Ísafold - 27.05.1927, Qupperneq 3

I S A F 0 L D
*
Enn sem komið er ná þeir
kommúnistar litlum ítökum með
al almennings, sem afdráttar-
laust segja skoðanir sína. Sú að-
f'erð dugar ekki sem best, með-
an gróðurinn enn er lágvaxinn
sem sprettur af frækornum sam
vinnuskólastjórans . —. þeirri
„fræðslustarfsemi“, sem bænd-
ur landsins eru látnir kosta.
Enginn íslenskur bóndi, sem
þekkir starfsemi samvinnuskóla
stjórans niður í kjölinn, sem
veit, að hann er inni við beinið
róttækari kommúnisti en Ólaf-
ur Friðriksson, getur á kjördegi
greitt þeim manni atkvæði, er
játast undir leiðsögu Jónasar
frá Hriflu. —
Kjósið íhaldsmenn á þing!
Landsspítalinn.
Áhugamál kvenþjóðarinnar, sem Tíma-menn vildu svíkja.
hugi manna, verslun kaupfje-
laga til hagnaðar.
Og áður en varir eru kaup-
íjelög landsins komin í skulda-
,súpu — fjelögin, sem áttu að
lyfta hug og framtaki bænd-
anna, orðin að helsi, sem á
bændum hvílir.
Eu þá brosir kommúnistinn
Jónas í kampinn. Hann hefir
blaðið í hendi sjer. Hann hefir
*áð kaupfjelaganna. Hann hef-
ir skólann. Hann er kominn á
ákvörðunarstaðinn.
Með ógnum heldur hann lið-
»nu saman. Með blaðinu hefir
bann tök á flokknum. Með skól-
anum ■— já, vita bændur lands-
*ns, hvílík stofnun hann er?
peiiTi spurningu verður mað-
Ur hiklaust að svara neitandi.
Almenningur úti um sveitir
iandsins þekkir ekki enn þá
starfsemi þeirrar stofnunar —
þekkir ekki hennar rjettu mynd.
Næst liggur að halda, að
margir þingmenn Framsóknar-I
flokksins geri sjer enga grein'
fyrir því. j
Á skóla Jónasar frá Hriflu
eru unglingar aldir upp til þess
að verða liðsmenn — ekki
bænda, ekki búnaðar, ekki fram
fara, ekki ræktunar, heldur liðs-
naenn hins upprennandi kom-
múnisma á Islandi, er prjedik-1' 'Hjer er glögg rnynd af fyrirhyggju fjármálaviti og stefnufestu
ar taka skuli jarðir af bænd- Framsóknarmanna. — Með óskapalátum sakfeltu þeir þá þingmemi
m og alt sem heitii og er, og 1925, er fresta vildu bygging Landspítala um skamma stund, meðan
Komi nkisrekstur á alt saman. . * . ... * ,, ,
„ . satnað væn meira tje til að reisa spitalann.
övo langt er gengið. Svo mik-;
>1 er ósvífnin__eða fásinnan ! Myndm sýmr hvermg byggingm leit út, er Framsóknarmenn stóðu
Hjer er í fám orðum lýst því UPP 1 Alþingi og heimtuðu að nú skyldi hætta verkinu um stund —
hrottalegasta, því lævíslegasta svo byggingin glnggalai;s og hálfger öll fengi að grotna niður.
bragði, sem leikið hefir verið á j
islenska bændastjett af inn-l Mynd sú, sem hjer er sýnd,
lendum manni. Öllum skal það er af Landsspítalabyggingunni,
virt til vorkunnar, þó þeir sjeu eins og hún leit út, þegar risið
lengi að átta sig á því, að slíkir var komið á bygginguna nú í
á þingi 1925, gerði ríkisstjórnin
það sama ár samning við stjórn
Landsspítalasjóðsins um bygg-
ingu Landsspítalans. Sá samn
viðburðir sem þessi skuli geta vor. petta verður stærsta og ingur er prentaður á tveimur
onu® fyrir a landi hjer. .veglegasta bygging landsins.
1 eð fjálgleik prjedikar kom-! pað eru íslenskar konur, sem
^unistinn Jónas, skólastjórinn, hafa heiðurinn af því, að þessi
okksforingi flokksins, sem bygging er svona langt komin.
leynir að kenna sig við bænd- Með framúrskarandi dugnaði
Ur’ .a^ ,^auu styð.íi j.sjálfsbjarg- og elju hafa konur unnið að
arvi eitni bændanna. iramgangi Landsspítalamálsins.
Á yfirborðinu læst hann gera ?ær hafa safnað stórfje til
*vo jafnframt því sem hann spítalans, og hafa nú lagt það
eiur stofn hins upprennandi Ó’e fram í bygginguna. Mun
jafnaðarmannavalds, er í reynd ÍJeð, sem konur hafa safnað til
mni verður argvítugasti óvinur byggingarinnar, nema nál. 300
íslensks landbúnaðar. jþús. kr.
-------— I Bygging Landsspítalans
stöðum í Alþingistíðindunum.
(Sjá Alþt. 1925, B. bls. 799 og
890). Samkv. samningnum á
Landsspítalinn að geta tekið til
starfa árið 1930.
pennan samning við stjórn
Landsspítalasjóðsins hefir Al-
þingi margsinnis staðfest. Fjár-
veitinganefndir þingsins höfðu
samninginn undir höndum og
vitnuðu í hann í fjárlögum fyr-
ir árið 1926 og 1927.
Á þinginu í vetur beitti Tr.
p. og aðrir Framsóknarmenn
sjer fyrir því, að rifta þessum
samningi við stjórn landsspít-
alasjóðsins. Sem yfirskin not-
uðu þeir sparnað. En annað lá
þar bak við. peir vildu verja fje
ríkissjóðs til bitlinga og annara
óþarfa, en1 svíkja konurnar.
pessir sömu menn beita sjer
un eins og Jónas Jónsson. En fullkomna mentun á því sviði. af alefli fyrir því, að ríkið reki
hann hefir ekki falslund fje- Par verður fæðingardeild, þar áhættusöm verslunarfyrirtæki.
er
þá skal vikið að fjelaga Jón- merkasta heilbrigðismál þjóðar-
■P-sar, Ölafi Friðrikss'ýni. Hann innar. par verður ekki aðeins
“Slaldraði við og varð aftur úr, lækning og hjúkrun fyrir sjúk-
‘er Jónas slapp inn um eldhús-[unga víðsvegar að af landinu.
dyr hins unga bændaflokks. |Par verður einnig merkasti
Lundarfar hans bannaði hon- siíóh fyrir lækna og heil-
um að sigla undir fölsku flaggi., brigðisstarfsemi alla. par fá
Hann er maður ákveðin í skoð-,«túlkur, sem vilja læra hjúkrun,
iaga sms. jsem stúlkur, er læra ljósmæðra
Stefna Ólafs er landsmönn-; frseði, geta fullkomnað sig í
kunn, m. a. af hinni ákveðnu starfmu. pá er það ekki lítils-
Eimreiðar-grein hans í fyrra,
Par sem hann lýsir því, hvernig
hann og fylgismenn hans hugsa
sjer að „nota handaflið
þess að komast til valda.
Enn hafa eigi komið tímar
„handaflsins" með þjóð vorri.
Olafur er ekki einu sinni kom-
lnn a og’ Óvíst að jafnað-
armenn treysti sjer til að hafa
hann í kjöri. ,
En eftir krókastígum undir-
erli og fláttskapar hefir fje-
lagi hans,
valda.
vert fyrir læknadeild háskólans
að fá Landsspítalann. pá fyrst
fá læknaefni landsins fullkom-
til [ inn skóla í sinni grein.
Samkv. þál. er samþykt var
pessar verslanir rlkissjóðs áttu
utistandandi við síðustu áramót
hátt á aðra miljón króna. pað
er miklu meira fje en Lands-
spítalinn kostar með öllu til-
heyrandi.
Hvað segja íslenskar konur
íum þessa ráðsmensku?
„Það munar ekkert um
mitt atkvæði.“
Þamiig ‘ hugsa þeir menn, sem
finna eigi til ábyrgðar þeirrar, sem
kosningarjetturinn leggur þeim á
t herðar. — Kjósendur! Munið að
Jónas, komist til. öll framtíð þjóðarinnar getur oltið
• á einu einasta atkvæði.-Sækið kjör
fund. Greiðið atkvæði. Gætið þess,
að 9. júlí, þenna eina dag eru öll
völd í höndum kjósendanna. íhug-
ið hvaða flokk er best treystandi;
og þjer'munuð sannfærast um, að J
þá farið þjer best með vald yðar
á kjördegi, ef þjer kjósið
íhaldsmenn á þing!
Ólíkir menn.
„Eftir höfðijiu dansa limirnir“ lenskra landbúnaðarframfara. —
segir máltækið. — Ef málsháttur Áhugi hans og störf eru bæiulum
þessi ætti ekki svo algerlega' við landsins svo kunn, að óþarft er
Framsóknarflokkinn, þá myndi með öllu að fjölyrða um hjer.
málefni það sem hjer er rætt, eigh Frásögn sú, sem birst hefir hjer í
vera gert að mntalsefni. En vegná blaðinu af ofsóknum Tryggva Þór-
þess, að reynslan hefir sýnt, að hallssonar á hendur Sigurði, hef-
greindir og skynsamir bændur ir varjiað skýru ljósi yfir þroska
heima í hjeraði, láta stjórnast af þann, sem Tryggvi hefir til að
sjer verri mönnum, ei*á. þing kem-jbera í búnaðarmálum. Ekkert at-
ur, er það blátt áfram skylda ísa- riði þeirrar frásagnar hefir verið
foldar að víkja hjer enn á ný að
viðskiftum þeirra Sigurðar Sig-
urðssonar og Tryggva Þórhalls-
sonar.
Engum dettur í hug, að í fram-
komu Tr. Þórhallssonar gagnvart
Sigurði sje rjett lýst afstöðu allra
flokltsmanna Frámsóknarflokksius
gagnvart honum. Þar er aðeins um
að ræða spegilmynd af hugsunar-
bætti, liringlandaskap og vanþekk-
ingu þessa flokksforingja. En á
meðan Tryggvi Þórhallsson situr
við völd innan Framsóknar hlýt,-
ur flokkurihn allur að draga dám
af gerðum lians.
Sig. Sigurðsson, búnaðarmálastj.
Nii um hríð hefir verið hljótt
um mál Sigurðar í blöðum lands-
ins. Eins og kunnugt er, var það
í endalok búnaðarþings látið í
veðri vaka, að friður og sátt ríkti
nú innan fjelagsins, og var eigi
vanþörf á, að rjett reyndist.
Þegar Tíminn leitar sjer kosn-
ingafylgis, klingir þar mest við,
að hann sje blað bændanna, Fram-
sókn floklcur bændanna, áhuga-
mál flokksins áliugamál bændanna.
Nú þegar kosningar standa fyr-
ir dyrum, ber nauðsyn til þess
fyrir bændur landsins, að þeir
rifji upp viðskifti þessara tveggja
manna, Sigurðar Sigurðssonar og
Tryggva Þórhallssonar. Því af
þessu eina máli má mjög marka,
hvers er að vænta af Tímanum til
stuðnings framfaramönnunum á
sviði búnaðarmála.
Saga hins svonefnda áburðar-
máls er lesendum fsafoldar kunn,
alt fram til þess að búnaðarþing
settist á rökstóla. — Framhald
sögu þeirrar hefir eigi birst hjer,
sökum þess, að rjett þótti, að
ganga úr skugga um, hvort von
væri um, að starfsfriður kæmist
á, innan Búnaðarfjelags íslands,
eftir viðskilnað búnaðarþingsins.
Búnaðarfjelag fslands er nú 28
ára gamalt. Frá því hafa runnið
flestar nytsamar búnaðarumbætur,
sem kornið liafa hjer á þessu ára-
bili. Með núverandi fjárstyrk til
fjelagsins, verður að vænta hins
sama framvegis.
f ár er 25 ára starfsafmæli
Sigurðar Sigurðssonar í þágu ís-
hrakið. Tímamenn hafa orðið að
viðurkenna að rjett væri frá skýrt.
Undirrót að ofsóknum Tr. Þ. á
hendur Sigurði er alkunn. Tryggvi
þóttist ekki geta beit.t. Sigurði fyr-
ir sig í þágu flokks síns. Með þvi
að snúast gegn Sigurði af þess-
um ástæðum sýnir Trvggvi, að
hann metur flokkshagsmuni Fram-
sóknar framar en hag land-
búnaðar.
Um leið fær hann dóm allra
hugsandi bænda, þann dóm, að
hann sje ekki fær um að koma ná-
lægt framfaramálum landbúnaðnr.
En_ s?o enn sje vikið að áfram-
haldi áburðarmálsins.
í fyrra sumar lofar Tryggvi þ'ú
í blaði sínu, að skýrsla sijórnar-
innar um frávikning Sigurðar
skuli lögð fyrir búnaðarþing.
Þá drifu mótmæli gegn frávikn-
ingunni að úr öllum landsfjórð-
ungum. — Búnaðarfjelagsstjórnin
varðist allra frjetta. Alt átti að
koma í dagsins ljós, er búnaðar-
þing kæmi saman — öll liin veiga-
miklu gögn, sem áttu að rjettlæta
gerðir stjórnarinnar gagpvart Sig-
urði.
Eftir því sem lengra leið og
búnaðarþing nálgaðist, kom það
skýrar i ljós, að almenningur um
sveitir landsins var á Sigurðar
máli. En skýrslan, sem Tryggvi
lofaði, átti að kyrra þær óánægju-
öldur, er risu um land alt gegn
aðförum Tr. Þ. í þessu máli.
Þeir sem kunnugastur voru vafn
ingum Tr. Þ., vissu sem var, að
hvert ákæruatriðið á fætur öðru
mobiaði iit úr höndum hans, varð
bókstaflega að engu.
Komið var fram á vetur. Eng-
in drög voru komin til liinnar
marglofuðu skýrslu.
Þá raknar það upp, að Sigurð-
ur muni hafa haft á liöndum
verslun með áburð vorið 1922. Að
verslun sú hafi verið rekin fyrir
reikning Bf. ísl.
Sú spurning vaknar. Skyldi ekki
þarna finnast átylla. Allir vissu,
að verslun þessi fjell á fjelagið
fyrirvaralaust, og án þess að
starfsmennirnir óskuðu þess. Til-
efnið var það, að Samb. ísl. sam-
vinnufjel. vildi eklti taka *versl-
unina að sjer. Sú neitun kom á
síðustu stundu.
Áburðarverslun þessi gekk erf-
iðlega á ýmsan hátt, þar sem fje-
lagið liafði ekki neitt til neins,
til að reka verslunina — og 4
hinn bóginn miklar kröfur gerð-
ar, eins og vill verða, þegar um
opinberar stofnaðir er að ræða.
Þó komst fjelagið lijá tilfinnan-
legu tapi. Reikningar þessir voru
í vörslum Sigurðar, geymdir á
einkaskrifstofu lians.
Til þess að leita uppi ásakanir á
hendur hins 25 ára starfsmanns,
lætur Tryggvi taka þessa reikn-
inga úr hirslu Sigurðar og að lion-
um forspurðum og fjarverandi.
Eru reikningarnir sendir end-