Tíminn - 14.09.1994, Blaðsíða 5

Mi&vikudagur 14. september 1994
5
Magnús jónsson:
Um þokuást Veburstofunnar
á Vestfjörðum
Fimmtudaginn 8. september sl.
birtist hér í Tímanum frétt,
sem skrifuð er á grundvelli
greinar úr fréttabréfi Ferba-
málasamtaka Vestfjarða. Þessi
„frétt" er sett fram með þeim
hætti, að nauðsynlegt er að
reyna að leiðrétta a.m.k. hluta
af því sem þar kemur fram. Þar
koma fram rangar fullyrðingar
sem teknar eru orðréttar upp
úr fréttabréfinu, sem síðan er
bragðbætt af blaöamanni með
kryddi vanþekkingar.
Víkjum fyrst að þætti blaða-
manns. í fréttinni er slegið upp
í fyrirsögn, að ferðamálasam-
tök á Vestfjörðum standi í
þjarki við Veðurstofuna um
betri veðurspár. Það er mjög fá-
títt að menn reyni að þjarka
eba prútta um veðurspár og
hér eins og víðar í meðhöndl-
un blabsins skín í gegn, ab ekki
er gerður greinarmunur á veð-
urspám og upplýsingum um
veður frá einstökum athugun-
arstöðum. Mér finnst þab jafn-
alvarlegt mál, að menn sem
skrifa um veðurþjónustu geri
ekki greinarmun á þessu, og ef
íslenskukennari vissi ekki mun
á nútíð, þátíð og framtíð! Fleiri
gullkorn úr penna blaða-
mannsins er að finna í þessari
„frétt" blaðsins. Þar er því
VETTVANGUR
„Á Veðurstofunni er nú
veríð að undirbúa breyt-
ingar í veðurþjónustunni
bœði í útvarpi og öðrum
miðlum. Við gerum okk-
ur vel grein fyrir, að
löngu er tímabært að
hœtta að reyna að miðla
veðurupplýsingum til
allrar þjóðarínnar sam-
tímis í yfirhlöðnum veð-
urfregnatímum í út-
varpi."
haldið fram að breytingar á
þessu ófremdarástandi á Vest-
f jörðum verði til batnaðar þeg-
ar veðurathugunum hefur ver-
ið hætt á Galtarvita, en teknar
upp í Bolungarvík. „Reikna
megi með að veðurlýsingar frá
þeirri stöð birtist! í Ríkisútvarp-
inu tvisvar á dag". Þetta vekur
furðu, þegar haft er í huga að
veðurlýsing frá Bolungarvík
rétt eins og frá Galtarvita áður
er lesin átta sinnum á sólar-
hring í ríkisútvarpið.
Rangtúlkun í
fréttabréfi v
En víkjum þá að því sem fram
kemur í fréttabréfinu. í fyrsta
lagi er því haldið fram ab vib
veðurfræðingar notum alltaf
annesjastöðvar til að sýna veb-
urupplýsingar frá Vestfjörðum
í Ríkissjónvarpinu. Þetta er
rangt. Sjálfur hef ég í mörg ár
undantekningalaust notað at-
hugun frá Flólum í Dýrafirði til
að sýna veðurupplýsingar frá
Vestfjörðum að sumarlagi. Eft-
ir að Bolungarvík varð athug-
unarstaður hef ég þó alloft
stubst við athugun þaðan,
enda er þar um að ræða eina
þéttbýlisstabinn á Vestfjörðum
þar sem gerðar eru reglulegar
veðurathuganir. Mér er kunn-
ugt um að flestir veðurfræðing-
ar í sjónvarpi hafa farið svipað
að.
í annan stað er því haldið
fram, að Veðurstofan vilji ekki
koma upplýsingum um veður
til ferðafólks vegna þess að
hún segi sig ekki vera í ferða-
þjónustu. Einnig hér er hallað
réttu máli. í júlí sl. hóf Veöur-
stofan gerð nýrrar veðurþjón-
ustu sem sérstaklega er ætluð
ferðafólki. Var þetta gert í sam-
ráði við ferðamálastjóra,
Magnús Oddsson. Voru veður-
lýsingar og veðurspár sérstak-
lega miðaöar við jrarfir ferða-
fólks lesnar inn á símsvara
Veburstofunnar, m.a. sérspá
fyrir Vestfirði með veburlýs-
ingum frá flestum eba öllum
veðurathuganastöbvum úr
þessum landshluta. Er þetta að-
eins byrjunin á þeirri viðleitni
okkar að fara ab þjóna ferða-
fólki sérstaklega.
Yfirhlaðnir útvarps-
veburfregnatímar
— breyttar þarfir
Á Veðurstofunni er nú verið
að undirbúa breytingar í veb-
urþjónustunni bæði í útvarpi
og öðrum miðlum. Við gerum
okkur vel grein fyrir, að löngu
er tímabært að hætta að reyna
að mibla veðurupplýsingum
til allrar þjóðarinnar samtímis
í yfirhlöðnum veðurfregna-
tímum í útvarpi. Þab form
mótaðist í allt annarri þjóðfé-
lagsgerð en vib búum í nú, auk
þess sem tæknin gerir okkur
kleift að miðla upplýsingum
með skilvirkari hætti en áður.
Þarfir trillukarls í Vestmanna-
eyjum, ferðamanns í Þórs-
merkurferð, bónda í Biskups-
tungum eba byggingaverktaka
á Selfossi fyrir veðurupplýs-
ingar eru svo mismunandi, að
ekki er hægt að ætlast til þess
að öllum sé þjónað gegnum
einfalda útvarpsspá, þótt allir
séu þessir aðilar búsettir á
sama spásvæði. Þaö er hins
vegar ekki einfalt mál að
breyta þessu og verður ekki
gert nema í samráði við marga
aðila, s.s. Ríkisútvarpið og
aðra fjölmibla, auk fulltrúa
eða samtaka hinna ýmsu not-
endahópa. Það væri hins vegar
efni í aðra og mun stærri grein
ab fara lengra út í hugleiðing-
ar um þá hluti hér. En þab er
markmið okkar á Veðurstof-
unni að Vestfirðingar sem og
allir landsmenn geti fengið
þær veðurupplýsingar sem að
bestum notum koma, ekki síst
upplýsingar um vebur til
ferðafólks.
Höfundur er ve&urstofustjóri.
Eitt besta urribasvæbi landsins
er í vatnakerfi Laxár á Ásum
Laxá á Ásum er í Húnavatnssýslu,
eins og menn vita, en víst er að
flestir sem aka þjóðveginn á brú
yfir ána, skammt áður en komið
er að Blönduósi, veita trúlega
ánni ekki sérstaka athygli. Eigi að
síður fellur þarna á leið sinni til
sjávar ein athyglisverðasta veiðiá
landsins, eins og almennt umtal
og fréttir í fjölmiðlum bera með
sér.
Tvímælalaust er Laxá ein fræg-
asta laxveiðiá landsins, sakir
góbrar laxveiði, þó að flestar öfl-
ugustu laxár landsins séu lengri
og vatnsmeiri og sumar hafi
reyndar gefið fleiri laxa að jafnaði
en Laxá. Hins vegar hefur stanga-
fjöldi í ánni verið takmarkaðri en
víðast hvar annarstaðar, þar sem
aðeins eru notaðar tvær stengur
að jafnabi vib veiðar og því fleiri
veiddir fiskar á hvora stöng þar en
þekkist í nokkurri annarri lax-
veiðiá hér á landi. Orðspor um
hátt verb á hvorri stöng í Laxá
leibir af þessari tilhögun, þar sem
verðlag er í takt vib veiðina sem
áin gefur.
Frábært bakland Laxár
Skýringin á velgengni Laxár ligg-
ur víst í því, ab hún er í öflugu
vatnakerfi, sem samanstendur af
Laxárvatni, Fremri-Laxá sem fell-
ur úr Svínavatni og á ós í Laxár-
vatni, en áin á upptök í Svína-
vatni, einu stærsta stööuvatni á
Norðurlandi. Þá er vert að minna
á, ab umhverfi það sem vatna-
VEIÐIMAL
EINAR HANNESSON
kerfib er í er allt velgróib land í
blómlegu héraði.
Öflugasta urriba-
svæbi landsins
Fiskigengd er góð í vatnakerfinu,
hvað varðar silung ekki síður en
lax, bæði bleikja og urriði, sem er
veiddur bæði á stöng og í net og
einnig lax í Fremri-Laxá. Fæstir
vita, að Fremri-Laxá, sem er um 7
km að lengd, er eitt öflugasta
urriðaveiðisvæðið hér á landi, ef
litið er einvöröungu til straum-
vatna. Það sýna skýrslur þar sem
árleg veibi seinustu þrjú árin hef-
ur verib 3.580 urriðar á stöng,
samanber skýrslur Veiöimála-
stofnunar.
Að lokum má geta þess að árið
1989 kom út fróðleg bók um Laxá
á Ásum. Það var Páll S. Pálsson
lögmaður frá Sauðanesi sem hafbi
á sínum tíma forgöngu um að
bók þessi var skrifuð, þó að hon-
um entist ekki aldur til að ljúka
því verki sjálfur, en ívar sonur
hans lauk því og naut góðs stuðn-
ings Gísla á Hofi, bróöur Páls, við
að koma bókinni út. Gísli Pálsson
Veiðistaöurínn Dulsar í Laxá á Ásum. Ljósm. tinar Hannesson
Tjaldbúar vib Svínavatn í Austur- Húnavatnssýsiu vib stangveibar. Ljósm. tinar Hannesson_
beitti sér síðar fyrir ab skrifuð var
skemmtileg bók um Vatnsdalsá,
sem út kom árib 1990 á vegum
bókaútgáfunnar Dyngju í eigu
Gísla, en Gísli hefur verið iðinn
vib útgáfustarfsemi hin seinni ár.
Fór vel á því, ab báðum fyrr-
greindum ám voru gerð góð skil á
bók, þar sem þær eiga sameigin-
legt ósasvæði við sjó, sem er
Húnaós.
Laxá á Ásum og Vatnsdalsá eru
bábar þekktar fyrir góða veiði
hvað varðar lax og silung, sem
fyrr greinir, og silungssvæðið í
Vatnsdalsá hefur verib eftirsótt og
notið vinsælda meðal veibi-
manna. Formaður í Veiðifélagi
Laxár er Jón ísberg, fyrrv. sýslu-
mabur, og formaður í Veiðifélagi
Vatnsdalsár er Magnús Ólafsson
bóndi á Sveinsstöðum.
..........