra og hún er húsbóndinn
á heimilinu, eins og allir vita.
En að því leyti er hér farin önnur
leið en í frumvörpum þeim, sem nefnd
voru, að gjald er lagt, ekki aðeins á
aðfluttar, heldur líka á útfluttar vörur.
ísafold er svo frá skýrt að með þessu
móti muni fást um 400 þús. króna
árstekjur handa landssjóði, en það er
sú fjárhæð, er milliþinganefndin taldi
þörf á, til þess að koma fjárhag lands-
ius í gott horf.
Af þessum 400 þús. kr. telst svo
til, að tæpar 200 þús. kr. fáist með
gjaldi á aðflutta vöru og annað eins,
eða vel það, með auknu útflutnings-
gjaldi. Af því koma um 70 þús. kr.
á landvöru, en 140 þús. kr. á sjávar-
vöru.
1 vetur (27 marz.) lézt G u S m. bóndi
Þórðarson í Voðmúlastaðahjáleigu í
Austur-Landeyjum. Hann var fæddur
29. apríl 1843 í Stóru-Hildisey. For-
eldrar hans voru merkishjónin Þórður
Daníelsson og Margrét Jónsdóttir ljós-
móðir. Hjá þeim ólst Guðmundur sál.
upp, og dvaldist hjá þeim til þess er
hann var 29 ára, Þá fluttist hann að
Árkvörn í Fljótshlíð, og var þar í vinnu-
mensku um 6 ára skeið. Á því tíma-
bili kyntist hann Guðrúnu Sigurðardótt-
ur frá Múiakoti, og gekk að eiga hana
eftir að hann fluttist frá Árkvörn. Reistu
þau bú í Voðmúlastaðahjáleigu, og þar
dvaldist hann til dánardægurs. Þeim
hjónum varð 9 barna auðið, og eru 8
þeirra á lífi, öll uppkomin, 2 gift og 3
heima með móður sinni.
Frá áheyreDdapöllum.
Yfirsetukvennalögin rædd í efri deild.
Undraríkið. I Kína er margt öðru vísi
en hér hjá oss — meira að segja alveg
öfugt eftir vorum hugmyndum.
Ef maður ætlar að lesa kfnverska bók,
þá byrjar maður á öftustu síðunni, les
neðan frá og upp eftir og frá hægri til
viustri.
Ekki er tekið ofan þegar heilsað er.
Þegar menn hittast fyrst, spyrja þeir
hvorn annau um fæðingarstað, foreldra,
systkini o. þ. h. Það heimta kurteisis-
venjurnar.
Fái maður óþægilegar fróttir þegar
maður átti einskis ills von, á maður að
taka þeim brosandi, svo að samvistar-
mennirnir fái ekki ástæðu til að kenna
í brjóst um mann. Áf þessu læra Kín-
verjar snemma, að þreyta ekki aðra
með þunglyndi sínu.
Nafnspjöld Kfnverja eru rauð og 20
cm. löng. Oft eru þau úr haglega út-
skornum bambusreyr.
Þegar reist er hús í Kína, er byrjað
á þakinu og því haldið uppi með stoð-
um. Síðan eru veggirnir gerðir.
Kínverskum málverkum er vafið urn
sívalt kefli, eins og landabrófum í skól-
um vorum. Þau eru geymd í dýrum
kistum og einungis tekin upp til að
sýna þau vinum og kunningjum. Kín-
verjum gæti aldiei komið til hugar
bengja þau upp eius og sýnisvörur,
nema þá þau sem eigandinn teldi ekki
verðskulda annað en háð.
Rússm'skur konsúll
er Ólafur Johnson kaupmaður ný-
lega orðinn. Þessar þjóðir hafa nú
konsúla hjá oss: Norðmenn, Svíar,
Þjóðverjar, Bretar, Frakkar, Belgir,
Hollendingar, ítalir og Rússar.
Eg var að hlusta á þegar lög þessi
voru rædd. Þau virðast hafa góðan byr
hjá þingmönnum, eins og þau komu frá
stjórninni, með þvf litla, sem nefndin
hafði aflagað þau. Auðsóð var reyndar
að tveir eða svo af þingmönnum höfðu
eitthvað að athuga við þau, sumar
greinar þeirra að minsta kosti. En það
var eins og þeim þætti ekki fyrirbafn-
arinnar vert, að vera að eyða orðum að
því. Að vfsu tók einn þingmanna til
máls á móti uokkrum atriðum í frum-
varpinu. Lög þessi eru búin til af land-
lækni, til að bæta kjör yfirsetukvenna.
En hvernig hefir honum svo tekist það?
Á þá leið, að kjör yfirsetukvenna í strjál-
bygðum sveitum eru töluvert lakari eftir
þessum lögum. En þarna á lítilmagn-
inn í hlut, kvenfólkið, sem verður að
sætta sig við alt, sem karlmennirnir
gera. Eg só ekki betur en allar yfir-
setukonur ættu að fá sömu mentun.
Þær sem búsettar eru á útkjálkum lands-
ins, þar sem tæpast er hægt að ná í
lækni, þurfa enn þá fremur að vera
færar um starf sitt en þær, sem ætíð
starfa undir haiidarjaðri á lækni og
geta því látið vitja hans, hvað lítið sem
út af ber. Líf þeirra kvenna, sem búa
úti á yztu annnesjum, er engu sfður
mikils virði en þeirra, sem eru í bæjun-
um. Og aunað ætti jafnframt að heimta
af yfirsetukonunni: Hún ætti að kunna
hjúkrunarfræði. Lærðar hjúkrunarkonur
eru að eins í bæjunum, en þelrra er
alstaðar þörf, þar sem sjúkdómar eru,
en þeir eru um alt land. Ef yfirsetukonur
væru jafnframt hjúkrunarkonur, mundu
þær hafa töluvert að starfa, einnig í
strjálbygðu sveitunum og ættu þá að
vera svo launaðar, að þær gætu lifað af
því, með þeim launum sem þær fengju
fyrir hjúkrunar- og yfirsetustörfin, frá
þeim sem þær stunduðu.
Með þeim lögum, sem nú lítur út fyrir
að verði samþykt, eru líkindi til þess
að lökustu yfirsetukonurnar veldust
þangað, sem þörfin væri mest á þeim
góðum, þangað sem erfiðast væri að ná
í lækni, eða að alls engin yfirsetukona
fengist í strjálbygðari hóruðin. Nú skap-
ast óðum ný úrræði fyrir konur, þær
fá störf við þær atvinnugreinar, sem
engum hefði til hugar komið fyrir svo
sem 20 árum, að kona nokkurn tíma
mundi starfa við; 60 krónu laun eru
því einu sinni ekki uppbót fyrir það
ófrelsi, að verða að vera ætíð búsettur
á tilteknum bæ í sveitunum, geta ekki
leitað sér atvinnu annarstaðar, þó enga
só þar að fá.
Brynhildur.
í vetur (12. jan.) andaðist að Norð-
urkoti í Yogum merkiskonan G u ð r ú n
Gísladóttir, ekkja Nikulásar Jóns-
sonar (dáinn 28. nóv. 1891). Guðrún
sál. var dóttir Gísla Eyólfssonar og
Solveigar Snorradóttur á Kröggólfssöðum
í Ölfesi, fædd 29. apríl 1823. Hún
giftist 21. febr. 1849 Nikulási, sem þá
var ekkjumaður, og bjuggu þau hjón
allan búskap sinn í Norðurkotl. Þau
eignuðust 12 börn, dóu 6 þeirra í æsku
og 2 uppkomin, en 4 eru á lífi: Jón
bóndi í Norðurkoti, Magnús lausamaður
í Hafnarfirði, Guðbjörg gift kona í
Hvammi og Ásta ógift f Hafnarfirði.
Guðrún sál. var mesta merkis- og sóma-
kona, sannefndur kvenskörungur; stjórn-
söm á heimili sínu og hin framkvæmd-
arsamasta í sínum verkahring, sem um
langan tíma var ærið stór, því að Norð-
urkotsheimilið var um tugi ára eitt hið
stærsta í hreppnum. Þurfti því aðgæt-
ið auga og stjórnsama hönd til þess að
sjá um öll húsmóðurstörfin og halda
reglu á hinu maunmarga, stóra heimili.
Öllu þessu var Guðrún sál. vel vaxin;
var umhyggjan og umsjónin snildarleg,
höndin sívinnandi. Drottinn blessaði
starfsemi og ráðdeild þeirra hjóna með
miklum efnum, eftir því sem hór gerist
á landi voru. Gestrisin voru þau hjón
bæði og góð heim að sækja og gestum
óspart veitt. Margur fátækur átti at
hvarfs að leita hjá hinni framliðnu,
Hún hafði ótakmarkað vald yfir föngum
heimilisins og skar aldrei við neglur sór
það sem hún lót af mörkum. — Hin
framliðna var fyrirmannleg í sjón, djarf-
mannleg í framgöngu, kurteis og vel
máli farin. Hún hafði það við sig, að
menn gátu ekki annað en borið virðingu
fyrir henni. Hún var trúuð, vinföst,
hreinskilin og tryggur vinur vina sinna;
hjá henni fór saman höfðingslund og
hjartagæzka. Blessuð só minning henn-
ar. Á. Þ.
Reykjavikur-annáll.
Aðkomumenn: Björgvin Vigfússon sýsln-
maður Rangæinga, Haraldur Sigurðsson
tannlæknir frá Khöfn, i kynnisför hjá bróð-
ur sinum Birni bankastjóra.
Dánir: Margrét Ólafsdóttir, ekkja, Vestur-
götu 26 A, 71 árs. Dó 19. júlí.
Fasteignasala.
Ólöf Ólafsdóttir selur Sigurði Ólafssyni
rakara húseignina nr. 18 A við Hverfisgötu
fyrir 6500 br. Dags. 5. apr. 1912, þingl
14. maí 1912.
Ólafur Stefánsson keyrslumaður i Rvik
selur Jóni Hermannssyni úrsmið i Rvik */,
húseignina nr. 2 B við Hverfisgötu. Dags
15. ág. 1911, þingl. 6. júni 1912.
Páll Jónsson járnsm. Rvik selur Páli
Magnússyni járnsm. Rvik húseignina nr. 5
við Skólavörðustig i Rvik með geymslu-
skúr og lóð. Dags. 27. jan. 1912, þingl.
27. júni 1912.
Pétur Þorvarðsson Njálsgötu 43 B selur
Birni Sigurðssyni Smiðjustig 7 hálft húsið
43 B við Njálsgötu, fyrir 2700 kr. Dags.
4. marz 1912, þingl. 7. marz 1912.
Rich. N. Braun kaupm. selur Hjálmtý
Sigurðssyni kanpm. lóðareign sina alla úr
Melkotstúni, 3600 Q álnir að stærð, fyrir
12,000 kr. Dags. 11. júni 1912, þingl. 20.
júni 1912,
Sighvatur Brynjólfsson i Rvik selur Jóh.
kaupm. Jóhannessyni húseign nr. 7 við
Smiðjustig, fyrir 9000 kr. Dags. 16, febr.
1912, þingl. 25. aprij 1912.
Sigurður Guðmundsson bóndi á Selalæk
i Rangárvallasýsln selur Gisla Þorbjarnar-
syni búfræðing húsið nr. 27 B við Njáls-
götu i Rvik. Dags. 20. jan. 1912, þingl.
14. marz 1912.
Sveinn Jónsson Bókhlöðustig 10 i Rvlk
selur Matthiasi Þórðarsyni forngripaverði
ióðarblett, 1867 Q álnir að stærð, fyrir
933 kr. 50 aura. Dags. 18. júní '12, þingl.
27. júni 1912.
Sveinbjörg Ólafsdóttir selur Karli Guð-
mundi Ólafssyni i Rvik húseignina »Ny-
borg« í Kaplaskjóli i Rvik, fyrir 1500 kr.
Dags. 17. maí 1912, þingl. 23. mai 1912.
Sigurður Sigurðsson járnsm. i Rvik selur
Jónatan kaupm. Þorsteinssyni s. st. ‘/2 hús-
eignina »Leynimýri«, fyrir 6500 kr. Dags.
14. des. 1911, þingl. 21. marz 1912.
Tómas Tómasson selur */, húseignina nr.
23 við Hverfisgötu, fyrir 7500 kr. Dags.
1. apr. 1912, þingl. 11. apr. 1912.
Verzlunin »Godthaab« (Co. Th. Jensen)
selur h/f. P. I. Thorsteinsson, & Co. lóð
fyrir sunnan Frikirkjuna, fyrir 9080 06 kr.
Dags. 21. marz 1912, þingl. 28. marz 1912.
Vigfús Sigurðsson á Brekku á Álftanesi
•selur kaupm. Jóh. Jóhannessyni bæ sinn
»Lund« i Rvik, fyrir 2500 kr. Dags. 22.
marz 1912, þingl. 11. apr. 1912.
Þorvarður Þorvarðsson prentsmiðjustjóri
selur Jóh. Jóhannessyni kaupm. húseign nr.
8 i Aðalstræti, fyrir 52,000 kr. Dags. 15.
april 1912, þingl. 18. april 1912.
Grosser Kurfiirst, þýzka skemtiskipið fór
héðan aðfaranótt föstudags. Fimtudags
kvöldið var margt bæjarmanna boðið á
skipsfjöl. í miðdegisveizlu, er skipstjóri
'oO
P-i
03
!=3
S=J
03
P-H
cö
'oO
03
'oO
03
p—(
iii -*
ÍH
s
a
:0
a
a
o
a
%
a
ÍH
•M
®
>
•v
5h
o
rO
Sh
c8
o
ÍH
0$
►o
•s
5h
3
5h
®
cd
S
•fl
3
u
s
>
£
©
fl
CS
>
ðc
o
0B
fl
©
cð Þh
fl
o
S
u
M
>> ©
® a o
^ >
ÍH
fl
fl
-H
x
-H o
8
S8
i
5N °?
Sh
M
H# «5
5- O
M .
_ 5h
iD
s
o
'>>
A -
ss
•O tí 'S
Ð a s
© eS
M h
us
5h
9
5h
fl
M
•M
fl
*©
a
cS
w
fl
•H
*s
•8
■N
bc
fl
+s
S>
o
M
ac
*o
Qh
'oO fl-H
O ðc
1 ° ©
5h C3
fl bts ••H +s
*oS
5h
•M
g
03 p
• 1 <
5=~h 4* 08
cö
Cö M
ö •H U2
cö
o o
« O
■
10
o
©
■n
a
s
+s
5h
:0
>
x
fl
5h
'O
bc
o
ÍO
•*
rH
£
M
a
Ct)
O
fl
-M
'pH
>
-fl
fl
•H
X
©
>
a a
P«H P—*
5h 5h
C3 C3
w w
10
b-
eo
10 lÓ
H N •
J " »o
” l7 b*
Sh
10 Tji
eo .
h h
o
o
>
fl
Sh
M
5h
M
*C8
fl
n
1
s .a
.3 Oh
a ©
© Á
+S +s
Aj CS
M
M
©
5h
6C
O
•»h
a
©
5- ^
fl fl
■H fH
a Þ
*o
PQ
1895.
50 ára aímæli alþingis.
Verzl. Ediuborg stofuud.
Eikarmálningar-
verkfæri
eru nýkomin til
verzl. B. H. Bjarnason.
Fundin peningabudda með pen-
ingum og fleiru í. Afgr. vísar á.
Tapast hafa í gær 15 krónur í
seðlum (10+5). Skilist í ísafold.
Fundarlaun._____________
Lítiö hús til sölu með góðum
borgunarskilmálum. Semjið sem fyrst
við Jóhann P. Guðmundsson Vatns-
stíg 10 B.______________
Tækifæriskaup á hörlérefts
götubúningi hjá Krastjönu Markúsd.
Laugaveg 11.
Lítill ágóði, fljót skil,
1912
veldurþvíegennertil.
Innilegt hjartans þakklæti vottum við öll-
um þeim, sem sýndu okkur á ýmsan hátt
hluttekningu við andlát og jarðarför húsfrú
Þórunnar Bjarnadóttur.
Keflavik 18. julí 1912.
Gnðrún Ólafsson. Óiafur J. A. Ólafsson.
Arnbjörn Ólafsson.
Jarðarför mannsins míns sál. Helga úrsmiðs
Hannessonar fer fram .miðvikudaginn 31. þ.
m. frá heimili okkar Óðinsgötu 13. Hús-
kveðjan byrjar kl. II f. h.
Arnleif Kristjánsdóttir.
<3nn(iaupin í
€ óinBorg
auRa gleði)
mitiRa sorg.
gerði eitthvað 30—40 bæjarmanna, mælti
skipstjóri fyrir minni íslands, en landritari
þakkaði. Siðar um kvöldið söng söngflokk-
ur undir stjórn Sigf. Einarssonar, en þar á
eftir skemtu menn sér við dans og sam-
drykkju fram undir miðnætti.
Guðsþjónusta: i dómkirkjunni á morgun:
kl. 12 síra Jóh. Þorkelsson.
— 5 síra Jón Helgason prófessor.
(Síra Bjarni Jónsson fjarverandi; kemur
aftur á þriðjudaginn 30.).
í frikirkjunni kl. 12 Ól. Ól.
Ljósaskifti Guðm. skáld fór með kvæða-
flokk sinn með þvi nafni i Bárubúð siðast
liðið laugardagskvöld. Áheyrendur mikils
til of fáir — er svo góður réttur, ljúffeng-
ur og vel gerður var framborinn.
Samkvæmt áskorun ætlar G. G. að lofa
fólki að heyra kvæðaflokkinn i húsi K. F.
U. M. Þangað ætti engan kvæðavin að
vanta.
Lúðrahljómleika óvenjugóða fengu bæjar-
búar að heyra miðvikudagskvöldið á
Austurvelli hjá hljóðfærasveit þýzka skemti-
skipsins Grosser Kurfiirst. Flokkurinn lék
frá kl. 9—11 siðdegis, en múgur og marg-
menni hlýddi á.
Skipafregn. Baldur, annar botnvörpung-
ur Thorsteinssonsbræðra, fór til Englands
á miðvikudag. Gunnar Egilsson cand. tók
sér far ásamt frú sinni snöggva ferð til Eng-
lands og Frakklands.
Ask fór norður og austur um land i gær
kveldi. Meðal farþega voru: Axel Tulinius
f. sýslum. og Jón Laxdal kaupm.
Skemtiför hefir Lúðrafélag Rvíkur fyrir-
hugað á morgun upp I Hvalfjörð, ef veður
leyfir og nógu margir gefa sig fram — og
leigt til hennar Mjölni Thorefélagsins.
Söngfél. 17. júni ætlaði, svo sem áður
hefir verið skýrt frá hér i blaðinu, kring
um land i sumar, eða minsta kosti norður
til Akureyrar. En af ýmsum ástæðum verð-
ur eigi úr þeirri för að þessu sinni, heldur
frestað til næsta sumars.