Tíminn - 04.11.1983, Side 7
FOSTUDAGUR 4. NOVEMBER 1983
Dúfur
— fullar og ófullar
■ Klerkur nokkur í Birken-
head, við Merseyflóann í Bret-
landi, var orðinn langþreyttur
á ágangi tveggja dúfna, sem
höfðu hreiðrað um sig uppi
undir rjáfri í kirkju hans. Sem
örþrifaráð ákvað hann að gæða
þeim á brauðmolum, vættum
viskýi, í þeirri von, að þær
yrðu viðráðanlegri.
Ekki fór þó svo, að dúfurnar
yrðu ljúfari og auðmýkri eftir
þessa kræsingar. Þvert á móti.
Nú fyrst gerðu þær aðsúg að
söfnuðinum, steyptu sér yfir
hann eins og sprengjuflugvélar
og rákust utan í veggi, fólk og
hvað sem fyrir var. Meðhjálp-
arinn lýsti ástandinu undir
messunni þannig: - Eg ætlaði
að fara að lesa guðspjallið,
þegar þær gerðu aðflug að mér
alveg blindfullar.
Dúfnaunnendur vita það
fullvel, að þessir vinir þeirra
eru óútreiknanlegir. Á Bret-
landseyjum eru 10 milljónir
dúfna og þær hafa margsann-
að, að þær eru ekki eins vit-
lausar og margir vilja halda. Á
árum síðari heimsstyrjaldar-
innar var Viktoríukrossinn,
æðsta heiðursmerkið, sem
veitt er fyrir hetjudáð, veittur
53 dýrum, þar af var 31 dúfa.
Meðal þeirra, sem Viktoríu-
krossinn hlutu, var aðeins einn
köttur, helsti dúfnaóvinurinn í
dýraríkinu.
■ Juan Juarez er fimur að smeygja sér um umferð Mexíkó-
borgar með hlassið sitt, og m.a.s. fljótur í förum líka!
Vandasamir flutningar
■ Hann Juan Juarez þarf svo
sannarlega að „taka pokann
sinn“ upp á hvern einasta dag.
En hann kveinkar sér ekki við
því, þar sem þetta tilheyrir
staríi hans sem sendill hjá
bakara í Mexíkó City.
Allir vilja fá brauðið sem
nýjast í bítið á morgnana, þar
þarf m.a.s. helst að vera ennþá
heitt. Það ríður því á miklu
fyrir bakarann að koma vöru
sinni sem fyrst á markað. Það
sér Juan um með heiðri og
sóma fyrir vinnuveitanda sinn.
Til að flýta sem mest fyrir
kapphleður hann sjálfan sig og
reiðhjólið sitt. Með þetta hlass
þræðir hann svo villugjarna
stigu borgarínnar innan um
æðandi umferð bíla og annarra
farartækja. Þó að furðulegt
megi heita hafa þessir flutning-
ar Juans til þessa gengið slysa-
laust og allir því verið ánægðir,
viðskiptavinirnir með nýja,
rjúkandi heita brauðið sitt og
bakarinn með mikla sölu á
góðri vöru.
fræðingur hefur ritað smákynn-
ingu á verkum Ófeigs í tengslum
við þessa sýningu hans, og les-
endum til fróðleiks gríp ég niður
á einum stað í pistli Aðalsteins:
„Með hinum einkennilegu sam-
setningum sínum er eins og Óf-
eigur endurheimti eitthvað af
fornri kynngi skarts, skrautgripa
sem voru ekki aðeins augnayndi,
heldur einnig til verndar gegn
illum öflum, seiðkarli í næsta
þorpi eða keppinaut í ástum.
Það fylgir því sérstök hugarfró
aðhorfa gripihansoghandfjatla
þá, þeir eru nærverugóðir.“
-Ég spyr Ófeig hvers vegna
hann hafi líkt sjálfum sér við
þröst sem reynir að búa til hreið-
ur úr nælonsokk. „Það er nú
smá saga á bak við það, en
inntak hennar er það, að maður
þarf ekki alltaf að rígbinda sig
við hefðir, heldur á maður að
skoða efnið eins og það kemur
manni fyrir sjónir hverju sinni.
líta á það hiutlausum augum,
byrja síðan að vinna innan í
efninu og vinna sig út úr því,
alveg óháður allri fyrri vitneskju
um efnið. Þannig koma oft ótrú-
legustu hlutir út úr efninu.“
Þetta mun að öllum líkindum
vera fyrsta einkasýning sem
haldin er af skartgripum hér á
landi, og Ófeigur segir blaða-
manni að hann hafi af ásettu ráði
ákveðið að vera ekki með mörg
verk á sýningunni, því þannig
fáist fólk til þess að skoða hvern
einstakan hlut betur. Hann sagð-
ist vera fús til þess að skýra verk
sín fyrir gestum, ef svo bæri
undir. „Ég er allur af vilja gerður
að leiða fólk í allan sannleika um
skartgripi, því fólk er afskaplega
fáfrótt um slíka hluti,“ segir
Ófeigur, og bætir því við að
gullsmiðir hafi staðið sig allt of
illa að kynna sína listgrein, en
' það hefði það aftur í för með sér
að fólk gerði lítin sem engan
greinarmun á sérsmíðuðum,
handunnum hlut og fjöldafram-
leiddum innfluttum hlutum.
Sökin lægi hjá gullsmiðunum
sjálfum, og því yrði þeir sjálfir
að sjá um að fræða almenning
um list sína.
Sýning Ófeigs er sölusýning
og verður hún opin daglega frá
kl. 12 til 18, um helgar frá kl. 14
til kl. 18. Sýningin stendur til 17.
þessa mánaðar. Gallerí Grjót er
til húsa að Skólavörðustíg 4A.
-AB
erlent yfirlit
■ Á MÁNUDAGINN var
hófst fyrsti fundur sáttaráðstefnu
deiluaðila í Líbanon. Ráð hafði
verið gert fyrir því, að ráðstefnan
hæfist nokkrum vikum fyrr, eða
; strax eftir að samkomulag náðist
um, að haldin yrði ráðstefna
ekki færri en ellefu aðila um að
koma á þjóðarsátt í Líbanon.
Deiluaðilar urðu hins vegar
ekki ásáttir um hvar ráðstefnan
skyldi haldin. Gemayel forseti
lagði áherzlu á, að hún yrði
haldin í Líbanon, en þar fannst
hvergi staður, sem allir aðilar
gátu orðið ásáttir um. Að lokum
varð það þrautalendingin að
halda ráðstefnuna í Genf.
Ráðstefnan er haldin í veizlu-
sal á efstu hæð Hotel Inter-Con-
tinental. Miklar öryggisráðstaf-
anir gilda á hótelinu. Þeir, sem
þangað koma, verða að ganga
undir stranga skoðun áður en
þeir fá að fara inn í hótelið.
Meðal annars verða þeir að fara
í gegnum hlið, þar sem sérstök
tæki gefa til kynna, hvort þeir
hafa vopn á sér.
Fundarmenn verða svo að fara
í gegnum annað slíkt hlið, þegar
þeir fara inn í fundarsalinn. Það
gerðist fyrir fundarsetninguna,
þegar Jumblatt, leiðtogi Drúsa,
fór í gegnum þetta hlið, að hann
reyndist hafa byssu á sér. Að
sjálfsögðu afhenti hann hana.
Litlar kveðjur voru hjá full-
■ Walid Jumblatt varö að alhenda byssuna, þegar hann kom á
sáttafundinn.
ingi ísraels og Líbanons. Jafn-
framt heldur hún fast við það, að
flytja ekki her sinn heim fyrr en
sýrlenzki herinn hefur verið
fluttur frá Líbanon.
Þá hefur sú krafa komið fram
á ráðstefnunni, að bandaríska
friðargæzlusveitin í Beirút verði
flutt burt. Hins vegar hefur enn
ekki komið fram krafa um, að
friðargæzlusveitir ítala og Breta
hverfi heimleiðis.
Bandaríkjastjórn virðist síður
en svo á því að kveðja heim
friðargæzlusveit sína, heldur tal-
ar frekar um að fjölga í hcnni.
Það mun ekki greiða fyrir sam-
komulagi á ráðstefnunni.
Líbanonsstjórn leggur einnig
mikla áherzlu á, að bandaríska
íriðargæzlusveitin verði áfram í
Beirút.
MÖRG önnur deiluatriði eiga
eftir að koma til meðferðar á
ráðstefnunni.
Fullyrða niá því, að engar
horfur eru á, að samkomulag
náist um þau í bráð. Scnnilcgra
er, að cnginn árangur náist á
ráðstefnunni.
Annað virðist þá ekki fram-
undan en að Líbanon skiptist.
í reynd er Líbanon þegar
margskipt, eins og sést á með-
fylgjandi uppdrætti, sem nýlega
birtist í Svenska Dagbladet.
Litlar sáttahorfur hjá
Líbanonsmönnum í Genf
Mestur hluti Líbanons undir erlertttum yfirráðum
EMM
UBANESISKA
ARMEÍ
■ Landabréf þetta, sem birtist nýlega í sænsku blaði, sýnir skipt-
ingu Líbanons um þessar myndir. Svæði það, sem merkt er
FN-trupper, er undir eftirliti Sameinuðu þjóðanna. Sjá annars
nánar í greininni.
trúum áður en þeir settust við
fundarborðið. Þeir tókust yfir-
leitt ekki í hendur og létust helzt
ekki sjá hver annan.
Það var Gemayel forseti, sem
setti ráðstefnuna. Auk hans flutti
ræðu Pierre Aubert, forseti
Sviss.
Það vakti athygli, Að Gema-
yel færði Assad Sýrlandsforseta
sérstakar þakkir fyrir að hafa
stutt að því, að þessi ráðstefna
yrði haldin. Gemayel minntist
ekki á önnur nöfn.
Nokkrir áheyrnarfulltrúar
mættu á fundinn. Meðal þeirra
voru utanríkisráðherra Sýrlands
og ráðherra úr stjórn Saudi-Ara-
bíu.
Fundurinn stóð í 20 mínútur
og virtist andrúmsloftið, sem
ríkti á honum ekki spá góðu.
Um eitt mál hafa allir fulltrú-
arnir þó þegar sameinazt, en það
er að lýsa yfir því, að Líbanon sé
arabískt ríki.
HINIR svartsýnustu meðal
fréttaskýrenda spá því, að óvíst
sé, hvort frekara samkomulag
náist á fundinum.
Eins og áður segir standa ell-
efu aðilar að fundinum. Hér er
aðallega um að ræða fulltrúa
ýmissa trúarhópa í Líbanon.
Þótt menn greinist þar aðallega í
kristna menn og múhameðstrú-
armenn, er klofningurinn í reynd
miklu meiri. Bæði kristnir menn
og múhameðstrúarmenn eru
margklofnir innbyrðis. Þess
vegna standa ekki færri en ellefu
aðilar að ráðstefnunni.
Tvö deilumál eru þegar komin
til sögunnar.
Annað þeirra er krafan um þá
breytingu á stjórnarskránni, að
forsetinn verði þjóðkjörinn. Nú
er hann kosinn á þingi og segir í
stjórnarskránni frá 1943, að
hann skuli jafnan vera úr hópi
kristinna manna, en í staðinn
verði forsætisráðherrann jafnan
úr hópi múhameðstrúarmanna.
Þessi skipting byggðist á því,
að á þessum tíma voru kristnir
menn taldir heldur fleiri en mú-
hameðstrúarmenn í Líbanon.
Nú er talið, að þetta sé breytt.
Múhameðstrúarmenn séu orðnir
í verulegum meirihluta.
Hitt deilumálið er sú krafa
Drúsa og fleiri, að samningnum,
sem stjórn Líbanons gerði í
sumar við stjórn ísraels um
brottflutning ísraelshers, verði
tafarlaust sagt upp.
Gemayel getur illa fallizt á
þetta, enda þótt augljóst sé
orðið, að það voru mikil mistök
að gera þennan samning, án þess
að jafnframt væri samið við Sýr-
lendinga.
Gemayel lét hér undan þrýst-
ingi Bandaríkjastjórnar, en
leyniþjónusta hennar taldi
líklegt, að Sýrlendingar yrðu fús-
ari til samninga við Líbanon eftir
að samið hefði verið við ísrael.
Þetta reyndist rangt, eins og
komið er á daginn.
ísraelsstjórn hótar öllu illu, ef
riftað verður umræddum samn-
Sýrlcndingar ráða nú stórum
hluta landsins eða 4800 ferkm og
hafa þar um 40-50 þúsund manna
hcr.
Á landsvæði því, sem þeir
ráða yfir, eru um 10-15 þúsund
palestínskir skæruliðar, sem eru
klofnir í tvennt. Meirihlutinn
fylgir Arafat að málum. cn
minnihlutinn er andvígur
honum. Minnihlutinn nýtur hins
vcgar þess, að Sýrlendingar
styðja hann.
Sýrlenzki heririn hefur vcriö í
Líbanon síðan 1976, en hann tók
þá að sér friðargæzlustörf í um-
boði Arabaríkjanna.
Israelsmenn ráða yfir 2800
fcrkm svæði og hafa þar um
20-30 þúsund menna her. Þeir
ráða ekki aöeins yfir því svæði,
sem er merkt þeim á landabréf-
inu, heldur einnig því svæði, sem
merkt er Haddad, en hann er
fyrrverandi liðsforingi úr her Lí-
banons, en hcfur gengið á mála
hjá ísraelsstjórn. Hann hefur
um 2-3 þúsund manna her á að
skipa.
Falangistar, sem eru herská-
asti flokkur kristinna manna,
ráða yfir um 1000 fer km svæði.
Þeir hafa um 40 þús. manns
meira og minna undir vopnum.
Drúsar ráða svo yfir Shouf-
fjöllum og hafa um 2000 manna
reglulegan her, en geta boðað út
um 15.000 manns,efþurfaþykir.
Á svæði Sýrlendinga er her
kristinna manna, sem cru and-
stæðir Falangistum. Hann telur
um 2-3 þúsund manns. Leiðtogi
hans er Franjieh fyrrv. forseti.
Auk þess hafa ýmsir minni
trúflokkar herflokkum á að
skipa, sem eru dreifðir um allt
landið.
Alls er Líbanon um 10.400
ferkm að flatarmáli og er því
meirihluti þess undir stjórn er-
lendra herja.
Raunverulega ræður Líba-
nonsstjórn ekki yfir nema Beirút
og nágrenni hennar og þeim
svæðum, þar sem friðargæzlu-
sveitir Sameinuðu þjóðanna eru.
Hún ræður yfir um 30 þúsund
manna her, sem hefur fengið
yopn sín frá Bandaríkjunum.
Þórarinn o
Þórarinsson,
ritstjóri, skrifar Sklfl