Tíminn - 08.05.1983, Síða 22

Hallbjörn
með nýja
kántrýplötu
■ Hallbjörn Hjartarson hefur nú
sent frá sér sína þriöju sólóplötu sem
hann kallar Kántrý II og eins og
nafniö bendir til hcfur hún að geyma
kántrýlög en kappinn varð þekktur
hérlendis er hann sendi frá sér sína
fyrstu Kántrýplötu enda er lítið um
að menn gefi sig að þessari tónlist
hérlendis. Eftir útkomu þeirrar plötu
skemmti Hallbjörn hér víða um land
við góðan orðstír.
Á nýju plötunni eru 10 lög eftir
Hallbjörn sjálfan, tvö lög eftir Jó-.
hann G. Jóhannsson auk þess sem
hinn landskunni tcxtahöfundur Jón
Sigurðsson á tvo texta á plötunni.
Aðrir textar eru eftir höfunda sem
áður hafa komið við sögu á plötum
Hallbjörns en kappinn hefur nú
sjálfur tekið til höndum á því sviði á
textann í laginu Oskalagið. btns
annars atriðis má geta og það er að
Hallbjörn brcgður fyrir sig jóðli í
laginu Fæ ég þig að sjá.
Upptakan fór fram í Stúdíó
Stemmu en útgefandi er HJH
hljómplötur. _pR|
Stubbi og
stuð-
karlarnir
■ Nýlega kom út tveggja laga
hljómplata mcð Stubba og Stuð-
körlunum frá Siglufirði. Þctta er
fyrsta hljómplata hljómsveitarinnar,
en á henni eru lögin „Með kveðju til
þín“ og Ég er táningur." Bæði lögin
ásamt textum eru eftir Leó Ólafsson,
en hann átti einnig lagið „Eftir
ballið“ sem Miðaldamenn gáfu út á
smáskífu 1980, og komst í úrslit
söngvakeppni sjótivarpsins sama ár.
Hljómplatan var fyrst kynnt í
Grímsey um páskana og seldist þar í
20 eintökum, en þess er vert að geta
að í Grímsey eru um 30 heimiii og
þar búa um 100 manns...
Hljómsveitina skipa: Kristbjörn
Bjarnason söngur raddir, Leó óla-
son hljómborð, Lárus Ingi Guðm-
undsson gítar og Viðar Jóhannsson
bassi. Aðstoð: Viðar Eðvarðsson
saxófónn og Guðný Jónsdóttir rödd.
Útgefandi er Sigluvík sf. mynd-
bandaleiga, en SKÍFAN sér um
dreifinguna.
BOWIE HEFUR AHU6A
Á AÐ KOMA HINGAÐ!
■ Davie Bowie hefur áhuga á að
koma til íslands og halda hér
tónleika, eina eða fleiri en kapp-
inn er um þessar mundir að undir-
búa hljómleikaferðalag um heim-
inn sem standa mun í allt sumar.
Málin eru komin á það góðan rekspöl
að sendar hafa.verið út til hans ljósmynd-
ir af Laugardalshöllinni, en beðið var
um það þar sem athuga þurfti uppsetn-
ingu á hljóðkerfi hans þar en að sjálf-
sögðu kemur varla annar staður til
greina og fullvíst að hægt væri að fylla
Höllina oftar en einu sinni ef af þessu
verður.
Bowie þarf varla að kynna en hann
hefur nýlega sent frá sér nýja LP plötu
sem fæst í verslunum hér. Annað er það
helst að frétta af honum að nýlega kom
hann til Bretlands, sæll og sólbrúnn, tii
að kynna hljómleikaferðalagið en þá
hafði hann unnið um nokkurra mánaða
skeið í Ástralíu við gerð nýrrar kvik-
myndar Merry Christmas mr. Lawrence
og þar á eftir skrapp hann í stutt frí á
Suður-Kyrrahafinu.
Kvintett Garry
Burtons til íslands
■ Þann 10. maí mun ein vinsælasta
jazzhljómsveit heims halda tónleika í
Gamla bíói í Reykjavík. Er það kvartett
víbrafónleikarnas Garry Burtons, en
hann skipa auk Garrys: Jim Odgren er
leikur á altósaxafón, Steve Swallow er
leikur á rafbassa og trommuleikarinn
Mike Hyman. Það er Jazzvakning og
Menningarstofnun Bandaríkjanna á ís-
landi er standa að þessum tónleikum.
Garry Burton er nú 37 ára gamall og
síðustu fimmtán ár hefur hann verið
kosinn víbrafónleikari ársins í lesenda-
kosningum down beats og hafa ekki
margir jazzleikarar haldið þeim vinsæld-
um svo lengi. Burton varð fyrst þekktur
er hann lék með George Shearing og
Stan Getz en 1967 stofnaði hann eigin
hljómsveit og hefur verið með slíka
síðan. Garry var einnafyrsturjazzleikara
til að nota rokk og náði því jafnframt til
jazzunnenda og rokkæskunnar. 1968 var
hann kosinn „Jazzleikari árins" í down
beat og sama árið hljóðritaði hann verk
Cörlu Bley: A Genuine Tong Funeral.
Margir stórsnillingar léku í hljómsveit
hans ss. gítaristinnLarryCoryell,píanist-
inn Chick Corea og trommarinn Roy
Haynes að ógleymdum Steve Swallow.
Hann hljóðritaði með mörgum meistar-
anum ma. Paris Ecounter með Stephane
Grapelli og dúóskífu með Keith Jarrett
og 1971 kom fyrsta einleiksskífan hans
út: Alone At Last.
Hin síðari ár hefur Garry Burton
hljóðritað fyrir ECM bæði með kvartett
sínum svo og dúóskífur ma. meðGhick
Corea og Steve Swallow.
Þrjár meginstefnur hafa komið upp í
jazzvíbráfónleik. Hin elsta er kennd við
Lionel Hampton, sem notar harða kjuða
og leikur hans sver sig í ætt trommara; í
heimsstyrjöldinni síðari kom Milt Jack-
son til sögunnar, hann notaði mýkri
kjuða og spann sem blásari, svo er það
Garry Burton sem notar yfirleittfjóra
kuða og leikur hljóma sem píanisti
Auðvitað hafa skólar þessir samtvinnast
í tímans rás t.d. hefur Hampton mýkt
kjuða sína.
Það er mikill fengur að fá tækifæri til
að hlusta á kvartett Garry Burtöns.
Tónlist hans er Ijúf og leikandi, lagræn
og full sveiflu. Jim Odgren er ungur
efnilegur altisti sem þorir að blása kröft-
uglega í hljóðfæri sitt. Trommarann
Mike Hyman þekkja íslenskri tónlistar-
unnendur að góðu. Hann hefur tvisvar
áður heimsótt ísland, í fyrra skipti í
kvartett trompetleikarans John McNeil
og í það síðara í kvintett Stan Getz.
Steve Swallow er ásamt Jaco Pastorius
helsti rafbassaleikari heimsins, og hafa
þeir skipst á að vera í efstu sætum down
beat kosninganna.
Forsala aðgöngumiða að þessum jazz-
viðburði verður í Fálkanum að Laugar-
vegi 24 og hófst mánudaginn 2. maí.
Grafík á
Grafík - Veitingahúsið Borg 21. apríl
■ Aðeins örfáar íslenskar hljómsveitir
eru orðnar það þekktar stærðir að þær
geta leyft sér að spila einar, án upphitun-
ar. f augnablikinu man ég ekki eftir
fleirum en Þursaflokknum og Egó. En
þó svo að hljómsveitir geti leyft sér slíkt
er það miður að þær geri það, og þess
vegna get ég síst af öllu skilið að ísfirskai
hljómsveitin Grafík, sem enn hefur ekki
sigrað heiminn ísland að fullu, skuli ekki
hafa með sér óþekktara band. Áhorf-
endur á Borginni þetta kvöld þurftu að
bíða allt of lengi eftir hljómsveitinni upp
á sviðið og ansi margir voru farnir að
örvænta um að þetta hefði allt verið
blekking. Afleiðing þessa var sú að
samkoman, sem var að venju fámenn,
- varð ósköp innihaldslíti! þótt Grafík hafi
vissulega glatt viðstadda og alveg örugg-
lega komið á óvart.
Þetta „óvart“ var m.a. það að hljóm-
sveitin lék mikið af instrumental músík,
var með víbrafón í frontinu, kassagítar
og hljómborðs- og gítarleikurinn var
mjög húmorískur. Samt var tónlistin
yfirleitt frekar venjuleg miðað við það
Borginni
sem er að gerast í dag. Fyrri hluti
prógrammsins er aðallega instrumental,
minnti stundum á Zappa, en va'r uppfull-
ur af ferskum hugmyndum. Sungnu lögin
voru þar á móti ekki eins frumleg en þó
skemmtileg, og persónulega fannst mér
3S3.SiϩS꣒r
An þess að vera að reyna að gera lítið
úr Grafík, báru þeir þess merki að vera
utanbæjarhljómsveit. Tónlistin var alls
ekki sveitaleg en framkoma meðlim-
anna, sem var hógvær með eindæmum,
var eins og þeim væri þvert um geð að
spila á Borginni. Að vísu væri það vel
skiljanlegt því undanfarið hafa tónleikar
þar verið hálfgerðar draugasamkomur.
Innan skamms kemur út önnur plata
frá Grafík sem heitir Sýn. Þessi konsert
var reyndar til kynningar á henni, og ég
held ég geti sagt að það efni sem þeir
spiluðu af henni lofi góðu. Þótt ekkert
lag hafi hljómað eins grípandi og „hit“-ið
þeirra, Videó. Hljóðfæraleikur er allur
mjög góður og oft „einkennilega undar-
legur", þeir eru greinilega reyndir mús-
íkantar og góðir raddmenn.
Bra