Tíminn - 14.12.1980, Qupperneq 1

Sunnudagur 14. des. 1980,
280 tbl. 64. árgangur.
Síðumúla 15 • Pósthólf 370 • Reykjavik Ritstjórn 86300 • Auglýsingar 18300 ■ Afgreiðsla og áskrift 86300 • Kvöldsímar 86387 & 86392
islendingar eru mikil bókakaupaþjófi, I desembermánuði að minnsta kosti. Sýningarborð bókaverslananna svigna undir nýútkomnum bók-
um og þótt sumir hafi á orði að lltill fengur kunni að vera að megninu af þessari framleiðslu er mála sannast að svo margt er sinnið sem skinnið
og allir finna eitthvað viö við sitt hæfi á gnægtaborði bókaútgáfunnar. Timamynd Róbert.
Er Hekla
merki-
legri en
Krafla?
Eldfjöllin geta verið
uggvænleg, en þá kastar
tólfunum, þegar menn
fara i hár saman út af
eldfjöllunum sínum.
Egill Jónasson á Húsa-
vík stóðst ekki mátið,
þegar Sunnlendingar
fóru að stæra sig af því,
hvað Hekla sé miklu
merkilegra eldfjall en
Krafla. Gerir hann sér
hægt um hönd og sting-
ur þeim hér um bil ofan í
„eiturpottinn" þeirra,
svipað og strákalingn-
um er stungið var í kola-
binginn i gamla hús-
ganginum. Það er
hastarleg meðferð, ef
þess er gætt, að hann ýj-
ar líka að þeirri gömlu
og góðu trú, að Hekla sé
gluggi helvítis.
Sjá vísnaþáttinn á bls. 2.
Eftirmæli
hamagangsins
á Norðurbrú
Eftirmál þau, sem hlotizt hafa af hamagangnum á
Norðurbrú í Kaupmannahöfn, þar sem borgar-
stjórnin vill láta hefja nýbyggingar, vekja athygli.
Yfir f jörutíu menn bíða dóms vegna þátttöku í and-
stöðu við þá fyrirætlun, en ákæruatriði þykja sum
heldur fáfengileg og ekki laust við, að lögregla og
yfirvöld sæti álasi fyrir tilefnislausa og ósæmilega
harðneskju við sumt af því fólki, sem handtekið
var, fangeisað og ákært.
— Sjábls. 17,blað2.
viðtal við
Mikail Tal
Skákmönnum til hugnunar
birtist i dag viðtal viö hinn
mikla meistara i tafliþrótt-
inni, Mikail Tal. Það ætti aö
vera þeim góð lesning, er lifa
og hrærast i bland við riddara
og biskup.
— Sjá bls. 14-15, blaö 2.
Hörmulegur
dauðdagi
ástsæls
skálds
tslendingum er Dan Anders-
son kunnur af þýðingum
Magnúsar Asgeirssonar á
kvæðunum um Jónas matrós
og jarðarför óla spilara. Dan
Andersson dó með harla svip-
legum hætti I blóma lifsins.
Hann tók sér náttstað I slæmu
gislihúsi I Stokkhólmi og lenti I
herbergi, þar sem blásýra
hafði verið notuö til þess að út-
rýma veggjalús. Þetta gerðist
fyrir rcttum sextiu árum.
— Sjá frásögn á bls. 10-11.
Svalbarði:
Þar sem
skammdegið er
enn syartara
en á íslandi
Nyrzta mannabyggð á jörðu er á Svalbarða — óra-
leið norðaustur i íshafi frá okkar sjónarhóli skoðað.
Þar ríkir nú hin langa nótt norðursins, og bjarmar
ekki fyrir degi i austri fyrr en í febrúar. Á þessari
sannkölluðu norðurslóð búa nær fjögur þúsund
manns í þremur þorpum, Norðmenn og Sovétmenn,
og vinna báðir þar kol úr jörðu.
— Sjá bls. 10-n blað2.