Tíminn - 25.08.1990, Blaðsíða 8

16
HELGIN
"'Laugardagur'25. águst 1990
L Tj-L b . |
JÓHANNA SE!:' 'C :iÍlH
KRISTÍN BIRNIR
Harmsaga af biðraðamenningu
Ég hef stundum velt því fyr-
ir mér hvort ég sé ein um það
að álíta hlutina ganga greið-
legar fyrir sig ef fólki dytti í
hug að mynda raðir í stað þess
að troðast. Ekki get ég heldur
neitað því að þeirri hugmynd
hefur skotið upp að ég fái mér
einfaldlega öflugt barefli og
komi þannig í veg fyrir hugs-
anlegan troðning, sérstaklega
eftir reynslu síðastliðinnar
helgar.
Eins og ungar stúlkur gjaman
gera um helgar, bjó ég mig upp
og hélt á vit ævintýra nætur-
lífsins. Fyrir valinu varð eitt af
danshúsum borgarinnar þar
sem samankominn var fjöldi
fólks sem við fyrstu sýn virtist
ekki í árásarhug. Samkoman
fannst mér hin ánægjulegasta
þar til ég gerði þau reginmis-
tök að láta mér detta í hug að
væta kverkamar aðeins. Við
alla bari hússins stóðu miklir
mannsöfnuðir, baðandi út
höndunum, æpandi og gó-
landi, að því er virtist með það
takmark eitt í huga að skilja nú
örugglega við barborðið í
frumpörtum. Af miklu hug-
rekki skellti ég mér í slaginn
og tókst, þótt ótrúlegt megi
virðast, að komast alla leið að
borðinu sjálfú. Ég var með
hatt, sem í sjálfu sér er ekki í
frásögur færandi, nema af því
að í viðureigninni var hann
sleginn af mér. Þar sem ekki
var viðlit að komast út úr
þvögunni öskraði ég til vin-
konu minnar að leita gripsins,
sem hún gerði og fann við illan
leik. Næsta mál á dagskrá var
að grípa báðum höndum um
borðið, því brennt bam forðast
eldinn og það hefúr hent að
mér væri bolað í burtu eftir að
vera komin þetta langt. En
þegar maðurinn við hliðina á
mér, eftir að hafa fyrir krafta-
verk náð athygli barþjóns,
lagði af stað með fulla bjór-
flösku komst ég að því að það
má brenna sig á margan hátt.
Viðkomandi nefnilega lagði
bara af stað ... Síðan var hon-
um hrundið og innihald flösk-
unnar skvettist yfir allt borðið
og þar með handleggina á mér.
Ég þarf líklega ekki að taka
fram að þessi maður taldist
ekki til minna uppáhaldsper-
sóna, þangað til ég komst að
raun um að lengi getur vont
versnað. Parinu, sem næst tók
sér stöðu við hliðina á mér, var
því miður eitthvað uppsigað
hvom við annað. Ég veit ekki
hvers vegna barinn varð fýrir
valinu á meðan þau vom að
gera út um sín mál og ég var
svo sem ekkert að velta vöng-
um yfir því. En sökum mjög
takmarkaðs rýmis varð ég
óþyrmilega vör við misklíðina
þegar pilturinn rétti mér eitt
„spítalavink“. Ég geri mér
fulla grein fyrir að höggið var
ætlað vinkonunni og hefði því
ekkert verið að erfa atvikið við
unnusta hennar nema af því að
þetta varð þess valdandi að ég
datt á manninn fyrir aftan mig.
En sá var á leið út úr þvögunni
með glas, fullt torkennilegra
veiga.
Það var að vísu mjög heitt í
troðningnum þannig að ísmol-
ar á bakið vom í sjálfú sér ekki
svo vitlaus hugmynd. Það var
bara afgangur innihalds glass-
ins sem ég átti erfitt með að
sætta mig við.
Að svo komnu var mér nauð-
ugur sá kostur að gefa upp á
bátinn allar fyrirætlanir um
„svaladrykk“, beijast út úr
þvögunni og eyða dýrmætum
tíma undir handþurrku inni á
snyrtingunni, við lítinn fögnuð
viðstaddra. Handþurrkur em
ef til vill ekki hentugasti stað-
urinn til hugleiðinga en þar
fann ég þó lausn ýmissa
vandamála. Lausn sem rúmast
í tveimur orðum; myndum
biðraðir!
Jóhanna Kristín Birnir
Gettu
Aldeyjarfoss í Skjálfanda-
fljóti, Suður-Þingeyjar-
sýslu, var fossinn á mynd-
inni sem birtist um síðustu
helgi. Fossinn er efst í
Bárðardal sem mun ver
einn lengsti dalur á fslandi.
Aldeyjarfoss er almennt tal-
inn fegurstur fossa fljóts-
ins, en stuðlabergið og
skessukatlarnir í gljúfrinu
við hann hafa vakið tölu-
verða athygli.
Að þessu sinni er spurt um
stapa sem þjóðsagan segir
hafa verið heimili risa nokk-
urs. Þykkur grágrýtis-
skjöldur hvílir þar ofan á
móbergi og bólstrabergi
sem meginfjalliö er hlaðið
af, á næstsíðasta jökul-
skeiði. Stapalögunin hefur
þó að nokkru tapast vegna
jökulsvarfs og vatnsrofs.

mmm
eiss
SHES3
S E3B
SBE3E
KCdBLíi
HHHE
I0R3 aa
iSgBBÍQBE HB
BBSB QB £SC3ESB
HEEH HHE3 Hs3E E3

U-jZL
uj —
B
E3H BHB
■«
m
m
m
E3
BBEÍS
I m m
BBBBBH H
S
E
E
KROSSGATA
700 /Lyf RÖd ffofíUÞ Be>pc,/n> Síúf-Kfi LXl f\N'6hrJ UPP- SfíTU^ E-fi/N fug;l- SPANn — Ml-Ð- DEG,l - F/vrí SVLLG. iNfJ Ri//V ÚT- BíflZ » TT —ÍV ► fuór stæði © 1
7 > 2
1 r. •y~j, • •J 1 l vetn
ííim \r *Y L » * ■ 51 t OG'NR P S Tofíl/fí FÆR/ SK Rlf Á J>0RN 3
STKL- PrH A ► 61N - VfiKi mR ioe>5 1/£K/Í? *
/flWfífí. TSW7T- F ítfA/fl
1 V ► wwr L FUÓÍdR (ÍLP/sr HJÓt 5
HlNNK- PfK SK.ST
*tr PRA Cifí phM af SflLT —• L
}UM N J30RÐ MJDl
K AUP- MENN —
fíLO ItJ oMtiN- Kfí GLEfflM 'so R - EfNl VfíRV - fíNJP I S SYK'ROO 6 ERfí vio
■RÖÐ S ÚVflN
FlILLEGft SKÓPód íiNN LISTA STLFNA KV3. i J
6lu f - UK. fT/TÍJ-
51 ÆT f-Ð 5 AM- KO Mfl þRo/V G srfío SO ' \H ~T
£FM IÍTA
TlíÐi Tlo& 8 rz.Jo'T K0MA5T Gfl Fa/
ÍTNl OG/LFA
VOR O j JNflTTi róbi Vfsjfl H TFHl « /o
ÖVNflR. T3£LJU smvs hfTl N
a’ói) GLfíMPl HLJ-, SKJofi- u K LÍK TlNo n 11
Va i0OO
HðRFS- UMST t öOG,U /0 » > KWKKU ÓÐu-R R ViSA 50 11
f?ZE> 'hZTöI). /)TT/A
mónn VíiK 'ToNN 7 3ö- V£ IN PiND- VAK\ /3
tlRST
% — fimh
kLk. u IK s □ k *