Tíminn - 12.08.1995, Side 16

16
Laugardagur 12. ágúst 1995
JONA RUNA á mannlegum nótum:
Sjálfstæbi
Þaö skiptir okkur flest máli að
finna til þess að við séum óháð
og sjálfstaeð gagnvart lí.finu og
tilverunni. Þaö er óneitanlega
erfitt að vera háður og undirgef-
inn. Það er jafnframt óviðkunn-
anlegt að finna ekki til frelsis og
tiltrúar á sjálfan sig, nema að
bera alla hluti undir aðra. Eigið
vald er mikilvægt, vegna þess,
að við sem það höfum ræktað
eigum betra með aö vinna úr
hugmyndum okkar og vilja til
lífsins. Hitt er svo annað mál,
að það er og verður alltaf til fólk
sem kýs aö stjórna öðrum og
velur að ráðskast með þá sem í
kringum þá eru. Best er, að
hafna slíkri ráðsmennsku og of-
ríki og leggja fremur áherslu á
að vinna að eigin dáðum, en-að
stjórnast af hvötum og vilja
annarra. Vib eigum ekki að
venja okkur á þann ósið í sam-
skiptum, að taka af öðrum ráðin
og vanmeta sjálfstæðishæfni
þeirra. Ágætt er, að við hvetjum
hvert annað eins og við mögu-
lega getum á leið okkar að
auknu sjálfsvaldi, í staö þess að
draga hvert úr öbru kjarkinn
með óþarfa drottunargirni og
ofríki. Það hefur ekkert okkar
gott af því, að komast upp með
það að gera lítið úr vilja og við-
horfum annarra. Við eigum öll
þann rétt, að fá að vera sjálfstæö
og óháð, ef vib ræktum þær
skyldur sem lífið leggur á okkur
af alúö og kostgæfni. Engin
mannvera er svo merkileg, að
hún eigi aö komast upp með
það að gera aðra mannveru
óvirka með yfirgangi og ofríki.
Okkur ber ab virða tilverurétt
hvers annars og þurfum að læra
að átta okkur á því, ab án okkar
sjálfra verður í raun ekkert mik-
ilvægt til okkur til handa. Þess
vegna er áríðandi, aö við séum
sátt og stjórnum lífi okkar sjálf.
Þab er mikilvægt að við séum
óháb og ástundum hvers kyns
sjálfsdáðir sjálfum okkur og
öbrum til framdráttar. Við, sem
erum óháð og sterk í sjálfum
okkur, eigum mun betra með að
skilja tilgang og markmið lífs-
ins, en þau okkar sem eru háð
og undirgefin. Okkur þykir í
raun fáránlegt að reyna aö
stjórna öðrum. Ágætt er, að við
venjum okkur ekki á að gera þá
sem í eðli sínu eru sjálfstæöir og
upplitsdjarfir háða okkur, ein-
ungis til þess að fá aukin tæki-
færi til að ráðskast með þá. Við,
sem unnum jafnræði og gagn-
kvæmri virðingu í samskiptum
kjósum að vera tillitssöm og
uppörvandi við aðra, en ekki
ágeng og stjórnsöm. Lífið miðar
m.a. að því aö hvert og eitt okk-
ar fái tækifæri til ab byggja sig
upp og þroskast á vitlægan og
járænan hátt. Stjórnsemi er
hvimleiö og neilæg. Aftur á
móti er mikil ávinningur í þeim
samskiptasjónarmiðum, sem
byggjast uppá velvilja og leið-
sögn, sem hvorki er valdafíkin
eða drottnunargjörn. Gleðjum
því hvert annað með uppörv-
andi hvatningu þegar það á við
og höfum hana jákæra og ör-
láta. Þannig erum við að styrkja
sjálfstæðisforsendur hvers ann-
ars, sem er járænt og heilbrigt.
Sjálfstæði skiptir okkur öll máli,
því án þess eigum við of mikib
undir viðhorfum og vilja ann-
arra, sem er auðvitað rangt.
■
flMiK KROSSGÁTAN NR. 32
TÖKUM ÁFENGIÐ
w
/ /
LAUSN A GATU NR. 31
~I L 1* n n Uiu*Þ/- tL N Ifl
M AUKI A KX*V< D*KA- ríu-oo 6 US/Afc AffTAl* “iu [5 LYKT > HllS ÍCMÁL B Æ iuooi maMML- u 1 ÍAlá 0 hkob 'G
—> Ttjsr M J '0 L K —> E R. —> TSÁHsT G '0 Ð HÚB iitXF- UOUh H A
( titill \ tvtfluA ikvami* A f L A Q 1 R ÍLÍ&IMA h £ R 1 L 1 N N SKOT
H A\ £ L L 1 R LlTU MIKlfl b •A u UKSA SKMUj/ G Æ R A T*í LÁUI E 1 K
A E / Nl A MíAK íisSl. M Æ T OfSA- KAZl— fóOAA Gr 'A L L OOélT kiAÍUk f £ / T /
BAr/CiA AIX1 K R u fif A tí\KA éÍLTA R A N Gc L A £ U R r HAfti- ft/LD- muik M
A u OSOLLI STKItT ÓT /1 U f 1 Eíf/ ywois Æ S 1 teiSsii MJÖ6 A u R B u G l
aJíÍI- R £ 1 fi A? A £ U R CJALO r 0 k L ÍÍÁHuK eusts 1 £ A Mrtux
/Á R Réiö FÍ I3 L L KAOPP t)LTKT N A Gr CKbfi naaF f A L S MK- IKttír TUiOJA u h S
í£ K T A Kokka £ L 0 A bsACt KJ Xr/A R A u K CkAíll HKfifA K u M L A
H y Xu KK ÍXWAil U R & C&TMl s'a A 6 G/ Æ T R Achu A R M ÍMMCI HAKO- AcrtOI A T
fW,T DTTIH* K Æ £ A auýuA. 0CATTut H4 U £ L A R BKH (.tiMUL Á K A L L R sah- ÍKlfTI
A N Gr i £ T / H klMC.UL- íaaui '0 R £ G L A H C-ufu Hitfm £ l M
riL A 6 Gb'fiA- VISiR K 0 N KALL '0 P AriCAM / L M Kúsr £ '0 P m "0
’H R / P SKlP Gc N 0 LflDSLA Æ ■d lÆ £ T LJÁK s A r K
l é&k TÆKI MiiZJ 1 SKfoTfiH * 1 >- Uj <=0 * M/Löi ‘ 1 UÚFA LoFfiÐI'
Bílkh'AL AUDuP. 6ftGA
ROTlrí 6oR
SKbL fÖGttUÍ HMmR
.H 1 . y srsÉrrysy. ■j. *
yþ ■ GRu/ian
Bs'oKit/rl SKlKA- IJRAPP H INpÍPiK
W SKa'ALÍTA i'A/ifi - S'oTT ÍKAIF
HÚhl ) 11 mnA mcniL- H'ATT... TÖLU
flR-bPr
LOKfioKQ mimK
3 iESPA þÓ/KU DPíkK- ufí. HhíKlm
h 'fír/uD 'iHifíou//
mznr HFK'ÓST- UAÍ— LLGA HEiöl SKOPi 'OGlIW- /N .
SOf4 £Ár/&- (L'öruH
cae 1 R'Ah
V/-Ð- Y£«U
é.. i fUÓTlf) R 'fi Nfir/rií- f/AFhí IIMOSM' lííTAFlfi wrr
ODOA KLPu^ UfiP- lYsiR
FlHKST., FrftuR 10 SSoR, KYRRG PiFGAHS- UlR ?
KOfVu- NhfoJ LkkBGT FfdAKÆ LD/xA ' :
Ú 5Ky/V WKi; STdáeWA 8 HUGuP MI-ÐA SOLGr fi/'/W-
Rql |K1 hiAÐuZ - lUiríHi HÆFA /3
LF.IK- TfcK-l PlS Hupo
ÁflrfO- ÆÆiviU 12 D'aiN dysjar II
lifitío*1 (*U Fn 'osoðiN
L 'I K VlGiT- /Vt9i SVt-GBI oSkMól ■ Rapd- ÍÍL/Í 1 Ltir
ETÐA NfcJUU
f'ffyríýr IsÍíiiSw 8A//0- 5 Ifflí- yhu
DR/)P Holduk H'of (o STOf/C'