Ísafold - 02.05.1927, Qupperneq 3

ÍSAI6L1
a
Hýiar mmt með Imgsta verði í stótu úrvali.
Svo sem:
Karlmannaföt frá 50,00 — sportföt frá-45,00 — taubuxur frá 8,00
vinnubuxur frá 7 kr. — nankinsbuxur frá 5,00 — nankmsjakkar fró
5,00 — bláar peysur frá 6,50 — vinnuskyrtur frá 5,65 — khaki-
skyrtur 7,50 með 2 flibbum — linir hattar frá 5 — blá kasketter
frá 4,00 — enskar húfur 3,50, 4,00, 4,50 — sokkar frá 0,75 — tó
baksklútar frá 0,45 — hv. ljereft frá 0,50 — tvisttau frá 0,85 —
rekkjuvoðaefni frá 2,90 i lakið — sjómannateppi 1*90 — rúmtepjn
frá 6,25 — divanteppi frá 10,00 — borðteppi frá 6,50 — kvenbolir
frá 1,50 — kvensokkar frá 1,00 — kvenullarkjólar frá 19,00 —
morgunkjólar frá 5,00 — reiðfataefni frá 6,00 og m. m. fl.
f86St |
Brauns - verslon
Reykjavík.
Aknreyri og ísafirði.
III.
pa« er eins og Alþbl. hafi fundið
til >ess, hve aumleg öll skrifin um
þetta mál voru, og til þess ofurlítið
að breiða yfir vesaldóminn, hefii það
tekið það ráð að bæta við i.ýjuni
kafla, um óskylt efni. Hefir blaðið
með því viljað reyua að beina at-
hygli lesendanna frá kjarna málsins.
þessi viðbótar kafli er um laud-
helgisbrot íslenskra togara almenc, og
er þar óspart vitnað í ræður íhalds-
manna á þingi um þetta mál. VaHa
getur það verið af heimsku þess 3^'n
skrifar, að þessum kafla um alveg
óskylt efni er bætt við; að hann
finni engan mun á því, að tala um
landhelgisbrot íslenskra togara alment
,og hinu, að bera þær sakir á þann
■er gæta á landhelginnar, að hann
misbeiti starfi sínu herfilega. Hvernig
sem þessu er varíð með skrifarann,
<er víst að lesendur blaðsins eru ekki
3Y0 heimskir, að þeir ekki finni mun
.4 þessu tvennu.
Annars var gott að Alþýðublaðið
'fcætti þessum kafla við og að það
prentaði ummæli Ihaldsmanna, um
nauðsyn þess að efla landhelgisgæSl-
wia. petta sýnir, að alt, sem blaðið
hefir verið að halda fram áður í
þessu máli, er ósatt. Lesendur Alþbl.
sjá nú, að það eru fyrst og fremst
íhaldsmenn, sem best og drengilegast
hafa barist í þessu máli, það eru þeir
sem hafa stigið stærstu sporin til
aukningar og eflingar landhelgisgæsl-
unni.
Ekki er gott að skilja hvað Alþbl.
á við, með nmmælunum um loftskeyta
stöðina í .þessu sambandi. Er blaðið
að reyna að gefa í skyn, að loft"
skeytastöðin beri ábyrgð á þeim skevt
um, sem í gegnum hana eru send?
pað væri í samræmi við alt annað
úr þeirri átt.
Alþbl. heldur í fávisku sinni, að
það hafi fundið einhvern hvalreka,
•er það fann nmmæli Jóns porl. núv.
forsrh. á Alþingi 1924, í sambandi
við fnT. er lá fyrir þinginu þá, og
fór fram á að þyngja mjög refsingu
innlendra skipstjóra er sekir yrðu um
landhelgisbrot. Atti sjerstök hegning
að ná til þessara manna, sem ekki
náði til útlendinga. í þessu sambandi
benti J. porl. á þann mun á bróti
ínnlendra og erlendra manna, að brot
þess innlenda er í rauninni aðeins
fólgið í því, að hann notar óleyfileg
e^arfæri til veiða í landhelgi. En
aftur á móti er hrot þess erlendra
fólgið í hvortveggja: óleyfilegri not-
kun veiðarfæra og ólöglegur veiði"
staður. Innlendi maðurinn hefir rjett
til veiða í landhelgi, aðeins má hann
ekki nota til þess botnvörpu, en sá
útlendi hefir engan rjett til veiða í
okkar landhelgi. Á- þessu er mikiil
munur, þótt Alþbl. sjái hann ekki.
Hjeðinn Valdimarsson getur reitt
sig á það, að Reykvíkingar eru óá-
nægðir út af allri hans framkomu í
þessu máli. Eins og nú er ástatt eru
ekki til nema tvær leiðir fyrir hann
að velja. Öunur er sú að gefa full-
nægjandi upplýsingar unj það, hvaðan
hann þykist hafa heyrt slúðursöguna
um „Óöinn“, svo að hægt verði með
rjettarprófum að grafast fyrir upptök
slúðursins. Hin leiðin er sú, að II. V.
taki aftur ummæli sín opinberlega,
og játi hreinskilnislega, að hann
hafi hjer hlaupið á sig all stórkost-
lega. Hvort Reykvíkingar, sem liann
hefir reynt að klína ábnrðinum á, fyrir
gefa honum frumhlaupið, er komið
undir vorkunsemi þeirra og góð-
menskn.
Heiinv. Garðars Glslasonar rvhl
býfiuv Kanpmðnunm og Kanpfjelðgnm hagkuæm uiBskifð.
Selur af byrgðum 1 Reykjauík efla útuegar beint frá útlöndum
f allar hafnir landsins:
mat- ug munaðaruörur s.s.:
Rúg, rúgmjöl, haframjöl, huEiti hrísgrjón baunir, maís, saga, jarðEplamjöl, mjólfc, ost, egg, fcaffi *
syfcur, braufl, rúsínur, suEsfcjur. fífcjur, áuaxtamauk, súfckulafli, kakao, tóbafc, uindla uindlinga
borflsalt, smjörsalt, matarsalt, edifc o. fl.
Byggingauörur s.s.:
Steinlím, þakjárn, saum, rúfluglEr, stEypujárn, smíBajárn,rgaððauír, uírnBt, gólfdúka, pappa,
uEggfóflur, málningar, fErnisDÍíur o. fl
Pappír og ritföng ss.:
Umbúflapappír og pofcar, prEntpappír, skrifpappír, brjEfabindi, umsiög, pennar, blek, lakk, rit-
blý, pennasfcöft, lím, bindig3in, uerslunar- stíla- og uasabæfcur o. fl
Uefnaöaruörur s.s,:
Strangauörur alsfconar, regnfcápur, tilbúin föt og frafcfcar, nærfatnaflur, húfur, hattar, sofckar,
bandfclæði, uasafclútar, axlabönd, bálslin, tötur, tuinnl, silfci, gúmmísfcófatnaður o. fl.
ýmislEgt s.5.:
Sápur alskonar, þuottaduft, sódi, blámi, fægilögur, baðlyf, Ijábtöfl, brýni, fcaflall, linur, eldspítur
leir- og postulínsuörur, úr og klukfcur, saumaujelar, reiflhjól, bifhjól, PEningaskápa, rúmstæði
sfciluindur, húsfcol smíðafcol, smurningsolíur.
Kaupir efla selur gegn lágum ómakslaunum alskanar Csl. afurflir s.s.:
Ull, fcjöt, garnir, gærur, fisfc, lifur, lýsi, sundmaga, fcálfsfcinn, brosshár □. fl.
Diflskiftamör.num gefnar upplýsingar um markaflsuerð á erl. ag innlendum uörum
Sendifl pantanir í tíma, þá gengur afgreiðslan afl óskum.
stjóri skýrði bæjarfulltrúunum frá ur fjvn. þegar till. H. V. kom til þeir fest svo fastar rætur í Is-
því, að bæjarstjórn hefði verið nmræðu. Hann skýrði frá því, að lenskum jarðvegi að það má færa
stefnt fyrir vanskil á 131 þús. kr. fjvn. gæti ekki mælt með þessum sem dæmi þess hve þjóð vorri gæti
víxli, sem hún liefði ábyrgst fyrir styrk. Svo kom að atkvæðagreiðsl-
fjelagið. junni. Hvað skeður þá? Allir Fram-
Þessi undur fengu bæjarfulltrú- sóknarmenn, einnig þeir, sem sæti
ana til þess að atliuga nánar, hvað áttu í fjvn. og búnir voru að
verið Iiollur hæfilegur innflutning-
ur nýtra manna.
Frú Lucinda ólst upp hjá for-
eldrum sínum á Blönduósi; una
hjer var á seiði. Upplýstist þá, að leggja á móti tillögunni, greiddu hún 21 árs giftist eftirlifandi
fjelag þetta át.ti í árslok 1925 úti- nú atkv. jneð henni. — Samherji manni sínum 20. ágiist 1900. Þeim
standandi í ógreiddri húsaleigu á þeirra, Hjeðinn, liefir neytt Tr. Þ. J lijónum varð 5 barna auðið, en
11. þús. krónur. Þó hefir húsnæð-jog aðra Framsóknarmenn til þess fjögur þeirra mistu þau á. æsku-
isekla aldrei verið meiri í þessum að ganga frá ákvörðim sinni. Brtt skeiði, eftir lifir einn drengur —
jbæ en einmitt þau ár, sem fjelag .H. Y. var samþ. íhaldsmenn einir Grímur á fermingaraldri.
þetta hefir starfað.
Bygglngarfielag
Reykjaviknr.
Á bæjarstjórnarfundi í vetur,
vildu jafnaðarmenn fá 10 þiis. kr.
styrk úr bæjarsjóði. Þeir vildu fá
á móti.
Eins og margar mætar konur
liafði frú Lueinda sál. sig lítt í
frammi út á við; heimilið var
Framsóknarmenn vilja ausa fje í
þetta fjelag, sem bæjarstjórn
Reykjavíkur hefir sett undir
rannsókn.
Á fjárlögunum fyrir árin 1920,
1921 og 1922 stóð útgjaldapóst-
ur til „Byggingafjelags Reykja-
. víkur.“ Var þar ákveðið, að fjelag
jþetta skyldi fá styrk úr ríkissjóði
ier nam 5% af byggingarkostnaði
fjelagsins. Þó var ávalt það skil-
'yrði sett, að bæjarsjóður Reyltja-
víltur veitti helmingi hærri styrk,
eða 10% af byggingarkostnaði fje-
lagsins.
| Á þenna hátt hefir fjelag þetta
fengið styrk af opinheru fje, sem
nemur tæpum 50 þús. ltrónum og
hefir ríkið greitt af því þriðja
part, en bæjarsjóður tvo þriðju.
| Á fundi í bæjarstjórn Reykja-
víkur, sem haldinn var 3. febr. s.
1., var nokkuð rætt um þetta fje-
■ lag. Tilefnið var það, að borgar-
Bændur landshis þurfa að kynna
sjer þetta mál. Það er vissulega bennar heimur; en þar sýndi hún
þenna atyrk til þess að hægt yrði þess vert. Þetta mál sýnir betur'iíka hest hvað góð kona og um-
að fá 5 þús. kr. úr rikissjóði. Þotti ^ en nokkuð annað, hvernig sam- j hyggjusöm móðir getnr komist
ýmsum bæjarfulltrúum þetta harla1 herjarnir, jafnaðarmenn og Fram- langt og liafið sig hátt í kyrlátum
undarleg fjármálaspeki hjá jafn-' sóknarmenn, verja fje ríkissjóðs. störfum. Mun það samhuga álit
I aðarmönnum, að vilja fórna 10 Þeir verja þarna 5 þús. kr. til fje-'allra sem henni kyntust, að hvar
j>ús. kr. til þess að geta náð í 5 lagg, sem bæjarstjórn Reykjavík- j vetna sem hún var, þar ríkti tign
jþús. úr ríkissjóði. Þótti þeim' íull-' ur hefir ekki meira álit á en það, 0g ró.
jlangt gengið í að heimta, og urðú að hún felur nefnd að rannsaka
endalok þau, að bæjarstjórn fól allan liag þess!
fjárhagsnefnd að rannsaka allan
hag og rekstur fjelagsins.
, Á Alþingi í vetur flutti Hjeðinn
Valdimarsson hrtt. við fjárlaga-
frv., þar sem hann fór fram á 5
þiis. kr. styrk úr ríkissjóði til
Byggingarfjel. Rvíkur. Ekki var í
till. áskilið að neitt kæmi úr bæj-
J arsjóði á
+
Fní Lucinda ísleifssan.
28. þ. m. ljest að heimili sínu
hjer í bæ ein af höfðingskonum
móti, eins og ætíð bafði þessa lands, frú Lueinda ísleifsson
verið áður gert. H. V. á sæti í
bæjarstjórn Rvíkur, og hefir
hann e. t. v. búist við, að bæjar-
stjórn rnundi elcki mjög viljug á
(f. Möller), kona Gísla skrifstofu-
stjóra ísleifssonar. Hún var fædd
á Blönduósi 19. apríl 1879. For-
eldrar hennar voru Jóhann Möller
að lát.a 10 þús. til fjelagsins, jafn kaupmaður og kona hans Alvilda
vel þótt þá fengjust 5 þús. úr rík-
issjóði.
Foringi Framsóknarflokksins,
f. Thomsen, eru ættir þeirra hjóna
vel kunnar að svo miklu leyti sem
þær hafa dvalið hjer á landi. En
Tr. Þórhallsson, var framsögumað- þó stofnarnir væru útlendir hafa
Frú Lucinda var í hærra lagi 4
vöxt, fríðleikskona og prúðmann-
leg í framkomu, enda sýndi hún
á reynslustundunum við sjúkrabeð
manns síns og banabeð barna sinna
þá framúrskarandi stillingu og það
s&larþrek, sem þeim einum er
gefið, sem hafa sálargöfgi á háu
stigi. Sambúð þeirra hjóna var
fyrirmynd og heimili þeirra hið
gestrisnasta og laðaði menn að
sjer. Hinn sviplegi missir húsfrey-
junnar kveður óvenjulegan harm
að þeim feðgum, sem nú eru
sviftir því dýrmætasta sem þeir
áttu, og það því fremur, sem
heilsuleysi og ástvina missir hafði
svo oftlega áður ríkt þar í sölum.