Tíminn - 30.04.1988, Blaðsíða 7

HELGIN
Laugardagur 30. apríl 1988
Laugardagur 30: apVíl 1988 ' ‘
HELGIN m 17
Hvenær og hvers vegna
giftar konu halda framhjá
-1.000 amerískar konur
gefa svör um hjúskaparbrot
Bandaríska blaðakonan Joyce Maynard hefur lagt spurn-
ingar fyrir um 1.000 konur sem varða hjónabandið og
framhjáhald. Svörin voru góð og einlæg og er ekki ósennilegt
að þau eigi við konur af fleiri þjóðernum. Kannski þekkir
einhver íslensk kona sjálfa sig í því sem fram kemur hér á eftir.
Hvers konar konur?
Hvers konar konur eru það
sem standa í ástarsamböndum
utan hjónabands? Því er fljót-
svarað: Konur sem búa í smá-
bæjum, og þær sem búa í stór-
borgum, ungar konur, konur á
miðjum aldri, konur með börn
og barnlausar konur.
Uppeldi og menntun virðast
hafa lítil áhrif á það hvort kona
leggur í það að eiga í ástarsam-
bandi utan hjónabands. En trú
hefur áhrif. Það leikur enginn
vafi á því að trúarsannfæring á
mestan þátt í því hvort kona,
sem annars slægi ekki hendinni
á móti ástarævintýri, ákveður að
láta það vera.
Ekki ein einasta þeirra
kvenna sem tók þátt í könnun-
inni sagðist hafa sjálf leitað eftir
ævintýri utan hjónabands. „Það
bara gerðist,“ segja þær.
U.þ.b. þriðjungur þeirra
kvenna sem áttu að baki ástar-
ævintýri, eða stóðu í ástarsam-
bandi þegar könnunin var gerð,
og hafði gifst á aldrinum 18-22
ára, gaf þær upplýsingar að hún
hefði aðeins haft sáralitla eða
enga reynslu af kynlífi fyrir
hjónaband.
Hvaða áhrif hefur öll
umræðan um „kyn-
lífsbyltingu“ haft?
Hin svokallaða „kynlífsbylt-
ing“ og allur gauragangurinn í
fjölmiðlum um yfirburði hennar
hefur vakið vissa forvitni meðal
margra kvenna. Ein kona í Kali-
forníu, móðir tveggja barna á
forskólaaldri útskýrði hvers
vegna hún hefði átt í ástarævin-
týri. „Ég hafði það á tilfinning-
unni að ég væri eina manneskjan
á jarðríki sem ennþá stundaði
kynlíf bara með einum manni,
alltaf í sömu stellingu og alltaf í
sama herberginu.“
Þó að nokkrar konur gæfu
þær upplýsingar að þær hefðu
átt í ástarævintýrum þegar á
fyrstu árum hjónabandsins
héldu langflestar konurnar því
fram að þetta hefði ekki komið
fyrir þær fyrr en a.m.k. sjö ár
voru liðin frá brúðkaupinu, og
jafnvel mun lengri tími, og al-
gengast var að þær væru orðnar
hálffertugar til rúmlega fertug-
ar.
Starfsfélagar og
gamlir kærastar koma
oftast við sögu
Þrír fjórðu kvennanna höfðu
átt í ástarævintýrum með starfs-
félaga. Ein konan skrifaði: „Ég
snyrti mig alltaf vel áður en ég
fer í vinnuna. Vinnufélagar mín-
ir sjá mig aldrei með rúllur í
hárinu einsog maðurinn minn.“
Margar kvennanna áttu í ást-
arsamböndum við menn sem
þær höfðu kynnst þegar í gagn-
fræðaskóla eða menntaskóla.
Algengt var að endurfundir
gamalla skólafélaga leiddu til
ástarævintýris.
í augum sumra kvennanna
var vinur frá unglingsárunum
tákn um æsku, fyrstu æskuást-
ina, miklar vonir og drauma.
í öðrum tilfellum urðu endur-
fundir til að koma á föstu sam-
bandi. Ein konan skrifaði að
eftir 40 ára óhamingjusamt
hjónaband með orðfáum og
sjúkum eiginmanni hefði hún
hitt aftur fyrstu æskuástina sína,
sem þá var orðinn sextugur
ekkjumaður. Næstu 5 árin eftir
endurfundinn hittust þau á laun
einu sinni eða tvisvar í viku, og
það geri þau ennþá. Konan
skrifaði: „Mér finnst eins og við
höfum þekkt hvort annað alla
okkar ævi og að vissu leyti er
það sennilega rétt.“
Vilja oft halda
hjónabandinu gang-
andi - en...
Margar þeirra kvenna, sem
áttu í ástarævintýri, sögðu að
þær elskuðu mennina sína og
vildu halda áfram að vera giftar
þeim.
fyrst og fremst nreð tilliti til
kynlífs. Konur aftur á móti leita
helst eftir samböndum sem
byggjast á gagnkvæmum skiln-
ingi og vináttu.
En, þó að kynlíf ráði ekki
mestu í byrjun um að gift kona
fer út í slíkt ævintýri eru líkurnar
þó miklar á að kynlífsfullnæging
haldi lífi í sambandinu þegar til
lengdar lætur. Kona undir fer-
tugt sem hafði átt í ástarsam-
bandi í nokkur ár við tuttugu
árum eldri rnann skrifaði: „Það
var þráin eftir öryggi sem leiddi
mig út í þetta ævintýri í upphafi.
Síðan var það kynlífið sem leiddi
til þess að ég hélt því áfram.“
Margar konur nefndu sem
eina ástæðuna til þess að þær
leiddust út í ástarævintýri utan
hjónabands þá staðreynd að í
hjónabandinu fengju þær enga
kynlífsfullnægingu. Þær urðu
forvitnar um að komast að raun
um hvort þær fyndu þessa full-
nægingu með öðrum manni.
Nokkrar þeirra héldu því fram
að þær hafi fundið slíka fullnæg-
ingu í fyrsta sinn með öðrum
manni en eiginmanninum.
Fleiri kvennanna skýrðu hins
vegar frá fyrirbæri sem sál-
fræðingar kalla „madonnu/
hóru“duld, þ.e. að maðurinn
sem var ástríðufullur elskhugi
fyrir hjónaband en er ófær um
að líta á eiginkonu sína eða
móður barnanna sinna sem þá
persónu sem ástríða hans beinist
að. Kona um þrítugt segir svo
frá: „Þegar ég var orðin ófrísk
var allt kynlíf í hjónabandinu úr
sögunni. Áður hafði maðurinn
minn kallað mig „elskuna sína“.
Nú kallaði hann mig
„mömmu“!“
Fundu konurnar það
sem þær leituðu að?
En fundu þá eiginkonurnar
sem lögðu út í ástarævintýri það
sem þær leituðu að? Meira en
helmingur kvennanna sagði að
upplifuninni og reynslunni sem
þær hefðu hlotið í ævintýrinu
hefðu þær aldrei kynnst í hjóna-
bandinu. Kona í Ohio skrifaði
um elskhuga sinn: „Það mál er
ekki til sem ég get ekki rætt við
hann. Hann tekur mig einsog ég
er. Núna get ég ekki hugsað mér
lífið án hans.“
Nokkrar konur sögðu frá því
að ævintýrin hefðu haft góð
áhrif á kynlífið í hjónabandinu.
Aðrar sögðu aftur á móti að sú
tilfinning að hjónabandið væri
þeim ófullnægjandi hefði bara
Þá er eðlilegt að spurt sé hvers
vegna kona setji í hættu hjóna-
band sem er henni mikilvægt.
Kona frá Vermont svarar þessari
spurningu á þennan veg: „Tím-
arnir sem ég eyddi í hótelher-
bergi með elskhuga mínum, litlu
gjafirnar sem hann færði mér,
voru einu ljósu augnablikin í lífi
mínu á tímabili sem hjónaband-
ið var undir sérlega miklu álagi
vegna fjárhagsáhyggja."
Kona, sem átti að baki mörg
ástarævintýri og skildi ekki fyrr
en eftir 15 ára hjónaband, skýrði
framferði sitt með því að „Eg
var alltaf bara kona mannsins
míns, móðir barnanna minna
eða einkaritari yfirmannsins.
Það var ekkert eftir fyrir sjálfa
mig.“
Hvað margar konur varðar
hafði ævintýrið meira að segja
en bara staðfesting á því að þær
hefðu ennþá líkamlegt aðdrátt-
arafl á karlmenn. Hálffertug
móðir tveggja barna skrifaði:
„Ég gat aldrei gert manninum
mínum til hæfis. Þegar einn
vinnufélagi minn talaði um hvað
ég væri dugleg og sló mér gull-'
hamra fyrir hvernig ég leit út,
gat ég varla trúað því. Hann er
núna ástmaður minn.“
Algengasta ástæðan:
Einmanaleiki í
hjónabandinu
Algengasta ástæðan fyrir
framhjáhaldinu sem konurnar
tiltóku var einmanaleikinn sem
þær bjuggu við í hjónabandinu.
46 ára húsmóðir og fjögurra
barna móðir orðar það svo: „Ég
vildi bara vera með einhverjum
sem ég gæti talað við.“
Og kona í Nýja Englandi
sagði: „Á þeim 18 árum sem við
höfum verið gift hefur maðurinn
minn aldrei drukkið með mér
kaffibolla, hvað þá meir. Hann
nefnir mig aldrei mínu rétta
nafni.“
(Tímamynd Pjctur)
Hvaða sess skipar
kynlíf í
framhjáhaldinu?
Hvaða sess skipar kynlíf í
framhjáhaldinu? Reyndar ekki
sérlega háan. Rannsóknir á ást-
arævintýrum utan hjónabands
sýna að karlar ganga til þeirra
orðið sterkari. Tveggja barna
móðir í Illinois sagði: „Ég reyndi
að færa ástríðuna sem ég hafði
fundið með elskhuga mínum
yfir á sambandið við manninn
minn. En að lokum var ég bara
orðin enn reiðari og vonsvikn-
ari.“
Oft hagnýtir kona sér ástar-
ævintýri til að koma sér út úr
hjónabandinu. Nokkrar konur
skrifuðu því sem næst sam-
hljóða: „Ástarævintýrið mitt
veitti mér kraft til að fara út í
skilnað“. Fjögurra barna rnóðir
segir: „Mér fannst ég hjálparlaus
í hjónabandinu. Ástarævintýrið
gaf mér tilfinninguna um að ég
gæti nú sjálf ráðið yfir lífi mínu“.
Móðurhlutverkið
Meirihluti kvennanna var
þeirrar skoðunar áð ástarævin-
týrin þeirra hefðu ekki dregið úr
hæfileika þeirra til að gegna
móðurhlutverkinu vel. Nokkrar
þeirra skrifuðu m.a.s. að þessi
ævintýri hafi verið sem öryggis-
lokar. Þær hafi verið þolinmóð-
ari heima fyrir og í meira jafn-
vægi, og að þeim hafi orðið
auðveldara að hafa skilning á
öðru fólki.
Meira en helmingur kvenn-
anna sem tóku þátt í könnuninni
sögðu að ástarævintýri þeirra
hefðu staðið í frá þrem árum
upp í fimmtán. Nokkrar stóðu
enn í ástarsambandi þegar þær
tóku þátt í könnuninni og höfðu
ekki hugsað sér að hætta því.
Fjöldi kvennanna hafði þó þá
sögu að segja að fyrr eða síðar
hefði verið komið að þeim
punkti að þær urðu að taka
ákvörðun, annað hvort að binda
enda á hjónabandið eða ævintýr-
ið.
Sektarkennd
Margar kvennanna þjást af
sterkri sektarkennd vegna þess
að þær hafa farið á bak við menn
sína og börnin jafnframt. Aðrar
sögðu að þær liðu fyrir það að
hafa brotið gegn sannfæringu
sinni. Ein kaþólsk kona skrifaði:
„Ég glataði sjálfsvirðingunni“.
Um eitt atriði voru þó allar
konurnar á einu máli, að það sé
ekki skynsamlegt að skrifta fyrir
eiginmanninum. Kona frá New
Hampshire skrifaði: „Ég hélt að
hann liti mig öðrum augum þeg-
ar hann kæmist að raun um hvað
öðrum mönnum fyndist ég að-
laðandi og eftirsóknarverð.“
Eiginmaðurinn fór fram á
skilnað.
Síamstvíburar heim af sjúkrahúsi
Síamstvíburarnir Benjamin og
Patrick Binder sem fyrir rúmum 7
mánuðum gengust undir aðgerð
þar sem þeir voru skildir í sundur,
útskrifuðust af sjúkrahúsinu í
Baltimore fyrir skömmu, báðir við
ágætis heilsu.
Starfsfólk spítalans hélt kveðju-
hóf fyrir Binderfjölskylduna og
gáfu móðurinni bol með áletrun
allra starfsmannanna og drengjun-
um tuskubrúður.
Tvíburarnir ásamt foreldrum
sínum, nokkrum vinum þeirra og
einum lækni héldu ti! Þýskalands
sem er heimaland þeirra daginn
eftir að þeir voru lausir af spítalan-
um. Reynt var að hafa eins hljótt
um þessa för þeirra, þar sem for-
eldrar þeirra höfðu selt söguna til
Vestur-þýsks tímarits og vildu fá
sem mest næði fyrir utanaðkom-
andi ágangi.
OSLÓ
8 x í viku
FLUGLEIDIR
-fyrír þíg- Á
Ótrúlega emíaldur
M/S Esja er fjölhæfniskip sem hentar mjög vel til flutninga á
vinnuvélum. Skipiö er búið öflugum krana, skutbrú og hliðaropi.
Við keyrum t.d. allt að 50 tonna krana um borð og flytjum hann
á Bakkafjörð sé þess óskað. Kynntu þér kosti M/S Esju við flutn-
ing á vinnutækjum.
RÍKISSKIP
NÚTÍMA FLUTNINGAR
Hafnarhúsinu v/Tryggvagötu,
0 28822
I