Ísafold - 08.01.1916, Blaðsíða 4

4
IS AfOLD
Mincingarritið um Björn Jónsson.
Eg leyfi mér hér með að beina þeim vinsamlegum tilmælutn til
þeirra, er hafa. kunna i höndum bréf frá föður mínum heitnum, að lána
mér þau um tíma til yfirlesturs — í því skyni að taka ef til vill eitthvað
upp úr þeim í síðara bindið af minningarritinu um hann, sem á að verða
fullbúið í vor.
Reykjavík 5. okt. 1915.
Ólafur Björnsson,
ritstjóri ísafoldar.
Úfboð.
í 13. gr. C. III. 5. A. Fjárlaganna fyrir fyrir árin 1916—1917 eru
veittar 3000 kr. hvort árið til bátaferða milli Vestmanneyja og Víkur,
með skilyrðum, sem nánar eru ákveðin í fjárlögunum.
Þeir, sem gera vilja tilboð i ferðir þessar fyrir árið 1916, sendi þau
til skrifstolu Skaftafellssýslu fyrir febrúarlok þessa árs. Æskilegt væri að
bátur, sem notaður yrði til þessara ferða, fiytti 20—30 smálestir.
Vik 3. janúar 1916.
Fyrir hönd sýslunefndar Vestur-Skaftafellssýslu.
Sigurjón JTlarkússon.
Cigareífur:
Sulljoss, cTjóía og anna,
reykið þær, því við það sparið þið 25—30ð/0.
Tilbúnar og seldar í heildsölu og smásölu hjá
dP. Jíavij fffieyRjavifi.
Úfbreiddasfa
bfað fandsins et
Ísafoíd.
Þessvegna er hún bezta auglýsingablað landsins.
Kaupendum fer sí fjölgandi um land alt.
Allar þær tilkynningar og auglýsingar, sem erindi eiga til landsins
í heild sinni, ná því langmestri útbreiðslu í Isaiold.
Og í Reykjavík er Isafold keypt í flestum húsum borgarinnar og
vafalaust lesin í þeim öllum.
Þessvegna eru einnig auglýsingar og tilkynningar, sem sérstakt er-
indi eiga til höfuðstaðarins, bezt komnar í Isafold.
218
219
cTií Reimaíiíunar vJrm
sérstaklega ráða mönnum til að nota
vora pakkaliti, er hlotið hafaverð-
laun, enda taka þeir öllum öðram litum
fram, bæði að gæðum og litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má ör-
uggur treysta þvi, að vel muni gefast.
— í stað helllulits viljum vér ráða
mönnum til að nota heldur vort svo
nefnda Castorsvart, því þessi litui
er miklu fegurri og haldbetri en nokk-
ur annar svartur litur. Leiðarvisir á
íslenzku fylgir hverjum pakka. —
Litirnir fást hjá kaupmönnum alls-
staðar á íslandi.
cduc/is &arvefa6rifi
Veðurskýrsla.
Mánudaginn 3. janúar.
Vrn. v. hvassviðri, hiti 0.4.
iRv. logn, frost 0.5.
If. n.a. hvassviðri, hiti 0.4.
Ak. n.n.a. andvari, hiti 0.0.
Gr. — Vantar. —
Sf. logg, hiti 0.7.
Þh. F. logn, hiti 3.5.
Þriðjudaginn 4. jan.
Vna. logn, hiti 3.5.
Rv. n. kaldi, hiti 3.0.
ísaf. nv. 8narpur vindur, hiti 2.7.
Ak. nv. andvari, frost 3.0.
Gr. n. kaldi, frost 7.0.
Sf. a. stinnings kaldi, hiti 1.7.
Þh., F. ssv. snarpur vindur, hiti 6.5.
Miðvikudaginn 5. jan.
Vm. n. andvari, hiti 2.1.
Rv. logn, frost 2.5.
íf. logn, hiti 1.0.
Ak. n.n.v. kul, hiti 0.0.
*Gr. n.a. kaldi, frost 2.0.
Sf. a. hvassviðri, hiti 0.9.
Þh. F. v. st. gola, hiti 3.7.
Fimtudagiun 6. jan.
Vm. a. rokstormur, hiti 2.7
Rv. a. rokstormur, hiti 3.8
íf. n.a. stormur, hiti 2.0
Ak. a. st. gola 0.0
Gr. n. hvassviðri, frost 3.0
Sf. a. hvassviðri, frost 0.6
Þh, F. s. sn. vindur, hiti 4.1.
Föstudag 7. jan.
Vm. logn, hiti 2.0.
íf. n.a. gola. frost 0.2.
Ak. n. andvari, frost 1.5.
Sf. a. st. gola, hiti 0.3.
Þh. F. n.n.a. st. gola, hiti 6.6.
216
Skömmu síðar sigraði Galizfu fursti
Púgatscheff, er þá sat um Tatischt-
scheff kastala, tvístraði liði hans á
víð og dreif og hélt til liðs við Óren-
búrg. Virtist öppreistinni þar með
lokið.
Súrín var sendur á móti Baschkfra-
flokki, er lagði á flótta óðara en
hann leit okkur. Það var farið að
vora er við settumst að í litlu Tatara-
þorpi. |>að kom hlaup í árnar, svo
að við komumst hvergi, en í þessu
aðgerðarleysi hugguðum við okkur við
það, að þessi leiðindabarátta við ræn-
ingja og villimenn yrði nú bráðum á
enda kljáð.
En Púgatseheff lék enn þá lausum
hala. Tók haun brátt að gera vart
við sig í iðnaðarbæjum Síberíu, safn-
aði þar að sér nýjum óaldarflokkum
og hóf aftur ránskap sínn og varð
vel ágengt að því er fréttirnar sögðu.
Meðal annars var sagt, að hann hefði
lagt nokkra Siberíukastala í eyði.
f>ví næst heyrðist, að hann hefði
unnið Kasau og væri nú á leiðinni
til Moskva. Urðu fregnir þessar
hershöfðingjunum allmikið áhyggju-
efni, því að þeir höfðu þózt sanufærð-
ir um, að valdræninginn væri alger-
Alxeander Phusckin: Pétur og Maria.
14. maí
í vor, óskast til leigu 2—3 herbergi
og eldhús.
Ástráður Hannesson vísar á.
Jðrð til sðlu og ábúðar ná-
lægt Reykjavík. R. v. á.
6 Sönglög
eftir Friðrik Bjarnason,
fást hjá bóksölum.
Kristján Ó. Skagfjörð
umboðsmaður brezkra verksmiðja
dvelur til febrúarloka
32 Margaret Street,
Hull, England.
flöt og upprétt, frá H. Hindsbergs
konungl. hirðhljóðfærasmiðju í Kaup
mannahöfn. Sérstaklega ágæt, ódýr
og hæfileg i hús hér eru smáflýgel
þaðan. Hljóðfærin hafa hlotið ein-
róma lof og x. verðlaun á sýning-
unni í London 1909.
Borgunarskilmálar ágætir.
Einkaumboðsmaður fyrir ísland.
Yigfús Einarsson,
bæjarfógetafulltrúi í Reykjavík.
Jörð fæst til ábúðar.
Jörðin Úthlíð í Biskupstungum
í Arnessýslu fæst til ábúðar í næst-
komandi fardögum. Menn snúi sér
til Gests hinarssonar bónda á Hæli
eða Maanúsar Siqurðssonar lögfræð-
ings í Reykjavík, er gefa allar nauð-
synlegar upplýsingar.
Furumaterialer,
hövlet og uhövlet, samt skaaren
ekematerial i alle dimensioner til
salgs. Henvendelse
P. L. Stusvig,
Mandal, Norge.
H. V. Chrlstensen & Co,
Kðbenhavn.
Metal- og Glas-
kroner etc. for.
Ele ctricitet g Gas
*
— Stðrste danske Fabrik og Lager. 1
2l7 '
lega yfirunninn og engin hætta á ferð-
um. Súrín var skipað að fara yfir
um Wolgu og til Símbirsk, þvf að þar
bólaði á uppreistinni. Varð eg, eins
og nærri má geta, himinlifandi glaður
við þá tilhugsun, að mérmundi má-
ske gefast færi á að skreppa heim til
mín, heilsa foreldrum mínum og sjá
Maríu þó ekki væri neraa eina dag-
stund. Eg faðmaði Súrín og kall-
aði í sífellu: Til Símbirsk! tiISímbirsk.
Súrín ’andvarpaði, ypfti öxlum og
sagði:
»Jú-jú! Eg sé svo sem, að þér er
ekki viðbjargandi, vesall maður! Þú
vilc ekki forðast hjúskapinn..
Við komum á bakkanna á Wolgu
og tók herflokkur okkar sér nátt-
stað í þorpinu N. Áttum við svo að
fara yfir fljótið snemma næsta morg-
uns. Fylkisstjórinn sagði okkur, að
öll þorpin hinum megin fljótsins væru
í einu uppreiatarbáli og aðs óaldar-
flokkar Púgatscheffs væru þar al-
staðar á sveimi.
þessi frétt gerði mig mjög óróleg-
an og óþreyjufullan. þ»orp það, sem
lá undir föður minn, var hér um bil
þrjátíu rastir hinum megin við Wolgu
og eg fór að grenslast eftir, hvort
mögulegt væri að fá sig ferjaðan yfir
fljótið. Þorpsbúar voru allir fiski-
menn svo að enginn börgull var á bát-
um. Gekk eg því til SúrínB og sagði
honum fyrirætluu míua.
»Farðu varlega., sagði hann. »f>að
er hættulegt fyrir þig að vera einn á
ferðinni. Bíddu heldur þangað til á
morgun. Við skulumí fara yfir fljót-
ið á undan hinum og vitja foreldra
þinna. Skulum við þá taka með okk-
ur fimmtíu húsara til vonar og vara,
ef eitthvað kemur fyrir«.
Eg hélt fast við fyrirætlun mína.
f>að var hægðarleikur að fá bátinn
og Bettist eg í hann ásamt tveim
ferjumönnum, sem gripu rösklega til
áranua.
Glaðatunglskin og blæjalogn var
um nóttina og fljótið leið áfram hægt
og rólega. Báturinn okkar gerði slfkt
hið sama og sveif hægt yfir fljótshylinn.
Eg hafði setið í hugsunum mínum
hér um bil hálftíma og við vorum
komnir eitthvað miðja vega yfir fljót-
ið — þá fóru ræðararnir að pískra
eitthvað saman.
»Hvað er um að vera?« spurði eg
og vaknaði af hugsunum mínum.
»f>að má guð vita«, svöruðu ræðar-
arnir og litðu báðir í sömu áttina út
á fljótið.
Eg leit í sömu áttina og sá þá
eitthvað berast með straumnum i þok-
unni. Lét eg þá ræðarana nema
staðar til þess að þetta gæti færst
nær okkur.
Hvað ætli það geti verið?« spurðu
ferjumennirnir. »f>að er hvorki mast-
ur eða segl á því.
Rétt í þessu dró ský fyrir tungl-
ið, svo að þetta flykki varð enn þá
ógreinilegra. Nú var það komið mjög
nálægt okkur, en þó gat eg ekki
enn þá greint hvað það var. Alt í
einu kom tunglið fram undan skýinu
og skein þá á ægilegan fyrirburð.
I f>etta var þá gálgi, greyptur ofan
í timburflota og héngu þrjú lík í gálg-
anum. Greip mig þá óstjórnleg löng-
un til að skoða Iíkin betur.
Eg skipaði ferjumönnunum að stöðv-
a flotauu með árunum og rakst hann
þá óþyrmileg á bátinn okkar. Eg
hljóp yfir á flotann og stóð þarna
undir gálganum, en túuglið varpaði
birtu sinniá afmyndaðarásjónurhinna
hengdu. Var einn þeirra gamall
Tschúvaschki, annar rúasneskurbóndi,
UDgurog hrauBtlegur maður, áað gizka
Njir taipsMir
ísafoldar 1916
fá tvær af þrem neðantöldum sög-
um eftir frjáisu vali:
1. Fórn Abrahams (óoo bls.)
eftir Gustaf (ansson.
2. Heljargreipar (280 bls.)
eftir Conan Doyle.
3. Mýrakotsstelpuna og
Guðsfriðinn eftir Selmu Lagerlöf
í þýðingu Björns heit. (ónssonar.
Nýir kaupendur utan Reykjavíkur,
er óska sér sendan kaupbætirinn —
verða að greiða i burðargjald 30 au.
EHa eru menn vinsamlega beðnir
vitja kaupbætisins í afgreiðslunni.
A11 i r viðurkenna, jafnt stjóra-
mála-andstæðingar sem aðrir, að
ísafold sé fjölbreyttasta og efnisrnesta
blað landsins, pað blaðið, sem eiqi er
ha^t án að vera — það blað, sem
hver íslendingur verður að halda, er
fylgjast vill með í því, er gerist utan
lands og innan í stjórnmálum, at-
vinnumálum, bókmentum og listum.
Talsími 48.
Til hægðarauka geta menn
út um land sent andvirðið í frí-
merkjum.
ísafold er blaða bezt.
ísafold er fréttaflest.
ísafold er lesin mest.
Nærsveitamenn
eru vinsamlega beðnir að vitja
Isafoldar í afgreiðsluna, þegar
þeir eru á ferð i bænum, einkum
Mosfellssveitarmenn og aðrir, sem
flytja mjólk til bæjarins daglega.
Afgreiðslan opin á hverjum v:rkum
degi kl. 8 á morgnana til kl. 8 á
kvöldin.
Reynið Boxcalf-svertuna
, S11116
og þér brúkið ekki aðra skósvertu
úr því.
Fæst hvarvetna á íslandi hjá kaup
mönnum.
Buchs litarverksmiðja
Kaupmannahöfn.
Aggerbecks Irissápa
er óviftjatnanlega gó7> iyrir húMna. UppAhald
alira kvenna. Beata barnaaápa. Bihji?> kaap-
menn yóar nm hana.
220
um tvítugt. þegar eg skoðaði þriðja
líkið brá mér svo við, að eg hljóðaði
upp yfir mig. j?að var Wanka, vesal-
ings Wanka, pem hafði verið svo
grunnhyggÍDn að ganga í flokkPúgat-
scheffs. Yfir höfðum þeirra var negld
svört fjöl og letrað á hana með hvít-
umstöfum: Ræningjar og upp-
reistarmenn.
Ferjumennirnir biðu mín og héldu
flottanum föstum með krókstjökum.
Virtist þeim ekki bregða minstu vit-
und við þessa sjón.
Eg hljóp nú aftur yfir í bátinn, en
timburflotinn með gálganum barst
ofaneftir fljótinu og gat eg eygt hann
æðilangan tíma. Lobsins hvarf hann
sýnum en við Ientum við fljótsbakk-
ann. /
Eg borgaði ferjumönnunum rífleg-
an ferjutoll og fylgdi svo aDnar þeirra
mér til fylkisatjórans, sem átti heima
f þorpi einu þar skamt frá lending-
unni. j>egar hann varð þess áskyn-
ja, að eg vildi fá hesta, ætlaði hann
að fara að ybba sig, en fylgdarmað-
ur minn hvíslaði að honum fáeinum
orðum og varð hauu þá strax lunga-
mjúkur og hinn auðsveipasti. Eftir
nokbrar mfnútur var vagninn ferð-