Ísafold - 10.09.1913, Side 3

ISAFO LD
285
Munið effir
hjá
UTSOLUNNI
Th. Th.
vefnaðarvöruverzlun
Ingólfshvoli.
Engin hérlend verzlun hefir jafnmikið úrval af
géðum vefnaðarvörum fyrir jafnlágt verð.
Það hefir raynsla almennings sannað.
9 : 4 (Bj. Þorl., Jón Jónat., Jósef,
Þórarinn).
Tillaga um að lækka styrkinn til
bifreiðarflutnings úr 5000 niður í
2000 kr. feld með 7 : 6 Eir. Br.,
Guðjón, G. B , Hákon, Jón Jónat.,
Sig. Stef.), en lækkun niður í 3500
sþ. með 8 : 4 (Bj. Þ., Jósef, Sig.
Egg., Steingr.).
Viðbót við eftirlaun ekkjufrúar
Guðrúnar Torfadóttur frá Hóltnum
300 kr. sþ. 9:3 (Hákon, G. Bj.,
Sig. Egg.). Fjárv. 300 kr. árlega til
Sigurðar Eirikssonar regluboða sþ.
með 8 samhlj. atkv.
Tillaga um heimild til að lána
Eyrarbakka- og Stokkseyraihreppum
alt að 30.000 kr. tii að raflýsa bæði
kauptúnin feld mcð 7:6 (G. Bj.,
Hákon, Jón Jónat., Jósef, Sig. Egg.,
Þórarinn).
Loks var samþ. tillaga um að
endurgreiða Sig. Eggerz sýslumanni
aukakostnað við manntalsþingaferð,
vegna Skeiðarárhlaupsins kr. 330.50
a. með 11:2 atkv. (Sig. Egg., Sig.
Stef.).
Furðulega tillagan stein-
drepin. í gær fekk tillaga þeirra
G. Eggerz og dr. Valtýs, um að láta
fara fram nýja atkvæðagreiðslu um
bannlögin, þá eindæma hörðu útreið
í Nd., að hún var feld með öllum
atkvæðum deildarinnar móti 2 —
flutningsmönnum sjálfum.
Fá því bannlögin væntanlega úr
þessu að reyna sisr í friði.
Guðm. Eggerz talaði einn fyrir
tillögunni, en í móti var mælt af
Lárusi H. Bjarnason, Bjarna frá Vogi
og Jóni Ólafssyni.
Annars snerust umræður mest um
rökstudda daoskrá, er Lárus H. Bjarna-
son flutti, svohljóðandi:
Neðrideild alþingis skírskotar til
rökstuddrar dagskrár sinnar 13.
ágúst f. á. og telur það jafnframt
mjög aðfinsluvert, að landsstjórnin
leið innflutning áfengis til Akur-
eyrar í september f. ár og aftur til
Stykkishólms í júní þ. á., jafnvel
áfengis, er fáanlegt var og er í
landinu.
Þó að landsstjórnin hafi eigi
framfylgt aðflutningsbanninu sem
skyldi, telur deildin nauðsynlegt,
að bannlögin verði reynd, en
ábyggileg reynsla fæst því að eins
um lögin, að þau fái að standa í
óröskuðu gildi hæfilega lengi yfir
1. janúar 1915.
Fyrir því tekur deildin fyrir
næsta mál á dagskrá og felur
stjórninni jafnframt framkvæmd
bannlaganna til rækilegrar gæzlu.
‘Körpuðu þeir allmjög um dagskrá
þessa ráðherra og LHB., en að lok-
um var hún feld með 13 atkv. gegn
11. Fylgismenn hennar voru:
Eggert Pálsson, Jón sagnfr., Ben.
Sv., Vog-Bjarni, Bj. Kr., Halld. St.,
J. Ól., Kristinn D., LHB , Skúli og
Þorleifur. Dr. Valtýr lét telja sig
með meirihluta.
Járnbraiitarraalið. Björn
Kristjánsson hefir klofnað út úr járn-
brautarnefndinni og samið mjög ít-
arlegt nefndarálit og lýkur því á
svofeldum 2 dagskrám:
1. Við járnbrautarfrumvarpið.
Með því deildinni þykir ekki
tiltækilegt, að stofna til járnbraut-
arlagningar að svo komnu hér á
landi, né að verj.i neinu fé til
frekari rannsóknar eða undirbún-
ings þess máls, tekur deildin fyr-
ir næsta mál á dagskrá.
2. Við verðhækkunarfrv.
Með }>ví deildinni þykir eigi til-
tækilegt að stofna til járnbraut-
arlagningar hér á landi að svo
komnu, og að þetta frumvaiper
bein afleiðing af frumvarpinu um
járnbrautarlagningar, sér deildin
eigi tiltækilegt að samþykkja það,
en tekur fvrir næsta mál á dagskrá.
Álit meiri hlutans er ókomið enn.
Játnbrautarfrv. kemst ekkertáfram
á þessu þingi.
Síðar mun ísafold flytja hið helzta
úr nefndarál.
Látið stjórnarfrv. Nýlega
lézt sparisjóðafrumvatp stjórnarinnar í
Neðri deild með eins atkvæðis mun
— fyrir slysni. Ráðherra var stadd-
ur í Efri deild við umræður þar. En
munaði einmitt hans atkvæði,
Enginn kann tveim herrum að
þjóna I Það hafa oft orðið vandræði
úr því, að ráðherrar vorir hafa þurft
að vera á tveim stöðum í einu, í
báðum deildum.
Yfirskoðunarm. Lands-
bankans árin 1914 og 1915 var
kosinn í gær í Sam. þingi Benedikt
Sveinsson ritstjóri með 24 atkvæðum.
Jón Laxdal kaupm. hlaut 15.
Verðlanna nefnd til að út-
býta »Gjöf Jóns Sigurðssonar* var
kosin í Sam. þingi í gær. Kosning
hlutu Björn M. t_ Isen prófessor með
37 atkv., Jón Jónsson docent með 32
atkv., og dr. Jón Þorkelsson með 21
atkv. Næstur hlaut Hannes Þor-
steinsson 20 atkv.
Dönsku lagatextarnir. L.
H. Bjarnason flytur svolátandi þings-
ályktunartillögu: »Neðri deild alþing-
is ályktar að skora á landsstjórnina
að fella úr stjórnartíðindunum dönsku
þýðinguna á íslenzkum lögum«.
Góð breyting, því að í stjórnar-
tíðindunum hafa dönsku textarnir
ekkert að gera, þótt eigi verði hjá
því komist að gera opinberar þýð-
ingar á dönsku af íslenzkum lögum,
meðan hæstiréttur er æðsti dóm-
stóll vor.
Fáninn. Þeir Bjarni, Benedikt,
Skúli flytja svolátandi þingsályktun-
artillögu: Neðri deild ályktar að
skora á stjórnina að leggja fyrir næsta
alþingi frumvarp til laga um íslenzk-
an siglingafána, er hafi þá gerð og
þann lit, setn til var tekið í frum-
varpi því um íolenzkan fána, sem
Efri deild vísaði til stjórnarinnar 8.
þ. mán.
Bifreiöin.
Hún kannaði ókunnuga stigu ný-
verið, fór upp Holtaveg og sem leið
liggur að Fellsmúla á Landi, en það
er á móts við Heklu — það langt inn
í landi. Rigning var á og þvi eigi
reynt að halda lengra; en kunnugir
tnetm höfðu talið líklegt að komast
mætti á bifreiðinni það nærri eld
stöðvunum frá í vor, að eigi næmi
rneiru en hálfrar stundar göngu. —
Vafasamasta torfæran væri Galtalæk-
ur. — Upp Landveg, niðurgrafinn,
mjóan og bugðóttan veg, var farið í
svartamyrkri; en förin gekk greið-
lega, og var þrð að þakka góðum
Ijósum og leiknum vagnstjóra.
Áður hafði bifreiðin farið lengst
austur að Ægissíðu, en í þessari
sömu för fór hún austur yfir Rang-
árbrú, yfir þvera Rangárvelli og að
Eystri-Rangá. Gekk vel yfir Vellina,
þótt laus sé sandurinn, í brekkunum
einkanlega.
Úr því að bifreiðin hefir farið þess-
ar leiðir allar, er það engum vafa
bundið, að nú þegar má fara á bif-
reiðum veginn upp með Ingólfsfjalli
og upp Grímsnes svo langt sem hann
nær, Skeiðaveginn og upp í Hreppa
að Laxá (og lengra, þegar hún er
brúuð), og þegar Eystri-Rangá er
brúuð, sem ætla má að verði á
næsta ári, verður greiður vegur aust-
ur að Þverá og inn alla Fljótshlíð að
Hlíðarenda, og sennilega eru það vötn-
in ein sem hamla, að ekki verður
komist alla leið austur í Mýrdal.
Þegar vegirnir, eins og þeir eru,
reynast sæmilegir, og að sumu leyti
betri en í Vesturheimi, þá skyldi
maður ætla að bifreiðir ættu framtíð
fyrir höndum hér á landi eigi síður
en annarsstaðar í heiminum, og það
eins fyrir því þó að járnbrautir yrðu
lagðar um landið.
Það er munur á, hvernig utn mann
fer i bifreið eða í póstvagni, ellegar

Bezt er að bfða
* með innkaup á Vefnaöarvöru og Fatnaði
til 15. september,
þá byrjar
hin árlega störa útsala
í verzluninni
Edinborg.
Munið: Mánudaginn 15. september.
i bifreið eða á hestbaki. En ennþá
meiri munur er þó á þvi, að geta
farið leið, sem er stíf tveggja daga
reið, á 5—6 klst. Og það er meira
en þetta sem munar: Upp i bifreið-
ina fer maður í hversdags-fötunum,
fer samdægurs milli áfanga,*þarf því
hvorki að kaupa gisting né beina á
ferðalaginu. Þeir sem ferðast öðru-
vísi vita hvers þarf með og athuga
þá hvort ódýrara sé, þó að hvorki sé
metin þægindi né tímasparnaður.
Sumarið í sumar er eitthvert hið
votviðrasamasta sem komið getur, og
rigning skapar mestu ófærðina sutnar-
langt, en því ábyggilegri er reynzlan
sem fengin er.
Nú kunna sumir að segja að reynzl-
an sé glæsileg að því leyti, hve langt
hafi verið komist og hvernig vegirnir
reynist, en bifreiðin sjálf sé altaf að
bila. — Þetta er engin fjarstæða. —
En þess er að gæta, að því hafa bil-
anirnar (hún er reyndar aðallega ein)
verið tilfinnanlegar, að hér á staðn-
um hefir fæst verið fáanlegt til við-
gerðanna. Þegar bifreiðunum fjölg-
ar, leiðir það af sjálfu sér, að hér
verða fáanlegir allir þeir hlutar úr
vögnunum, sem kynnu að bila.
Meðan vagninn var einn mátti
ekkert út af bera, til þess að ekki
hlytust af vandræði og leiðindi, fólk
varð fyrir vonbrigðum hér og þar,
þegar bifreiðin gat hvorki flutt þá
né sótt. Þessa verður ekki vart þeg-
ar vagnarnir verða fleiri, þvi að þótt
einn bili þá, kemur annar í staðinn.
Öll reynsla, sem komin er á bif-
reiðarferðir, bendir til þess að þær
eigi glæsilega framtíð fyrir höndum
hér sem annarsstaðar, og því sé það
vel ráðið af alþingi að styrkja tilraun
um vöruflutninga á bifreiðum. Þeir
mundu, ef vel tækjust, eiga sér stað
á ýmsum leiðum, þar sem naumast
eða alls ekki yrði hugsað til fólks-
flutninga á þeim vögnum, svo sem
á Borgarfjarðarbrautinni, vegum í
Húnavatnssýslu, Reykjadalsbrautinni
og Fagradalsbrautinni, auk leiðanna
frá Reykjavik og Akureyri, því að þar
mundu fólks- og vöruflutningar ganga
jöfnum höndum.
Viðleitni mannanna um þessa sam-
göngubót hér á óefað hug allra góðra
manna, óg því undarlegra er það, að
nokkur skuli vera sá maður, sem
vinna vill þessum mönnum mein,
en það kom fyrir eitt kvöldið ný-
lega, að 4 uppkomnir piltar koma
til þeirra í vagnbyrgið og ráku nagla
i gegnum togleðurshringana á aftur-
hjólunum.