Tíminn - 13.07.1991, Blaðsíða 11
Laugardagur 13. júlí 1991
SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL
gamall flosnaði hann úr skóla og
var tekinn fastur fyrir innbrot. Yf-
irvöld sögðu hann „andfélagsleg-
an“ og „óviðráðanlegan". Hann var
sendur á betrunarhæli fyrir ung-
linga í Attleboro í Massachusetts.
Arið 1952 var hann dæmdur fyrir
nauðgun. Dómar fyrir innbrot,
nauðgunartilraunir-i6'g vopnuð rán
fylgdu í kjölfarið. be* árum síðar
flutti hann til Kaliforníu.
Þar var hann dæmdur hvað eftir
annað fyrir rán og innbrot. Arið
1974 var hann dæmdur fyrir að
hafa heróín og ólögleg skotvopn
undir höndum. Hann var dæmdur
í fimm ára fangelsi.
Þegar hann kom fyrir nefnd, sem
átti að ákvarða hvort hann fengi
reynslulausn, mæltu fangelsisyfír-
völd harðlega gegn því. Nefndin lét
hann lausan eigi að síður.
Skömmu áður en hann réðst á
stúlkurnar var Comtois handtek-
inn fyrir að falsa 75.000 dollara
ávísun. Hann kom fyrir rétt, en var
látinn laus gegn 1.500 dollara
tryggingu og áttu réttarhöldin að
hefjast 9. nóvembef*^
Þó skömm sé frá að segja voru
bæði Comtois og fylgikona hans á
reynslulausn þegar þau réðust á
stúlkurnar, misþyrmdu annarri og
drápu hina.
Sandy bar strax kennsl á Comtois
þegar henni var sýnd mynd af hon-
um. í húsvagninum fannst og
mynd af dökkhærðri konu með
axlasítt slétt hár og þekkti Sandy
þar konuna sem með honum hafði
verið.
Myndinni af konunni var rennt í
gegnum upplýsingabanka lögregl-
unnar. Kom þá í ljós að hún hét
Marsha Lynn Erickson, flækingur
sem hafði leiðst út í vændi og inn-
brot sér til framfæris. Hún hafði
lent í slagtogi með Comtois um
það bil sex mánuðum áður en þau
réðust á stúlkurnar.
í skýrslum yfirvalda var henni lýst
sem vændiskonu sem hafði hlaupið
frá eiginmanni og sex börnum.
Marsha Erickson hafði verið hand-
tekin 12 sinnum á tíu árum. Kær-
urnar voru vegna vændis, innbrota
og eiturlyfja.
Á meðan leitin stóð yfir að Iags-
konu Comtois lagði saksóknari
fram kærur á hann. Hann var m.a.
kærður fyrir morð, mannrán, kyn-
ferðislegt ofbeldi af ýmsu tagi og
fýrir að neyða eiturlyfjum í ungling
undir lögaldri.
Leitin að Mörshu Erickson var
gífurlega viðamikil og lögreglan
tók það fram í fjölmiðlum að hún
væri ofbeldissinnaður eiturlyfja-
sjúklingur, vopnuð og hættuleg.
Marsha Erickson var handtekin á
götu í Hollywood þann 28. nóvem-
ber 1987.
Hún var færð í fangelsi og kærð
fyrir morð, mannrán og kynferðis-
legt ofbeldi. Einnig voru dregnar
fram gamlar kærur, sem hún hafði
á bakinu varðandi falsanir og
þjófnað. Hún var dæmd í gæslu-
varðhald án möguleika á að fá að
ganga laus gegn tryggingu.
í maí 1990 kom Ronald Comtois
loks fyrir rétt. Hann var dæmdur
sekur um öll atriði ákærunnar.
Kviðdómur var aðeins tæpar
klukkustundir að komast að niður-
stöðu um það. Mánuði síðar ákvað
kviðdómur að hann skyldi dæmdur
til dauða í gasklefanum.
Marsha Erickson reyndi hvað hún
gat að gera lítið úr hlutdeild sinni í
málinu þegar hún kom fyrir rétt.
En þann 21. nóvember 1990, eftir
átta daga réttarhöld, komst kvið-
dómur að þeirri niðurstöðu að hún
væri sek um manndráp og sjö aðra
ákæruliði.
Marsha sýndi fá merki geðshrær-
ingar á meðan á réttarhöldunum
stóð, nema hvað greinilegt var að
henni létti þegar ljóst varð að hún
hlyti ekki dauðadóm. En fangelsið
verður heimili hennar um ókomin
ár.
Makleg málagjöld
. WV'. • *
' 'v. .
Grfurleg öryggisvarsla var viðhöfð þegar Comtois var fluttur á milli fangelsisins og dómsalarins.
vagninn. Nota mátti þau sem sönn-
unargagn þegar — og ef — morð-
ingjarnir næðust.
Umfangsmikil leit
Lögreglan yfirheyrði nú alla, sem
bjuggu þar nálægt sem hjúin
höfðu lokkað stúlkurnar upp í hús-
vagninn. Margir minntust þess að
hafa séð húsvagninn, en höfðu ekki
veitt honum sérstaka athygli. Eng-
inn hafði séð eða heyrt neitt
óvenjulegt þetta örlagaríka kvöld.
Málið var nú fært hinum 38 ára
gamla lögreglumanni John Zorn í
hendur, en hann starfaði við morð-
deild lögreglunnar í Los Angeles.
Zorn var fær lögreglumaður, sem
hafði átt þátt í að upplýsa nokkur
frægustu morðmál sem upp höfðu
komið í umdæmi hans.
Hann fór nú yfir skýrslur allra
kynferðisglæpamanna, en fann
ekkert sem gat átt við parið sem
réðst á stúlkurnar. Hann komst að
þeirri niðurstöðu að parið byggi
ekki á svæðinu og ástæðan fyrir því
að Sandy og Wendy urðu fyrir
barðinu á þeim, var aðeins sú að
þær áttu leið hjá á röngum tíma.
Zorn bað einnig umferðardeildina
að fara yfir dagbækur sínar, ef vera
kynni að einhver hefði haft afskipti
af húsvagninum vegna umferðar-
lagabrots. Svo reyndist ekki vera.
Rannsóknardeild lögreglunnar
kom nú með þær upplýsingar að
kúlurnar, sem fundust í líkömum
stúlknanna, hefðu verið úr 22 kali-
bera sjálfvirkri skammbyssu. Kúl-
urnar voru ekki verr farnar en svo
að ef morðvopnið fyndist, var hægt
að sanna að þeim hefði verið skotið
úr því.
Zorn kom fram í sjónvarpsfrétt-
um næsta laugardag og hét enn og
aftur á áhorfendur að veita allar
upplýsingar sem að gagni kynnu að
koma. „Við höfum ástæðu til að
ætla að þau séu enn hér í grennd-
inni. Hver, sem hefur einhverjar
upplýsingar, er beðinn um að hafa
samband við lögregluna samstund-
is.“ Einnig voru boðin 10.000 doll-
ara verðlaun hverjum þeim, sem
gæfi upplýsingar er leiddu til
handtöku morðingjanna.
Skömmu eftir miðnætti næsta
þriðjudag kom nafnlaus upphring-
ing á lögreglustöðina. Það var
‘"í-r,4
' r • ‘
• $ I
fímfál
Roland Norman Comtois var margdæmdur glæpamaður og réðst
grímmdaríega á tvær ungar stúlkur, sem af tilviljun áttu leið hjá.
kona, sem kvaðst hafa séð húsvagn
og mann sem lýsingin átti við á Ne-
wall-stræti í einu úthverfa borgar-
innar. Lögreglumenn voru sam-
stundis sendir á staðinn.
Eltingaleikur
Lögreglumennirnir hröðuðu sér
til Newall-strætis, en þar eru aðal-
lega niðurnídd íbúðarhús og vöru-
skemmur. Lögreglumennirnir
tveir sáu gráhærðan mann bera dót
úr húsvagninum yfir í appelsínu-
gulan pallbfl.
„Við skulum athuga hvað hann er
að aðhafast,“ sagði annar þeirra.
Þegar lögreglumennirnir nálguð-
ust sleppti maðurinn því, sem
hann var með í höndunum, og tók
á sprett niður götuna. Annar lög-
reglumaðurinn tók sprettinn á eft-
ir honum. Eftir talsverðan eltinga-
leik komu þeir að þriggja metra
háum vegg og ofan á honum var
gaddavír. Flóttamaðurinn klifraði
upp á nokkrar málmtunnur og
komst yfir vegginn.
Þegar lögreglumaðurinn ætlaði
að fara eins að, festist hann í
gaddavírnum. Þar sem hann óttað-
ist að maðurinn kæmist undan dró
hann upp skammbyssu sfna og
kallaði til mannsins að stoppa.
Samkvæmt lögum Kaliforníu hef-
ur lögreglan leyfi til að skjóta
grunaða menn á flótta. Lögreglu-
maðurinn miðaði því á flóttamann-
inn og skaut á hann fjórum skot-
um.
Hann hitti og flóttamaðurinn rak
upp org eins og særður björn,
snerist í loftinu og féll til jarðar.
Lögreglumaðurinn slíðraði byssu
sína, leysti sjálfan sig úr gadda-
vírnum og gekk að liggjandi mann-
inum.
Flóttamaðurinn var lifandi og
kveinkaði sér. Blóð rann úr skots-
ári á fæti hans og öðru neðarlega á
baki hans. Þó svo að hann liði tals-
verðar kvalir var hann fullfær um
að ausa úr sér fúkyrðum og hótun-
um. Lögreglumaðurinn sá að hann
var sláandi líkur manninum sem
eftirlýstur var fyrir morðið á Wen-
dy og morðtilraunina við Sandy.
Sjúkrabíll var nú kvaddur á vett-
vang og búið var að sárum flótta-
mannsins til bráðabirgða og hann
fluttur á sjúkrahús. Þó svo að mað-
urinn væri lifandi við komuna á
sjúkrahúsið, hafði hann fallið í dá
og gat því ekki gefið lögreglunni
neinar upplýsingar.
Óskemmtileg
skötuhjú
Kennsl voru borin á manninn og
reyndist hann vera Roland Norman
Comtois, 57 ára gamall glæpamað-
ur með langa og skrautlega saka-
skrá.
Comtois var fæddur í Massachu-
setts, sjötti í röð sjö barna fransk-
kanadískra hjóna. Móðir hans lést
þegar hann var þriggja ára gamall
og eftir það flæktist hann á milli
munaðarleysingjahæla. Glæpafer-
ill hans spannaði 46 ár. Ellefu ára
HELGIN
19