Ísafold


Ísafold - 27.09.1927, Qupperneq 3

Ísafold - 27.09.1927, Qupperneq 3
I S A F 0 L D 3 En ef slíkt er framkvæmanlegt, þá ætti það að véra liæg-ðarleikur að notfæríij s,jer .jarðhitann li.jer á landi, þar sem suðuhiti nær víða alveg upp að yfirborði .jarðar. Vafalanst er það eitt af þýðing- armestu framtíðármálum vorum. að rannsaka sem ítarlegast hvern- ig jarðhitinn hjer á landi gæti komið að sem bestum og víðtæk- ustum notum. Annað mál kom og til umræðu á vísindafundi þessum, sem sjer- staklega er athyglisvert fyrir-okk- ur íslendinga. Maður að nafni dr. Brown, lijelt fyrirlestur um landnám heim- skautalanda. Studdist liann mjög við atliuganir og tillögur Vilhjálms Stefánssonar.- um það, hvernig menn ættu að notfæra sjer hag- lendi þau á norðurhveli jarðar. sem eru norðan við skógasvæðin og enn eru strjálbygð. Dr. Brown segir sem svo. Fólki fjölgar ört um heim allan. Evrópu- menn eiga erfitt með að þrífast í hitabeltislöndunum. Þeir standa þar mun ver að vígi en blökku- þjóðir. Aftur á móti standa þeir betur að vígi en þeir blökku, að þola kulda.; — Hvítir menn verða einir um það að nema land norður á bóginn. Syðra verða þeir blöklcu yfirsterkari er stundir líða. Við verðum þvi, segir dr. Brown. að snúa okkur að landnámi í hinura víðáttumiklu haglendum norðlægu landanna. nrlega við. — Estrup neitaði að vína medicata og spiritus óbland- framfyigja lögum, segir J. J. og aðan og vatusblandaðan, en ekki með því gereyðilagði hann flokk blandaðan með öðrurn medieinsk- sinn, tíndi öllu áliti, dágaði uppi. um efnum í livaða hlutfalli sem Svo illyrmislega heíir hinn er- Rr þetta rjett '1' ‘ danski stjórnmálamaður yfir- Bvarskeyti frá landlækni næsí.a þyrmt J. J., að j>egar liann-big: er búinn að vera nokkra daga við „Skilningur yðar er í samræmii völd, þá snýr hann beina leið inn ,við f.vrstu málsgrein, þriðju grein- á braut liins margumtalaða Esr- ar 1 reglugj. 7. ág. 1922 um söiu rilpS , áfengis til lækninga svo og fimtu J. J. neitar að framfylgja lög- grehiar í sömu reglugj.“ um ; Akvæði núgildandi reglugerðar Ef ráðið verður af líkum, eru hvað l,etta atriði snertir’ er sam' bestu vonir um það, að J. J. tak- hlJóða akvæðum reglugerðar frá fist að feta með kostgæfni í fót- Ispor hins danska ráðherra, þjösn- Undirrjettardómur sýknaði E. ast áfram, meta lög og þingmeiri- Kíernlf veSna skýringar landlælm hluta einlds kæra sig hvorki um ir- Þeim dóm áfrý->aði f-vrv' st-Íórn- 'kóng nje prest, og hanga við völd, h^tirjettur dæmdi lækn.r- meðau nokkur ráð eru til þess - inn 1 1000 kr' sekt’ ank málskestn- og flokkur hans liðast í sundur. aðar’ «« svifti hann heimlld td að , gefa út seðla á áfengi eða áfeng- -------isblöndu. Samskonar mál var höfðað gegn Halldóri Stefánssyni og var dóm- ur í því upp kveðinn í hæstarjetti Hæstirjettur sviftir lækni heim- í gær. Yar sá dómur að öllu leyti Áfengislyfseðlar. ild til að gefa út seðla á áfengi. viku, livað þá lengur. Jón er allra manna hugulsamast ur um j)að, að samræma vilja manna til að læra heilsufrteði og líkamsæfingar íþróttanmnna. og að gera jieim eins ljett fvrir að læra jjað eins og' hægt er. Hann veit vel, að synir sveitabænda liafa nú engan tíma til jiess, þótt þeir vilji, að koma hingað til Revkjavíkur log eyða hjer löngum tíma frá heimili sínu. Því að nú er svo kom ið, að það eru synir og dætur bænda, sem eru aðalstoð og stytta landbúnaðarins. Vinnulijúin eru að hvert'a úr sögunni oð það eru nú lieimasæturnar, sem verða að hugsa um mjaltir, og yngispiltarnir, sem verða að anna gegningum á vet- urnar. Þetta fólk hefir ekki nokk- urn tíma afgangs frá sínum skyldu störfum. Þenna tíma vill Jón Þor- steinsson að ]>að noti til þess að læra og iðka heimaleikfimi. Og liann býðst til jiess að kenna j>ví hana brjeflega. — Verða eflaust margir til þess að taka því boði fegins hendi. ísienskt fUarationhlaup. Magnús Guðbjörnsson hleypur frá Kambabrún til Reykjavíkur. HiUlers-skólinn t sambandi við umtal jmð, sem orðið hefir um fækkun setuliðsins 'í Rínarlöndum, má geta þess, að Þjóðverji einn, Hans Ronde að nafni, hefir reiknað út, hvað setu- lið þetta hefir kostað Þjóðverja mikið frá byrjun. Kemst hann að þeirri niður- stöðu, að kostnaður sá, sje orðinn 306.000.000 sterlingspund. Setulið- ið er þarna Bandamönnum að kostnaðarlausu; Þjóðverjar verða að borga brúsann. Hans Ronde bendir á, að ef Frakkar liefðu borið kostnaðinn af franska hluta setuliðsins, myndi sá kostnaður liafa orðið 19.000.000 sterlingspund á ári. En það sam- svarar % af öllu fje því, sem Frakkar nota til hervarna. Bendir hann á, að renna myndu tvær igrímur á Frakka, ef ]>etta hefði komið við þeirra pyngju. Og það sje liart að þurfa að sólunda fje í gagnslaust setulið, þegar alstað- ar sje kvartað um fjárskort, og tajað um nauðsyn á að spara út- gjöld. Estrnp — dómsmólaráðherra. Eins og aðrir menn, sem hafa gloppur í heilabúinu er JJ. nú- verandi dómsmálaráðherra með því marki brendur, að ýms atvik °g málefni þvælast fyrir honum arum saman, í hvert sinn sem hann tékur til máls. í 2 3 ár hefir J. J. staglast á Estrup. Islenskir íhaldsmenn hafa í hans augum allir verið hálfgerð- ir Estrupar. Estrup stóð Islandi fyrir þrifum í mörg ár, og Estrup eyðilagði flokk sinn. Auðvitað hefir enginn lifandi maðúr tekið mark á öllu þessu Ustruphjali. En nú bregður imd- eins. Þá var og höfðað mál gegn lyf- salanum fyrir að afhenda áfengij Á föstud. var uppkveðinn dómur i gegn lyfseðlum læknanna, sem áð- hæstarjefti í máli er valdstjórnin ur er getið og fyrir að vanrækja’ höfðaði gegn Eiríki Kjerulf lækni að líma notkunarseðil á flöskurn-1 á ísafirði, fyrir brot á löguin ar. nr. 15 frá 1925, um aðflutnings- ■ I bann á áfengi, og reglugerð nr.; 59, 1. júlí 1925, um sölu áfengis til lækninga. Eru tildrög máls ]>essa þau, að 19. ágúst f. á. kærði lögreglu- í vetur ætlar Jón Þorsfeinsson frá þjónn á ísafirði fyrir lögreglu-' hofstö8um að halda uppi leikfim- stjóra, að grunur ljeki á, að tveir! . iskenslu brjeflega. læknar bæjarins, Eiríkur Kjerulfj -------- og Halldór Stefánsson, mundu Að undanförnu hefir það mjög gefa út áfengisseðla á ólögleg farið í vöxt víða um heim (t. d., e.vðublöð og lyfjabúðin ljeti út, lijá öðruin eins stórþjóðum og áfengi gegn seðlum þessum. — íuenningarþjóðum eins og Banda- Fvlgdi kærunni skýrsla frá Jóni ríkjamönnum, Bretum og Þjóð- 40 | . , i nokkrum Björnssyni, málaranema, verjum), að stofnaðir eru skólar, sem lögregluþjónn hafði náð í sem eiga sjer nemendur víðsveg-^ þegar hann var á leið í h’fjabúð- ar um land og kenna þeim skrif- ina með einn grunsamlegan lyf- dega, þannig, að liver nemandi get-1 seðil. | ur verið á heimili sínu, en notið Hinn grunsamlegi lyfseðill var þó kenslu alveg eins og í skóla.' ekki ritaður á þau sjerstöku eyðu- Fer kenslan þá fram með brjefa- blöð, sem boðið er í 5. gr. rggj. skriftum og þykir þessi kensluað- nr. 59, 1925, að rita skuli á lyf- ferð mjög þægileg, ^jerstaklega seðla upp á áfengi, eða áfenga fyrir þá, sem tæplega eiga. heim- drykki. Lyfseðillinn var á venju- : angengt heilan vetur, en hafa þó legt eyðublað og hljóðaði á; Spir.1 nokkurn tíma afgangs til náms. conc. 210 gr., ætherol. carvi gtt.1 Þessi kensluaðferð er lítt kunn II (þ. e. kúmenolíu, 2 dropar), lijer á landi, en mundi þó^eiga vel aqua dest (]>. e. vatn) gröm 375 við hjer, vegna þess livað sam-1 og átti að notast eitt staup eftlr 'göngur eru hjer enn Ijelegar og umtali. Á síðara stigi málsins ’voru istrjálbýli mikið.' lagðir fram fleiri samskonar lyf-1 Fyrsti brjefaskólinn, sem stofn- seðlar. | aður hefir verið hjer á landi, er Eiríkur Kjerulf hjelt því fram, 'skóli Jóns Þorsteinssonar leikfim- að hann notaði liin sjerstöku áfeng iskennara frá Hofstöðum. Hann islyfseðla-eyðublöð, þegar hann hefir nú um nokkurt skeið haldið gæfi út lyfseðla á ómengaðan uppí kenslu hjer í Reykjavík í ‘spíritus eða einungis vatnsbland- líkamsæfingum (Gvmnastik). —' aðan, ennfremur á koníak eða vín, Hafa margir sótt skóla hans, en er löggild sjeu ti’l lækninga. En Jón hefir þó ekki þótst ná eins þegar hann gæfi lyfseðla á spíri- vel til æskumanna lijer, eins og | tus, blandaðan öðrum efnuin, hann langaði til. Hann sá það hvað lítið sem væri, skrifaði hannifljótt, er hann hóf kensluna, aðj á venjuleg eyðublöð. Vildi lækn- i versti þrándur í götu þess að Is- j liriun halda því fram, að þar sem llendingar gæti fært sjer kenslu ií spíritusinn væri sett efnið æther-lhans í nyt, var ekki sú, að hörg-j 'ol. carvi gtt. II (2 dropar kúmeu- ull væri á nemendum, heldur hitt, olía), þá yrði hann að skoðast að æskulýður Islands hafði ekki mengaður, og því ekki lúta ákvæð-1 tíma til þess að koma liingað til him laganna um ómengað áfengi. j Reykjavíkur, eyða þar f je og tíma Til stuðnings þessari skoðun i til þesk að læra líkamsmentun. — sinni, bar læknirinn fyrir sig álit i Hefir og sjálfsagt mörgum þótt landlæknis. Hafði lyfsalinn á Isa- * viðurhlutamikið, að fórna heilum firði sent landlækni svohljóðandi1 vetri til þess að læra hjer líkams- símskeyti 18. ág. 1924: j ment, þegar þeir höfðu svo mikið „Skil regluna þannig, að aðeins að gbra heima lijá sjer að heimil- þurfi að skrifa á áfengiseyðublöð ið inátti ekki missa þeirra eina Eldsvofli. Kviknar út frá bruggunar- áhöldum. Tveir menn settir í gæsluvarðhald. Á laugardagskvöldið kl. um 10 kom upp eldur í kjallara hússins rfi\ 53 við Bergstaðastrætj. Var slökkviliðið strax kallað á vett- vang, og brá það skjótt við. Var þá eldurinn, þegar það kom að húsinu, búinn að læsa sig í loft- ið, sem er úr timbri, og ná nokk- urri fótfestu í tróði milli þiljanna. En slökkviliðinu tókst mjög fljótt að kæfa eldinn, og urðu fremur litlar skemdir af lion- um. — En það varð þegar ljóst, þegar grafist var fyrir uppruna eldsins, að kviknað hafði út frá bruggunar- áhöldum. Fundust þau þarna, og var auðsjeð á öllu, að þau höfðu verið í notltun þetta augnablik. — Var þá lögreglunni gert aðvart, og tók hún tvo menn til rann- sóknar, Guðmund Jónsson, er býr þarna í kjallaranum, og Guðmund Þorkelsson heildsala, en liann hafði fyrstur manna orðið áskynja um brunann, og ljek grunur á, að liann væri eitthvað við bruggunina riðinn. Við rannsókn lögreglunnar á laugardagskvöldið, játaði Guð- mundur Jónsson að hafa verið að brugga salmíak-spiritus til þvott.a, og að hann ætti bruggunaráhöldin. En Guðmundur Þorkelsson neitaði, að vera nokkuð við þetta riðinn, kvaðst aðeins liafa fyrstur komio þarna að og gert aðvart um brun- ann. Engu að síður voru þeir báðir nafnarnir settir í gæsluvarðhald á laugardagskvóldið, og eru þar enn. Málið verður afhent bæjarfóget- anum til frekari rannsóknar og uppkvaðningar dóms, og munu þeir Guðmundarnir sitja í vai*ð- haldinu meðan sú rannsókn fer fram. I I fyrra rann hlaupagikkurinn , Magnús Guðbjörnsson frá Kamba- j brún til Reykjavíkur. Er það sama , vegalengd eins og Maraþonhlaup- j ið, eða 40,200 km. Þetta skeið hef- . ir sá sem fljótastur hefir orðið, Svíi nokltur Ahlgrene að nafni, hlaupið hraðast allra manna. Það ivar árið 1913. Hljóp hann þessa vegalengd á 2 klst. og 24 mínút- um, — þá var kept um heims- meistaranafnbót. — Fimti maður- dnn í röðinni hljóp þessa vegalengd • á 3 klst. og 20 mín. í fyrra hljóp Magnús þessa vegalengd á 3 klst. 10 mínútum. Sá tími þótti honum ekki góður og hafði hann einsett sjer að ná sliemri tíma. Honum tókst það líka. Snemma á sunnudagsmorgun fóru þeir Magnús, Kristján Gests- son og Daníel Fjeldsted læknir í bifreið austur undir Kambabrún. Með þeim var í för Sigurður Hall- dórsson hjólreiðamaður. Magnús ætlaði að hlaupa frá Kömbum til Reykjavíkur, en það er sama vega- 'lengd og Maraþonhlaupið, en Sig- urður s%tlaði að hjóla samhliðá honum til þess að ljetta undir og hvetja Magnús til að hlaupa sem hraðast. Veður var kalt, frost hafði verið um nóttina og stinn og köld gola var í fang hlauparanum. Var honum hálf lcalt fyrst í stað, en tók þegar hraðan sprett og hjelt *ær sömu ferð alla leið að marki niður í Aðalstræti. Fyrstu 5 km. hljóp hann nú á 21 mín. en í fyrra á 23 mín. Og alla vegalengdina hljóp hann nú á 5 mín. 20 sek. skemri tíma en í fyrra. Það sam- svarar því, að hann hefði nú hlaupið 1J4 km. lengri leið en í fyrra, með sama hraða. Vegurinn var víða vondur, grýttur og sumstaðar á löngurn iköflum uý og ótroðin lausamöl. Þótti Sigurði, sem þó er vanur að' hjóla á misjöfnum vegum, að þessi leið væri ekki góð. Þegar Magnús kom niður í bæ- inn og hafði lokið hlaupinu bljes hann ekki úr nös fremur en vant er. Ekki var hann þreyttur held- ur. Sá ekki á honum að hann hefði tölt þessa vegalengd. Og í gær- morgun snemma mætti frjettarit- ari Morgunblaðsins honum á götu. Hafði hann þá — sem bæjarpóstur í Reykjavík — verið snemma á ferli og hafði skilað hverjum ein- um þeim brjefum og blöðum, sem hann átti að færa þeim. Góð ísfiskssala. í gær seldi tog- arinn Ari afla sinn fyrir 1838 sterlingspund. Auk síns afla hafði hann 30 körfur af fiski úr Fjölni, og seldist sá fiskur á 110 stpd. — ! Staðfest met. í. S. t. liefir nýlega staðfest þessi met: Langstökk með . atrennu, 6.39 stikur, Garðar S. i Gíslason (í. R.). Sett 10./8. ’27. — * Þrístökk, 12.73 stikur, Sveinbjörn i Ingimundarson (í. R.). Sett 7./8. ’27. — 400 stiku hlaup: á 54.6 sek. Stefán Bjarnason (Á.). Sett 7./8. ’27. — Öll þessi met vorn sett á meistaramóti í. S. í. Erlendur Pjetursson hefir verið skipaður af hálfu I.S.I. til að end- urskoða reikninga íþróttavallar Reykjavíkur. F.B.

x

Ísafold

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.