Ísafold - 12.02.1913, Blaðsíða 4
48
í S AFO L D
Vinum okkar, kunningjum og skyldmenn-
um höfum við þá sorgarfregn að flytja, að
okkar elskaða dóttir, Rósa, andaðist að
heimili okkar í Mjóstræti 2 síðastliðinn
miðviKudag, 5. februar.
Ingibjörg Kaprasiusdóttir. Jón Ásmundsson.
S jófatnaður
áreiðanlega lang beztur nú sem fvr
í verzlun G. Zoega
Hér með tilkynnist heiðr-
uðum viðskiftavinum mínum, að með-
an eg dvel erlendis, þá gegnir fólk
það er á vinnustofu minni er, öllu
er að ljósmyndasmíðinu lýtur, full-
komlega í minn stað.
Virðingarfylst
Carl Ölajsson
ljósmyndari.
Notið nú tækifærið og kaupið inn vefnaðarvörur yðar fyrir lægra
verð en þér getið fengið þær frá útlöndum, því
Verzlunin Dagsbrún
ætlar, vegna ýmsra breytinga, að selja út allar sínar vörur, sem viður-
kendar eru fyrir gæði, með og
undir innkaupsverði.
Þessi kostakjör ættu kaupmenn og kaupféiög út um landið að nota
sér og koma sem fyrst, þvi alt á að verða selt 14. mai n. k.
Nærsveitamenn
eru vinsamlega beðnir að vitja
Isafoldar í afgreiðsluna, þegar
þeir eru á ferð í bænum, einkum
Mosfellssveitarmenn og aðrir, sem
flytja mjóik til bæjarins daglega.
Afgreiðslan opin á hverjum virkum
degi kl. 8 á morgnana til kt. 8 á
kvöldin.
Líkkistur, k1™:
Lítið á birgðir mínar áður en þér
kaupið annarsstaðar. Teppi lánuð
ókeypis í kirkjuna
Eyv. Árnason,
trésmíðaverksmiðja, Laufásveg 2.
Passíusálmar
fást í
Bókaverzlun ísafoldar.
Talsími 361.
xJlgœiur JísfiiBáfur,
10—11 Reg. Tonn brnttó,
með aidekki og nýjum 12
hesta afls Bolinders-mótor,
fæst hjá
Timbur-og kolaverzí. Jivík.
Dynamit, kvellhettur og sprengiþráður
altaf fyrirliggjandi
hjá J. Aall Hansen, Þingholtsstræti 28.
Frimevker
Brakte islandske k jöbes tiJ. höie priser.
Indkjöbspriskurant gratis.
Tilsalgs haves islandske SKILLINGS
fri- og tjenestemerker, iíO anr violet, o. fl. —
Priser paa forlangende.
Olaf Grilstad, Trondhjem.
Rúmgóð stofa
húsgagnalaus á góðum stað i bæn-
um, helzt í Miðbænum, með góðum
og greiðum inngangi, óskast tii leigu
sem fyrst. Ritstjóri vísar á.
|V/I ér dregin hvít ær með mínu
* ’ * marki: tvístýft aftan, biti fr.
hægra, sýlt vinstra.
Réttur eigandi gefi sig fram og
semji um markið.
Fögrubrekku Strandasýslu,
20. des. 1912.
Halldór Jónsson.
Skotfæri,
þar á tneðal bæjarins bezta púður
er bezt að kaupa í
verzl. B. H. Bjarnason.
Gætið þess, að fyrir utan þetta lága verð losnið
• . *•.... { ... ,.. .=% ...
þér einnig við vðrútollinn og: upphækkaða fragt á
»
vörum frá útlöndum.
Komið eða pantið í tíma!
□li
Sklði
B
§
skíðahönd,
skíðastaflr,
skíðastígvél,
skíðahúfur og alls-
konar skíðaútbúnaður fæst í
Brauns verzlun Hamburg,
Aðalstræti 9.
3 herbergi, eldhús og geymsla
óskast frá 14. maí. Ritstj. visar á.
Stlílka óskast 14. maí á fáment
heimili. Ritstj. vísar á.
Sölubúð til leigu.
í Hafnarfirði er nýleg,
björt og rúmgóð sölubúð
til leigu með tækifærisskilmál-
um. Fæst leigð frá 1. marz eða
með litlum fyrirvara eftir þann tíma.
Ritstjóri vísar á
Nýtt. Nýtt.
Gatstungualurinn (Hulstingsyl) Le
Roi er nýjung, sem er þunga síns
verður í ‘gulli. Þúsund st. seld á
einum mánuði. Eftirspurn feikileg.
Hin bezta uppgötvun við handsaum,
hvort heldur er í leður, skinn, segldúk
eða þessháttar. Hann saumar gat-
stungu (Hulsting) eins og saumavél.
Verð með 3 mismunandi nálum, vax-
þræði og öllu tilheyrandi 2 kr., 3 st.
kr. 5,25. Aukanálar 20 aur. Knippi
af vaxþræði kr. 1,00. Einkaumboðs-
maður fyrir ísland er:
Martin Haldorsen, kaupm.
Bergstaðastræti 38, Rvik. Tals. 337.
Lítil sér-íbúð óskast til leigu
frá 14. maí, í Austurbænum. Uppl.
á »Heklu« Hvg. 6.
Þeir kaupendur
ísafoldar hér í bænum, sem skift hafa
um heimili, eru beðnir að láta þess
getið, sem allra fyrst, í afgreiðslu blaðs-
ins, svo þeir fái blaðið með skilum.
Ritstjórar: Olafur Bj örn sson
og Sigurður Hjörleifsson.
Talsími 48.
í safoidarpren tsmið j a.
I
Allir sjómenn
sem reynt hafa olíufötin frá nsér, eru sam-
mála nm það, að hvergi á öllu íslandifáist
betri né ódýrari olíuföt, en í
Brauns verzlun, Hamburg, Aðalstr. 9.
17
ingunni hver var h a n s náungi, er fall-
ið hafði meðal ræningja? En áður en
hún var búin með svarið, lukusfc upp
dyrnar og inn kom Ingimar gamli.
•Mamma, hérna er hann pabbú,
segir ein dóttirin, og það var aldrei
esið, að náungi mannsins var sá, sem
gerði á honum misknnarverkið.
Sfðar um daginn sat húsfreyja aftur
á sama stað og var að lesa i biblíunni.
Hún var alein. Kvenfólkið var í kirkju
og karlmennirnir á bjarndýraveiðum í
Miklaskógi. Undir eins og Ingimar
Ingimarsson var búinn að eta og drekka,
hafði hann tekið syni sína með sér
og lagt á stað út í skóg. f>vl að svo
er mál með vexti, að bjarndýr er hverB
manns skylda að leggja við velli, hvar
sem fyrir hittir og nærsem er. Bjarn-
dýri hlýðir eigi að þyrma; því kjöt-
bragðið fær hann í munn sér fyr eða
síðar, og þá þyrmir hann hvorki mönn-
um né málleysingjuxa.
En þegar þeir vorn lagðir á stað út
á veiðar kom sú hræðsla að húsmóður,
að húu hafði ekkert viðþol og settisfc
hún við og tók til að lesa í biblíunni
18
um það, sem lagt var út í kirkjunni
þann dag, en komst eigi lengra en að
þeasu: iFriður á jörðu og mönnum vel-
þóknuni. Hún sat kyrrum kjörum og ein-
blíndi á orðin þessi með slæðu fyrir aug-
um, og andvarpaði þungan öðru hvoru.
Hún las ekki lengra, en hafði upp aft-
ur hægt og seint og dróg seiminn:
•Friður á jörðu og mönnum velþóknun*.
f>á kom elzti sonurinn inn í því bili,
er hún ætlaði að að fara að söngla
upp orðin enn af nýju. »Mamma*
mælti hann hljóðlega.
Hún heyrði til hans, en leifc ekki af
bókinni og spyr: »Ertu ekki með hin-
um úti f skóginum?* *Jú«, auzar hann
enn Iægra, »eg hefí verið það*.
•Komdu hérna að borðinu* kvað hún,
»til þess að eg sjái þig betur*. Hann
kom nær; en þegar hún sá hann bet-
ur, sá hún, að hanu skalf. Hann varð
að halda höndum fast um borðröndina,
til þess að halda þeim kyrrum. »Hafið
þið náð birninum?* spyr hún af nýju.
Hanu fekk eigi svarað meiru; hann
gerði ekki nema hrista höfuðið.
Gamla konan stóð upp og gerði það
sem hún hafði aldrei gert frá því er
19
sonur henuar var baru. Hún gekk að
honum, lét vel að honum og lagði
höndina á handlegginn á honum, klapp-
aði honum á kinnina og dró hann nið-
ur á bekkinn. Síðan settist hún við
hliðina á honum og fcók hendina. »Segðu
mér þá, hvað gersfc hefir, Nonni minn*,
mælti hún.
Hinn ungi maður kannaðist við ástar-
atlotin, er höfðu huggað hann fyrrum,
er illa lá á honum og hann vissi enga
hjálpar von, og hann komst svo við,
að hann fór að gráta. »Eg þykist
vita, að það sé eitthvað um hann föð-
ur ykkar*. »f>að er verra en það*,
anzaði pilturinn snöktandi. »Verra en
það?* spyr móðir hans. Pilturinn grét
enn ákafar. Hann vissi eigi hvernig
hann fengi við sig ráðið. Loks lyfti
hann upp stórgerðri hendinni á sér
og benti á þetta, sem hún hafði ný-
lesið »Friður á jörðu*.
»Er það nokkuð um það?« spyr hún.
»Já« anzar hann. »Er það nokkuð um
jólafriðinn?* — »Já*. —j»f>ið ætluðuð að
vinna ilt verk í morgun?* — »Já«. —
»0g guð hefir hegnt ykkur?* — »Guð
hefir hegnt okkur*.
20
f>á fær hún loks að vita, hveruig
þetta hefir atvikast. f>eir höfðu loks
fundið bíði bjarnarins, og þegar þeir
voru svo nærri því, að þeir sáu hrís-
baggann, námu þeir staðar til að búa
byssurnar. En áður en því var lokið
kemur björniuD þjótandi út úr híðinu
beint móti þeim. Hann lítur hvorki
til hægri né vinstri, heldur gengur beint
í móti Ingimar gamla Ingimarssyni
og greiðir honum það högg með hægri
hramminum beint ofan ú hvirfiilinn,
er Iagði hann endilangan við velli, eins
og hann hefði verið þrumu lostinn.
Hann réðst á engan hinna, heldur
ruddi sér braut fram hjá þeim og þaufc
beint inn í skóginn.
Sfðara hluta dags óku þau ekkja
Ingimars Ingimarssonar og sonur á
fund prófasts og tilkyntu látið. Pilt-
urinn tók til máls; hin aldraða hús-
freyja sat og hlýddi og var andlitið
sem af sfceini gert.
Prófastarinn sat í hægindastól sín-
um fram við skrifborðið. Hann hafði
tekið fram bækur sínar og ritað í þær
mannslátið. Hann var dálítíð seinn