Ísafold - 29.07.1916, Page 2

2
I S A F O L D
LÖÐ A RogNETASPIL
P. J. Tenfjord’s Aalesund (Norge) er f>að lang-praktiskasta og bezta lóðar og netaspil
sem til er; í stattu máli, í öllum atriðum b e t r a en nokkurt annað spil á markaðinum, einnig til að draga
inn legufæri, ferma og afferma skip o. fl.
Allir sem skoða þessi spil, hugsa ekki um nein önnur.
Spilin eru smíðuð í 2 stærðum; fyrir smærri og stærri báta.
Eg er þegar búinn að selja ofannefnd spil til þessara manna:
Yfirréttarmálaflutningsmanns Lárusar Fjeldsted,
‘ Reykjavik.
Verzlun H. P. Duus, Reykjavík (2 stk.).
Kaupm. O. G. Syre, Isafirði (2 stk.).
M.b. »Elliði« Einars Ölafssonar, Höfnum.
— »Framtíðin« Ingibers Ólafssonar, Keflavík.
Bryggjuv. Steingríms Torfasonar, Hafnarfirði.
M.b. »Haukur« Arna Þorkelssonar, Vatnsleysu.
Kaupfélagsstjóra Guðm. Guðmundssonar, Eyrarbakka.
Utgerðarm. Eliasar Þorsteinssonar, Keflavík.
Blikksm. Bjarna Péturssonar, Reykjavík.
Útgerðarm. Halldórs Jónssonar, Akranesi.
Hreppstj. Jóhanns Björnssonar, Akranesi.
M.b. »Sæfari« Bjarna Ólafssonar, Keflavík.
Útgerðarm. Halldórs Þorsteinssonar, Vörum í Garði.
— — Gísla Magnússonar, Skálholti, Vestmanneyj.
— — Lofts Loftssonar, Akranesi (2 stk.).
------Einors G. Einarssonar, Grindavík (2 stk).
M.b. »Reginn« Odds Jónstonar Ráðagerði og G. Breið-
fjörðs Reykjavík.
Skrifið eftir upplýsingum og pantið tímanlega hjá aðalumboðsmanni á íslandi
0. Ellingsen,
Reykjavík.
mikiö, að eg fæ ekki skilið þá gamla
Sjálfstæðismenn, sem, er þeir íhuga
málið, verða á báðum áttum, er velj.a
skal millí Sjálfstæðislistans (E-listans)
og Þversumlistans (B-listans).
Þeir, Þversummenn, hafa reynst
ekki einungis kyrstöðumenn, heldur
hreinir Þrándar í Götu fyrir sjálf-
stæðismálum vorum, eins og ísafold
hefir áður bent á.
kýs E-listann — af því eg er þess
al-sannfærður, að flokkurinn, sem að
honum stendur muni eftirleiðis bezt
sýnt um að halda fram sjálfstæðis-
stefnunni — í öllum greinum
stóryrðalaust, en með hóglátri festu
og framkvæmda-þreki.
E? kýs Elistann af því að á hon-
nm eru þjóðkunnir og þjóðnýtir
menn, sem fulltreysta má til að gæta
sérlega vel hagsmuna allra stétta í
samræmi við landsheill.
E% kýs E-listann af þvi eg veit, að
E-listamennirnir munu spyrna sem
bezt móti óhollum stétaríg.
Eq kýs E-listann af því eg full-
treysti þvi, að merkisberi hans, Einar
Arnórsson, muni, ef hans nýtur við,
vís til á næstu árum að bera fram
þjóðholl nýmæli i löggjöf vorri.
E% kýs E-listann af því annar mað-
urinn á honum, forseti Fiskifélags
íslands, Hannes Hafliðason, er hinn
bezti fulltriii hinnar fjölmennu sjó-
mannastéttar, sem hægt er að fá,
maður, sem bráðnauðsynleqt er, að
eignist sæti á þingi.
Af kýs Elistann, af því að auk hinna
tveggja fyrstu manna á honum eru
þar þaulreyndir, gamlir þingmenn,
þeir Bjorn Þorláksson og Siqurður
Gunnarsson og valinkunnur sæmdar-
maður úr bændastéttinni, Jónas Arna-
son á Reynifelli.
Es; kýs E-listann, framar öllum hin-
um listunum.
Mér líkar ekki Heimastjórnarlist-
inn, af því hve lítið Heimastjórnar-
menn vildu gera sig ánægða með
við stjórnarskrár-staðfestinguna og
hve hægfara þeir hafa verið yfirleitt
í sjálfstæðismálum vorum. Mér lík-
ar ekki Þversumlistinn vegna öfganna
á hinn bóginn, sem alt gera vitlaust
eins og að ofan greinir. Hinir list-
arnir eru allir meira og minna riðnir
við hvimleiðan stéttaríg, en sú stefna
á eigi fylgi skilið.
Framsókn sjálfstæðisstefnunar út
á við og inn á við í Jramkvcsmd en
ekki orðin tóm — það er stefna hinna
sonnu Sjálfstceðismanna.
Fulltrúa þeirrar stefnu er að finna
á E-listanum.
Munið því, allir góðir Sjálfstæðis-
menn að fylkja ykkur um E-listann
á laugardaginn kemur.
Þá verður landskjörsdagurinn 5.
ágúst laugardagur til lukku fyrir land
og þjóð.
Ji.—Ö.
Landar erlendis.
Jóhanni Sigurjónssyni er
fleira til lista lagt en skáldgáfan.
Hann hefir einnig lagt mikla stund
á uppfyndingar. Nú síðast hefir hann
búið til nokkuð, sem hann á dönsku
nefnir »Stövlaag«, þ. e. ryklok. Er
það til þess ætlað að leggja ofan á
glös og bolla til þess að firra inni-
haldið ryki og öðrum óþverra. Ætl-
ar Jóhann, að það muni sérlega vel
til fallið í sjúkrahúsum og eins.
við drykkju undir beiu lofti o. s. frv.
Hefir Jóhann feiigið einkarétt á þess-
um hlut um Norðurlönd og er þeg-
ar farinn að selja talsvert.
Danska blaðið »Polifiken« spáir
því, að þessi uppfynding Jóhanns
muni íara sigurför um landið.
t
Frú Eugenía Nielsen
fæddist á Eyrarbakka 1830, hún var
ein af dætrum Guðmundar Thor-
grímsens og frú Sylvíu konu hans.
Hún ólst upp á Éyrarbakka hjá for-
eldrum sínum, en var þó um tíma
hjá landlækni Hjaltalin í Reykjavík.
Hún giftist eftirlifandi manni sínum
verzlunarstjóra P. M. Nielsen 1880.
Þau hjónin eignuðust 4 dætur. Af
þeim eru tvær á lífi: Guðmunda
verzlunarstúlka á Eyrarbakka, og
Karen gift núverandi verzlunarstjóra
Nielsen á Eyrarbakka. Frú Eugenía
Nielsen dó á Eyrarbakka 9. júlí þ. á.
Gestrisni.
Guðmundur Thorgrímsen og kona
hans höfðu haldið uppi um margra
ára skeið gestrisni og hibýlaprýði,
sem var annáluð innan lands og
utan- Ungu hjónin, frú Eugenia og
Nielsen, settust i sæti þeirra á Eyr-
arbakka, og þeir, sem höfðu heim-
sótt Thorgrisen, hugsuðu víst flestir
með sjálfum sér, að nú mundi Eyr-
arbakki »setja ofan*.. Það fór alt á
annan veg. Þegar maður kom heim
til Nielsens hjónanna, þá var sama
híbýlaprýðin, sama hirðhaldið, sama
hjartanlega gestrisnin eins og áður,
Þegar maður var kominn inn til
þeirra, eftir að vera búinn að draga
hestana sina og sjálfan sig hvað eftir
annað upp úr flóunum og fenjunum
fyrir ofan Eyrarbakka, þá naut maður
í fullum mæli hinnar framúrskarandi
gestrisni þeirra, og menningarblæsins
sem var yfir þeim sjálfum, og öllu
í kringum þau. Heima hjá þeim
var gesturinn kominn í grænan lund
eftir langa leið um ömurlega eyði-
mörk. — 'Þeim lét manna bezt að
taka á móti gestum. Umstangið og
fyrirhöfnin kom, sem eðlilegt er,
meira niður á frú Nielsen en manni
hennar, þótt hann væri henni alger-
lega samhentur. — En aldrei vildi
hún viðurkenna, að hún yrði að
leggja neitt á sig. »Eg hef ekkert
að gera«, svaraði hún ávalt, ef eitt-
hvað var sagt í þá átt.
Kærleiksstarfaemi.
Frú Eugenía Nielsen var mikil
trúkona. Aldrei stóðst hún reiðari,
en ef einhver talaði óvirðulega um
trúarbrögðin. Hún skoðaði það sem
mótgerð við sig, og henni gleymdist
það seint. — Engin ein kona hér á
landi hefir unnið jafnmikið kærleiks-
starf og hún. Eyrarbakkafólkið var
margt fátækt, eins og gerist í mann-
mörgu þorpi, en hún vissi hvernig
hverju heimili leið; hún var alin
upp með þessu fólki. Hún hjálpaði
því eftir megni. Meðan læknislaust
var á Eyrarbakka, þá sótti eldra
fólkið hana, ef það veiktist eða eitt-
hvað af börnunum þess. Nielsens
hjónin höfðu húsapothek, og ef hún
sat yfir veikum í einhverjum bænum
þar, þá sendi hún heim eftir meðul-
unum, en maðurinn hennar tók þau
til. .Ef hún var spurð, hvort hún
væri læknir, þá svaraði hún: »Nei
það er eg ekki, en eg hef vit á þvi,
hvenær þarf að sífekja læknirinn* —
þegar þess þurfti, urðu þau hjónin
að leggja til hestana. — Þó var'að
líkindum ekki minna verð hin inni-
lega samúð hennar með raunum og
örlögum fólksins, sem var i kring
um hana, enda mun almenningur
þar í kring um hana hafa unnað
henni hugástum.
Undínustriðið.
Mark og mið frú Eugeníu var að
Snenna Eyrarbakka. Öll framfaramál
hans bar hún ávalt fyrir brjósti. —
Hún vildi þau, talaði fyrir þeim,
og tók á sig hvert ómak, sem þok-
aði þeim fram. Maðurinn hennar
var henni algerlega samhentur í því.
— Barnaskólinn var kominn, þegar
Nielsens hjónin tóku við af Thor-
grimsen. Ölfusárbrúin kom litlu
síðar. »Eg er hrædd við alt«, sagði
hún stundum, og þegar einhver
benti henni á, að það væri ekki til
neins fyrir hana að gleðjast yfir
brúnni, því hún mundi aldrei þora
að fara yfir hana, þá svaraði hún
því: »Jú, eg skal heldur skríða
brúna, heldur en leggja hestana á
sund«. Til þess kom nú samt ekki.
Að svo trúrækin kona lagði fram
vinnu fé og fortölur til að koma
upp veglegri kirkju á Eyrarbakka
furðar engan, sem þekti hana. —
Bindindishreifingin kom á Eyrarbakka
og brey.ti þar ótrúlega miklu á betra
veg. — Frúin gekk í það mál með
sannfæringu. Eyrarbakki húsaðist á
stuttum tíma til þess að gera að
timburhúsum. Aður var þar torfbæir.
Það átti nú við hina miklu menningar-
þrá hennar að horfa á það. Fertug
kendi hún sjálfri sér að leika á forte-
píanó, líklega af því, að henni fanst
að sönglistiuni á Eyrarbakka hefði
ekki þokað nógu langt áleiðis. Þar
kom upp söngfélag, sem starfaði
lengi. 1899 var lúðrafélag á Eyrar-
bakka, sem lék vel á horn, og var
vel æft. Frú Nielsen var lífið og
sálin í öllú þessu. Alt tókst, þegar
hún var með, en miklu síður, eða
alls ekki, þar sem hún var ekki með.
Konurnar á Eyrarbakka komu upp
kvenfélagi, sem enn er við lýði. Ein
af hennar innilegustu óskum var, að
fá læknir á Eyrarbakka, og læknirinn
kom. Það eina, sem hún óskaði
eftir og ekki fekk, var spítali á Eyr-
arbakka, eða í Arnessýslu, til þess
að ekki þyrfti að flytja sjúklinga um
hávetur til Reykjavíkur yfir fjall-
garðinn.
Kynslóðin, sem nú er að líða
undir lok, hefir þokað landinu meira
áleiðis til ^velmegunar og menning-
ar, en allar kynslóðirnar á undan
okkur hafa komið í verk í þús-
und ár. Hvert fótmál hefir kostað
hana þjáning, vinnu og Undínustrið
móti heimsku, hlejípidómum og
ódrengskap. Frú Nielsen var prýði
þessarar kynslóðar, og hefir án efa
ekki farið varhluta áf Undínustríðinu
fyrir menningu og framþróun.
Látlaus — Sigursæl.
Margir spyrna á móti aldrinum
og vilja ekki viðurkenna að þeir séu
á leiðinni út þangað, sem ellin og
dauðinn bíða manns. »Never say
die« (nefndu aldrei að deyja) er
skozkt máltæki. Frú Nielsen vildi
án efa halda fullu starfsþreki og fram-
takssemi og fullri heilsu svo lengi
sem auðið yrði, en var kærulaus um
árafjöldann. Þegar hún var fertug
sagðist hún vera »hálft hundrað ára«.
Hún var látlaus og vildi helzt ekki
heyra hól um sig, því þegar vinir
hennar, sem þektu alt hennar mikla
starf, álitu hana vera hina ókrýndu
drotningu Eyrarbakká, og kölluðu
hana Bakkadrotninguna, þá svaraði
hún: »Við kerlingarnar í Flóanum«.
Á æfinni fá flestir sáralíti af því
sem þeir óska að fá. Sumir fá stór-
mikið af því, sem þeir þrá og óska
eftir. Frú Nielsen var ein af þeim
síðarnefndu, hún var sigursæl á æf-
inni. Til þess bar, að hún fekk
ágætan mann, og sá sem Drum-
mond segir að sé »mestur í heimi«
studdi hana til sigurs. Hún bar svo
mikinn kærleika til samferðafólksins
á lífsleiðinni, að hún fekk því nær
alt, sem hún þráði.* Þáð sannaðist
á henni, sem nýtizku kennarar mann-
kynsins halda fram, að sá sem hefir
kærleikann fær allar óskír uppfyltar,
— þeir óska einkis, sem er eigin-
gjarnt.
/. E.
Kaupmannaskuldbindingin
til Breta.
Skuldbinding sú, er Bretastjórn
hefir krafist að útflytjendur hér á ís-
landi skrifuðu undir — er á þessa
leið:
Eg undirritaður, fyrir hönd o. s.
frv., ábyrgist hér með statt og stöð-
ugt, að allur fiskur og fiskafurðir,
sem aflast á skip, er nefnt firma ár
eða hefir umráð yfir, verði sett á
laúd og selt á Islandi, og að ekkert
af aflanum verði sent rakleiðis eða
óbeint til lands, sem á í ófriði við
Bretland hið mikla, né til Noregs,
Svíþjóðar, Danmerkur eða Hollands.
Ræðismaður Breta í Reykjavik skal
ætið hafa greiðan aðgang að öllum
bókum og skjölum, sem koma skip-
unum við og afla þeirra, eða afurð-
um, sem úr aflanum eru gerðar, og
eg skuldbind firmað til þess að greiða
brezkum stjórnarvöldum, fyrir milli-
göngu ofannefnds ræðismanns, eða
á annan þann hátt, er þau ákveða,
tíu (iö) krónur fyiir hvert kíló-
gramm af fiski eða fiskafurðum, sem
fargað kann að verða gagnstætt þess-
ari skuldbinding.
Þessir hafa þegar undir skuldbind-
inguna ritað eða samþykt með sím-
skeytum:
Einar Þorgilsson Hafnarfirði. Olf
botnvörpungafélögin. Ragnar Ólafs-
son Akureyri. George Copland Rvík.
Kol og Salt. Verzl. Edinborg (Reykja-
vík, Vestmanneyjum, Ísafiíði og
Hafnarfirði). Sameinuðu íslandsverzl-
anir um alt land (Thor E. Tulinius).
Stefán Th. Jónsson Seyðisfirði. As-
geir Asgeirsson ísafirði (allar verzl-
anir). Þórh. Daníelsson Hornafirði.
Garðar Gíslason Rvtk. Lefolii Eyr-
arbakka. Chr. Havsteen Akureyri.
Kaupfélagið Ingólfur Eyrarbakka-
Johnson & Kaaber Rvík. Pétur
Gunnarsson Rvík. Sigurjón Péturs-
son Rvík. Axel Ketilsson ísafirði.
Hjálmar Sigurðsson Stykkishólmi,
Sæmundur Halldórsson Stykkishólmi.-
Bræðurnir Thorlacius Patreksfirði.
Verzlun Þorbjargar Sigfússon Norð-
firði. Joh. Corneliusson (Svíi). Chr.
Evensen, Hull (Færeyingur). Arni
Sighvatsson Hafnarfirði. Valentínus
Eyjólfsson Rvík. Elías Stefánsson
Rvik. Jóhannes Þorsteinsson Akur-
eyri. Helgi Hafliðason Siglufirði..
Gustaf Blomkvist Siglufirði. Páll
Stefánsson Rvík. Loftur Loftsson
Akranesi. Asgeir Pétursson Akur-
eyri* Steinolíufélagið. Jónatan Þor-
steinsson Rvík. Hallgr. Benedikts-
son Rvík. H.f. Framtíðin Seyðis-
firði. Þórarinn Guðmundsson Seyð-
isfirði (Thostrups Eftfl.). Þórður
Bjarnason Rvik. Carl Höepfner,
Rolf Johansen Reyðarfirði. Gunnar
Ólafsson & Co. Vestmanneyjum.
J. V. Havsteen Akureyri, Jakob
Havsteen Rvík. Konráð Hjálmars-
son Norðfirði (verzl. hans). Kristján
Gíslason Sauðárkróki. Jón Sivertsen
Rvík. Snorri Jónsson Akureyri. Að-
alsteinn Kristjánsson (Höepfner).
Arni Jónsson Stykkishólmi. M. Olsen
Patreksfirði. Stef. Stefánsson Norð-
firði. Kaupfél. Borgfirðinga. Lars
G. Lundberg (Svíi). James Ander-
son (Svíi). Verzlun Böðvarssona
Hafnarf. H.f. Bræðingur Rvík. Finn-
ur Þórðarson ísafirði. Jóhann Þor-
steinsson ísafirði. Sören Goos Siglu-
firði. Sigurgeir Einarsson Rvík,
ásamt fjölda manna, sem hafa aftur
skuldbundið sig gagnvart þessum
mönnum og firmum.