Ísafold - 26.04.1920, Blaðsíða 2

2
íSAFOLD
umbúðirnar yrðu dýrari við niðursuðu.
Helsta gallann á kjötniðursuðu fyrir
útlendan markað taldi hanti vera þarm,
að það væri helst til fitum.kið. Taldi
hanri óefað, að hægt væri að fá örugg-
ari og víðtækari markað fyrir niðursoð-
ið kjöt en saltað. — Ennfremur mint-
ist hann á að það mundi geta borgað
sig að sjóða niður mjólk á sveitaheim-
ilum þar sem kúabú væri að marki.
Umræður urðu talsverðar um þetta
mál. Meöal annara talaði Matthías
Þórðarson og benti á, að búast mætti
við að dagar saltkjötsmarkaðsins væru
þegar taldir, og þá yrði að ieita annara
ráða til þess að selja kjötici. Væri vert
að líta á niðursuðumálið í því sam-
bandi.
Matthías Þórðarson endurtók erindi
það er hann hafði haldið á aðalfund-
inum. Taldi liann nauðsynlegt að stof'na
landbúnaðarsafn og kvað hentugt tæki-
færi til þess Vö stofna það á komandi
ári vegna þess að þá er ráðgert að
Búnaðarfélagið efni til sýningar á land-
búnaðaráhöldum hér í Reykjavík. Vildi
hann að gert vrði við Bessastaðakirkju
og safnið geymt þar á loftinu. Tóku í
þann streng Guðmundur Finnbogason
prófessor og Sigurður ráðunautur en
Pétur Hjaltested andmælti því að
kirkjuloftið á Bessastöðum væri tekið
til verslegra afuota svo framarlega sem
menn vildu halda kirkjunni við í
fornri mvnd.
Sigurður Sigurðsson ráðunautur
flutti að Iokum erindi um ráðninga-
skrifstof'ur og rakti sögu þess máls frá
öndverðu. Taldi hann málið eiga örð-
ugt uppdráttar, bæði vegna þess að ilt
væri að fá fólk, þar sem eftirspurnin
væri svo mikil og ennfremur af því,
að ráðningaskrifstofurnar yrðu að
renna blint í sjóinn um ougnað og
mannkostu flestra er hún réð' því með-
mæli fyrri húsbænda væri tiltölulega
fátíð og oft ekkert á þeim f.ð byggja,
þó þau væru fvrir hendi.
Fundur þessi stóð í fjóra klukkutíma
og var hinn f'jörugasti. Er það ný-
breytni hjá hinum nýja forseta Bún-
aðarfélagsins, að hafa fyrirlestra um
mál sem landbúnað varða í sambandi
við aðalfundi félagsins, og er það góð-
ur siður. En væri það ekki gott að hafa
grundvöllinn enn víðtækari og gefa
Reykvíkingum öðni hvoni kost á að
heyra fræðandi fyrirlestra um land-
búnaðarmálefni. Þó segja megi, að það
mál varði ekki allan almenning hér í
Reykjavík, þar sem engir lifa á land-
búnaði, þá er hitt. þó víst, að margir
eru hér, sem hafa áhuga fyrir land-
búnaði og vilja gjarna vita eitthvað
um annan aðalatvinnuveg þjóðarinnar.
Og eigi mætti síður skjóta þessari
spurningu til Fiskifélagsins.
Víðavangshlaup.
Ungmennafélögin ,.Drengur og
,,Aftnrelding“ vinna hlaupið.
Þorgils Guðmundsson frá Valda-
stöSum í Kjós fyrstur.
Það var sumarlegt á sumardag-
inn fyrsta, aS. þessu sinni og veðr-
ið og víðavangshlaupið, sem nú er
orðið fastur viðburður dagsins,
lokkaði fjölda fólks niður að Aust-
urvelli kl- 2.
Þátt-takan í þessu hlaupi var
meiri en verið hefir nokkurntíma
áður. Það voru 23 menn, sem hlupu
skeiðið, og allir þessir 23 komust
í mark, þó misjafnlega væru þeir á
sig komnir þegar þangað kom.
Skeiðið, sem hlaupið var, var ná-
kvæmlega það sama og i fyrra, en
þó er ekkj hægt að bera þetta sam-1
an. úrslit þessa árs og hins, því
færðin er aldrei nákvæmlega eins.
Yegalengdin er nál- 4 kílómetrar og |
var hlaupin í fvrra á 14 mín. 27 sek. j
og hafði aldrei verið hlaupin á svo
skömmum tíma áður. Nú runnu
t v e i r menn skeiðið á mun styttri
tíma. Og mun að öllu samanlögðu
mega telja úrslit kapphlaupsins í
fyrradag þau beztu er verið bafi
hér.
Metið sem sett var í gær er 14
mín. 15 sek. Og setti það maður sem
Reykvíkingar hafa áður átt kost á
að kynnast í annari íþróttagrein.
Hann glímdi sem sé á íþróttamót-
inu hér 17 júní í fyrra og gat sér
ágætan orðstír. Nú Itefir hann
hlaupið af sér 22 menn og má því
telja liann óvenjn mikið íþrótta-
mannsefni. — Efni, því maðurinn
er kornungur.
Úrslitin úrðu sem hér segir. Er
tími hvers þáttakanda i mínútum
og sekúndum á eftir nafninu; og
einkennisstafirnir tákna: Á =
Glímufélagið Ármann, DA = ung-
mennafélögin „Drengur‘; og „Aft-
urelding“ og 1R ,= íþróttafélag
Reykjavíkur.
Þorgils Guðmundsson DA .......14,15
Kouráð Kristjánsson ÍR ,...14,152
Ingimar Jónsson Á ............14,40
Magnús Jónsson DA ...........14,401
Jón B. Jónsson ÍR ............14,41
Bjarni Jónsson ÍR ............15,00
Agúst Jónsson DA .............15,15
Jón Þorsteinsson A............15,20
Þórður Hjartarson ÍR..........15,22
El. Guðbrandsson DA ..........15,23
Magnús Stefánsson A...........15,31
Einar Magnússon Á.............15,38
Ásgeir Ásgeirsson Á ..........15,41
Agúst Jóhannesson Á ..........15,42
Einar Guðbrandsson DA.........15,43
Þórarinn Árnason Á .... ......15,50
Ellert Eggertsson DA .........15,54
Gísli Sigurðsson ÍR .........15,59'
Þorgeir Jónsson DA............16,05
Sveinn Björnsson Á............16,09
Valdimar Sveinbjörnsson Á ... .16,15
Þorbergur Ólafsson Á..........16,20
Sigurjón Eiríksson ÍR.........16,55
Þess skal getið um Ingimar Jóns-
son að hann varð veikur á Laugavegi
og gat ekki beitt sér úr því, og Einar
Magnússon tafðist stórum við að
fannarspöng í skurði hér innfrá brast
undan honum og féll hann í skurðinn.
í hlaupinu tóku þannig þátt 10 menn
frá Glímufélaginu Ármann, 7 frá ung-
mennafélögunum og 6 frá Iþróttafé-
lagi Reykjavíkur. Áttu ur.gmennafé-
lögin 1., 4., 7., 10. og 15. manninn,
samtals 37 stig og unnn sigur. Iþrótta-
félag Reykjavíkur átti 2., 5., 6., 9. og
18. manninn og fekk 40 stig, en Ár-
mann 3., 8., 11., 12. og 13 manninn
og fekk 47 stig.
Aðeins 7 menn af 23 sem keptu
tru heimilisfastir hér í bænum, hin-
ir menn er liafa hér námsdvöl eða
þessháttar, eða þá utanbæjarmenn.
Verður ekki annað sagt en að Reyk-
víkingar megi fara að leggja sig bet
ur fram, ef þeir eiga að halda
íþróttahróðri sínum.
Æðarslög hlauparanna voru
mæld áður en þeir fóru á stað.
Hafði Konráð Kristjánsson, sem
var næstfyrstur, 102 slög á mínútu,
Þorgils og Einar Magnússon 100
en hinir allir minna. Virðist því
móðnrinn hafa verið mestur undir
í signrvegurnnnmi
Sigurvegaramir fengu að launum
„Víðavangshlaupa-bikarinn' ‘ gef-
inn í fyrra af Einari Péturssyni
kaupmanni, til verðlauna því félagi,
sem bezta ætti hlauparana. En eigi
varð kept um hann í fyira, vegna
þess, að þá tók aðeins eitt félag
þátt í víðavangshlaupinu. I
Marg^r sumargestir
væntanlegir
Auk komu konungshjónanna
hingað á sumri komanda og allra
’þeirra sem þeim fylgja bæði hirð-
fólks blaðamanna og sjóliðsijor-
ingja, eru öll líkindi til þess að
hér verði mikið um ferðafólk í sum-
ar. Og það ekki eingöngu ferða-
langar, sem hingað koaia til þess
að sjá landið og kynnast því og
fólkinu, heldur er og von á allmörg
um listamönnum.
Fyrst ber að geta þess að í ráði
j er að hingað komi danskur leikara-
j ilokkur, líklega um 10—12 manns,
sem ætlar að sýna bæjarbúum
danska leiklist. Er aðalfrumkvöð-
ull þeirrar farar leikkonan ung-
frú Caria Múller, sem margir Reyk-
’víkingar munu kannast við þar sem
hún var hér með leikflokk Fritz
Boesens fyrir nokkrnm árum og
þótti þá mikið til leiklistar hennar
koma. Hún og leik'hússtjórirm, Paul
Gregaard standa fyrir ferðinni. Bú-
ast þau við að dvelja hér í mánað-
artíma og ætla m. a. að leika
„Oinkel Stephan“ eftir Einar
Christiansen, „Hævnen“ erftir
Mynster, „Förste Violin“ eftir
Gustav Wied, „Moderne Löjer“
eftir Otto Benzon, „Kamelieda-
men“ eftir Dumas, „Hjemmet“ eft-
ir Sudermann, „Frk. Julie“ eftir
Strindberg o. m. fl. Svo sem menn
sjá eru leikritin eigi valin af verri
endanum.
Það er enn eigi ákveðið hvaða
leikendur verða með í förinni og
eigi heldur hvenær leikfólkið er
væntanlegt, en sjálfsagt má búast
við ágætri skemtun af komu þess
hingað. Aðeins leitt að hér skuli
eigi vera sómasamlegt leikhús með
öllum nauðsynlegum útbúnaði.
Væntum vér þess að geta sagt les-
endum vorum nánar frá ferðalagi
leikflokksins innan skams.
Þá hefir og annar listam-aðuf,
sem orðinn er kunnur víða um
heim, ráðgert að koma hingað í
sumar. Er það hinn snjalli „cello“-
leikari Hermann Sandbv, talinn
Inegasti „cello“-leikari Dana. —
Hafði hann orð á því fyrir nokkrum
árum að koma hingað, en sú ferð
fórst fyrir vegna þess að honum
buðust þá ágæt kjör ef hann vildi
1 oma til Vesturheims og ferðast
þar um landið. Þar hefir hann og
avalið undanfarin ár og gagntekið
fólkið með list sinni.
„Gello“ er eitthvert hljómfeg-
ursta og viðkvæmasta hljóðfærið
sem til er, hljóðfærið, uem fremnr
nokkru öðru grípur hjartastrengi.
áheyrendanna. Spáum vér því að
margir muni hlakka tii þess að
heyra leikið á það af alrómaðri
snild, í fyrsta sinn á þessu landi.
Svo komum við að ferðalöngun-
nm.
Bennetts ferðamannafélagið ger-
ir ráð fyrir því, að senda hingað
hóp manna einhverntíma í júlí-
mánuði. Verða líklega í þeim hóp
um 30 manns, sem væntanlega ferð-
ast til Þingvalla, Gey,sis og Gullfoss
og ef til vill víðar um landið.
Og loks hefir borist hingað fregn 1
um það, að rithöfundurinn Chr.
Fribert, sem hér var í fyrrasumar
með kvikmyndaleikurunum, ætli
<ið koma hér með um 40 danska
terðamenn.
Sýning á búsáhöidum.
Nýmæli er það, að voriS 1921 ætl-;
ar Búnaðarfélag íslands ,'að stofna j
til sýningar 4 allskonar vorkfærum ;
og, vinnutækjunx, sem hafa verið
notuð og líklegt er að séu nothæf
við búnaðarstörf1 ‘ hér á landi.
Tilgangnrinn með sýningu þess-
ari er sá. að fá á einn stað og um
leið yfirlit yfir þau verkfæri, sem
hægt mun að nota við bústörf og ■
jarðrækt hér á landi. Og einnig á
hún að sýna þær breytingar, sem á
hafa orðið starfsháttum manna í
búskap og livert stefna ber í þeim
efnum.
Ráðgert er að sýna á þessarj sýn-
ingu: jarðyrkjuáhöld, garðyrkju-
áhöld, heyvinnuáhöld, flutninga-
tæki, reiðskap, girðingaefni, mjólk-
uráhöld, matreiðsluáhöld, áhöld við
hirðingu og meðferð búfjár, raf-
magnsáhöld og ýmisleg áhöld og
verkfæri, svo sem vatnsleiðslu-
tæki, vindmyllur o. fl.
Öllum er gefinn kostur á að
senda á sýningu þessa, einstak-
lingum, félögum, útlendum og inn-
lendnm. Heitir sýningin ríflegum
verðlaunum fyrir umbætur á verk-
færum.
Sýning þessi ætti að geta haft
mikið menningalegt giidi. Mun
fróðlegt að sjá þau tæki, sem feður
vorir unnu með og aimar aðalat-
vinnuvegur landsins hefir notað í
þjónustu sinni. Er þess að vænta,
að hændur láti ekki skorta muni á
sýninguna, þar sem útlend verzlun •
arhús hafa búist til að senda muni
á sýninguna.
i
Skátapróf.
1 síðustu viku var haldið skáta-
próf í K. F. U. M. 6 ungir, röskir
drengir gengu þá undir hið svokall-
rða meira skátapróf, sem gerir þá
að fullkomnum skátum.
Maður sannfærðist fljótlega um
það þá, að skátahreyfingin hefir
í 'hæsta máta uppalandi áhrif
á drengi. Þeir læra að verða
eiðprúðir, eftirtektarsamir, hug-
rakkir og einbeittir, læra að hjálpa
sjálfum sér og öðrum. Því eitt af
því sem sérstaklega er brýnt fyrir
fkátum er æfinlega að hjálpa öðr-
um, sem komast í einhver vand-
ræði Og þá sannfærðist maður eigi
síður um hitt, hversu ágætan kenn-
ara skátarnir eiga þar sem Axel V.
Tnlinius framkvæindastjóri er. —•
Hann er frömuður skátahreyfingar-
innar hér á landi og honum hefir
tekist að gera úr lærisveinum sín-
im skáta, sem fullnægja áður-
nefndum kröfum.
Drengirnir voru m. a. jirófaðir í
„Hjálp í viðlögum“, í að binda um
sár og stöðva blóðrás, binda um
beinbrot og kippa í lið, í ráðum við
krampa, eitrun, bruna, kali og mari,
lífga úr dái o. s. frv. Þeir sendu og
lásu úr flaggskeytum, áttuðn sig
eftir úri, sól, stjörnum og lásu á
áttavita. Og ennfremur voru þeir
prófaðir í kunnáttu í Njálssögu eða
einhverri annari íslendingasögu.
Alt þetta hefir A. V. Tulinius að
mestu leyti sjálfur kent drengjun-
nm og mátti sjá á drengjnnnm að
þeir bera áhuga fyrir þessum hlut-
mn.
Allir sex drengirnir stóðust próf-
íð ve'l. Það var Halldór læknir Han-
sen sem prófaði þá í læknavísind-
vnum.
Hafisinn
Ekki annað en hrafl.
Símað var frá Isafirði á miðviku-
dag, að bátur hefði þá um nóttina
liomið frá Norðurfirði. Sagði hann
islaust á Húnaflóa, en íshrafl frá.
cfra Straumnesi að Horni. Báturinn
íiafði fengið svarta þoku á leið-
inni.
Frá Borðeyri var sagt sama dag,
að þangað hefði komið bá'tur að
vestan er var að sækja sild. Sagði
bann íslaust það er sæist, nema upp
við land. Hefir sá bátur líklega
ekki lent í þokunni.
Frá Akurejrri var líka símað þá,
að þangað hefði komið selveiða-
skip og segði ísinn langt nndan
landi.
Eitthvert hafíshrafl haí'ði komið
irm á Norðurfjörð, Önnndarfjörð
og aðra Vestfjörðu undanfarna
daga og verið að flækjast þar. En
hafi fregnirnar sem konxu um dag-
inn af hafísnum, ekki verið orðum
auknar, þá virðist svo sem ísinm
1 afi hrakið frá landinu aftur.
t
Otti Guflmundsson
skipasmiður.
Það sorglega slys bar við á
þriðjud., að Otti skipasmiður Guð-
immdsson hrapaði niður af smíða-
palli, þar sem hann var að vinnu á
bátasmíðastöð sinni, og beið bana
af. — Var fallið ekki nema rúrn
mannhæð, en Otti lieit. hefir komið
niður á höfuðið og voru allmikil
meiðsli að sjá á honum, einkum hja
öðru gagnauganu. Var iæknis vitj-
að samstundis, en hann fékk ekki
við ráðið og andaðist Otti eftir 2
klukkustundir.
Otti heit. var fæddur í Engey 24.
jan. 1860 og ólst þar upp. Fyrir 30
árum fluttist hann hingað til hæjar-
ins og liefir stundað hér nkipasmíði.
Hafði hann virðing allra, er kynt-
ust honum og var hinn nýtasti mað-
ur-
Hann var kvæntur Helgu Jóns-
dóttur og lifir hún manu sinn og 6
börn þeirra hjóna: Pétur og Krist-
inn skipasmiðir, Guðiún gifl
Kristni Péturssyni blikksmið.
Margrét, Laufey og Guðríður.