Tíminn - 29.10.1988, Side 1

IMULEuT
KVENPÓLK
Ipolenj
DENTÍB
Barðstrendingurinn Asgeir Sigurðsson, trésmíða-
sveinn, flakkaði um Evrópu þvera og endilanga
1673-1677
Árið 1626 kom tii landsins víðförulasti íslendingurinn fram
til þess tíma, eftir ellefu ára útivist. Sá var Jón Indíafari.
Kunni hann frá mörgu að segja sem fádæmum þótti sæta á
íslandi, svo sem von var. Átti eftir að líða langur tími uns
íslenskur maður lagði aðrar eins vegalengdir að baki og beið
það nýrrar aldar, er Árni frá Geitastekk lagðist í langsiglingar
og komst til Kína.
En einn var sá maður sem fór vítt um löndin á 17. öld, þótt
ekki kæmist hann til Asíuþjóða og sé ekki jafn frægur og tveir
fyrrnefndir menn. Þessi maður var Ásgeir, snikkari, Sigurðs-
son, sem sté á skip 42 árum eftir heimkomu Jóns Ólafssonar
og var níu ár í útlöndum. Hann skrifaði frásagnarpistil um
reynslu sína ytra og er hann hinn skemmtilegasti aflestrar og
þess verður að vera rifjaður upp, þótt ekki þoli samjöfnuð
við ferðarollur þeirra Jóns og Arna.
Ásgeir var fæddur í Rauðsdal á Barðaströnd árið 1650,
sonur Sigurðar Jónssonar, sýslumanns, Magnússonar hins
prúða. Ásgeir sigldi til Hafnar árið 1668 að nema trésmíðar.
I frásögninni lýsir hann námsdvöl sinni og ekki með björtum
litum, en þá tekur við lýsing á ferðum hans um mörg lönd
Evrópu, því í þann tíma var það venja að fullnuma
iðnaðarmenn frá Norðurlöndum fóru á einskonar flakk suður
um álfuna, sem stundum stóð í nokkur ár. Unnu þeir sér inn
fyrir farareyrinum á milli áfanga á leiðinni. Er frásögn af
þeirri reisu hans öll hin fjörlegasta og fleira væri vert að
staldra við, eins og lýsingu hans á siglingunni til Hafnar og
síðar frá Póllandi til Hollands. Þó höfum við orðið að taka
þann kost - rúmsins vegna - að fella þær úr hér. Fáum við
Ásgeiri fyrst orðið er hann stígur af skipi kaupmannsins
Klómanns í Kaupmannahöfn og ræðst til smíðanáms.
Trésmiðir á 17. öld að störfum. f Póllandi sá Ásgeirfyrst sjálfvirka sög.
Höfnin í Amsterdam, um það leyti sem Ásgeir ste þar a laixt