Tíminn - 26.08.1994, Blaðsíða 10

10_________________ _________Wmf$mU______
Jóhann Ó. Pétursson
húsasmíbameistari, Akranesi
Fæddur 29. desember 1920
Dáinn 20. ágúst 1994
Jóhann Ólafur, en svo hét hann
fullu nafni, var Húnvetningur ab
ætt og uppruna, fæddur að Eyj-
ólfsstöbum í Vatnsdal og þar í
dalnum var hann sín æskuár.
Foreldra sinna naut hann í litlum
mæli. Móbirin, Gubrún Jóhanns-
dóttir, dó er Jóhann var á fyrsta
ári og tregabi hann ætíb minn-
ingu hennar. Amma hans, Þuríb-
ur Illugadóttir, kom þó nokkub í
stab móburinnar ab tengja Jó-
hann vib forvera sína sem hann
reyndi ab afla sér vitneskju um.
Fabir Jóhanns, Pétur Ólafsson,
var fæddur ab Másstöbum í
Vatnsdal, dvaldi í Vatnsdalnum
fram eftir ævi, en var síbar starfs-
mabur í Hvalstöbinni í Hvalfirbi
og vel metinn borgari af öllum
sem honum kynntust fyrir frábær
vinnuafköst og áreibanleika. Pét-
ur dó á Akranesi 18. október
1985. Naut hann síbustu árin
skjóls og umhyggju Jóhanns son-
ar síns og hans fjölskyldu. Ekki
höföu foreldrar Jóhanns stofnab
heimili er hann fæddist, enda
bæbi kornung, en Pétur giftist
nokkru síbar Ingibjörgu Jakobs-
dóttur, sveitunga sínum, og
bjuggu þau um fárra ára skeib á
Kötlustöbum í Vatnsdal. Varb
Ingibjörg skammlíf, en þau hjón
eignubust dótturina Huldu sem
er vel metin húsfreyja á Akranesi.
Þrjú börn Péturs Ólafssonar
fæddust eftir að hann flutti úr
Vatnsdalnum og hefir sá sem
þessi minningarorb ritar ekki af
þeim kynni. Þau eru Kristín, Ingi
og Gubrún Pála.
Jóhann Pétursson dvaldi sín
fyrstu barnsár hjá þeim hjónum
Kristínu Vilhjálmsdóttur og Birni
S. Blöndal er bjuggu á Kötlustöb-
um á árunum 1918 til 1929 ab
þau fluttu ab Ytra- Hóli á Skaga-
strönd. Varb dvöl þeirra þar út frá
ekki löng því leiðir þeirra skildu.
Kallabi Jóhann Kristínu mömmu
upp frá því og sýndi minningu
þessara fósturforeldra mikla rækt-
arsemi til síðustu stunda. Er þau
Kristín og Björn leystu upp sam-
vistir sínar fór Jóhann aftur framí
Vatnsdalinn og þá til Katrínar
Grímsdóttur og Gísla Jónssonar í
Saurbæ, foreldra undirritabs.
Urbum vib Jóhann þannig upp-
eldisbræbur um nokkurra ára
Mótettukór Hallgrímskirkju, átta
einsöngvarar og hljómsveit fluttu
óratoríuna Sál eftir George Fre-
derick Handel (1685-1759) í Hall-
grímskirkju 21. ágúst, fyrir nær
fullu húsi. Daginn ábur höfbu
þau flutt óratoríuna í Skálholti.
Stjórnandi var Hörbur Áskelsson
en konsertmeistari Rut Ingólfs-
dóttir. Óratoría þessi er gullfallegt
verk, meb frábærum kór- og ein-
söngsþáttum. Satt að segja minn-
ir ýmislegt þarna á Elía eftir
Mendelssohn meira en 100 árum
seinna.
Óratorían er í þremur þáttum,
vib texta Charles Jennens byggb-
um á fyrri Samúelsbók. Hún hefst
þar sem Davíb hefur fellt Golíat
og stökkt herjum Filistea á flótta,
sem verbur til þess ab Sál, sem
greinilegar var geggjabur, fyllist
öfund og hatri í hans garð, og
endar meb falli Sáls og sona hans
á Gilbóafjalli.
Þýski barítónsöngvarinn Andreas
Schmidt söng Sál meb miklum
glæsibrag — þótt allir einsöngvar-
t MINNING
skeið, er varb grunnur ab nánum
ævikynnum og vinskap vib okkur
systkinin öll.
Jóhann hneigbist strax á unga
aldri til náms. Hann varb nem-
andi í Hérabsskólanum á Reykj-
um í Hrútafirbi og síbar í Kenn-
araskóla íslands, en lauk þar ekki
námi sökum veikinda. Árib 1942
hóf hann nám í húsasmíbum hjá
Óskari Sveinssyni á Akranesi og
varb meistari í þeirri ibn. Dvaldi
Jóhann á Akranesi upp frá því og
starfabi, svo sem menntun hans
stób til, sem verktaki og yfirsmib-
ur, mebal annars vib kirkjuna ab
Saurbæ í Hvalfirbi og áfanga í
uppbyggingu Reykholtsstabar í
Borgarfirbi. Frá árinu 1974 var
hann starfsmabur Akranessbæjaj
og allt til starfsloka árib 1990. Á
tímabili var Jóhann kennari og
prófdómari vib Ibnskólann á
Akranesi. Hann starfabi mikib ab
félagsmálum. Var einn af stofn-
endum Ibnabarmannafélagsins
þar og í stjórn þess í mörg ár.
Hann var einnig, um árabil, í
stjórn Trésmíbafélags Akraness.
Lét sér annt um íþróttamál bæjar-
ins og var í stjórn Skíbafélags
stabarins meban þab starfabi.
Þann 8. júní árib 1946 gekk Jó-
hann ab eiga Kristínu, eina af
Sandgerbissystrunum á Akranesi,
dætrum hjónanna Gubrúnar
Finnsdóttur frá Sýruparti á Akra-
nesi og Svavars Þjóbbjörnssonar
frá Neðra-Skarbi, Leirársveit. Þau
Kristín og Jóhann eignubust
fimm börn er fæddust í þessari
aldursröb: Gubrún, Þuríbur,
Finnur, Svavar og Pétur Ármann.
Öll hafa þau stofnab fjölskyldu
og heimili og aukib vib ættartréb.
Barnabörnin eru 16 og barna-
barnabörnin 10. Samheldni þess-
arar fjölskyldu er mikil og sterk
og gæfa Jóhanns og konu hans
mikil í þeim efnum. Jóhann Pét-
ursson lauk starfsæfi sinni meb
fullri reisn en umfram þab varb
honum ekki langs lífs aubib. Ban-
vænn sjúkleiki duldist um skeib
en vann markvisst svo endalokin
voru á næsta leiti. Jóhann andab-
ist á sjúkrahúsinu á Akranesi 20.
þ.m.
Á langri æfi tengdust leibir okk-
ar Jóhanns Péturssonar. Ábur er
TONLIST
SIGURÐUR STEINDÓRSSON
ar gerbu sínum hlutverkum
prýbileg skil, þá bar Andreas
Schmidt af sem vonlegt var;
menn horfa nú til hans sem arf-
taka Fischer-Diskau og slíkra
kappa. Hrafnhildur Gubmunds-
dóttir (alt) söng Davíð svo vel, ab
sumir líktu henni vib Kathleen
Ferrier. Þar verbur varla hærra
seilst. Jónatan, son Sáls, söng
þýski tenórinn Karl-Heinz Brandt
prýbilega. Hann hefur mjög skýra
og góba rödd fyrir söng sem
þennan. Sigrún Hjálmtýsdóttir
(sópran) og Margrét Bóasdóttir
(sópran) sungu dætur Sáls, Merab
og Míkal. Bábar sungu þær ljóm-
andi vel. Margrét Bóasdóttir hefur
sérhæft sig nokkub á þessu svibi,
en Sigrún virbist vera jafnvíg á
allan söng. Því mibur vaf hlutverk
Mörtu G. Halldórsdóttur (sópran)
getib að vib vorum ab hluta upp-
eldisbræbur. Vib tengdumst báb-
ir Sandgerbisfjölskyldunni er
varð til þess ab gagnkvæm tengsl
urðh varanleg og gób þótt starfs-
vettvangurinn væri ekki sá sami.
Jóhann barst burt úr Vatnsdaln-
um en ég var heimakær og fór
hvergi. Ljóst er ab Jóhanni tókst
ab rybja sér braut fjarri átthögum
sínum þó farareyririnn væri í lág-
marki og bakgrunnurinn ab öðru
leyti ckki sterkur. Er þetta saga
margra ágætra manna og kvenna.
Jóhann Pétursson hugleiddi
marga hluti. Hann hafbi gaman
af ab sjá sig um í veröldinni og er
leib á ævina veittu þau hjón sér
ab fara nokkub innanlands og ut-
an. M.a. ræktu þau mjög að hafa
samband vib ættmenni í Vestur-
heimi. Nú hefir hann lagt upp í
hina löngu ferð til hins óþekkta
og kannski á hann eftir ab ná
sambandi vib þá forvera sína sem
honum vom leyndardómur frá
unga aldri því tryggb hans, vib
uppruna sinn og þá sem honum
stóbu næstir, var ósvikul.
Innilegar samúbarkvebjur fær-
um vib hjónin Kristínu mágkonu
minni, börnum þeirra Jóhanns,
barnabörnum og öbrum ná-
komnum.
Vib erum þakklát fyrir öll kynn-
in og alla vináttuna.
Jóhann Pétursson verður jarb-
sunginn föstudaginn 26. ágúst
frá Akranesskirkju.
Grímur Gíslason
Minn kæri tengdafaðir Jóhann
Pétursson er látinn eftir nokkurra
mánaba baráttu vib erfiban sjúk-
dóm. Hann andabist abfararnótt
20. ágúst s.l. á Sjúkrahúsi Akra-
ness. Meb söknubi í hjarta vil ég
minnast hans meb örfáum orð-
um.
Kynni okkar hófust þegar vib
Gubrún dóttir hans felldum hugi
saman. Þab leib ekki á löngu ábur
en vib vorum farnir ab starfa
saman vib húsasmíbar. Mér er í
fersku minni er ég naut þess ab
læra af honum fagleg vinnu-
brögb húsasmíbinnar, alltaf hafbi
hann á reibum höndum lausnir á
öllum þeim vandamálum sem
upp komu. Mér varð fljótt ljóst
ab hann bjó yfir skarpri greind,
og oft undrabist ég hve fljótur
hann var ab reikna flókin dæmi,
sem upp komu, í huganum.
sorglega lítib, en nógu stórt þó til
ab stabfesta þab sem fyrr var vitab
ab þar fer stórefnileg söngkona.
Loks sungu Snorri Wium (tenór)
og Heimir Wium (bassi) þrjú smá-
hlutverk hvor.
Mótettukór Hallgrímskirkju hef-
ur löngum verið ausinn lofi fyrir
hreinan og fallegan söng, og nú
var hvergi gefib eftir í þessum
punktum, því kórsöngskaflarnir
voru að öbrum ólöstubum einna
fallegastir. Hins vegar er sennilegt
ab þetta viðamikla verk — um
þrjár klukkustundir — hafi notib
sín ennþá betur í Skálholti en í
Reykjavík vegna þess ab kirkjan
þar eystra er minni, því Hall-
grímskirkja er ekki sérlega tillits-
söm vib einsöngsraddir. Hörbur
Áskelsson hefur unnib talsvert
stórvirki meb þessum flutningi,
og kannski verbur hann upphaf
ab frekari kynningu á þeim óra-
toríum Handels sem enn liggja
óbættar hjá garbi hér á landi —
þetta var frumflutningur á íslandi
á óratoríunni Sál. ■
Ég fann fyrir því hve honum var
annt um velferb mína í starfi og
hve honum var umhugab um ab
ég lærbi sem best og yrbi sjálf-
stæbur i starfi. Þab kom ekki fram
í dekri, heldur þvert á móti. Mér
fannst í fyrstu erfitt ab skilja þab
af hverju hann virtist ætlast til
meira af mér en öbrum. En eftir
ab ég fullorbnabist og fór ab
standa í sömu sporum og hann
skildi ég ab baki bjó metnabur
föbur til handa syni sínum og
hvílík gæfa þab var ab fá ab njóta
hans.
Jóhann var félagshyggju- og
jafnabarmabur, var lítt hrifinn af
þeim sem olnboga sig áfram á
kostnab annarra, þar fóru skob-
anir okkar vel saman. Hann var
mjög rökfastur og studdi sitt mál
meb tilvitnunum í menn og mál-
efni fyrri tíbar af mikilli þekk-
ingu. Sérstakt yndi höfbum vib af
því ab rökræba, og kom þab
gjarnan fyrir ab vib gerbum þab
ab leik ab vera á öndverbum
meibi og deildum vib þá hart svo
stundum þótti nóg um.
Jóhann var afburba duglegur
mabur og vinnusamur, þegar
venjulegur vinnudagur nægbi
ekki til ab ljúka verkum var hann
óspar á ab vinna yfirvinnu til ab
standa vib þab sem hann hafbi
lofab. Minnismerki um störf
hans má víba sjá í velbyggbum
húsum, en sjálfum held ég ab
honum hafi þótt mest til koma
ab fá ab byggja Saurbæjarkirkju á
Hvalf j arbarströnd.
Jóhann starfabi mikið ab félags-
málum ibnabarmanna á Akranesi
og á yngri árum ab íþróttamál-
um. Hann var frumkvöbull ab
stofnun Skíbafélags Akraness og
stób fyrir byggingu skíbaskála í
Vatnadal í Skarbsheibinni, en
þangab er um klukkustundar
gangur frá jafnsléttu. Af því sést
hvílíkt afrek þab var ab bera allt
byggingarefni þangab uppeftir.
Ófá dagsverkin átti hann einnig í
sjálfbobavinnu vib byggingu
íþróttamannvirkja á Akranesi.
Síbast en ekki síst var hann ávallt
kominn til ab abstoba þegar börn
hans og tengdabörn stóbu í hús-
byggingum og lá ekki á libi sínu
frekar en fyrri daginn.
Ég vil svo kvebja Jóhann tengda-
föbur minn og þakka honum allt
sem hann hefur gefib mér og
samferbina. Leibir skiljast nú um
sinn, en ég trúi ab leibir okkar
liggi saman þegar ég vitja þess
stabar sem hann er kominn til.
Gub blessi minningu þína.
Missir tengdamóbur minnar er
mikill. Ég bib góban gub ab gefa
henni styrk til ab komast yfir
áfallib og ná jafnvægi til ab geta
notib samvista vib afkomendur
sína og vini.
Guðmundur Samúelsson
Ég kynntist Jóhanni, tengdaföb-
ur mínum, fyrir 12 árum. Þau
Söngur um kónginn Sál
Föstudagur 26. ágúst 1994
kynni hafa gefið mér mikib. Jó-
hann var í mínum huga mikill
persónuleiki. Hann var rólegur
mabur sem sagbi ekki margt van-
hugsab. Jóhann var mjög fróbur
um sögu lands og þjóbar, bæbi
okkar íslendinga og annarra
þjóba. Hann var víblesinn og
stöbugt ab bæta vib sig þekkingu.
Aldrei fóru þau Kristín og Jóhann
í ferbalag erlendis án þess ab
hann kynnti sér sögu viðkom-
andi lands og þjóbar. Aubvelt var
ab gleyma sér vib frásagnir hans
um gamla tímann, æsku sína og
margt fleira. Afi Jóhann átti aub-
velt meb ab ná athygli barna-
barnanna.
Bónbetri mann var erfitt ab
finna, alltaf bobinn og búinn ab
veita abstob. Sérstaklega langar
mig ab þakka honum fyrir alla þá
ómetanlegu hjálp sem hann
veitti okkur Pétri, þegar vib
byggbum í Jörundarholtinu. Það
hefbum vib aldrei getab án hans.
_Elsku Jóhann, nú ertu búinn ab
fá hvíldina góbu. Eflaust bíba þín
verbug verkefni annars stabar. Á
þessari stundu eru síbustu mán-
ubirnir efst í huga mér. Þeir voru
þér óskaplega erfibir. Ég er í
hjarta mínu þakklát fyrir ab hafa
getab verib meb þér og Stínu
þennan tíma. Pétur, Inga Birna,
Jóhann Pétur og Berglind Ósk eru
líka þakklát. Megi gub vera meb
þér. Innilegt þakklæti fyrir allt
sem þú gerbir fyrir mig og fjöl-
skyldu mína.
Elsku Stína, Gubrún Þurý, Finn-
ur, Svavar, Pétur og abrir ab-
standendur. Ég vona ab algóbur
Gub styrki ykkur í sorg ykkar og
góbar minningar ylji ykkur um
hjartarætur.
Sigurveig Kristjánsdóttir
Elsku afi, þessi veikindi voru þér
erfið og gott ab þú fékkst hvíld-
ina góbu. Þú varst sem gull í lífi
mínu og meb sorg í hjarta skrifa
ég þessi orb, kæri afi.
Legg ég nú bceði lífog önd,
Ijúfi Jesú, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitja Guðs englar yfir mér.
Hallgrímur Pétursson
Takk fyrir allt,
þinn sonarsonur
Jóhann Pétur
Þab var abfararnótt laugardags-
ins 20. ágúst þegar ég kom heim
ab tekib var á móti mér meb þeim
fréttum ab afi minn Jóhann Pét-
ursson væri dáinn. Hann hafbi
verib mikib veikur og vissi ég al-
veg ab hverju stefndi en afneitabi
samt ósjálfrátt alltaf þeirri stab-
reynd.
Meban ég bjó á Akranesi átti ég
alltaf mitt annab heimili hjá
ömmu og afa og þangað sótti ég
mikib. En eftir ab ég flutti út á
land urbu heimsóknirnar þó allt
of fáar.
Afi var mikill fræbimabur og
hafbi einstakan hæfileika til ab
segja frá og einhverra hluta
vegna óx ég aldrei upp úr því ab
sitja hjá honum og hlusta. Einu
sinni gerbist þab ab afi skammabi
mig sem barn og tók þab svo
nærri sér ab hann grét allt kvöld-
ib á eftir. Ab hafa ekki allt í sátt
og samlyndi var sko ekki eitthvab
sem átti vib afa.
Afi var mjög handlaginn maður
og vann mikib vib smíbar. Hann
gat endalaust lagfært og endur-
smíbab gömlu hlutina þó ab
hann hefbi í nógu öbru ab snú-
ast. Ég hefbi fyrir alla muni viljab
ab sonur minn hefbi fengib ab
njóta hans meira, en lifib er bara
svona. Gub einn veit hvab ég á
eftir ab sakna hans mikib, eins og
abrir sem voru honum nánir. Og
bib ég Gub um ab styrkja hana
ömmu mína í hennar sorg sem
og aðra abstandendur.
Krístín Svavarsdóttir
og Amar Snœr