Tíminn - 28.12.1952, Blaðsíða 6

fi.
TÍMINN, sunnudaginn 28. deseniber 1852.
294. blaff.
4
Hf> ^ledœélagIÉI
®Íreykjavíkijr5S
PrÓ'DlEIKHÚSIÐ
SKUGGA-SVEINN
eftir Matthías Jochumson.
iLeikstjóri: Haraldur Björnsson.
Hljómsv.stj.: Dr. V. v. Urbancic. j
j Músík eftir Karl O. Runólfsson I
i o. fl.
Sýning í kvöld.
UPPSELT.
| Nsæta sýning þriðjudag kl. 20. j
; Aðgöngumiðasalan opin frá kl. í
! 11 til 20. Tekið á móti pöntunum. \
Sími 80000.

! NÝJA BÉÓ !
j Söngvar föru-
í tnannsins
! (Mon Amor Est Pres De Toi) j
j Gullfalleg og skemmtileg frönsk |
j söngvamynd. Aðalhiutverkið!
j leikur og syngur hinn frægi j
j tenórsöngvari j
Tino Rossi. |
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I
_í
I
Geory á hWum ís! j
Sprellfjörug gamanmynd með j
grínleikaranum George Formby. j
Sýnd kl. 3.
í
j
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI —
Heilluntli líf
ný.
amerísk!
j Bráðskemmtileg
j mynd.
Bing Crosby,
Colleen Gray.
Sýnd kl. 7 og 9.
jEtftu sinni var
(fjögur ævintýri)
j Hugnæm og skemmtileg mynd |
; leikin af börnum.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími 9184.
HAFNARBÍÓ
Víkingaforinginn
(Buccaneers Girl)
j Ævintýrarík og spennandi, ný,
; amerísk víkingamynd í litum
um sjóvíkinginn og glæsimennið
! Fredrich Baptiste, ástir hans og
I sigra.
Yvonne De Carlo,
Philip Freind,
Elsa Lanchester.
! BönnuS börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I
Týndu prinsessan
\ Skemmtileg og hugnæm barna
mynd. eingöngu leikin af börn-
! um. Myndin er byggð á ævintýri
j eftir Karin Fryrell um Glókoll,
j Svarthöfða og prinsessuna, sem
I týndist.
Sýnd kl. 3.
Blikksmiðjan
GLÖFAXI
Hraunteig 14. SfmJ 723f.
CíbreiðiíS Timaim
j Ævintýri á
gönguför
Sýning í kvöld kl. 8.
! Aðgöngumiðasala frá kl. 2 í dag. j
j Næsta sýning þriðjudag kl. 8. j
j Aðgöngumiðasala kl. 4—7 á morg j
iun. Sími 3191.
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. síðu.I
m.a. lofað að draga úr ríkisút
gjöldunum, en slíkt verður vart i
gert nema með því að skerða fram I
lög til vigbúnaðarins og til annarra ;
AUSTURBÆJARBIO
Ðœturnar /ír|ár j
The Daughter of Rosie O’Grady |
Bráðskemmtileg og fjörug nýj
amerísk dans- og söngvamynd,!
tekin í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
Hin fallega og vinsæla:
June Haver, j
söngvarinn vinsæli:
Gordon MacRae,
og nýi dansarinn:
Gene Nelson.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Lögregluforing-
inn
Roy Rogers.
Sýnd kl. 3.
O ■*►<>«*<
jTJARNARBIO
Jóladrautnur
! Afburða vel leikin og áhrif*- j
\ mikil mynd gerð eftir sam- j
j nefndu snilldarverki Charles j
j Dickens. Myndin hefir hvarvetna j
í hlotið mikið lof og rniklar vin-!
I sældir.
'!
þjóða. Utilokað er ekki, að einangr
unarsinnar og sparnaðarmenn í
hinum nýja stjórnarflokki láti frið
arskraf Staiíns blekkja sig. Enn
hefir ekki heldur verið gengið frá
endanlegri stofnun Evrópuhersins
vegna mótstöðu bæði í Frakklandi
og Þýzkalandi. Nýjar friðarvonir,
þótt falskar reyndust, gætu enn
tafið framgang þessa máls. í
fyrra reyndu Rússar að tefja þetta
mál með því að bjóða upp á við-
Lloyd
r
I
C. Douglas:
stormi
ífsi
ns
98. dagur.
þótt fjórir mánuðir séu liðnir sið-
an hún var send.
og
Fundur ChurchiIIs
Eisenhowers.
Samkvæmt framansögðu
vestrænir stjórnmálamenn á
lita
stjórnin verði að sanna friðarvilja
sinn í verki, ef hún meini hann
alvarlega. Friðarfundir og friðar-
yfirlýsingar sanna hann ekki, ef
verkin tala gagnstæðu máli. Synj-
Aðalhlutverk:
Alastair Sim,
Kathleen Harrison,
Jack Warner.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
j Lísa í Lndralandi
[ (Alice in Wonderland)
j Nýjasta söngva- og teiknimynd I
J snillingsins Walt Disney, gerð j
I eftir víðkunnri sögu Lewis Carr- j
jol.
í Aukamynd:
Paradís dýranna
(In Beaver Valley)
j Skemmtileg og undurfögur verð j
j launamynd í lítum.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
AUtddín og
lampinn
(Aladdin and his lamp)
! Skemmtiieg, spennandi og fögur,
! ný, amerísk ævintýrakvikmynd
j í eðlilegum litum um Aladdín og
lampann úr ævintýrunum „Þús-
jund og einni nótt“.
Aðalhlutverk:
John Sands,
Patrica Medlna.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f.h.
RANNVEIG
ÞORSTEINSDÓTTIR, j
héraðsdómslögmaður,
Laugaveg 18, sími 80 205.
Skrlfstofutíml kl. 10—12. |
„Líklega sé ég þig ekki oft hér eftir, ég er að fara“, sagði
hún.
„Nú? Já, það e£ alveg satt“, og lét sem sér kæmi þetta á
óvart. „Já, þú munt.eiga annríkt, og þú venzt líka, hve fáar
stundir ég á frjálsax hér. Ég vona, að þér getist vel að nýja
starfinu. Þú verður. að láta okkur vita, hvernig þér vegnar,
JVl *XKJ UJUUCl <X ViU JoVCGU
ræður um sameiningu Þýzkalands, i ^ , )
en áhuginn hefir ekki reynzt meiri' ”®n gsetir þú ekki komið einstaka sinnum að sjá mig? Ég
en svo, að rússneska stjórnin hefir er svo hræðilega einmana“. Það var auðséð, að þessi orð voru
enn ekki svarað seinustu orðsend- henni erfið, því að' hún átti fullt í fangi með að hafa hemil
ingu vesturveldanna um þau mál, á raddbl'igðum SÍnum.
„Ja — ég fer svo lítið. Ég er eins og fiskur í skel. Starfið
hérna tekur alla ;krafta mína. Oftast hefi ég of lítinn tíma
til þess að ljúka því; sem hér kallar að, en stundum er ég að
vona, að síðar géfist mér rýmri tími og frjálsari hendur".
Hún hló ráðvillt og sorgmædd.
„Segðu ekki meirá, Bobby. Það er auðséð, aö þú kærir þig
Staiíns með tortryggni vegna fyrri ekkert um það. Vertú sæll. Ég býst ekki við að sjá þig fyrst um
reynslu. Þeir telja, að rússneska sinn“.
Hann tók í kalda hönd hennar og endurtók óskir sínar
henni til handa, en hann fann, að það voru innantóm orð
Þessi kveðjustund -varð honum til mikils hugarangurs. Ef til
_____ _ _ vill mundi Joyce fás-t til að gefa Tommy annað tækifæri, ef
un Rússa £ miðlunartillögu índ- hann fyndist og kæmi á vettvang. Það var.ef til vill þess vert
verja í Kóreumálinu er þyngri á &Ö reyna aö koma því til leiðar.
metunum en ályktanir „friöar-
Og þetta varð að veruleika. Þegar Bobby kom til New York
22. maí, daginn áður en hann sigldi, sótti hann fornvin sinn
að skipshlið, og honum brá í brún við þá breytingu, sem á
honum var orðin. Tommy var fölur og tekinn í andliti, magur
og fjörlaus. Hendur hans skulfu. Það var víst ekki að furða,
þótt Joyce hefði gefizt upp á því að eiga samleið með’ þessum
manni.
Þeir snæddu miðdégisverð saman og reyndu af fremsta
megni að endurvekja hinn forna vinsemdar- og glaðværðar-
brag, sem yfir samvistum þeirra hafði verið, en það var harla
örðugt. Elfur tímáris hafði streymt of hratt og lengi síðan
þeir hittust síðast.
„Stundum“, sagði Masterson hikandi og þungbúinn og
reyndi að hylja óhreinar skyrtulíningarnar inni í jakkaerm-
inni, — „stundum hefi ég ætlað mér að hætta og snúa við.
Ef ég væri ekki þessi bölvaöur ræfill, hefði ég gert það fyrir
löngu“.
Masterson var gæddur listamannseðli, hugsaði Bobby.
Hann þarfnaðist hvatningar og aðdáunar. Vafalaust hefði
Joyce getað leitt hann á gæfumeiri brautir, ef skilningur
hennar hefði hrokkið til.
Þeir ræddu sahian til kvölds. Bobby reyndi að sá í hug
hans nýju viðhorfi tíl lífsins. Hann sagöi honum, að nú væri
sköpum skipt. Hánn’ hefði aðeins drukkið of mikið, en hann
gæti hætt því. Hann mundi hætta því. Þannig talaði hann
kjark í vin sinn.
Um kvöldið sendf hann Nancy svohljóðandi skeyti:
„Nauðsynlegt að Joyce komi til New York. Tommy er kom-
inn og þarfnast hjálpar, hughreystingar og styrks. Hvettu
hana til þess að hjálpa honum. Sýndu henni fram á, að það
sé mikilsvert björgunarhlutverk“.
Á sunnudagskvöldið, er hann var á skipsfjöl á leið yfir
Atlantshafið, fékk tíann svohljóðandi skeyti frá Nancy. Hann
las það brosandi: -
„Joyce lagði af stáð til New York um hádegi í gær“.
en
þingsins” í Vín og umrædd svör
Stalíns.
Þótt vestrænir stjórnmálamenn
taki svörum Stalíns með tor-
tryggni, lýsa þeir sig hins vegar
reiðubúna til að ræða við rúss-
nesku valdhafana um sérhverja
tillögu til lausnar ágreiningsmál-
unum, er þeir kunna að koma með.
Meðal þeirra, sem hafa lýst þessu
yfir, er John Foster Dulles, er verð i
ur utanríkisráðherra Eisenhowes.
Meðan slíkar tillögur koma ekki
fram eða eru aðeins settar fram
sem augljós áróður, munu lýðræð-
isþjóðirnar þó ekki slaka á nauð-
synlegum viðbúnaði sínum. Jafn-
framt telja vestrænir stjórnmála-
menn aö leiðir til sátta eigi helzt
ekki að ræða á fundi tveggja eða
fárra þjóðhöfðingja, heldur á al-
þjóðlegum grundvelli með þátt-
töku sem flestra þjóða. Það hefir
aldrei gefizt vel, þegar stórveldin
ein hafa samið um málin með sér-
hagsmuni sína fyrir augum á
kostnað hinna smærri þjóða, eins
og t.d. í Jalta.
Eftir að kunnugt varð um svör
Stalíns, var það tilkynnt í London,
að Churchill myndi ræða við Eis-
enhower áð'ur en hann tæki við
forsetaembættinu, en Churchill fer
eftir áramótin í stutt orlof til Ja-
maica og kemur við í New York
í leiðinni. Þeir Churchill og Eisen-
hower munu vafalaust ræða urn
heimsmálin yfirleitt og þá m. a.
hvernig snúist skuli við svörum
fítalíns, hvort heldur sem einhver
alvara er á bak við þau eða þau
eru nýtt áróðursbragð í kalda stríð
inu af hendi rússnesku valdhaf-
anna. Ólíklegt er hins vegar tal-
ið, að efnt verði til fundar þeirra
Eisenhowers og Stalíns, nema fyr-
irfram sé nokkur trygging fyrir
því, að hann leiði til einhvers ár-
angurs, enda myndi árangurslaus
fundur þeirra verða meira til tjóns
en gagns, því að hann myndi þykja
sönnun þess, að bilið milli stórveld-
anna væri óbrúanlegt. Eins og mál-
in standa í dag, er því ekki líklegt,
að Eisenhower og Stalín hittist
fyrst um sinn.
^lletjur Hróu huttar
| Afburða glæsileg og skemmtileg !
I amerísk litmynd um ný og spenn J
andi ævintýri hinna þekktu j
kappa Hróa Hattar og sonar |
hans.
John Derek,
Diana Lynn.
Sýnd á annan í jólum
kl. 3, 5, 7 og 9.
„Patricia málar dásamlega“, sagði Maxine og rétti Bobby
kaffibolla.
„Jæja, gerir hún það“
Bobby renndi áugum yfir fyrirsagnirnar í Le Mastin.
„Eru nokkrar fréttir" ?
„Nei, það held ég ekki. Hvað er nú þetta? Sjö Ameríkanar
slösuðust í járnbrautarslysi við------Drottinn minn dýri“.
| Hann fleygði blaðinu frá sér, og Maxine hljóp á eftir hon-
I um, er hann þaut að símanum. Hún sá, að hann var að síma
eftir leigubifreið. Næstu fimm mínúturnar meðan hann var
að fleygja brýnustU,.íerðanauðsynjum niður í tösku, stóð hún
við hlið hans og spjurði, en fékk aðeins svarabrot af vörum
hans. ~
„Hræðilegt járnbrautarslys----------bezti vinur minn —
-----verð að fara ^----------verð að fara þegar í stað“.
„En Bobby, mansíú ekki eftir boðinu mínu. Þú mátt ekki
gera mér þetta. Vertu nú skynsamur. Þú getur lagt af stað
í nótt. Ó, þetta er óþærilegt----óbærilegt“.
Hann heyrði ekk.i til hennar. Hann kyssti votar kinnar
i hennar og þaut á dyr. Það var enginn tími til að bíða eftir
lyftunni. Hann þaut sem elding niður stigana.
Hann virtist hvör,ki sjá né heyra umferðina og skarkala
strætanna. Hann sá ékkert á leiöinni til Le Bourget-flugvall-
ar, horfði stjörfum augum fram fyrir sig. Hann hafði hringt
j til flugvallarins og beðið um hraðfleyga flugvél leigða til
Rómar.
| Þegar hann settist inn í flugvélina, hélt hann enn á blað-
inu í hendinni. Hann mundi þó hvert orð þessarar frétta-
klausu. — Síðla í gærkveldi — hraðlestin milli Rómar og
Napólí — árekstur skammt frá Ciampino--------- sjö Ameriku-
menn meðal hinna slösuöu þar á meðal Helep Hudson, farar-
stjóri ferðamannaflokks-------mjög illa meidd-------flutt í