Tíminn - 04.09.1983, Blaðsíða 2

2
aí.Ltii'.i
SUNNUDAGUR 4. SEPTEMBER 1983
A
faralds
fæti
Umsjón Agnes Bragadóttir
Við Mósel, bar sem
hver fersentimetri er
nýttur undir vínvið...
■ Lesendur átta sig á því hvað ég á við þegar ég segi að hver fersentimeter sé nýttur undir vínviðinn, þegar þeir sjá þessa
mynd.
fornu. fögru borg, Trier
■ „Vegir liggja til allra átta“ sung hún
Ellý alveg yndislega hér í 79 af stöðinni
furðum daga, ug svei mér þá ef sú lýsing
á ekki einnig við um Luxemburg, varð
mér hugsað nú í sumar, er fjulskyldan
varstödd á Luxemburgarflugvelli, reiðu-
búin að halda í Evrúpureisu, en við
vurum nógu skynsöm til þess að gera
okkur grein fyrir því í tíma, að sumarið
kæmi ekki til íslands þetta árið. Ég
sameinaði sem sagt það að fara í
sumarfrí með fjnlskyldunni, og það að
afla mér „hráefnis“ fyrir síðuna mína Á
faraldsfæti og ætla ég á næstunni að gera
lesendum grein fyrir því sem mér fannst
vera hvað markveröast á þessari þriggja
vikna ferð.
Við tókum þann kostinn að velja sem
fyrstu leið, akstur niður Móseldalinn,
því ég hafði jú verið þar ásamt öðrum
blaðamönnum í apríl, og þá strengt þess
heit að gósenlandið Móseldalinn yrði ég
að skoða í fullum blóma. Það kom enda
á daginn, að þrátt fyrir talsvert nákvæma
skoðun á Mósel þessu sinni, þá tel ég mig
eiga fullt erindi til þess að fara þangað
aftur, og jafnvel cnn aftur.
Þegar. komið er yfir landamærin milli
Luxemburg og Vestur-Þýskalands (við
fórum um Wasscrbillig og lentum í
tveggja kílómetra bílalest, á landamær-
unum) þá líður ekki á löngu áður en
hlíðar Móseldalsins blasa við augum,
þaktar fögrum, grænum vínvið frá ánni
til hhðarbrúnar. Það“ er hreint með
ólíkindum með hvaða hætti Móselbúar
virðast geta nýtt hvern fersentimetra
lands í hlíðunum.
Fyrsta stopp gerðum við í smáþorpinu
Igel, sem er næsta þorp viö Wasserbillig,
og þar sem annars staðar í Vestur-Þýska-
landi, tókst okkur að verða okkur úti um
þessa líka prýðisnæturgistingú, þar sem
innifalinn var svo jausnarlegur morgun-
verður að hann dugði okkur yfirleitt
fram eftir degi, fyrir aðeins 44 þýsk
mörk, sem samsvarar um það bil 440
krónum. Þessar upplýsingar læt ég fylgja
með, ef einhvcr skyldi vera að hugleiða
svipað ferðalag og við fórum í. I lgel er
svo sem ekkert að sjá, annað en Mósel
að sjálfsögðu, þannig að í bítið næsta
dag, héldum við áleiðis til Trier, þeirrar
forkunnarfallegu borgar, sem ég skrifaði
heila síðu um í vor, ef ég man rétt. Trier,
elsta borg Þýskalands, verður 2000 ára á
næsta ári, hreif mig cnn meir að sumar-
lagi, þar sem allt var í fullum blóma, en
hún gerði i vor. Litskrúðugur gróðurinn
myndaði einstaklega skemmtilegar and-
stæður við svargráa veggi Porta Nigra
sem er ævafornt borgarhlið Trier, allt
frá veldi Rómverja. Ekki voru andstæð-
um. Við Ráðhústorgið er hægt að setjast
niður og hvíla lúin bein, fá sér einn bjór
og fylgjast með mannlífinu. Þá er ekki
eftir nema um fimm mínútna gangur að
Porta Nigra, og ráðlegg ég hverjum
þeim sem heimsækir Tríer að skoða þau
mannvirki. Það er sérstaklega huggu-
legur útiveitingastaðúr við Porta
Nigra, þar sem hægt er að setjast niður
og slappa af.
Þá er hina ágætustu sundlaug að finna
í Trier, Nordbaad, sem kom sér afar vel
fyrir okkur, þar sem hitastigið var í
kringum 30 gráður. Verð ég þó að vara
við hitastigi laugarinnar, en það er
tæpast yfir 20 gráðum, sem laugarförum
frá íslandi finnst ansi kalt.
Ég má til með að greina frá svifvagna-
ferð, sem við fórum frá Trier, yfir
Mósel, og upp bjargið í vesturhlíðum
Móseldalsins. Við fengum alveg stór-
fenglegt útsýni yfir Trier í þeirri ferð, og
þegar upp var komið, gátum við skoðað,
lítinn dýragarð, þar sem villt dýr hafa
aðsetur sitt. Þarna uppi er einnig prýðis-
íþróttaleikvangur, og kemur það mann-
virki manni vægast sagt á óvart á þessum
stað sem virðist svo afskekktur.
Eftir góðan göngutúr um dýragarðinn
og skógana í kring, er hægt að fá sér
hressingu á hinum huggulegasta
veitingastað. Það er rétt að upplýsa það,
fyrst ég er alltaf að minnast á hressingu,
að bjór, 33 centilírar, kostar yfirleitt um
tvö og hálft mark í Mósledalnum, eða 25
krónur. Máltíð getur þú fengið allt frá 8
mörkum og upp úr, allt eftir því hve
miklu þú vilt til eyða. Þegar við gerðum
virkilega vel við okkur, þá komumst við
ágætlega af með um 20 mörk á mann í
máltíð, og eru þá drykkjarföng undan-
skilin. Odýrast er að snæða kjúklinga
og svínakjöt, en nauta- og lambakjöt cru
dýrari. Þá er hægt að fá hverskonar
pylsur (Wurst) fyrir aðeins örfá mörk,
jafnvel tvö þrjú mörk, svo að enginn ætti
að fara á hausinn við að fá sér í svanginn
í Þýskalandi.
Nú, þá var nú verkið eftir, að finna sér
næturstáð í þeirri hinni fornu og fögru
borg Trier, og eftir miklar vangaveltur,
þá varð það ofan á að við föluðumst eftir
gistingu á hóteli upp i hlíð, þar sem við
höfðu alla Trier við fætur okkar -
hreint stórkostlegur staður fyrir hótel,
enda varð ég svo hrifin bæði af hóteli,
viðurgerningi öllum fallega útbúnum
hótelherbcrgjunum, og ekki hvað síst,
elskulegum hótelstjóranum, Helmut
Panthenburg, að ég gleymdi því einn
hálftíma eða svo, að ég var í sumarfríi,
og tók viðtal við hann. En viðtalið bíður
næsta faraldsfótar.
■ Það þarf ekki að spyrja að því að bambi heillar alltaf minnstu borgarana en i
þessum litla dýragarði við Trier voru nukkur dáfalleg dádýr.
■ Mannlífiö í miðborg Trier að vakna
til lífsins, en þessa mynd túk ég til þess
að gera snemma dags.
urnar minni, þegar gengið var rústir
Rómversku baðanna. Gönguferð um
miðborg Trier er ævintýri líkast. Húsin
í miðborginni virðast ævaforn, en þeim
er svo vel við haldið að til fyrirmyndar
er. Götur eru fjölmargar hverjar hellu-
lagðar, og bílaumferð hefur verið útilok-
uð frá helstu verslunargötum, þannig að
það er virkilega skemmtilegt að ráfa þar
■ Séð yfir Trier á leiðinni upp ineð svifvagninum,
hinumegin
- Mósel er fremst á myndinni, en línan liggur yfir ána og upp í hæðirnar
Að öðru sinni í þeirri