Ísafold - 15.05.1913, Blaðsíða 4

154
ISAFOLD
Dvergur,
trésmðaverksmiðjaogtimburverzlun
(Flygenring & Co.)
Hafnarfirði. Símnefni: Dvergur. Talsími 5 og 10.
Læknar og húsmæður
mæla með Frk. Datinebjergs Patent-Kaffi. Það er holt, bragðgott og drjúgt.
75 aura puticfið.
Ágætt á skipum. Einkasala á íslandi
í Smjörfjúsinu
Hafnarstræti. Reykjavík. Talsirni 223.
hefir jafnan fyrirliggjandi: Hurðir — Glugga — Lista og
yfir höfuð alls konar tlmburvörur til húsabygginga og annarra
smiða. — Húsgögn, ýmiskonar, svo sem: Rúmstæði — Fata-
skápa — Þvottaborð og önnur borð af ýmsum stærðum.
Pantanir afgreidtlar á ailskonar húsgögnum. —
Reunismíðar af öllum tegundum.
Miklar birgðir af sænsku timbri, cementi og pappa.
Timburverzlunin tekur að sér byggingu á húsum úr timbri og stein-
steypu, og þar sem vór höfum fengið betri kaup á timbri í þetta skifti
en alment gerist, væntum vór að geta boðið viðskiftamönnum vorum hin
allra beztu viðskifti, sem völ er á.
til alþingiskosninga í Reykiayík, er gildir frá 1.
júli 1913 til 30. júní 1914, verðnr lögð fram almenn-
ingi til sýnis frá 15. maí til 22. s m. á bæjarþing-
stofimir, frá dagm. til miðaftans dag hvern. Kærur
yfir kjörskr. sendist borgarstjóra fyrir 31. mai.
Borgarstjóri Reykj.ivíkur, 13. maí 1913
„Skandia mótorinn“
(Lysekils Mótorinn)
er af vélfróðum mönnum viðurkendur að vera sá bezti báta- og
skipamótor, sem nú er bygður á Norðurlöndum.
„Skandia“ er endingarbeztur allra mótora og hefir gengið
daglega i meir en 10 ár, án viðgerðar.
„Skandia" gengur með ódýrustu óhieinsaðri olíu, áu
vatnsinnsprautunar, tekur lítið pláss og hristir ekki bátinn.
„Skandia" drífur bezt og geíur alt að 50% yfirkraft.
Biðjið um hinn nýja, stóra íslenzka verðlista.
Einkasaii: Jakob Gunnlögsson, Köbenhavn, K.
Gufuskipiö FLORA
fer laugardag 17. maí kl. 8 árd. suður um land og til Noregs,
Kemur við í Vestmanneyjum, Norðfirði og Seyð-
isfirði.
Páíi Einarsson.
Ógoldin bæjargjöld,
sem fallin eru í gjalddagn, eru allir gjnldendur beðnir að borga
nú þegrar.
Gjalddagi á fyrri hluta allra aukaútsvara var 1. api’íi.
Sömuleiðis átti þá að grtiða lóðargjöld, vatnsskatta og
salernahreinsunarg'jöld.
Ennfremur áttu öll barnaskólagjöid að vera borguð fyrir
1. maí.
Þess er fastlega óskað, að nllir heiðraðir gjaldendur bæjarins greiði
skilvíslega gjöld sin til bæjarsjóðs á réttum gjalddaga.
Bæjargjaldkerinn.
Ágæt ferð fyrir
kaupafólk austur
og ferðamenn til Noregs.
Bann! Bann!
Eg banna öllum veiði framvegis í landi jarðanna Elliðavatns og
Vatnsenda í Mosfellssveit, og sömuleiðis í Bugðll fyrir Grafarlandi,
og sá sem brýtur þetta verður tafadaust kærður fyrir lögreglustjóra. Þó
geta menn fengið að veiða á þessum stöðum, með því að semja við
undirritaðan eða Carl Lárusson Laugaveg 5 Reykiavík.
Emil Strand,
Elliðavatni.
Sigmtring
far Dainer og Herrer
ægte i2 Karat >GoldfiIled« holdbart
guldlignende Metal fremstillet efter ny
opfunden Metode, ikke at skelne fra
ægfe Guld (maa ikke forveksles med
ligueude Tilbud i forgyldte Ringe).
GaraDteret Holdbar i 5 Aar.
koster kun 2,00
franko tilsendt med Monogram i I eller
2 Bogstaver. Indsend en Papirstrim-
mel nöjagtig efter Fingerens Maal.
Fabriken kan fremvise Masser af An-
befalingsskri velser for denne Metalart.
Yort store III. Katal. sendes gratis
overalt.
Nordisk Vareimport,
Griffenfeldtsgade 4, Köbenhavn N.
Enendsalg for Köbenhavn:
Jacob Skaarup, Griffenfeldsgade 4.
Berliner Export Magasin,
Aarhus Danmark.
Se! Se! Se!
Læs! Læs! Læs!
Köb! Köb! Köb!
Enkelte Udtog af vor Prisliste til
Forhaudlere.
Ægte Sölv Uhr .
Ægte Sölv Uhr .
Kr. 3,90
— 6,70
Ægte Sölv Uhr
Ægte Sölv Uhr
Ægte Sölv Ubr
Ægte Sölv Uhr
— 9,40
— 13,00
— 15,00
— 20,00
Nikkel Uhr .... — 1,75
Nikkel Uhr ... — 2,95
Nikkel Uhr .... — 3,80
Nikkel Uhr .... — 7UO
Dobb.K ipsel NysölvsUhr — 4,85
Dobb KapselNysölvsUhr — 6,70
Dobb. KapselNysölvsUhr -— 8,50
Dobb. Kapsel Söiv Uhr — 14,00
Dobb. Kapsel Sölv Uhr — 20,00
Dobb. Kapsel Elektroforg. — 4,85
Dobb. Kapsel —— — 6,70
Dobb. K ipsel-------— 8,50
For at opnaa den störst mulige
Omsætning, har vi noteret Priserne
saa billigt som det er os muligt, og
bedes alle, som önsker at forhandle
vore Varer, skrive straks. Alt sen-
des franco Hvad ikke er efter
Önske byttes, Mindste Ordre, der
sendes er 10 Kr. K italog over vore
Varer fölger aldeles gratis og franco
med förste Ordie.
Skriv derfor straks.
Berliner Export Magasin,
Aarhus, Danmark.
Fjármark herra Guðlaugs B.
Oddssonar Presthúsum í Garði, er:
lögg 'ftan h., sýlt v. Brm. G.B.O.S.
því, en aðrar þjóðir nefna religión
— ekki þá trú, sem getur fullyrt um
hinar og aðrar kreddur, sem litlu máli
skifta, heldur þá trú, sem er hita
magnið í sáluuni, þá trú, sem er eldur
ástarinnar á því sem er gott og fág-
urt, þá trú, sem er eldur andstygðar-
innar á því sem rangt er og ljótt.
Og svo er heigulskapurinn í þessum
bæ alveg gegndarlaus. Menn renna
niöur saurnum til þess að komast bjá
því, að honum só slett utan á þá. Og
menn nefna það »Overlegenhed« á
Beykjavíkurmáli. Menn eiga að »sýna
þá Overlegenhed« að láta sem menn
viti ekki af svívirðingunum — til þess
að komast hjá því að verða svívirtir
enn meira! Þessi göfuga karlmensku-
kenning vakir alt af fyrir mönnum í
þessum bæ. Hún kveður við í hvert
skifti, sem einhver óhæfan er á ferðinni.
Og síðan fyrra sunnudag hafa menn
tönlast svo á henni og étið hana svo
kappsamlega hver eftir öðrum, að það
or hrein furða, að mennirnir skuli ekki
hafa fengið uppsölu af sínum eigin
ógeðslega roluhætti.
Og til þess að afsaka sljóleikann og
heigulskapinu láta menn bjóða sór alls
konar vitleysu — eins og t. d. þá, að
við verðum að venja okkur við að þola
aðra eins forsmán og leik Stúdentafó
lagsins, af því að slíku verði aðrar
jijóðir að sæta. Fyrst er það ósatt,
að slíkt só boðið öðrum þjóðum á leik-
sviði. Og er auðvelt að hugsa ser
hundslegri rökfærslu en þá, að við sé
um skyldir til að sætta okkur við alt,
sem aðrar þjóðir verða að sætta sig
við? Við ættum þá að taka tveim
Löndum við öllum þeim átumeinum,
sem aðrar þjóðir fá ekki útrýmt. Fyr-
ir fáum árum voru / flestum löndum
Norðurálfunnar konur, sem hrasað
höfðu út af skírlífisbrautiuni, reknar
inn í pútnahús og innsiglaðar til æfi-
langrar svívirðingar, ef þær voru fá-
tækar. Á þeim árum hefðum við þá
átt að »venja okkur við« þ a ð. í flest-
um löndum er til sú eymd og spilling,
sem við höfum enn komist hjá. En
auðvitað ættum við að »venja okkur
við«! Oðrum eins vitleysum og þess-
um renna menn niður, af því einu, að
siðferðilegur sljóleiki og heigulskapur-
inn eru svo magnaðir.
Og þetta er lífsloftið, sem við bjóð-
um ungum mentamönnum þessa lands.
Er nokkur furða, þó að hinir og aðrir
óþrifagerlar og andleysis gorkúlur fái
dafnað í annari eins fýlu?
Eg hefi verið spurðnr að því, hvern-
ig því geti vikið við, að e g, svo vita-
valdalaus maður sem eg er, skuli hafa
þurft að verða til þess að eiga upp
tökin að slagbrandinum fyrir óhæfu
Stúdentafólagsins. Menn hafa spurt
mig, hvernig á því standi, að enginn
þeirra -manna sem einliver völd hafa,
skuli hafa látið sór verða það að eiga
þar frumkvöðina.
Það er ekki mitt verk að svara þeim
spurniugum, nó heldur er eg fær um
það. Astæður valdhafanna eru víst
einkum á lögfræðisviöinu, og mór ber
ekki að meta þær.
Sérstaklega hefi eg heyrt menn
spyrja um háskólaráðið — hvernig á
þv/ staudi, að það hafi ekki reynst
atkvæðameira. Mór er kunnugt um
það, að einn prófessorinn þar hefir
gert það sem í hans valdi hefir staðiö.
En prófessorarnir í háskólaráðinu virð-
ast hafa komist að þeirri niðurstöðu,
að stjórn háskólans gæti ekkert að
hafst. Eg skal ekkert um það dæma.
Ólærðum mönnum finst sem ef til vill
hefði ekki verið ókleift að afstýra því,
að kenslustofur háskólans sjálfs væru
notaðar til þess að æfa sig í þessum
leik, sem meðal annars var i því fólg-
inn að uppnefna sjálfa háskólakennar-
ana og herma eftir þeim. Vera má,
að þv/ hafi verið til fyrirstöðu einhver
æðri þekking, sem öðrum er dulin.
En ekki finst mór það orð í ót/ma
talað, eftir þau tíðindi, sem nú hafa
gerst, að brýna alvarlega fyrir þeim,
sem trúað er fyrir hiuum unga háskóla
vorum, að leggja alt kapp á að hann
verði ekki þjóð vorri til vansæmdar.
Eg veit, að þekkingunui er vel borgið
þar. En eg á við annan þroska and-
íegs lífs. Háskóli vor er langminstur
og langfátækastur allra háskóla / heimi.
Við höfum orðið þess varir, að til eru
þeir menn erlendis, sem hafa tilhneig
ing til þess að 1/ta á hann Bmáum
augum — svo mikla, að þeir geta ekki
eimx sinni fengið það nf sór, að taka
sór í munn háskólanafnið á honum
á alþjóða samkomu. Okkur hefir sárn-
að það. En margfalt sárara væri þó
hitt, ef hann ætti vauvirðing skilið.
Þessum háskóla er haldið uppi af
veraldarinnar minstu og fátækustu
mentaþjóð' Hún leggur á sig þunga
byrði fyrir hann. Og byrðin verður
þó miklu þyngri, ef svo á að gera
haun úr garði eftirleiðis, áð samsvari
kröfum tímans og þörfum þjóöarinnar.
Sú byrði er alls ekki á þjóðina legg-
jandi, nema háskólinn verði vermireitur
siðgæðis og göfugra hngsjóua. Og
enginn skynsamur og vandaður maður
gæti kiunroðalaust haldið því fram, að
þau t/ðindi, sem hór hefir verið frá
skýrt, bendi í þá áttina.
En hvað sem því líður, hvað vald-
hafarnir hefðu átt að gera, eða ekki
átt að gera, hefðu getað gert, eða ekki
getað gert, þá skal eg að endingu geta
þess, að eg tel mig ekki of góðan til
þess að gera það sem eg gerði fyrra
sunnudag; og enginn annar fann hvöt
eða rnátt hjá sór til að gera. Eg tel
mór það sæmd, að það hlutskifti skuli
hafa falliS mór í skaut.
Og eg skal líka taka þaS fram, aS
svívirSingar Stúdentafólagsins um m i g
voru ekki orsökin til þess, aS eg fekk
loku skotiS fyrir óþverrann. Iteyndar
ber öllum saman um þaS, aS meira
kapp hafi veriS lagt á þaS aS óvirSa
mig en nokkurn annan í leiknum. En
eg er ekki allsendis óvanur árásunum á
s/Sustu t/mum. Eg veit vel um skrif
A. J. Johnsons og annara heiSursmanna
í Ingólfi. Og eg er orðinn svo gamall
og svo veraldarvanur, aS eg tek mór
ekki nærri alt álas, sem mér finst
ómaklegt, og kann að þegja, þegar eg
tel rangt að skifta orðum við menn,
Eg hefði einstaklega vel getað unað
allri meSferð Stúdentafólagsins á mór.
En eg hefði alla æfi litið á sjálfan mig
sem ódreng og aumingja, ef eg hefði
látið halda áfram að sv/virða málefni,
sem mór er heilagt, og saklausa menn
beggja megin grafariunar, — þó að eg
ætti þess kost að afstýra þvl. Og eg
átti þess engan annan kost en þann
að bera það fyrir mig, að að m ó r
væri veizt. Að minsta kosti veit eg
ekki til þess, að rxeitt annað hefði verið
tekið til greina frá minni hálfu.
Eg gekk ekki að því sofandi, hvað
í vændum mundi vera á eftir. Eg vissi
vel, að nú yrði eg lagður í einelti enn
ósleitulegar en gert hefir verið um s/ð-
ustu mánuði. Eg vissi vel, að alt,
sem eg reyni að leysa af hendi, verður
ofsótt og smánað. Eg só mót á byrj-
uninni / Ittgólfi, þar sem vikið er að
tilraunum mínum til þess að aðstoða
Leikfólagið — sem blaðið hefir annars
verið að hæla í allan vetur. Eg fer
nærri um það, á hverju muni vera
vott um þær bækur, sem eg kann að
fá gefnar út. E11 við það verður að
sitja. Eg er ekki hræðslugjarnari en
hver annar. Og eg veit, að þó að þessir
sæmdarmenn fengju með öllu flæmt
mig hóðan, þá ber mig einhverstaðar
að landi — öðruhvoru megin við tjaldið,
er greinir okkur frá þeim ósýnilega
heimi, sem Stúdentafólagið hefir tekið
að sór að svívirða.
Einar Hjörleijsson.