Tíminn - 04.08.1990, Blaðsíða 6

14
HELGIN
Laugardagur 4. ágúst
SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL
Bíll Denise fannst í gilbrekku. í fyrstu virtist þetta slys en reyndist morð.
Kunningjafólk hennar sem neytti fíkniefna vissi aö hún var
með peninga í veskinu. Konan bauö henni í ökuferð sem hún
kom ekki aftur úr.
Fjögurra barna móðir
skotin og rænd
vegna fíkniefna
Denise Stawkowski var smábæjarstúlka sem gerði
mikil mistök. Hún var 25 ára, gift og fjögurra bama
móðir. Það elsta var sjö ára en það yngsta sjö mán-
aða. Denise virtist hafa allt að lifa fýrir en hún galt fyr-
ir mistök sín á hryssingslegrí nóttu. Það var 19. febrú-
ar 1989 og staðurínn vegur við úthverfi borgarinnar
Lincoln í Nebraska.
Skrifstofii lögreglustjóra í
Lancaster umdæmi var gert
viðvart klukkan hálffjögur
um nóttina. Ökumaður sem
leið átti um veginn kvaðst hafa séð
bíl sem greinilega hefði runnið út af
glcrhálum veginum og niður í djúpt
gil. Hann kvaðst hafa stansað en
ekki séð neinn í bílnum eða utan við
hann. Hann fór ekki niður í gilið til
að athuga málið nánar heldur í næsta
síma og tilkynnti atburðinn. Fulltrú-
ar lögreglustjóra sem voru á eftir-
litsferð á svæðinu voru sendir á
staðinn.
Biilinn var Chevrolet nokkuð kom-
inn tii ára sinna. Hann hafði stansað
á trjágróðri áður en hann náði gil-
botninum. Lögreglufúlltrúamir klifú
niður ísaðan gilbarminn og fúndu
ökumanninn í ffamsæti bílsins. Það
var ung kona. Blóð rann úr höfði
hennar og sætið var þegar orðið
gegndrepa.
Lögreglumennimir klifu aftur upp á
veginn og kváðust telja að konan
væri látin en vissara væri að fá lækni
til að ganga úr skugga um það. Með-
an beðið var eftir sjúkrabilnum
veittu menn athygli ýmsu einkenni-
legu í sambandi við slysið. Engin
hemlaför vom á veginum. Bíllinn
virtist bara hafa ekið beint ffam af
brúninni. Hann var sáralitið
skemmdur. Framrúðan var óbrotin
og aðeins ffamstuðarinn og grillið
var beyglað.
—Hvað heldurðu um þetta? spurði
annar fúlltrúinn hinn.
- Svo er helst að sjá sem hún hafi
ekið ífam af viljandi, svaraði hinn.
Sjúkrabíllinn kom og áhöfn hans
kleif niður til að huga að konunni. -
Hún er látin, sagði læknirinn þegar
upp var komið aftur. - Banameinið
var hins vegar ekki þeha slys.
Hann benti á að konan væri kjálka-
brotin þóh hvergi sæist á stýri bíls-
ins. Auk þess væri ljóh sár efst á
höföinu. Síðast en ekki síst væru
engir lyklar í kveikjulás bílsins og
því heföi verið útilokað að aka hon-
um fram af brúninni.
- Hreyfið ekki líkið, varaði lög-
reglufúlltrúinn hina við. - Ég kalla á
morðdeildina og bið þá að senda lið.
Einhver baö um leigubíl
Ron Tusing lögreglustjóri var vak-
inn af væmm blundi og honum til-
kynnt að líklega hefði verið ffamið
morð. Hann kallaði síðan út George
Lehner og menn hans hjá morðdeild-
inni. Þegar þeir komu á vettvang
sögðust lögreglufúlltrúamir að vísu
ekki hafa farið inn í bílinn en þeir
heföu hvergi séð veski eða neitt sem
benti til hver konan væri. Hún virtist
hálfþritug eða svo, var fullklædd og í
þykkri kápu.
- Læknirinn tekur að hún hafi ver-
ið skotin, sagði annar fúlltrúinn. -
Það em heldur engir lyklar í bílnum.
Tusing lét girða svæðið af og bað
síðan um sporhunda. - Einhver hlýt-
ur að hafa ekið bílnum hingað og
hafi konan verið skotin gerði hún
það ekki sjálf, sagði hann. Síðan bað
hann einn manna sinna að hringja og
athuga hver væri skráður fyrir bíln-
um. Tæknimenn mynduðu svæðið
og skriðu um allt í leit að sönnunar-
gögnum.
Sporhundamir komu og vom látnir
þefa af veginum þar sem bíllinn haföi
farið út af. Skyndilega tóku hundam-
ir á rás en slóðin entist þeim ekki
Denise Stawkowski var orðin
þreytt á fátæktinni og tók þaö ráð
að selja fíknilyf. Það kostaði hana
unö.
lengi. Þá snarstönsuðu þeir aftur.
- Einhver hefúr tekið viðkomandi
upp í bíl hér, sagði stjómandi hund-
anna.
Við nánari athugun kom í ljós að
konan hafði verið skotin í neðri
kjálkann og upp á við þannig að kúl-
an haföi farið upp í gegn um höfúðið
og þar út. Annað skotsár á höfðinu lá
niður á við og sú kúla var að líkind-
um enn í líkinu.
- Dæmigerð aftökuaðferð, sagði
sérffæðingur morðdeildarinnar. -
Skipulögð glæpasamtök fara svona
að til að tryggja að ekki leynist lif
með fómarlömbunum.
Engin skothylki fúndust i bilnum.
Það benti annaðhvort til að konan
hefði ekki verið skotin í bílnum eða
að morðvopnið væri skammbyssa.
Ekki var veski i bílnum eða neitt á
konunni sem benti til þess hver hún
væri.
Lögreglumaður haföi farið í næstu
hús til að athuga hvort fólk þar heföi
orðið vart við eitthvað óvenjulegt.
Nokkru fjær, við Air Park, var bens-
ínstöð og afgreiðslumaður þar sagði
að maður heföi komið inn um fjög-
urleytið og hringt á leigubil. Fyrir-
mæli vom gefin um að hafa samband
við leigubílastöðvar til að hafa uppi
á bílstjóranum.
Nú var búið að hafa uppi á skráðum
eiganda bilsins í gilinu. Hann reynd-
ist til heimilis í verkamannahúsum
um það bil 7 km ffá gilinu. Tushing
sendi Lahner við annan mann til að
ræða við eigandann. - Ef hann á bíl-
inn hlýtur hann að vita hver ók hon-
um.
Hún seldi fíkniefni
Bíleigandinn fannst og var tilkynnt
að bíll hans heföi fúndist í gili og
kona látin í honum. Konan sem ók
bílnum reyndist vera eiginkona
mannsins og heita Denise
Stawkowski. - Það hlýtur að vera
Denise, hrópaði maðurinn. - Guð
minn góður, ég óttaðist alltaf að eitt-
hvað þessu líkt gerðist.
- Hvað áttu við með þvi? vildi La-
hner vita.
- Lést hún við að aka ffam af eða
af öðrum ástæðum? spurði maðurinn
á móti.
Þegar honum var sagt að grunur
léki á að Denise hefði verið skotin til
bana, sagði eiginmaðurinn lágt: -
Ég átti við það.
- Hvers vegna? spurði lögreglan.
- Ég haföi mínar ástæður til þess,
svaraði hinn. - Fyrst af öllu vil ég
ganga úr skugga um að þetta sé Di-
ane.