Ísafold - 06.07.1918, Blaðsíða 4

4
I S A F O L D
Laus staða.
Kennarastarfið við barnaskólann á Flatey á Breiðafirði er lanst til
nmsóknar næstkomandi skólaár.
Laun samkvæmt íræðslulðgunum.
Umsóknir sendist skólanefnd fyrir i. september.
Flatey 22. júní 1918.
Fyrir hönd nefndarinnar
J ón J ónsson
(frá Lundi).
Verzlnnarskóli Islaods
Allir þeir. sem staðist hafa próf upp í efrideild, svo og þeir, sem
staðist hafa inntökupróf, eiga að senda umsóknir um skólanfi fyrir 1.
september næstkomandi. Einnig skulu þeir, er loforð hafa fengið um
upptöku í haust, ef þeir standast inntökupróf, láta vita fyrir 1. sept.
hvort þeir ætla sér að koma.
Nýjum umsækjendum verður ekki svarað fyr en eftir 1. september.
Allar umsóknir eiga að sendast herra bankastjóra Sighvati Bjarna-
syni.
Fari svo, mót von, að skólahald verði bannað, verður það auglýst
þegar í stað.
27. júní 1918.
F. h. skólastjórans.
Helgi Jðnsson,
Minningarorð
um
Magnús Magnússon.
Hinn 15. apríl siðastiiðinn acdaðist
að heimili sinu i Stykkisbólmi merk'is-
maðurinn Magnús Magnússon frá
Arnarbæli. Hann var fæddur að Arnar-
bæ!i i Fellsströnd i ágústmánuði árið
1845. Foreldrar hans vóru merkis-
hjónin Magnús hreppstjóri Magnús-
son og Guðrún Jónsdóttir, sem dóu
bæði saroa árið frá 10 börnum öll-
um i bernsku. Það var um þau
hjón, sem Jón skáld Thoroddsen
kvað eftirroælin og þetta er upphaf
að:
Þau vóru blóm í bændastétt,
sem bygðarlagið gerðu prýða*,
o. s. frv.
Af þessum 10 börnum þeirra eru
að eins 3 lifandi þegar Magnús er
fallinn frá og eru þau, Olajur, sem
Magnús sál. dvaldi hjá og býr i
Stykkishólmi, OlöJ á Víghólsstöðum
á Felisströnd og Jónas á Túngarði i
sömu sveit. Tveir bræður Magnúsar
sál. Guðlaugur og Jóhannes dóu síðsst
liðinn vetur í Vesturheimi. Jón hrepp
stjóri í Asi við Stykkishóim er di-
inn fyrir nokkrum árum og Guð-
mundufjs. Breiðabólsstað á Fellsströnd
sömuleiðis Guðtún dó ung. Kristín
fyrri kona Jóns Snorra Jónsscnar
móðir Magnúsar barnakennara i Borg-
arnesi, er lika löngu dáin.
Magnús sál. kvæntist Guðbjörgn
Jónsdóttur, sem var áður gift Jóni
hreppstjóra Oddssyni í Arnarbæli
föður sira Þorieifs á Skinnastað.
Guðbjörg var rausnarkona, góð-
hjörtuð og göfuglynd. Hún tók
Magnús sál., þegar hann misti for-
eldra sína þi 12 ára gamlan. Var
hann svo bjá þeim hjónnm unz Jón
hreppstjóri dó frá henni og 5 börn-
um og var það yngsta ársgamalt.
Rúmu ári síðar gekk Magnús sál
svo að eiga Guðbjörgu og reyndist
hann börnum hennar sem bezti fað-
ir. Þeirra á meðal var Jón Snoni
Jónsson smiðnr á ísafirði, Jensina
Jónsdóttir kona Eyjólfs bónda Stefáns
sonar á Dröngum á Skógarströna
og Sigurborg Jónsdóttir kona Ólafs
í Stykkishólmi bróður Magnúsar sál.,
sem hann dvaldi hjá aðallega síð-
ustu ár sin. Guðbjörg dó 3. maí
1910.
Magnús sál. vir maður fríður sýn
um, beinvaxinn og snotur á velli,
aut>un gáfuleg og þýðleg, svipurinn
göfugmannlegur og allur Hkams-
burður frárnunalega lipurmannlegur.
Rúmlega fimtugur misti hann alveg
sjónina og var þvi búinn að vera
blindur um 20 ár. En þó að svo
væ.i, þá var hann eins og alsjáandi
maður f gangi, ef hanu gekk á sléttu.
Hann stundaði barnakennslu i mörg
ár, enda var hann maður mjög vel
að sér og gáfaður. Fór honum sá
starfi mjög vel úr hendi. Börnin
elskuðu hann og virtu, eins og flest-
ir, sem einu sinni höfðu kyDSt hon-
nm, þeir þráðu aftur fund nans og
nærveru. Oft átti hann við ramman
reip að draga og ýmsa erfiðleika og
þar á meðal að verða að missa sjón-
ina á bezta aldri á einu ári, en það
þunga mótlæti bar hann með ein-
stakri stillingu og hugarró til hinztu
stundar, því að lundin var siglöð og
lipur. Hann var ræðinn og skemt-
inn svo að það var sérstaklega ánægju-
legt að tala við hann. Sönn ánægja
var líka að sjá, hvað svipur hans gat
breyzt og hann orðið hjartanlega
glaður, ef einhver las blöð eða fræð-
andi bækur eða honum var sagt,
hvað gerðist út um heiminn. Hann
fylgdist betur með í öllum stjórn-
málum en alment gerist og minnið
var framúrskarandi. Það var nærri
sama, hvar borið var niður, alt af
var úrlausnin á vörunum og sýndi,
hvað hann hafði lesið margt og yfir
leitt hver mentamaður hann var.
Ósjaldan varð þess vait, að hann
hafði fyrirfram hugsað sér eða skap-
að sér, hvernig ýms stjórnarfarsleg
afdrif mundu verða og furðaði menn
oft á, hvað hann gat verið nærfæi-
inn i sliku. Þetta með öðru fleir
bar Ijósast vitni þess, hvað hann
hafði skarpa dómgreind.
Til dæmis um það, hve Magnú
sál. hafði gott minni, mætti geta
þess, að þegar hann hafði verið 14
—13 ár blindur flutti Eyjólfur bónd;
á Dröngum hann frá Dröngum ot
vestur að Arnarbæli, því að Mignú
sál. dvaldi oft á Dröngum hjá Jenslnu
stjúpdóttur sinni. Segir Eyjólfur,
að á þessrri leið hafi hann sagt str
til leiðar, þótt blindur væri, í gegn-
uíii hin mörgu og rojóu eyjasund,
sem á leið þeirra voru, sagði einuig
h;iti á eyjum og skerjum, sem
Eyjólfur iýsti fyiir honum og þeir
voru að fara fram hjá. Svona var
minnið.
Magnús sál. var einn af þeim fáu
mönnum, sem enginn talaði nema
vel um. Þá er hann hafði mist sjón-
ina, urðu margir góðir menn til þess
að bjóða honum að dvelja hjá sér
um tíma. Öllum mun hafa íundist,
þeir gera það eins fyrir sjálfa sig
vegna skemtunarinnar, semþeirhöfðn
af hinum glaða og góðlyoda blinda
manni. Alt af gat hann fundið ný
umtalsefni og að fræða og upplýsa
aðra lét honum svo vel og var hans
líf og yndi. Börnunum á þeim
heimilum, sem hann dvaldi á, leidd-
ist heldur ekki í nærveru hans, alt
af komu nýjar sögur og vísur og
þar sem M. var, þar var að leita
brrnanna.
Ef farið var út i trúmálin við M.
sál., þá var þar einna sizt ákveðin
svör að fá, að því undanteknu, að
hann áleit, að alt það góða, sem
mennirnir létu af sér leiða, myndu
þeir uppskera á sinum tíma og bend-
ír það til sterkrar trúar á sigur hins
góða. Breytni sjálfs hann benti lika
þessa trú og sjáanlegt var að hai s
ínnri maður bjó yfir svo mikilli lífs-
gleði og friði, að það var meira en
nóg til að miðla þar af öðrum, sem
með honum voru* Enda vildi hanri
alstaðar koma fr.im til góðs og sér-
staka umhyggju og nærgætni sýndi
hann þeim sem bágt áttu eða sjúkir
voru. Það sýndi hann oft og geta
má þess, að einu sinni þegar hann
dvaldi á Dröngum, þá lágu dætur
Eyjólfs sjúkar af kíghósta fyrir mörg-
um árum, þá gekk hann blindur dag
og nótt á miili þeirra veiku tii þess
að hjálpa þeirn á aliar lundir.
Magnús sál. dvaldi aðallega eftir
að hann misti sjónina hjá Óiafi
bróður sínum og Sigurborgu stjúp
dóttur sinni. Naut hann þar dótt-
urlegrar umönnunar á alla lund.
Siguiborgu var ljúft að leggja á sig
alt það erfiði, sem hin langa bana-
lega hans hafði í för með sér, ekki
ólíklegt, að henni hafi fundist hún
þá vera að inna af hendi skuidina,
sem hún átti honum að gjalda, fyrir
hvernig hann reyndist henni og
systkinum hennar, þegar hann tók
þau öll að sér föðurlaus og reyndist
þeim sem umhyggjusamasti faðir.
Ætti allur fjöldi manna slíkt lund-
arfar og Magnús sál. var gefið, þá
væri bjartara upp yfir í veröldinni
en nú er orðið. Guð gefi sem flest-
um að h f> slíka menn sér til fyrir-
Tynd'r I breytni sinni.
B e^suð sé hans minuing.
Vinur hins látna.
ReyfcjaYt-QranpálI.
Ven1i í landhelgi A miðviku-
d>ig barst Fálkanum fregn af því
ið sunnan, að tveir botnvörpungar
vicru að ólöglegum veiðum hér suður
með sjó. Fór varðskipið þegar á vett-
vtng og kom að skipunum innan land-
helgis. Voru þau bæði brezk, hlaðin
fiski. Var haldið með þau til Hafnar-
fjarðar og skipstjórar sektaðir þar um
2000 krónur hvor, en aflinu var ekki
geiður upptækur.
Tíu Þlngeyingar komu hingað til
bæjarins í fyrradag landveg að norð-
an og höfðu farið Sprengisand. Voru
þeir 50 klukkustundír milli bygða og
gekk ferðin vel, en þunga sögðu þeir
færð á afréttam, sérstaklega sunnan
við sandmn. Tii Eyrarbakka voru
þeir sóttir á bifreiðum. í JpÍDgeyÍDga-
hópnum | *r m. a. Sigurður Jónason
skéld, frá Arnarvatni.
Jarðarför frú Ragnh. Björnsdóttur
fór fram á miðvikudag. Docent síra
MagnÚ8 Jónsson hélt húskveðju, en
síra Bjarni Jónsson talaði í dómkirkj-
unni. Margir kunnir menn, hér í bæ
og aðkomandi," fylgdu frú Ragnhildi
til grafar.
Kosning. Á miðvikudag fór hór fram
korning v vrasáttarnefndarmanns, og
voru fjórir í kjöri. Kosningin hófst kl. 12
á hádegi, og var henni lokið kl. 3,lg.
Þá böfðu 25 menn kosið, og fóllu at-
kvæði þannig:
Sig. Þórðarson f. sýslum.Jekk 14 atkv.
Síra Bjarni Jónsson — 6 ■—
Síra Maguús Helgason — 4 —
Sig. Jóns-on bóksali — 1 —
Þess má geta að 12 atkv. greiddu
viðstaddir menn, kjörstjórn o. fi., og
hafa því 13 menn af öllum kosningar-
bærum bæjarbúum gert sór ferð suður
í Barnaskólann til þess að kjósa!
Gnhfoss kora 2. þ. mán. frá New
York og vóru þessir farþegar: Arui
Eggertson og dóttir hans, Jónatan
|>or8t9Ín88on og frú, Halldór Guð-
mundsson rafmagnsfræðingur, Einar
Pétur88on kaupm., Sig. Kjartansson
rafmagnsfr., Kriatján J. Brynjólfason
kaupm., Ögmundur Sigurðason akóla-
8tjóri, Stefán Stefánsson fylgdarm.,
Guðm. Viihjálmsson fulltrúi, Jón
Björnsson kaupm., Eiríkur Hjartar-
son og frú og 3 börn þeirra (V.-ísl.),
Mrs. Ingunn Stefánedóttir (móðir
þorateins ritatj. Gíslasonar), Miss.
Steinunn Gíaladóttir (systir f>. G.),
Miss Sigríður Sigurðavdóttir, Vigfús
Guðmundsson.
Borg fór héðan á þriðjudag. Meðal
farþega voru Oddur Thorarensen lyf-
sali á Akureyri og Stefán eonur hans,
cand. pharm., Guðmundur Friðjóns-
son skáld, Stefán Guðjohnsen kaupm.
frá Húsavík o. m. fl.
Til New-York fer Gullfoss í kvöld
kl. 10. Meðal farþega eru Hallgr.
Benediktsson heildsali, ásamt fri
sinní, Astvaldur Gíslason cand. theol.,
sem boðinn er af kirkjufélaginu ís-
lenzka, Jón Tómaaeon prentari 0. fl.
Hjúskapnr. í dag eru gefin sam-
an Hallgrímur Benediktsaon heild-
sali og jungfrú Aelaug Zoega, dóttir
Geirs rektors.
Ennfremur Sören Kampmann lyf-
sali í Hafnarfirði og jungfrú Lena
Olaen, dóttir Guðm. heit. Ölsen.
Messað í Dómkirkjunni kl. 11
árd. síra Bj. Jónsson.
Messað á morgun í Fríkirkjunni
í Rvík kl. 2 síðd. (ÓI. Ól.).
Hjónaefni. Kristján Arinbjarnar-
son stud. med. og jungfrú Guðrún
Tulinius (dóttir Ottó Tulinius kon-
súls).
Aldrei að víkja —
Ekki víkja.
Eg held að það ætli að festast i
meðvitund manna, og á tungu þjóð-
arinnar, að orðtak Jóns Sigurðsson-
ar hafi verið: »aldrei að víkja<. Þetta
hefir hver eftir öðrum við öll tæki-
færi, er gefast, ár eftir ár. Seinast
hefi eg séð það í »ísafold«, í við-
hafnarræðu 17. júrií, við gröf Jóns
Sigurðssonar; hefði þó þar átt við
að orðtak hans hefði ekki verið
afbakað.
Orðtak Jóns var: Ekki víkja.
Munurinn er mikill. Orðtakið
»Ekki vikja«, hæfir Jóni Sigurðs-
syni. *Aldrei að víkja* geta sauð-
þráir, nautheimskir pólitiskir labba-
kútar haft að orðtaki, — þeir, er
ekki hafa betur vit á, en að berja
höfði við steininn, og ana beint
fram, sjáandi ekki fótum sinum for-
ráð — En svo að orð mrn verði
ekki misskilin, skal það tekið fram,
að afarfjarri fer þvi, að eg þar eigi
við ræðumanninn 17. júni — síður
en svo. Jón.
Prédlkun
sú, sem birt er í öðru blaðinu,
sem út kemur í dag, er eftir ungan
kennara, útskrifaðan úr kennara-
skólanum. Lærðum guðfræðingum,
sem hana hafa lesið finst til utn iær-
dóm þessa unga manns í guðfræði-
legum efnum.
Guðm. R. Ólafsson hefir jafnvel í
hyggju, ef þau sund eru ekki lokuð,
að snúa sér að guðfræðisnámi vestan
hafs og bjóða Vestur-íslendingum
þjónustu sina i einhverjum söfnuð-
um þeirra.
Dðnsku sendimennirnlr
hafa nú dvalið hér vikutima og
átt viðtalsfundi við islenzku samn-
ingamennina á hverjum degi, nema
í gær. Ekki hafa þeir heldur litast
mikið um, enda ekki verið veður til
þess, s'feldir kuldar og illhryssings-
legir með úrkomu annað veifið. Þó
fóru þeir á sunnudag í samfylgd ráð-
herranna isienzku suður fynr Hafn-
arfjörð og í gær tneð ísle-nzku nefnd-
armönnunum upp að Tröllafossi.
Væntanlega snýr náttúran íslenzka
við blaðinu áður en þeir fara og
klæðir sig í hlýjan sumarskrúða. —
Eitthvað mun i ráði að sýna þeim
austur fyrir fjall, ef veður leyfir.
í. S. í. í. S. í.
Knaftspijrn umóí
mn 7in a f f s p ij r n u f) 0 rn ísfancfs
verður háð í Reykjavík siðast í ágústm. þ. á. (eftir nánari auglýsingu).
Gefandi hornsins er hr. kaupm. Egill Jacobsou, en handhafi
Knattspyrnufélag Reykjavíkur.
I. flokkur (18 ára og eldri) í ölium félögum á íslandi, sem eru í
í. S. í. geta tekið þátt í mótinu og fá einn hluta af öllu því er inn
kemur á því.
Þátttakendur gefi sig fram við stjórn Fótboltafél. Valur i Rvík,
fyrir 20. ágúst.
Stjorn JotBoítafQt. ^ffalur.
Keykjavík. Pósthólí 211.
á