Tíminn - 25.03.1994, Blaðsíða 5

Föstudagur 25. mars 1994
WMmu
5
Tómas Eiríksson og Árni Sigurjónsson:
F j ölmiblafár
að hefur vakið furðu okkar
undirritaðra, hve áhuga-
leysi fjölmiðla er mikið
gagnvart jákvæðum hlutum
sem unglingar fást við þessa
dagana.
Síðasta dæmi þess er þegar árs-
hátíð Réttarholtsskóla var hald-
in þann 17. mars sl. Þar sáu
unglingar um alla framkvæmd
og stór hluti nemenda lagði
hönd á plóginn með ýmsum
hætti, dag og nótt, svo að árshá-
tíðin yrði einhver sú glæsileg-
asta í sögu skólans og sú 'varð
raunin. Hún hófst með for-
drykk, óáfengum að sjálfsögðu,
í félágsmiðstöðinni Bústöðum.
Síðan var farið upp í safnaðar-
heimili Bústaðakirkju og þar
snædd þríréttuð máltíð. Radíus-
bræður litu inn og skemmtu
fólki með gamansögum. Eftir
allt þetta var fólkinu ekið í rútu
upp í Réttarholtsskóla og þar
voru nemendur, kennarar og
starfsmenn Bústaða með vel
heppnuö skemmtiatriði. Að því
loknu tók Páll Óskar Hjálmtýs-
son viö og hélt uppi fjörinu
með sínum hætti. Arshátíöinni
lauk svo með balli, þar sem Syn-
ir Raspútíns spiluöu og gömlu
dansarnir voru stignir öðru
hverju.
Það eina sem um var deilt var
söngatriði Páls Óskars, þar sem
hann hneykslaði surna með
„eggjandi skemmtun", eins og
Árni Sigurjónsson.
VETTVANGUR
„En hingað og ekki
lengra. Við höfum fengið
okkur fullsadda á leið-
indasögum sem fylla
Ijósvakamiðlana alla
daga. Hvemig vœri að fá
að heyra einhverjar
gleðifregnir afjákvœðu
unglingastarjfi hér á ís-
landi. íslenskt, já-
kvætt."
Tómas Eiríksson.
það var orðað í þessu blaði um
síðustu helgi. Það er spuming
hvort æskilegt sé að þessi ágæti
maður eigi að skemmta í gmnn-
skólum. Það ber að hafa í huga
að á þessum þremur áram,
þ.e.a.s. í 8.-10. bekk, sem Réttar-
holtsskóli býður upp á, tekur
þroski fólks miklum breyting-
um og þar af leiðandi bregst
fólk misjafnlega við svona lög-
uðu. Samt sem áður skemmti
meirihluti nemenda sér kon-
unglega og fannst þetta atriöi
vera hápunktur árshátíðarinn-
ar.
Sú kjaftasaga hefur gengið um
bæinn að kennarar og foreldrar
bama í Réttarholtsskóla hafi
hafið málssókn á hendur Páli
Óskari vegna þessa tiltekna at-
riðis. Hér með leiðréttist þetta
og enginn þessara aðila hyggst
leggja fram kæra.
Skólastjóri Réttarholtsskóla
hafði samband við báðar sjón-
varpsstöðvamar fyrir árshátíð
og bauð þeim aö koma og sjá já-
kvætt unglingastarf fara fram.
En auðvitað haföi hvorag stöð-
in tíma né myndavélar til taks,
sem sagt greinilega áhugaleysi.
En okkur þykir skrítið hve fjöl-
miðlar era alltaf fljótir að skýra
frá því neikvæða. Strax daginn
eftir var haft eftir foreldram
nokkurra bama hve ósæmilegt
atriði Páls Óskars hefði verið.
Og enn versnaði það. Nú átti
víst að kæra hann fyrir athæfið,
en það er auðvitað út í hött. Og
það er svona slúður sem hefur
farið illa með margan góðborg-
arann og með þessu ætlar fólk
sér að koma óorði á skólann
okkar.
En hingað og ekki lengra. Við
höfum fengið okkur fullsadda á
leiðindasögum sem fylla ljós-
vakamiðlana alla daga. Hvemig
væri að fá aö heyra einhverjar
gleðifregnir af jákvæðu ung-
lingastarfi hér á íslandi. ís-
lenskt, já-kvætt.
Höfundar eru framámenn í félagslífi
Réttarholtsskóla.
Magnús H. Císlason:
Verslunarrábiö brýnir busann
Fyrir nokkra lét félagsskap-
ur, sem nefnist Verslunar-
ráð íslands, frá sér fara
plagg, sem ráð þetta kallar
„Raunhæfan niðurskurð ríkis-
útgjalda". Og þessi „raunhæfi
niðurskurður" er hreint ekkert
smáræbi, enda meðlimir
Verslunarráðs menn hárra
talna og mikilla upphæöa.
Hann á að nema hvorki meira
né minna en 12,5 milljörðum
króna. Þaö hefur veriö hljóð-
ara um þessa skýrslu en ætla
hefbi mátt, því hún er óneit-
anlega merkileg á sinn hátt.
Og hvemig ætla nú fjármála-
snillingar Verslunarráðs að
lækka útgjöld ríkisins um tólf
og hálfan milljarð? Jú, þab
vefst nú kannski ekki fyrir
þeim. Heilbrigðis- og trygg-
ingaráðuneytinu er ætlað að
taka á sig bróðurpartinn af
þessum „spamaði". Það á að
lækka útgjöld sín um 8,2 millj-
arða á ári. Þetta á að gerast
með lækkun á rekstri sjúkra-
„Hér er hressilega tekið
til hendinni. Og er nú
ekki ónýtt fyrir Verslun-
arráð að eiga sinn eigin
pingmann. Sýnist hann
eiga œrinn starfa á nœst-
unni við að koma þessum
merku hugsjónum niður
á jörðina, klæða sumar
þeirra sjálfsagt í frum-
varpsform og afla þeim
fýlgis hjá þingi og þjóð."
VETTVANGUR
stofnana um 3,6 milljarða og
Tryggingastofnunar um 3.155
milljónir. Útgjöld til lyfjamála
eiga að lækka um 750 milljón-
ir. Þar að auki telja svo þessir
spekingar að hægt sé að afla
tekna með því að stunda fæð-
issölu til sjúklinga í sjúkrahús-
um. Þar á að næla í 460 millj-
ónir.
Útgjöld til menntamála era
Verslunarráðsmönnum mikill
þymir í augum. Þar er leikur-
inn einn að þurrka út 1.000
milljónir með því að lækka
greiðslur á hvem nemanda frá
því sem nú er. Styrkir til ým-
issa aðila era líka langt úr hófi
fram, segja þeir hjá Verslunar-
ráði. Þá má lækka um 170
milljónir. Er það m.a. miðað á
leikstarfsemi, Rithöfundasjóð,
Kvikmyndasjóö, Heiöurs-
launasjóð listamanna, List-
skreytingasjóð og Listasafn
ASÍ. Og svo er stofnunum eins
og Þjóðleikhúsinu, Sinfóníu-
hljómsveitinni, Óperunni,
Þjóðminjasafninu og öðram
slíkum ekki minna ætlandi en
að afla sér sértekna upp á einar
litlar 120 milljónir.
Hjá stjómsýslunni má spara
1,3 milljarða, segja Verslunar-
ráðsmenn. Með því að fækka
þingmönnum niður í 41 og
rábherram í 7 má spara 275
milljónir. Með því að endur-
skipuleggja Byggðastofnun og
sendiráðin má spara hátt í 400
milljónir. Hjá ráðuneytum at-
vinnuveganna vill Verslunar-
ráð lækka útgjöld um 1,7
milljarða. Drjúgur hluti þeirr-
ar upphæðar er lækkun á
framlögum til rannsókna-
stofnana. Til Framleiðnisjóðs
landbúnaöarins og hafna- og
flugmála má sækja 540 millj-
ónir.
Hér er hressilega tekið til
hendinni. Og er nú ekki ónýtt
fyrir Verslunarráð að eiga sinn
eigin þingmann. Sýnist hann
eiga ærinn starfa á næstunni
viö að koma þessum merku
hugsjónum niður á jörðina,
klæða sumar þeirra sjálfsagt í
frumvarpsform og afla þeim
fylgis hjá þingi og þjób.
Höfundur er fyrrum blabamabur.
FÖSTUDAGS
PISTILL
ÁSGEIR
HANNES
PÁSKAHALD Á
ÞILSKIPAÖLD
í hönd fer blessub dymbilvikan og
henni lýkur meb sjálfri páskahátíð-
inni, þegar heilir þrir frfdagar bæt-
ast vib venjulega helgi. Páskamir
eru því kjörin ferbahelgi og hafa ís-
lendingar ibulega brugbib undir
sig betri fætinum um páska. Mikil
umferb er því jafnan um páska-
helgina og margir ferbalangar á
flakki um landib. Þeir þurfa ab
kaupa sér margs konar vöru og
þjónustu. En þar stendur hnífurinn
í kúnni.
Um páska og abrar stórhátíbar
rísa svo deilur um hvaba þjónustu
fólkið má kaupa sér þessa daga og
eru reglur sveitarfélaga afar mis-
jafnar eftir byggbarlögum. Þær
byggja væntanlega á lögum um
almannafrib á helgidögurp þjóð-
kirkjunnar frá árinu 1926. Þessi sjö-
tíu ára gömlu lög þrengja mjög
skorbur manna í nútíma þjóbfélagi
og rétt ab skoba þær nánar.
Samkvæmt laganna hljóban er
„bönnub öll sú vinna, úti og inni,
sem hefur hávaba í för meb sér
eba fer fram á þeim stab eba meb
þeim hætti, ab hún raskar fribi
helgidagsins." Þó er heimilt ab
ferma og afferma skip á helgidög-
um nema á föstudaginn langa og
hinn fyrra helgidag stórhátíba.
Strandferbaskip og bifreibar til
fólksflutninga eru þó undanþegin
þessu sérkennilega hafnbanni.
Hvergi er hins vegar getib um leyfi
vélflugna til ab hefja sig til flugs
eba lenda, enda virbast lögin sam-
in á seinni hluta þilskipaaldar.
Kaup og sala er bönnub á helgi-
dögum, en þó má selja fólki lyf,
braub og mjólk, fisk og blöb. Á
torgum má bjóba áríbandi naub-
synjar á borb vib abgöngumiba ab
kappleikjum, happdrættismiba og
þess háttar fýrir spilafíkla. Þessar
naubsynjar má þó ekki selja á milli
klukkan ellefu og þrjú á daginn.
Bannab er ab halda veislur á veit-
ingastöbum eba abra hávabasama
fundi fyrr en eftir mibaítan. Fundi
um veraldleg efni má ekki halda
fyrr en um nónbil og þá abeins
nógu langt frá bænahúsum ab
gubsþjónustur verbi ekki truflabar.
Alþingi og byggbastjornir má ekki
kalla saman nema brýna naubsyn
beri til og ekki halda skiptafundi
eba uppbobsþing og er þab nokk-
ur bót í máli. Engan má svo draga
fyrir dóm nema brýn sé naubsyn
og ekki má lesa fólki stefnur meb-
an á messu stendur.
Öllum má vera Ijóst ab forsjá af
þessum toga gengur ekki lengur í
þjóbfélagi Islendinga, þegar heilu
álfurnar opnast upp á gátt. Lítib
dæmi um andóf landsmanna gegn
opinberu forsjárkerfi er fjölmenn
hreyfing sem nú rfs gegn afnota-
gjöldum Ríkisútvarpsins.
Kirkjan er mikilvægasta stofnun
þjóbfélagsins og lögin um al-
mannafrib em því mibur ekki til
þess fallin ab auka hróbur hennar.
Fólk setur skorbur laganna ósjálfr-
átt í samband vib þarfir kirkjunnar
og fær vonda niburstöbu. Kirkjan á
frekar í vök ab verjast í dag og illt
til þess ab vita ab hún bíbi hnekki
vegna úr sér genginna laga.
Pistilhöfundur leggur þess vegna
til ab kirkjan sjálf hafi án tafar for-
göngu um ab fá þennan lagabálk
færban fram á tuttugustu öldina
og opni þannig faðminn fyrir nú-
tímafólki.