Tíminn - 24.09.1988, Qupperneq 1

24.-25. SEPT. 1988
t- ... sSSm. HHIw&m H

;• | - g§||g
(
Ekki verða tölum taldar þær sögur sem íslendingar
hafa skrifað af skrýtnum prestum og vitanlega er orsökin
sú eins og vitur maður hefur sagt að „íslendingar gleyma
engu, heldur skrifa allt“ og svo hitt að í klerkastétt
liðinna alda var mikið um kynjaf ugla. T rúlega var orsökin
sú að þessir menn voru gjarna þeir einu sem einhverja
nasasjón höfðu af bókmennt í víðlendum sveitum og
áttu sér því fáa til sálufélags. Fyrir vikið náði því oft hvers
konar sérviska og útúrboruháttur að skjóta rótum með
þessum mönnum, sem varð að aðhlátursefni og vinsælu
umræðuefni meðal sóknarbarnanna í fásinni íslenskrar
sveitar. - Hér hefur Jón Jóhannesson, fiskmatsmaður á
Siglufirði, skráð sögur af einum þessara kynlegu guðs-
manna, Páli Tómassyni á Knappsstöðum, en hann var
föðurbróðir Gríms Thomsens, skálds. Bróðir hans,
Þorgrímur gullsmiður, ól hann upp hjá sér á Bessastöð-
um og þegar þá byrjuðu að myndast um hann sögur,
einkum eftir að hann hóf skólanám, eins og hér verður
séð, en námsferill hans var skrykkjóttur, líkt og raunar
ferill bróðursonar hans, Gríms, síðar. Virðist hann hafa
verið Ugluspegill hinn mesti í skóla og sannar það sagan
sú er fyrst verður rakin hér í frásögninni.
i .
Fyrir skömmu var hin aldna Knappsstaðakirkja, þar sem Páll Tómasson stóð fyrir altarl allt tll 1880, tekin
í notkun á ný eftir miklar endurbætur. Þetta er elsta timburkirkjan á landinu og er myndin frá
hátíðarguðsþjónustu af þessu tilefni. (Tfmamynd öm).
Setti járn-
skó á kerl-
inguna og
sendi hana
kúarekstur yfir
■i mu -------w--
oræfin
Grímseyingar óttuðust óvætt þá í fuglabjörgunum er risti á sigvaði
þeirra og bjó mönnum grand. En klerkur lét sig ekki muna um að vígja
bjargið í anda Guðmundar góða - og tókst ekkert síður en honum.
- sagt frá Páli presti Tómassyni á Knappsstöðum
I