Tíminn - 30.01.1986, Qupperneq 6

6Tíminn
Timirm
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvstj.: GuömundurKarlsson
Ritstjóri: Helgi Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: NíelsÁrni Lund
Auglýsingastjóri: SteingrímurGíslason
Innblaðsstjóri: OddurÓlafsson
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild NT.
Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 45.- kr. og 50.- kr. um helgar. Áskrift 450.-
Geir Hallgrímsson
hrakinn í útlegð
Pá er Geir Hallgrímsson hættur á þingi, a.m.k. um
stundar sakir og mun innan tíðar taka við bankastjóra-
stöðu í Seðlabankanum. Trúlega hefur hann ekki sóst
eftir því embætti, miklu fremur má halda að hann taki
við starfinu nauðugur vegna meinlegra örlaga. Upp-
vöðslumenn hægri sveiflunnar í Sjálfstæðisflokknum
hafa valdið því að stjórnmálaferli Geirs Hallgrímsson-
ar lýkur á frekar leiðinlegan hátt.
Geir Hallgrímsson hafði mörg skilyrði til að verða
gegn stjórnmálamaður enda varð hann það á margan
hátt. Hann er vel menntaður, ágætlega greindur, vinnu-
samur og skyldurækinn. Andstæðingar hans geta borið
honum það að óhætt er að treysta honum í samningum.
Hann þyrfti ekki að vinna nein drengskaparheit til þess
að orðum hans væri trúað. Hins vegar skorti hann leik-
arahæfileika, sem gefist hafa mörgum stjórnmála-
manninum vel.
Ríkisstjórn Geirs Hallgrímssonar beið mikinn ósigur í
þingkosningunum 1978. Hún hafði gripið til ráðstafana
til að draga úr verðbólgu. Andstæðingunum tókst að
beita hinum ferlegustu talnablekkingum og ekki var
brugðist við þeim á nógu markvissan hátt. Þar átti Geir
Hallgrímsson verulega sök.
Geir Hallgrímsson fékk hins vegar gullið tækifæri í
þingkosningunum 1979 til að rétta hlut sinn. Óróapiltar í
Alþýðutlokknum felldu ríkisstjórn Ólafs Jóhannessonar
og Sjálfstæðisflokkurinn fékk því sterka stöðu. En þá
fataðist Geir Hallgrímssyni bogalistin. Hægri sveiflan
var þá komin til sögu í Sjálfstæðisflokknum og talsmenn
hennar fengu því framgengt, að flokkurinn dró að húni
fána leiftursóknarinnar og skefjalausrar markaðs-
hyggju. Sjálfstæðisflokkurinn varð því fyrir verðskuld-
uðu áfalli í kosningunum 1979.
Eftir það náði Geir Hallgrímsson sér aldrei til fulls, en
fékk þó við stjórnarmyndunina 1983 hlutverk sem
honum fannst henta sér vel og hann gegndi með
ánægju. Vafalaust hefur það verið helsta ósk Geirs Hali-
grímssonar að gegna því starfi áfram. Það átti ekki fyrir
honum að liggja. Innan Sjálfstæðisflokksins færðust
hægrisveiflumenn í aukana og gerðu látlausa hríð að
þeim mönnum, sem höfðu valist í ráðherrastöður af
hálfu Sjálfstæðisflokksins. Til að gera hlut sinn skárri,
settu þeir á oddinn, að formaður Sjálfstæðisflokksins
ætti að taka sæti í stjórninni. Vafasamt er þó, að þeir séu
miklir vinir Þorsteins Pálssonar, nema þeim takist að
stjórna honum. Endalok þessara óláta hægrisveiflu-
manna lauk þannig, að Geir Hallgrímsson ákvað að
draga sig úr stjórninni og eftirláta formanni Sjálfstæðis-
flokksins sætið.
Það má því segja, að hægrisveiflumenn hafi beint og
óbeint hrakið Geir Hallgrímsson í pólitíska útlegð. Por-
steinn Pálsson má reynast vel, ef hann á að verða ríkis-
stjórninni svipuð stoð og Geir Hallgrímsson var. Vafa-
lítið munu margir sjálfstæðismenn harma það, hvernig
hægri sveiflumenn léku Geir Hallgrímsson að lokum.
Fimmtudagur 30. janúar 1986
llllllllllllllllllli SAMTÍNINGUR ill!í!lillll!lil'l!llllill7;i|:iil!l|iiiÍ!':lll|il|;Íiií|l|j:ilíl|
Varaformaður
Fylgi f lokkanna
í D.V. í fyrradag var birt skoð-
anakönnun um fylgi stjórnmála-
flokkanna. Það sem mesta athygli
vekur er hve margir af þeim sem
spurðir voru tóku ekki afstöðu eða
53%. Það þýðir að innan við 300
manns svöruðu spurningunni. Það
er allt of lítil þátttaka til að hægt sé
að taka mark á útkomunni, en þó
gefur hún einhverjar vísbendingar
um fylgi flokkanna.
t>á vekur hrun Alþýðuflokksins
athygli, en þó er það í fullu sam-
ræmi við spár margra stjórnmála-
manna, sem töldu að sigurganga
Jóns Baldvins, formanns flokksins
yrði ekki löng. Leikaðferð hans er
svipuð og hjá spilamanni sem kýs
að taka strax á háspilin þá slagi sem
hann getur, hugsa ekki um „makk-
erinn“ og sitja svo uppi með ein-
tóma hunda í lok spilsins. Óvíst er
hvort „verður búið að gefa" upp á
nýtt þegar til kosninga kemur.
í könnuninni kemur fram mest
fylgi við Sjálfstæðisflokkinn en þess
ber að gæta að trúlega svara lang-
flestir sjálfstæðismenn spurningum
D. V. þegar þeir eru spurðir um af-
stöðu til stjórnmálaflokkanna
vegna þess að blaðið fylgir þeim að
málum og að þeir eru meirihluta
hópur sem óragur er að láta
skoðanir sínar uppi. Miðað við það
hve margir tóku ekki afstöðu í
könnuninni er fylgi Sjálfstæðis-
flokksins ekki mikið þar sem þeir
sem ekki tóku afstöðu eru eflaust
andstæðingar flokksins en hafa
ekki eða vilja ekki gefa upp hug
sinn m.a. vegna þess að um marga
flokka er að ræða á vinstri
vængnum, sem þeir geta valið um.
Þar er reikandi fylgið.
í>ó á fylgi Sjálfstæðisflokksins að
vera félagshyggjuflokkunum
hvatning til að hugsa ráð sitt, m.a.
hvort ekki sé ráðlegt að þeir hugi
að frekari samvinnu sín í milli.
Vart er til þess hugsandi að sjálf-
stæðismenn ráði einir högum
landsmanna svipað og þeir gera nú
í Reykjavík.
Búinn með trompin
bregður á leik
„Ef ég væri ...
Ræða varaformannsins var
furðulegur samsetningur og alveg
laus við að vera málefnaleg. Hann
kaus að flytja mál sjálfstæðismanna
haldinn blindu sem námuhestur
sem fer, og sér aðeins í eina átt.
Ræða Friðriks mæltist illa fyrir af
hans flokksmönnum sem blöskraði
að heyra til hans og meira að segja
Morgunblaðið kýs að segja sem
minnst um ræðuhöld hans en gerir
aftur á móti ræðu forsætisráðherra
góðskil. Seturmeira aðsegjamynd
af honum á síðu sem ekki er gert á
hverjum degi.
Já, svona vill oft fara þegar hátt
er reitt til höggs út af engu eða vit-
lausu tilefni. Trúlega reynir Þor-
steinn Pálsson formaður að komast
sem fyrst á fætur aftur til að taka
við stjórn flokksins.
Það er ekki á hverjum degi sem Friðrik Sophussyni er trúað fyrir
varaformanni Sjálfstæðisflokksins, formennsku í flokknum. Þannig
var það þó á Alþingi í fyrradag þeg-
ar fram fóru utandagskrárumræður
um viðhorf í stjórnmálunum.
Þorsteinn Pálsson formaður
Sjálfstæðisflokksins var veikur og
trúði Friðrik til að flytja mál sjálf-
stæðismanna. Nú var tækifærið
sem Friðrik hafði beðið eftir og nú
skyldi hann sýna sítia forystuhæfi-
leika og stjórnkænsku (hann sóttist
eftir formennsku í flokknum en féll
fyrir Þorsteini á sínum tíma). Mál-
flutningur hans byggðist upp á
skömmum út í Framsóknarflokk-
inn og kaus Friðrik að líkja honum
við trjónukrabba sem gæti séð í
allar áttir. Hann vildi með þessu
koma þeirri skoðun sinni á fram-
færi að framsóknarmenn hefðu
beitt pólitík í mannaráðningum hjá
Þróunarfélaginu, en þannig vinnu-
brögð eru óþekkt hjá Sjálfstæðis-
flokknum að hans dómi. E.t.v.
förlast óreyndum varaformanni
nokkuð minni í þessum efnum og
minnast menn á mannaráðingar
sjálfstæðismanna til útvarpsins, til
sjónvarpsins, til Lánasjoðs ísl.
námsmanna, til Byggðasjóðs, til
Þróunarfélagsins o.s.frv. sem lengi
væri hægt að telja upp. Aðeins skal
minnt á þetta til að fræða vara-
formann Sjálfstæðisflokksins um
mannaráðningar sinna manna.